มี 37 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[kaikoolkung]

เรื่องมีอยู่ว่า แฟนของผมเขาทำงานเป็นพยาบาลมีวันหนึ่งโดนเข็มที่ใช้แล้วจากคนป่วยทิ่มเข้าที่นิ้วมือ เขาเลยต้องไปให้โรงพยาบาลต้นสังกัดเช็คซึ่งต้องเช็คโรคหลายอย่างมาก อีกทั้งต้องฉีดวัคซีนหลายป้องกันโรคด้วย วันต่อมาหลังจากผมกลับจากทำงานก็ถามว่าวันนี้ไม่ทำงานเหรอเพราะปกติต้องกลับช้ากว่าผม เค้าก้อตอบอ่อยๆไม่ค่อยรู้เรื่อง ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก ก็ออกไปเล่นกะน้องหมานอกบ้านซักพักพอเหนื่อยก็เข้ามานังเล่นที่โซฟาข้างที่เค้านอนอยู่ อยู่ดีๆแฟนผมก็พูดจาขึงขังจริงจังว่าขอคุยด้วยหน่อย ผมเริ่มใจแป้วเพราะว่าเขาไม่เคยพูดซีเรียสอะไรแบบนี้มาก่อนมาแนวไหนเนี่ยผมก็บอกเล่นๆขำๆว่าไม่คุยด้วยหรอกก็แหย่ให้อยู่ห่างๆผมไม่ให้เข้ามาใกล้ จู่ๆเขาก็คุกเข่าลงกราบเท้าผมแล้วร้องให้สะอื้นจนตัวสั่นก้มหน้ากับพื้นบอกขอโทษ ขอขมาผม ผมก็นั่งอึ้งตกใจไม่ได้พูดอะไรเขาก็เริ่มพูดทั้งน้ำตาทั้งสะอื้นว่าผลตรวจเลือดออกมาแล้วผลคือ positive ผมก็ยิ่งตกใจเข้าไปอีกแต่ก็ยังชาอยู่เลยนิ่งทำอะไรไม่ถูก สาเหตุคงจากการที่ไปสัมผัสเลือดหนองของคนไข้เพราะก่อนหน้านั้นอยู่แผนกไอซียู ตอนนี้ย้ายแผนกแล้วก่อนย้ายก็ตรวจเลือดแต่ไม่เจอแสดงว่าคงติดเชื้อตอนก่อนจะออกจากไอซียู เพิ่งย้ายมา 6 เดือนเอง แฟนบอกจะไล่ออกจากบ้านเลยก็ได้เค้าจะไปเองโดยดี โดยไม่เรียกร้องอะไร เพราะว่าเค้าเกือบจะรอเจอหน้าผมไม่ไหวเกือบคิดสั้นไปแล้ว จากนั้นก็คะยั้นคะยอผมว่าจะเอายังไง ผมก็เลยบอกว่าก็อยู่นี่แหละอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนับจากนี้ไปให้มีสติ วิบากกรรมคงหนักมากขนาดว่าเป็นอาชีพที่เป็นกุศลแถมแฟนผมก็ทำบุญด้วยกันเรื่อยๆ โรคยังมารุมเร้าอีกเค้าคิดว่าผมจะกลัวเค้าเหมือนกับที่ออกข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์ แต่ผมได้ศึกษาธรรมะจากวัดเรามามากเลยเข้าใจทุกอย่างดี แต่ถึงจะเข้าใจยังไงเรื่องนี้มันก็เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายมันไกลเกินไป ทุกวันนี้ผมก็ยังคิดว่าคงแค่เป็นฝันร้ายเท่านั้น แต่เมื่อได้สติก็รู้ว่านี่คือความจริงจากนั้นมาผมก็เริ่มนั่งสมาธิอย่างจริงจังกว่าเดิม ในอนาคตวางแผนว่าจะถือศีลแปด ทำบุญทุกบุญที่มีกับมหาปูชนียาจารย์ บอกเค้าว่าให้มีสติตลอดเก็บบุญให้มาก อย่าประมาทเหมือนที่ผ่านมา

