มี 15 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[131072]

ตอนนี้สับสนมากเลยค่ะไม่รู้จะทำไงดี ระหว่างทางเลือกทั้งสองทาง คึอว่าตอนนี้ดิฉันเรียนจบแล้วพ่อกับแม่อยากให้ทำงานที่บ้านโดยท่านหางานให้เราแล้ว แต่ดิฉันไม่อยากทำเลย เพราะดิฉันอยากทำงานใกล้วัด จะได้สร้างบารมีได้สะดวก และที่สำคัญได้อบรมธรรมทายาท ดิฉันจึงเลือกที่จะทำงานใกล้วัดเพื่อให้ได้อบรมธรรมทายาท จึงบอกพ่อกับแม่ไปว่าไม่อยากทำงานที่บ้านโดยบอกเหตุผลที่ไม่อยากทำงานที่บ้าน ท่านก็บอกว่าท่านเป็นห่วงเราไม่รู้าเราจจะไปทำงานอะไร จะเป็นยังไง กลัวว่าเราจะลำบาก เพราะงานที่บ้านสบายกว่าเยอะท่านไม่ต้องเป็นห่วง ดิฉันจะทำยังไงดีค่ะระหว่าง

1 .ต้องทำงานไกลบ้าน งานที่ทำก็ไม่รู้จะทำงานอะไร งานอาจลำบากเหน็ดเหนื่อย พ่อกับแม่ก็ต้องเป็นห่วง แต่ดิฉันจะได้อบรมธรรมทายาท และอยู่ใกล้วัดสร้างบารมีได้สะดวก
2. ทำงานใกล้บ้าน อยู่ใกล้พ่อกับแม่ งานที่ทำก็ไม่ลำบากมากมาย ไม่ต้องเหนื่อยไปหางานเอง แต่ว่าดิฉันจะไม่มีโอกาสได้อบรมธรรมทายาทเพราะไม่สามารถลาออกจากงานไปอบรมได้ และก็ไกลวัดอาจไปวัดไม่ได้หรือไม่สะดวกที่จะไป

ดิฉันจะเลือกทางไหนดีค่ะ หากดิฉันเลือกเส้นทางที่หนึ่งดิฉันจะบาปไหมค่ะที่ทำให้ท่านทั้งสองไม่สบายใจเพราะเป็นห่วงดิฉัน

[น้ำใส]

เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ในฐานะที่เป็นแม่ ในช่วงนี้อยากให้หนูพูดคุยกับท่านให้เข้าใจก่อน ฟังท่านด้วย

แล้วหาทางออกร่วมกัน พ่อกับแม่เป็นห่วงลูกมากโดยเฉพาะลูกสาวอยากให้อยู่ใกล้ ๆ พบกันครึ่งทางได้ไหมคะ

ทำงานใกล้ ๆ บ้านไปก่อน แล้วก็หาโอกาสมาวัดหรือถ้าไม่สะดวกก็ติดตามดาวธรรม DMC หรือไม่ก็เข้าเวป dmc.tv

ทุกวันไปก่อนและก็เก็บสะสมวันหยุดไว้หลาย ๆ วัน เมื่อเคลียร์ งานเสร็จแล้ว ก็ค่อยลายาวมาปฏิบัติธรรมอบรมธรรม

ทายาทและระหว่างนี้ก็อธิษฐานขอหลวงปู่ว่า ให้ได้งานดี ๆ เงินดีึ ๆ แล้วอยู่ใกล้วัดด้วย หมั่นทำทานรักษาศีลไป แล้วจะ

สำเร็จค่ะเอาใจช่วยนะคะ

[ณ ๐๗๒]

แสดงว่าคงไม่เคยอยู่ห่างบ้านเลย พ่อแม่ถึงได้เป็นห่วง และดูตัวหนูเองก็เหมือนห่วงเหมือนกันว่าจะต้องลำบาก
ทางที่ดีก็ต้องค่อยๆ ทำให้ท่านเห็นนะ ว่าเราสามารถดูแลตัวเองได้ เราสามารถทนความลำบากได้ เพื่อสิ่งที่เราต้องการ แล้ววันนึงท่านจะเด็มใจปล่อยให้ลูกออกมาเผชิญโลกกว้่าง

และ
ก็ต้องถามว่า ชีวิตนี้มีเป้าหมายเพื่ออะไร เป้าหมายของเราอยู่ที่ไหน?
เช่น จะอยู่ทางโลก หรืออยู่ทางธรรม หรืออยู่ทั้งสองอย่าง ทำงานด้วย มาวัดด้วย

แล้วเป้าหมายชีวิตโลกหน้า คิดไว้อย่างไร อยากเป็นอะไร?

