
ทำหน้าที่พระศาสนาในวัยเรียน อุปสรรคมากมายให้สู้
#1
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 04:46 PM
ปัจจุนบุนเรียนมหาวิทยาลัย
รับบุญอาสาสมัครที่วัด
และชมรมพุทธด้วย
เรียนจ-ศ
เข้าวัด เสาร์-อาทิตย์
สร้างบารมีทุกวัน
ถือศีล 8 นั่งสมาธิ สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็นทุกวัน
หน้าที่ที่ทำตอนเป็นอาสามัครที่วัด
เป็นการพูดชมวัดและงานบุญทุกวันอาทิตย์
รวมทั้งการดูแลน้องอาสาสมัครที่เพ่งมาวัดเป็นครั้งแรกหรือมาเป็นกลุ่มละหลายคน มากที่สุดก็ 50 คน
หน้าที่ที่ชมรมพุทธในมหาวิทยาลัย
มีกิจกรรมตักบาตรเดือนละ 2 ครั้ง
สวดมนต์ นั่งสมาธิทุกวัน จ-ศ
มิตติ้งดทุกวันพุธ
ตักบาตรพระ 109 รูป
ค่ายคุณธรรม 3 วันและ7 วันช่วงปิดเทอม
รวมทั้ง กิจกรรมในชมรมดินสอสีขาว
จัดค่ายน้องในระดับมัธยม อุดมศึกษา รวมทั้งหมดหนูจัดค่าย มาประมาณ 6 ครั้ง
ช่วยงานตักบาตรพระ 500,000รูปมาแล้ว 5 ที่
ที่ชลบุรี บางซื่อ นครปฐม เมืองทองธานี บึงกุ่ม
ฯลฯ เยอะมาก
นีแหละคือสิ่งที่หนุและคนอีกหลายๆคนคงทำอะไรมากมายมาเหมือนกัน
นับตั้งแต่หนูได้เข้าวัดมา
หนูคิดว่าการรับบุญต่างๆเป็นหน้าที่
เปรียบเสมือนทหารกล้าพระนิพพาน
แต่ก็ยังไม่ใช่หน้าที่ที่แท้จริงอยู่ดี
ยังไงก็เอาบุญมาฝากทุกท่านนะค่ะ
#2
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 04:51 PM
#3
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 05:10 PM
#4
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 05:25 PM
เด็กและเยาวชนยุคนี้ โชคดีมากมากนะ
มีกิจกรรมงานกุศลที่ใหญ่มาก และมีบ่อยกว่า อาสาสมัครรุ่นผมมากเลย
BIG JOB BIG BOON
MORE WORK MORE BOON
หยาดเหงื่อที่หลั่ง ต่างกลั่นเป็นบุญ
#5
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 05:47 PM
แต่ยามเมื่อโตวัย แล้วได้ตรึกระลึกถึง จะซาบซึ้ง ปิติใจ น้ำตาไหล ด้วยความปลื้ม..
ยิ่งวันวันนั้น วันที่รอคอยก็มาถึง วันที่กายละเอียดได้ไปเวียนประทักษินรอบพระธรรมกายเจดีย์ ครบ 3 รอบ..
เมื่อเริ่มเวียนรอบ ภาพเก่าๆเหล่านั้น ต่างก็ทยอยออกมาให้เห็น เหมือนนั่งอยู่ในโรงฉายภาพยนต์สามมิติ..
ยิ่งมากภาพแห่งบุญ ก็ยิ่งมากแห่งปลื้ม ว่านี่คนอย่างเรา ก็ทำได้เหมือนกัน เรานี่ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันนิ..
ขอให้เก็บภาพแห่งความดีอย่างนี้ไปให้มากๆน่ะจ๊ะ อายุยังน้อย ยังต้องเดินอีกไกล..