ผมคิดอยู่นานว่าจะเอาเรื่องนี้มาลงดีมั้ยแต่คิดว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นประโยชน์กับท่านทั้งหลายที่ยังมีสุขภาพแข็งแรงอยู่ให้รีบสร้างบุญบารมีให้มากอย่าประมาทในการดำเนินชีวิตเมื่อวันหนึ่งความตายมาเคาะประตูหน้าบ้านก็ให้มั่นใจแล้วว่าเสบียงเราพร้อมที่จะไปสุคติแล้วหรือยัง สิ่งสุดท้ายที่ที่ทำได้คือตอนนี้ผมจะต้องทำองค์พระประจำตัวให้ได้ครับ
สุดท้ายนี้เราก็ขอกำลังใจจากทุกท่านด้วยนะครับ

[kasaporn]

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ เรื่องทุกอย่างล้วนมีเหตุเสมอ ไม่มีความบังเอิญ ให้หมั่นสั่งสมบุญไว้ทุกวัน ทาน ศีล ภาวนา อย่าได้ขาด ไม่รู้ว่าวิบากกรรมเก่าจะตามมาทันตอนไหน ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ เพื่อนดิฉันก็โดนแบบนี้เหมือนกัน แต่โชคดีที่ไม่ได้ติดเชื้อ ก็ทำเอาเครียดไปหลายเดือน เพราะ ต้อง ตรวจซ้ำๆ ย้ำๆจนแน่ใจ ทำให้เราได้แง่คิดว่าไม่ควรประมาทเป็นอันขาดเลย

[ying 2000]

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ หมั่นทำบุญทำทานถือศิลภาวนาเข้านะคะ

[รัก แล้ว ทุกข์]

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
คนเราจะเห็นน้ำใจกันก็ยามลำบากนี่แหละครับ
ถือว่าพี่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง
ผมขอชื่นชมยกย่องน้ำใจของพี่ครับ
และขอฝากให้กำลังใจแฟนพี่ด้วยนะ
ให้สู้ต่อไปครับ......ดู DMC มากๆ
และมาวัดบ่อยๆนะครับ
ถ้ารักษาร่างกายให้แข็งแรงยังอยู่ได้อีกนานครับ
ยิ่งมีธรรมะโอสถแล้วด้วย..........นั่งสมาธิ รักษาศีล ฟังธรรม ศึกษาธรรม ให้ทาน
ผมว่าอย่างน้อยๆก็อีก 20 ปี ครับ

[vongnoi]

ขอให้กำลังใจอย่างสุดๆเลยนะคะ เราเกิดมาป็นมนุษย์แล้ว ก็ต้องอดทน ทำแต่ความดีเรื่อยไป คุณและคู่ครองเป็นผู้มีบุญ ได้มาพบครูบาอาจารย์ชี้หนทางสว่างให้แล้ว เป็นธรรมดาที่เรื่องเช่นนี้ ถ้าเกิดกับดิฉันเอง ใจก็จะแป้วเป็นธรรมดา อย่ากลัวไปเลยนะคะ ทำตามคำสอนสั่งของครูบาอาจารย์เอาไว้ เป็นที่พึ่งที่ระลึกให้อบอุ่นใจได้ค่ะ

[Lucky Girl]

อย่าวิตกไปเลยค่ะ เพราะสุดท้าย เราก็ตายด้วยกันทุกคน

ช่วงนี้แฟนคุณคงต้องการกำลังใจมาก หากพอจัดเวลาได้ พาไปปฏิบัติธรรมยาวๆ น่ะค่ะ จะช่วยได้เยอะเลย ตอนที่คุณหมอบอกว่า Lucky girl กำลังจะตาย (จริ๊ง จริง บอกอย่างนี้ จริ๊ง จริง) ตอนนั้นยังไม่รู้จักหลวงพ่อ ยังไม่เข้าวัด ความกลัวมันวิ่งไปที่สมอง เหมือนตายตอนนั้นเลย เรียกว่าตายก่อนตายค่ะ โชคดีหัวใจไม่วายตายไปจริงๆ ไม่งั้น อดเจอหลวงพ่อ อดเจอเพื่อนๆ เลย กลับดุสิตก็ไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าต้องไปที่ไหน อย่างเก่งคงไปเดินยิ้มแห้งๆ อยู่แถวหน้าบัลลังค์ท่านยม แล้วท่านคงถามว่า เคยทำบุญอะไรมาบ้าง คงคิดอยู่นาน กว่าจะพอนึกได้ อ้อ หนูเคยใส่บาตรวันเกิดค่ะ ท่านคงส่ายหน้าแน่