ถ้าอยากสร้างบารมี
ก็ต้องถามต่ออีกว่า จะสร้างบารมีแบบเต็มกำลัง ตามกำลัง หรือตามใจและตามสถานการณ์
ถ้าทำงานที่บ้่าน จะสามารถทำได้สะดวกไหม มีลู่ทางอื่นอีกไหม เช่น เป็นกัลยาณมิตรให้พ่อแม่ เป็นผุ้นำรถ ผุ้นำบุญ หรืออยากจะเป็นมากกว่านั้น แบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน โดยการมาเป็นอาสาสมัครที่วัด หรือเป็นอุบาสิกา

ก็ต้องลองถามตัวเอง และพยายามไปในเส้นทางที่จะสามารถไปยังเป้าหมายได้
เส้นทางบางเส้นอาจสั้น ถึงเป้าหมายได้เร็ว แต่อาจไม่ถูกใจคนรอบข้าง
เส้นทางบางเส้นอาจยาว แต่ก็ไปถึงเป้าหมายเหมือนกัน แต่ถูกใจหลายๆ คน(ซึ่งคือพ่อแม่) แต่เราอาจต้องเหนื่อยหน่อย และอาจจะค่อยๆ สังสมบารมีทีละนิด ก็ต้องเลือกเองนะจ๊๋ะ ว่าจะรับได้ไหม ช่วยเลืิอกให้ไม่ได้


ปล. การมาสร้างบารมี และการเป็นลูกที่ดีโดยที่สามารถทำให้ผุ้บังเกิดเกล้าเป็นผู้มีสัมมาทิฐิได้ รู้จักเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิตนั้น ได้บุญมากทีเดียว ปิดอบายให้ท่าน เปิดสวรรค์รอ

[บ่าวอุบล]

ตามใจคุณพ่อคุณแม่เถอะครับ
อยู่ใกล้ท่าน ดูแลท่าน ชี้ทางสว่างให้ท่าน ให้เข้าใจธรรมะ
ทำกับพระอรหันต์ที่บ้าน ได้บุญมหาศาลเลยนะครับ
ขนาดอุบาสิกาเก่าแก่ท่านหนึ่ง ผมจำชื่อไม่ได้ ดังมาก ๆ
ท่านเป็นข้าราชการแต่อยู่ไกลคุณพ่อ
ยังตัดสินใจลาออกจากราชการ
ไปดูแลคุณพ่อเลย (ดูแลให้เข้าใจธรรมะ)

ให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง

ช่องทางที่จะศึกษาธรรมะมีเยอะครับ

ท่านคงอยู่กับเราได้ไม่นาน

ตามใจท่านดีกว่าครับ

[ลีดเดอร์]

ดิชั้น เป็นคนหนึ่งที่เห็นด้วยกับเหตุผลของ นักเรียนอนุบาลบ่าวอุบลนะ ดูแลพระอรหันต์ในบ้านช่วยให้ท่าน เข้าใจธรรมะ ได้ ทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา จะได้ เป็นการตอบแทนบุญคุณท่านที่แท้จริง นี่สมัยบวชอุบาสิกาแก้วรุ่นแรกของโลกหลวงพ่อท่านสอนแบบนี้แหล่ะ ถึงได้อยู่ดูแล พ่อกับแม่อยู่ อย่างนี้ไง เชื่อบ่าวอุบลเถอะนะ

[tnawut]

เรียนจบ อบรมก่อน แล้วจะได้ไปทำงานใกล้บ้าน ดูแลบิดา-มารดา...

สาธุ

[คุณรู้มั๊ย คุณนั้นเคยตาย]

ถ้าได้ทั้งสองอย่างจะดีไหมครับ คือ
1. ขอคุณพ่อ คุณแม่มาอบรมธรรมทายาทรุ่นที่ใกล้จะถึงนี้แล้ว จะกลับไปทำงานใกล้ๆ ท่าน
2. ถ้ามาทำงานไกลท่าน พักบ้านญาติฯที่ไว้ใจกันได้ขนาดไหน เพื่อจะได้อบรมธรรมทายาท ในระยะเวลาแค่เดือนกว่าๆ เท่านั้นเอง เป็นการเพิ่มบุญและบารมีฝึกตน เชื่อมสายบุญกับหมู่คณะยังไงล่ะครับ๐๐

[จอมเทพ]

เอาพ่อแม่เป็นหลักเถอะครับ ท่านจะได้สบายใจ เรื่องการอบรม ถึงแม้ว่าเราไม่สะดวก เขาก็มีคนแทนอยู่แล้วละครับ อย่าได้เป็นกังวลเลยครับ เราอยู่ใกล้ท่าน เราก็จะได้ดูแลท่านด้วยครับ และจะได้สบายใจท้งสองฝ่ายครับ

ส่วนเรื่องการสร้างบารมีก็อยาได้เป็นห่วง เวลาจะมาวัดที เราก็พ่วงท่านมาด้วยเลยครับ จะได้หนุกหนานบุญบันเทิงกันทั้งบ้านไงละครับ เทากับว่าเราได้เปิดทางสวรรค์ให้กับตัวท่านและก็ตัวเราด้วยครับ โอ้ย...คุ้มกว่าเยอะครับ ไปละ

[Tree]

เอาใจช่วยนะครับ

[PTDL]

I would choose to be close to the temple. You did not mention if you have brothers or sisters. Maybe they can take care your parents while you are away. (You didn't even mention this point so I don't know why other people are talking about it.) I think you should take care yourself first. Get more experience both in Dhamma (Dhammadayada training) and in the world (by being away from your home.) After some time, you can come back to be a better kalyanamitra for your parents and work close to home.
There might be no more chance like this. Please keep in mind.