#6
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 05:56 PM
#7
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 06:03 PM
อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ วัยรุ่นคนไหนที่ชีวิตมันว่างเปล่ามากๆ ที่บ่นๆกันว่า ไมรู้จะทำอะไรกันนั่นแหละ แวะเข้ามาดูบ้างนะ มาดูซิว่าคนที่เขามีอะไรดีๆทำจนบ่นว่ามีเวลาไม่มากพอจะทำนะ เขาทำกันอย่างไร
บ่นมากๆ มันก็หาว่าเราบ่น เฮ้อ.... (ว่าแล้วก็หยิบหมากมาเคี้ยว หยับ หยับ )
อนุโมทนาบุญไปถึงคุณพ่อคุณแม่ของหนูด้วยนะลูก ครูบาอาจารย์ด้วย ท่านคงปลื้มกันหน้าบานแฉ่งเลยหล่ะซิ
#8
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 06:04 PM
#9
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 07:52 PM
ตอนผมเรียนผมก็รับบุญเป็นอาสาสมัครเช่นกัน
#10
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 08:24 PM
- ใช้แรง...ใช้เวลา...มาสร้างบารมี...เสริมเสบียงบุญ...สร้างมนุษยสมบัติ...ทิพยสมบัติ และ นิพพานสมบัติ
- อีกหน่อยเรียนจบเป็นวัยทำงาน...อาจจะมีเวลาน้อย...แต่ทรัพย์มาก...วิถีทางก็เปลี่ยน
- ขอเพียงดำรงคำมั่นไว้
- สาธุ...สาธุ...สาธุ กับ จขกท.ทหารกล้าแห่งกองทัพธรรม
#11
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 08:25 PM
#12
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 08:40 PM
#13
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 10:07 PM
ผมก็เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเช่นกัน
ยังไม่มีโอกาสได้ทำเช่นคุณเลย
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ^^
#14
โพสต์เมื่อ 20 August 2008 - 10:42 PM
#15
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 02:28 AM
#16
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 10:11 AM
ถ้าวัยรุ่น/เยาวชนทั้งโลกเก่งแบบหนู โลกก็จะมีแต่ความสงบสุข ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ขออนุโมทนาบุญในทุกๆความดี/บุญที่หนูทำ และขอเป็นกำลังใจให้อีกแรง
#17
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 10:34 AM





เป็นหน้าที่ทั้งนั้นแหละน้อง ทั้งหยาบและละเอียด ต้องหยาบสุดเฉียบ ละเอียดสุดฉิว ถึงจะเป็นทหารกล้ากองทัพธรรม เนาะ





#18
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 12:26 PM
#19
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 01:43 PM
อุปสรรคไม่ บารมีไม่เกิด
จะทำอะไรก็เอาชีวิตเป็นเดิมพันตลอด(จริงๆค่ะ)
เพราะอุปสรรคมาตลอด
แต่พวกหนูกับเพื่อน พี่ๆน้องๆ
ไม่เคยหวั่นค่ะ
นึกแล้วก็ปลื้ม
บางครั้งนอน 2-3ชม. หรือว่าไม่ได้นอนก็มี แต่พวกหนูก็ยังยิ้มได้
บางเวลาไม่มีเงินใช้ ตั้งใจก็จะไปสมัครงานหาเลี่ยงตัวเอง
แต่ก็มาคิดอีกนั่นแหละ ว่า ถ้าเราไปทำงานแล้วใครจะทำงานพระศาสนาแทนเราได้
ที่สำคัญเราจะเสียเวลาในการสั่งสมบัญไม่ทันเพื่อนนักสร้างบารมีด้วยกัน