พยายามอยู่แต่ในบุญน่ะค่ะ มารับบุญอะไรที่วัดได้ พยายามมาบ่อยๆ พอมือไม่ว่าง ใจก็ไม่ว่าง ลืมไปเลยเรื่องเจ็บป่วย อย่าให้อยู่กับตัวเองมากนัก เดี๋ยวจะคิดมาก ทุกขณะจิต ให้พยายามอยู่แต่ในบุญ พอเวลาผ่านไป เมื่อจิตใจเข้มแข็งมากขึ้น ทุกอย่างจะดีขึ้นเรื่อย ๆ

ยิ่งเป็นพยาบาล คงรู้เรื่องดูแลทางด้านสุขลักษณะอย่างดี เหลือแต่เรื่องดูแลจิตใจ

ทุกวันนี้ ก็ถือว่าชีวิตที่เหลือนี้ เป็นกำไรเหมือนกันค่ะ อยู่เพื่อสร้างบารมีเท่านั้น เดี๋ยวเต็มกระเป๋าแล้วก็กลับบ้าน(ที่ดุสิตน่ะ ไม่ไปหาท่านยมหรอก ไม่ว่าง มีนัดกับหลวงปู่ ที่ดุสิต)

บอกแฟนคุณว่า เขามีเพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตายอีกเยอะเลย เอาแค่หมู่คณะของเรา ก็มากอยู่ พวกเราเป็นกำลังใจให้ เพราะเราก็ต้องไปด้วยกันอยู่แล้ว

[Ooy1122]

เป็นกำลังใจให้ สู้ต่อไปนะคะ..

อยู่ในบุญให้มากๆค่ะ

[KuRuMi]

เป็นกำลังใจให้นะคะ


สู้สู้ค่ะ

[skycrystal]

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

พยายามนั่งสมาธิให้มาก ๆ

เอาใจหยุดไว้ที่ศูนย์กลางกายให้ได้ตลอดเวลา

แล้วบุญจะช่วย สู้ สู้

[คทาเทพ]

เป็นกำลังใจให้ครับ บุญรักษา

[chai189]

ขอเป็นกำลังใจคุณทั้งสองด้วยนะครับ
แค่ได้อ่าน..ยังอึ้งเลย คงไม่ต้องบอกว่าความรู้สึกของคุณทั้งสองจะเป็นไง
ยังไง...ความรักที่คุณมี..ซึ่งกันและกัน จะทำให้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้..
คิดซะว่านี้คือบททดสอบ บทหนึ่ง..ที่พิสูทธ์รักแท้....ครับ
เอาใจช่วยครับ

[ดอกอุบล]

ขอเป็นกำลังใจให้อย่างสุดซึ้งอย่าได้ท้อใจเลียต้องสู้ชีวิตด้วยบุญบารมีนะต้องสู้ถึงจะชนะ หมั่นสั่งสมบุญบารมีคือ ทาน ศีล ภาวนา ปล่อยสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่บ่อยๆ แล้วอธิษฐานล้อมกรอบเอาไว้ให้ดี สรรพสัตว์ย่อมเกิดแล้วมีการแตกดับเป็นธรรมดาของโลกวัฏสงสารสิ่งสำคัญคือเราเกิดมาเพื่อสั่งสมบุญบารมีเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้งครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับสู้ๆ...ด้วยบุญบารมี "_"

[somchet]

บุญเท่านั้นเป็นที่พึ่งครับ หมั่นสั่งสมบุญเยอะๆเพื่อไปตัดวิบากกรรม

หมดกรรมเมื่อไหร่ ดื่มน้ำเปล่าโรคก็หายได้ครับ

[n00m]