[สุภาพบุรุษ072]

ถ้าได้อบรมธรรมทายาทแล้ว ถ้าเป็นความคิดเห็น สมมติว่าผมเป็นผู้หญิง และตั้งใจจะสร้างบารมีจริงๆผมจะทำงานในวัดเป็นอุบาสิกาในวัดเลยครับ สะดวกปลอดภัย แม่ก็ไม่เป็นห่วง เวลามาหาลูกแม่ก็ได้มาสั่งสมบุญ ปฎิบัติธรรม..แต่ก่อนอื่นก็หาโอกาสในการสมัครเข้าอบรมธรรมทายาทนี้ก่อนครับ เป็นผู้หญิง200% เป็นผู้หญิง200%ยังไง ? "Welcome to ธทญ.

[WISH]

1 .ต้องทำงานไกลบ้าน งานที่ทำก็ไม่รู้จะทำงานอะไร งานอาจลำบากเหน็ดเหนื่อย พ่อกับแม่ก็ต้องเป็นห่วง แต่ดิฉันจะได้อบรมธรรมทายาท และอยู่ใกล้วัดสร้างบารมีได้สะดวก
2. ทำงานใกล้บ้าน อยู่ใกล้พ่อกับแม่ งานที่ทำก็ไม่ลำบากมากมาย ไม่ต้องเหนื่อยไปหางานเอง แต่ว่าดิฉันจะไม่มีโอกาสได้อบรมธรรมทายาทเพราะไม่สามารถลาออกจากงานไปอบรมได้ และก็ไกลวัดอาจไปวัดไม่ได้หรือไม่สะดวกที่จะไป

ดิฉันจะเลือกทางไหนดีค่ะ

- คำถาม?เป็นลูกคนเดียวหรือเปล่า
- ถ้ามีพี่น้องคนอื่นๆ เลือกข้อ1ไว้ก่อน กลับมาเยี่ยมท่านและหาทางให้ท่านมาเยี่ยมที่ทำงานแล้วพามาวัดปฏิบัติธรรม
- ถ้าเป็นลูกคนเดียวและไม่มีใครอื่นที่น่าไว้ใจมาดูแลบุพการี อาจต้องเลือกข้อ2 โดยขอเวลาส่วนตัวมาวัดบ้าง ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้ท่าน และก่อนทำงานขอเวลามาอบรมตามความตั้งใจ

ดิฉันเลือกเส้นทางที่หนึ่งดิฉันจะบาปไหมค่ะที่ทำให้ท่านทั้งสองไม่สบายใจเพราะเป็นห่วงดิฉัน

- บาปเกิดจากมโนกรรม วจีกรรม และกายกรรมของเรา
- ทุกข์เกิดจากความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ เริ่มต้นต้องทำให้ท่านผ่อนคลาย ลดความห่วงใย ดำเนินให้ท่านได้มีโอกาสมาร่วมสร้างบุญบารมี สั่งสมเสบียงบุญทั้งภพนี้และภพหน้า

[Doramon]

เอาใจช่วยอีกคนนะครับ....ดีๆทั้งนั้น

[group]

สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยอีกคน คุยกับหลวงปู่บ่อยๆ(คุยคนเดียวนี่ล่ะคะ) เดี๋ยวท่านจะช่วยค่ะ อีกทางต้องอธิฐานจิต นั่งสมาธิ เคยทำแล้วผลออกมาโอเคเลยค่ะ แก้ปัญหาได้สบาย จิ๊บๆเลยค่ะ

[usr25160]

Listen to your heart!

[tep072]

เป้าหมายมีแต่ยากเต็มทีที่จะไป
หนึ่งก็รักในคนห่วงใย หนึ่งก็เป็นสิ่งดี
ทำใจให้สงบบ่อยๆค่อยๆตรึกให้มี
ปัญญาส่องเต็มที่แล้วจะรู้ดีว่าจะเลือกอย่างไร
บุญจัดสรรให้ ฝ่าในกรรมเก่าเราทำมา
ต้องมีหลักปัญญา เมื่อมีศรัทธาต้องหาวิธีได้ดังใจ
คือการทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ ข้างหน้าคืออะไรให้หาดูใหัดี
หนึ่งพ่อแม่เรามี หนึ่งในชีวีหรือหนึ่งไปหาธรรมอำไพ
เป็นทางเส้นเดียวกันไม่ต้องแยกกันทำได้ไหม
รวมมาไว้ทางเดียวไป เมื่อเข้าใจก็จะไม่รู้สึกกังวล