ก็เลยต้องวัด "บุญ" ว่า เอาสิ อดตายเพราะไม่มีเงินใช้ ดีซะกว่า ตายแล้วไม่ได้ทำบุญ
หรืองานบางอย่างจะมีปัญหาเรื่องของคนบางประเภทที่คอยเป็นมารขัดการทำงานของเราซึ่งไม่ใช่รุ่นเดียวกับพวกหนู
แต่เป็นผู้ใหญ่บางคนที่ไม่เข้าใจอะไรบางประการ ทั้งๆที่พวกหนูไม่ได้ไปทำอะไรเสียหายๆให้ใครเลย
มีแต่จะทำกิจกรรมให้ชื่อเสียงกับสถาบันที่พวกหนู่อยู่อีกด้วย
แต่จริงๆแล้ว ตลอดเวลา 24 ชม.ก็ไม่เจอปัญหาบ่อยนัก
สัปดาห์หนึ่งคงสัก 1 ครั้งละมั้ง
แต่ถึงยังไงก็บั่นทอนกำลังใจได้
ถ้าไม่ใช่ลูกหลวงพ่อ หลานหลวงปู๋ หลานคุณยาย
คงทำอะไรๆหลายอย่าง เข้มแข็งมีแรงกายแรงใจ
และยังคงอยู่ ณ ที่นี้ ไม่ได้แน่
หนูยังคงรอสักวันที่ ฟ้าจะเปลี่ยนสี
สักวัน ที่ชาวโลกจะรู้จักวิชชาธรรม
และเข้าถึงวิชชาธรรมกาย
คงจะเร็วๆนี้
อนุโมทนาบุญทุกท่านนะคะ ที่ให้กำลังใจหนู
#20
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 02:30 PM
พี่ในฐานะที่เพิ่งเรียนจบหมาดๆ อยากฝากบอกว่า
"บุญที่หนูทำตอนนี้ มันเป็นบุญเฉพาะกาล"
คือ หนูทำได้แค่ตอนเป็นนิสิต นักศึกษาเท่านั้นแหละจ๊ะ
หนูเรียนจบเมื่อไหร่ หนูก็หมดสิทธิ์ในบุุญของชมรมแล้ว ทำได้เป็นแค่พี่บัณฑิตชมรมเท่านั้นเอง
ฉะนั้น จงตั้งใจให้เต็มที่ เก็บเกี่ยวทุกบุญ คนทั้งโลกหกพันกว่าล้านคน มีสักกี่คน ที่จะได้เรียนไป สร้างบารมีไปอย่างหนูละจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้จ้า
#21
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 02:31 PM
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#22
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 10:30 PM
ปัญหาจะเล็กจะใหญ่อยู่ที่ใจเราคิดเองนะ เราคิดว่ามันใหญ่มันก็ใหญ่ เราคิดว่ามันเล็กมันก็เล็กนะ
#23
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 10:44 PM
#24
โพสต์เมื่อ 21 August 2008 - 10:54 PM
เยี่ยมมากๆครับ พี่ขออนุโมทนาบุญครับ
สาธุ .. สาธุ .. สาธุ ..
#25
โพสต์เมื่อ 22 August 2008 - 08:37 AM

ที่สุดแห่งธรรมนั้นเป็นเป้าหมาย..
โลกจะสุขสันต์เมื่อท่านเข้าถึงธรรมกาย..
สว่างไสวทั่วทุกธาตุธรรม..
#26
โพสต์เมื่อ 22 August 2008 - 11:18 AM
#27
โพสต์เมื่อ 22 August 2008 - 12:33 PM
พองานเยอะๆ เข้าก็ท้อบ้างก็มีเหมือนกัน ก็ให้พักสักเดี๋ยว มีแรงกายใจก็ย้อนไปสู้กันใหม่ ตอนนี้พอนึกย้อนกลับมามองข้างหลัง มันปลื้มสุขใจในบุญบารมีที่เราได้ทำมาครับ
มีคนอีกมากมาย ที่แม้เป็นผู้ชายแท้ๆ แต่พอถึงวัยกลางคนแล้วร้องไห้ เสียใจกับชีวิตที่ผ่านมา ว่าตัวเขาเองไม่น่าทำตัวผิดพลาด เรื่องนั้นเรื่องนี้ หากย้อนเวลาได้ เขาอยากย้อนกลับไปแก้ไขเหตุการณ์ตอนนั้น แต่ก็ทำไม่ได้เสียแล้ว
แต่พี่เชื่อว่า หากน้องตั้งหน้าทำแต่ความดี พอถึงวันที่น้องเป็นผู้ใหญ่ จะไม่มีคำว่าเสียใจกับเหตุการณ์ในอดีต และอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขเลยล่ะครับ
#28
โพสต์เมื่อ 25 August 2008 - 05:29 PM
#29
โพสต์เมื่อ 27 August 2008 - 04:22 PM
เป็นกำลังใจในการสร้างความดีต่อไปและตลอดไปนะครับ