อย่าวิตกไปเลยครับ ลืมเรื่องตายไปดีกว่า ยังไงคนเราก็ต้องตายไม่ช้าก็เร็ว ถ้าคิดในแง่บวกตอนนี้เรากำไรเพราะเรารู้ว่าเราเหลือเวลาในโลกเท่าใด อย่างน้อยก็ดีกว่าพวกผมที่ไม่รู้อะไรเลย เลยอาจจะประมาทไปวันๆ เพราะฉะนั้นทุกวินาทีมีความหมาย ใช้มันให้คุ้มค่า เก็บเกี่ยวบุญกุศลให้เต็มที่ ดูแลร่างกาย ดูแลใจให้ดีที่สุดนะครับ

ผมต้องกราบอนุโมทนาบุญกับ จขกท. ที่เข้มแข็ง และทำในสิ่งที่ทำได้ยาก ผมก็ขออวยพรให้ทั้งสองมีกำลังใจที่เข้มแข็ง มีร่างกายที่แข็งแรง จะรักษาทางใดก็ขอให้ถูกโรค ถูกหมอ ถูกทาง ขอให้มีส่วนในบุญใดๆ ที่ผมได้สั่งสมมาและที่จะตั้งใจสั่งสมไปเรื่อยๆ นะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

[DJ.]

บุญเท่านั้นเป็นที่พึงของเรา

คนข้างนอกก็ตายกันทุกวินาที โดยไม่รู้เรื่องบาปบุญคุณโทษกฎแห่งกรรม บ้างอุบัติเหตุ บ้างมะเร็ง ฯลฯ กินเหล้าหัวราน้ำ เป็นครึ่งคนครึ่งเปรต(มนุสเปรโต)ตั้งแต่ยังไม่ตาย

ส่วนพวกเราสะสมบุญบารมีเป็นหลัก แม้จะมีกรรมเก่าบ้าง แต่ก็เป็นครึ่งคนครึ่งเทวดาตั้งแต่ตอนนี้แล้ว

เวลาที่เหลือคือกำไร

ตั้งแต่"วันนั้น" เชื่อว่าคุณทั้งคู่คงจะสร้างบารมีอย่างยิ่งยวด ยิ่งกว่าพวกเราที่ยังไม่เจอเรื่องต่างๆ

""""""""""" ๑ ปีแห่งการสร้างบารมีของคุณทั้งสอง อาจจะเข้มข้นกว่า ๑๐ ปีของพวกเราก็ได้ """"""""""

เห็นไหมว่า ในดีมีเสีย ในเสียมีดี

เมื่อชีวีไม่มีทางเลือก ก็ได้เวลาแล้วที่จะ"""""ต้อง"""""เลือก"""""ทาง"""""ที่ดีที่สุด.

"เส้นทางแห่งการสร้างบุญญาบารมีที่"""""เข้มข้น"""""ที่สุดเท่าที่จะทำได้ทุกวินาที."

ขอให้บุญรักษานะครับ.

[tor]

สู้ สู้ครับ สู้กับมัน
ใครจะรู้ ผมเองไม่เป็นโรคอะไรเลยอาจตายก่อนพวกคุณทั้ง 2 ด้วยซ้ำ นี่เป็นกรณีศึกษาเรื่องอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ขอบพระคุณสำหรับการแบ่งปัน

[สุรชัย (กัปตัน)]

มีเพื่อนๆ กัลยาณมิตรได้ให้กำลังใจดีๆ พร้อมส่งบุญไปให้ อานิสงส์แห่งบุญคงช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาได้ รักษาสุขภาพ หมั่นรักษาทาน ศีล ภาวนา และอธิษฐานจิต จะทำให้ชีวิตเป็นสุขขึ้นครับ ขอเป็นกำลังใจให้อย่างสุดซึ้งนะครับ

[Tree]

เป็นกำลังใจให้นะครับ และขอให้บุญรักษาทั้งสองท่านเลยนะครับ

[JJS]

ขอบคุณที่นำเรื่องนี้มาเตือนใจให้พวกเราไม่ประมาทในชีวิตค่ะ
ขอบุญกุศลของพวกเราไปช่วยบรรเทาอาการทางกายให้ผ่อนหนักเป็นเบานะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้กับทั้ง 2 ท่านค่ะ

[บ่าวอุบล]

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้บุญรักษา ผมขอมอบบทความดี ๆ ให้อ่าน เพื่อเพิ่มกำลังใจนะครับ


520208 จุดประทีปในใจ
วันอาทิตย์ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2009 เวลา 21:14 น. Coke


จุดประทีปในใจ

จากตอนสวัสดีปีใหม่ผมยังติดค้างไว้เรื่องหนึ่ง คือเรื่องที่ผมกำลังบริหารเวลาให้ลงตัว

ผมกำลังทำต้นฉบับหนังสือส่วนตัว ตั้งใจให้เสร็จเร็วที่สุดเพื่อจะได้นำมาเป็นของฝากให้กับสมาชิกที่ร่วมเดินทางมาด้วยกันใน Voy 1 ตามที่ตั้งใจไว้นานแล้ว

ช่วงที่ทำต้นฉบับนี้ผมต้องกลับไปเปิดค้นข้อมูลจากบันทึกเก่า แล้วผลที่ตามมาก็คือได้อมยิ้มกับวันเวลาและเหตุการณืต่างๆที่ผ่านเข้ามาใน ชีวิตช่วงนั้น ซึ่งมีทั้งดุเดือดเลือดพล่าน บู๊สะบั้นหั่นแหลก หรือเรียบร้อยราวผ้าพับไว้ก็มี แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมประทับใจที่สุดเลยคือวันมาฆะบูชาปี2542 ก็ 10 ปีที่แล้ว

ก่อนหน้านั้นสองสามวัน ชีวิตพลิกผันเมื่อพี่ภาวัน (พี่ที่ติดตามดูแลหลวงพ่อตลอดในช่วงนั้น) เกิดป่วยกระทันหันเป็นอีสุกอีใส ทำให้ผมต้องเข้ามาทำหน้าที่แทนแบบไม่ทันเตรียมตัว

จากที่รับุญประจำดูแลอาคารสถานที่กุฏิหลวงพ่อ อยู่กับต้นไม้และธรรมชาติสีเขียว ปุปปับต้องตามหลวงพ่อเข้าร่วมพิธีงานบุญใหญ่ ต้องทำอะไรบ้างยังไม่รู้ จะถามใคร จะปรึกษาใคร ไม่มีเลย

ยังจำความรู้สึกนั้นได้ดี ผมทั้งตื่นเต้น วิตกกังวล จนเริ่มกลัว

เพราะวันมาฆะเป็นงานบุญใหญ่ พิธีกรรมสำคัญต่อเนื่องทั้งวัน กว่าจะผ่านไปได้แต่ละช่วงของพิธีช่างเป็นช่วงเวลาที่ต้องฝืนสู้กับตัวเอง

สิ่งเดียวในวันนั้นที่ต้องการคือ กำลังใจ

กำลังใจ คือสิ่งเดียวที่ถูกจุดให้ติดแล้วจะสว่างยิ่งกว่าดวงอาทิยต์ในยามที่ชีวิตมืดมน

และกำลังใจ คือสิ่งเดียวที่ดับลงแล้วมืดมิดยิ่งกว่าคืนเดือนมืดรวมกันทั้งปี

แล้วมาฆะวันนั้นก็ผ่านไปได้ด้วยกำลังใจที่จุดขึ้นด้วยตัวเอง

ไม่ได้หมายความว่าตัวผมเองเก่ง แต่อยากจะบอกว่ายากลำบากมากในการที่จะวิ่งไปหาไม้ขีดหรือไฟแช้คหรืออะไรก็ไม่รู้ ที่จะนำมาใช้ในการจุดให้ทันการ

เลยเข้าใจและซาบซึ้งถึงชีวิตของผู้ที่กำลังตกอยู่ในความมืดแห่งทุกข์และอยากลุกขึ้นสู้แต่ หาไม้ขีดหรือไฟแช็คไม่ได้

นอกจากจะได้ยิ้มกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว ผมเปิดเจอที่บันทึกไว้ อ่านแล้วมีความรู้สึกว่าเหมือนเจอคบเพลิงอันใหญ่

แล้วก็นึกถึงสมาชิกทุกท่านเผื่อว่ายามนี้อาจมีใครต้องการจุดประทีปในใจขึ้นมา จะได้ไม่ต้องเสียเวลาควานหาไม้ขีด เลยขอนำมาฝากกัน

เป็นข้อความที่หลวงพ่อท่านเขียนไว้ในสมุดเซนต์เยี่ยม ช่วงนั้นหลวงพ่อป่วยเข้ารักษาที่โรงพยาบาล หลวงพ่ออ่านสมุดที่ทุกคนเขียนอวยพรส่งกำลังใจมาให้แล้วท่านก็เขียนส่งกำลัง ใจให้ทุกคนเช่นกัน

ข้อความที่หลวงพ่อเขียนให้มีดังนี้

“ขอบใจลูกทุกคนที่เป็นห่วงเป็นใยหลวงพ่อ หลวงพ่ออยากบอกว่า ซาบซึ้งในความปรารถนาดีต่อทุกๆคน เรายังต้องมีงานสร้างบารมีต่อไป จนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย

ชีวิตเป็นสิ่งท้าทายมากมายกว่าที่เราคิด จงอดทนต่อสู้ด้วยสติปัญญาบริสุทธิ์ กำลังใจที่เข้มแข็งเมื่อถึงคราวคับขัน เราจะอัศจรรย์อย่างยิ่งว่าเราได้ค้นพบตัวเองเจอแล้ว

เราก็จะรู้อีกว่า เราสามารถเอาชนะอุปสรรคทั้งมวลได้ ทั้งๆที่ก่อน เราไม่รู้จักตัวเราเลยว่า เรามีความสามารถอยู่ในตัวเรามากมาย เป็นอัศจรรย์อย่างนี้ สร้างบารมีต่อไปนะลูกนะ”

ปล. ปลุกกำลังใจ จุดความสว่างไสวให้ชีวิต เชิญร่วมพิธีจุดโคมมาฆะประทีมร่วมกันในวันพรุ่งนี้ มาฆะบูชา 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

Coke@Today
8 กุมภาพันธ์ 2552

[tnawut]

ขอเป็นกำลังใจอีกแรงนะครับ

ขอบุญกุศล ช่วยดลบัญดารให้หายเจ็บหายป่วยโดยไวนะครับ

[Chatkaew]

เห็นด้วยกับที่กัลยาณมิตรทุกท่านเขียนมาแล้วค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ และขอให้เร่งเติมน้ำนะคะ เกลือจะได้เจือจางลง
คนที่แข็งแรงดี อาจลาโลกนี้ไปก่อนก็ได้ ใครจะรู้
ขอให้ใช้วันเวลาที่ยังมีอยู่พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสให้ได้นะคะ
ชนะชาตินี้ให้ได้ เพื่อชาติต่อไปจะได้ไม่กลับมาแพ้อีก
ขอให้คุณทั้งสองมีส่วนในบุญที่ตนเองได้สั่งสมมาโดยตลอดด้วยนะคะ ขอให้บุญเหล่านี้ช่วยให้โรคภัยที่มีอยู่ในตัวคุณทั้งสองมลายหายสูญไปให้หมดนะคะ

[ลูกพระธัมฯเชียงใหม่]

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนค่ะ
สู้ ๆ นะค่ะ
นึกถึงบุญที่เราได้สั่งสมมา
รักษาสุขภาพให้แข็งแรงเข้าไว้

[WISH]

เป็นการใช้ปัญญาแก้ปัญหา...เลือกหาทางออกที่ดีครับ

โอกาสที่บุคลากรทางการแพทย์ที่ถูกเข็มปนเปื้อนเลือด(ผป.เลือดบวก)ตำแล้วเกิดเลือดบวกนั้นน้อย..คือ..0.04%
สิ่งที่ควรทำคือ
1. แจ้งผู้ดูแลความเสี่ยงของสถานพยาบาลให้ทราบเพื่อบันทึกเหตุการณ์
2. เจาะเลือดเฝ้าติดตาม เวลา 0, 1, 3, 6เดือน หลังเข็มตำ
3. ปรึกษาแพทย์ผู้ชำนาญทางโรคติดเชื้อเพื่อรับยาป้องกัน...อาจป้องกันไม่ได้100%ก็ตาม

กรณีนี้สามารถเบิกค่าชดเชยได้ครับ...ลองติดต่อต้นสังกัดดู...ถ้าไม่ได้คำตอบลองค้นหาแนวทางในเว็บของกระทรวงสาธารณสุขครับ
http://www.childrenh...d/...B��AIDS.doc

ยังไงก็ขอชื่มชม จขกท.ครับ ที่ทำหน้าที่เป็นสามีแก้วที่ดีงาม...และต้องกล่าวว่า"แม้ภรรยาคุณจะโชคร้าย แต่ในความโชคร้ายนั้นก็เป็นผู้โชคดี"ที่
- ได้ครองเรือนกับคู่บุญคู่บารมีอันหาได้ยากในสังคม
- ได้พบกัลยาณมิตรผู้แนะนำประโยชน์ทั้งทางโลกและทางธรรม
- สำคัญเหนือสิ่งอื่นใดคือเป็นผู้ได้โอกาสเห็นสมณะผู้ประเสริฐ ให้ได้พบพระสัทธรรม จากโอษฐของเนื้อนาบุญผู้มีคุณอันไม่มีประมาณ

กรณีนี้ถือเป็นการตอกย้ำเตือนสมาชิกทุกท่านให้ไม่ประมาทในธรรม และ การนำเรื่องนี้มาเผยแผ่เป็นธรรมทานในพื้นที่สีขาวนี้ สมควรได้รับการยกย่องสรรเสริญและสาธุการครับ

[ยึดมั่นความดี]

ก่อนอื่นเลย คงต้องกล่าวขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เป็นบุญเหลือเกินที่มี web DMC ไว้เพื่อแบ่งปันกำลังใจให้กันและกัน

ซึ่งก่อนหน้านี้ ก็เคยหมดกำลังใจค่ะ เนื่องจากเป็นไวรัสตับอักเสบบี แล้วก็ ทาลัสซีเมีย โลหิตจาง ซึ่งเมื่อรู้ตอนนั้น ก็กำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ พอดี ประกอบกับอายุก็เยอะด้วยค่ะ (โดยคุณหมอพูดซะให้หมดกำลังใจค่ะ ว่าโอกาสเสี่ยงมีสูง และมีเลือดออกระหว่างตั้งครรภ์ด้วย)

แต่ก็ได้กำลังใจจาก พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ กัลยาณมิตร ใน web DMC นี่แหละค่ะ เป็นกำลังใจให้ และปัจจุบัน ก็คลอดน้องแล้ว อย่างปลอดภัย และก็แข็งแรงอีกต่างหาก อ้อ ได้เพศชายค่ะ (ปลื้มมาก)

นี่ก็เรื่องจริงค่ะ พี่สาวของ ยึดมั่นความดี ก็ติดเชื้อ HIV ค่ะ ซึ่งก่อนหน้านี้ พี่สาวก็เป็นคนที่มีฐานะดี มีเงินสดถึง 7 หลักด้วยกัน และยังสร้างองค์พระประมาณ 5 องค์ได้ ถ้าจำไม่ผิด บวชอุบาสิกาแก้ว แล้วก็เข้าวัดตั้งแต่พื้นดินยังเป็นสีแดง และก็ยังทำบุญกับวัดอีกหลายบุญด้วยกันค่ะ
แต่เธอก็ยังเจอวิบากกรรม ซึ่งรุนแรงเหลือเกิน เธอติดเชื้อยังไม่พอ ยังโดนหลอกจนหมดเนื้อหมดตัว ปัจจุบันก็โดนไล่ที่ที่เธออาศัยอยู่

แต่พี่สาวของ ยึดมั่นความดี ปัจจุบันก็ยังมีชีวิตอยู่ ร่างกายเธอก็ยังแข็งแรงดี ประกอบอาชีพได้เป็นปกติ (เธอขายของชำค่ะ) เหตุผลที่เธออยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ เพราะเธอมีกำลังใจดีค่ะ ซึ่งเป็นกำลังใจจากคนรอบข้าง และก็จากตัวเธอเองค่ะ เธอไม่คิดว่าตัวเธอเป็นอะไร ไม่มานั่งเสียดายเงินทองที่เสียไป ไม่คิดวิตกถึงปัญหาที่ประสบอยู่ ตรงกับคำที่ว่าเลยค่ะ "ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว" บอกบุญอะไร เธอก็ทำค่ะ 10 บาท 20 บาท เธอก็ร่วมบุญด้วยค่ะ

เพราะฉะนั้น ยึดมั่นความดี เห็นว่า กำลังใจที่คุณ kaikoolkung ได้รับจากคนอื่น คงไม่พอ ถ้า คุณ ไม่มีกำลังใจจากตัวของคุณเองค่ะ ต้องสร้างกำลังใจให้ได้นะคะ อยู่ในบุญ ให้ได้ นึกถึงบุญบารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยายอาจารย์จันทร์ และนึกถึงบุญของตัวเองบ่อยๆ นึกให้ได้ นึกให้ชิน นึกเป็นประจำ
ทำใจให้ลืมซะว่า เราเป็นอะไรอยู่ และต้องไม่ประมาทในการดำรงชีวิตต่อไป

ก็ขอเป็นกำลังใจให้คะ สู้ สู้

[Kay :)]

ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ และขอให้ทั้ง 2 ท่านอยู่ในบุญตลอดเวลาค่ะ

[kaikoolkung]

ขอบคุณสำหรับข้อความจากทุกท่านช่างเป็นกำลังใจที่ดีเหลือเกิน ผมจะปริ้นท์ข้อความทั้งหมดนี้ให้เค้าอ่านเผื่อจะมีกำลังใจที่ดียิ่งขึ้น ผมเองก็เพิ่งตรวจเลือดมายังไม่พบเชื้อแต่ว่าต้องกินยาป้องกันไว้ก่อน อีก3เดือนตรวจอีกที ยาอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน effect แรงมากจนผมเกือบทนไม่ไหวทรมานเหลือเกิน เวียนศีรษะ คลื่นไส้ เค้าก็คอยหายาแก้อาการต่างๆมาให้กินตอนนี้ก็ดีขึ้น ปกติผมเป็นคนแข็งเลยทนอาการเจ็บป่วยไม่ค่อยได้มันไม่ชิน วันมาฆบูชาที่ผ่านมาเราก็ไปร่วมบุญตลอดทั้งวัน ผมเพิ่งรู้ว่าเค้ามาขอพรหลวงปู่ให้ผมไม่ติดโรค ผมเองก็ขอพรให้เค้าหายจากโรค(แม้ความหวังจะน้อยนิด) ปกติเค้าจะไม่ชอบนั่งสมาธิแต่วันนี้ก็นั่งทั้งวันหลับมั่งตื่นมั่ง ผมก็บอกเค้าว่าถ้าจะให้เห็นผลไวต้องนั่งสมาธิเก่งๆ และต้องถือศีลแปดนะ คงต้องค่อยเป็นค่อยไปแต่ผมไม่สบายใจอยู่อย่างหนึงคือเราไม่รู้จะบอกทางครอบครัวว่ายังไงดีเพราะทางบ้านนอกไม่รู้เค้าเข้าใจแค่ไหน
สุดท้ายก็ต้องขอขอบพระคุณทุกๆท่านที่ให้กำลังใจเราทั้งสอง เช่นเดียวกันก็ขอให้บุญรักษาทุกคนอย่าได้มีโรคภัยใดๆมากล้ำกลาย อายุขัยยืนยาวอยู่สร้างบุญบารมีได้อย่างตลอดด้วยเทอญ

[wir]

เมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องสู้กันไป ทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิมากๆ ให้ใจผ่องใส ค่ะ จำไว้ว่าที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของเราคือพระรัตนตรัย ให้ตรึกไว้เป็นอารมณ์เลยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องสู้กันไป ทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิมากๆ ให้ใจผ่องใส ค่ะ จำไว้ว่าที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของเราคือพระรัตนตรัย ให้ตรึกไว้เป็นอารมณ์เลยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Laity reborn]

ขอเป็นกำลังใจอีกคน

การที่เราจะเข้าใจว่าเป้าหมายเรานะเกิดมาทำไม และถ้ายิ่งได้ทำตามเป้าหมายนั้นแม้เพียงช่วงเวลาหายใจเดียว มันก็คุ้มค่าแล้วที่ได้เกิดมา พยายามรักษาชีวิตให้อยู่ในบุญ ทำบุญให้เป็นเสบียงบุญข้ามภพข้ามชาติไว้นะครับ