ก่อนอื่นต้องขออภัยสำหรับเจ้าของต้นเรื่อง มันอาจตอกย้ำความเจ็บปวดกับคุณในเรื่องนี้ แต่เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ควรเผยแพร่เพื่อตอกย้ำคนที่ได้ชื่อว่าลูกทุกคนให้หันกลับมาดูคนที่ส่งเสียคุณเลี้ยงดูคุณมาด้วยความเหนื่อยยาก วันนี้เราหันไปเหลียวท่านบ้างหรือเปล่า ก่อนจะไม่มีโอกาสดูแล เมื่อท่านจากเราไปแล้วการจัดงานใหญ่โตมันไม่มีประโยชน์อะไร เวลาท่านอยู่ทำไมไม่ทำ ? [/color]
ความรู้สึกของน้องคนหนึ่งที่บรรยายออกมาจากใจ ในขณะที่.... ผมก็เป็นเช่นเด็กวัยรุ่นทั่วๆไป เรียน เที่ยว นอน กิน ดึกๆผมก็โทรคุยกับแฟนของผม ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้มันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของผมและผมก็เชื่อว่าใครๆเค้าก็ทำแบบนี้กัน "จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวรื้อยาง" "กินกับอะไรบ้าง แล้วตอนกินตัวเองคิดถึงเค้า มั้ยเนี่ย" "รู้มั้ยตัวเอง ถ้าเค้าเป็นผีเนี่ย เค้าอยากเป็นกระสือที่รักจะได้เห็นใจไง ""ตัวเองวางก่อนดิ ก่อนดิ"
ประโยคต่างๆที่ผมได้คิดและคัดสรร เตรียมพร้อมมาต่างๆก่อนโทร ผมยังคงใช้เวลาส่วนใหญ่ตอนดึกไปกับการคุยโทรศัพท์ ระยะเวลาอันผมได้ใช้ไปในแต่ละครั้งนั้น พอรู้สึกอีกทีก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว แต่ผมก็ไม่ชอบนะ หากใครจะมาว่าผมไร้สาระ ก็ไม่เห็นหรอคนส่วนใหญ่เค้าก็ทำกัน "เอ้อ เกือบลืมไปอีกอย่าง
กิจวัตรอีกอย่างนึงของผมก็คือ แม่ของผมมักชอบโทรหาผมทุกวัน " "ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยัง""เย็นนี้กินข้าวอิ่ม มั้ย" "วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง" "อย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลนะ" โธ่!คำถามเดิมๆ ผมก็ตอบไปแบบเดิมๆ แม่ผมก็ไม่เบื่อซักที ยังคงโทรหาผมเป็นประจำ โชคดีที่ผมพยายามตัดบทคุย ผมกับแม่น่ะคุยกันไม่กี่นาทีก็วางแล้ว ก็มันไม่มีอะไรจะคุยจะให้ผมทำยังไง" จนกระทั่งวันนั้น "ตัวเองตอบเค้าได้รึยังว่ารักเค้ามั้ย" "เร็วๆสิ เค้ายังอุฒส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ"" แล้วยังจะใจร้ายไม่บอกรักเค้าอีกหรอ"
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงจากโทรศัพท์บอกผมว่ามีสายซ้อน ผมมองไปที่หน้าจอมันขึ้นชื่อว่า "Home""โธ่ แม่โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย" ผมไม่สลับสายผม ผมยังคงคุยกับสุดที่รักของผมต่อไป เพราะผมรู้ว่าสิ่งที่แม่จะคุยกับผมก็คงเป็นประโยคเดิมๆ "และนั่นก็เป็นโอกาสสุดท้าย ที่ผมจะมีโอกาสฟังเสียงของแม่"
หลังจากนั้นไม่นานทางญาติของผมโทรมาแจ้งผมว่า เมื่อคืนนี้บ้านของผมถูกขโมยเข้า และแม่ของผมขัดขืนและได้ต่อสู้กับโจร จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง แม่เสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว ญาติของผมเล่าอีกว่าตอนไปพบศพแม่นั้น ในมือของแม่กำโทรศัพท์ไว้แน่น และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอไม่ใช่โทรแจ้งตำรวจหรือเรียกรถพยาบาล แต่แม่เลือกที่จะโทรหา "ผม" สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่แม่ผมเลือกที่จะทำคือโทรศัพท์หาผมเพื่อฟังเสียงของผม วินาทีนั้นน้ำตาของผมไหลอาบแก้ม ผมพูดอะไรไม่ออก มือและตัวของผมสั่น วันนั้นผมเลือกที่จะคุยกับแฟนผม ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของผม ผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต ผู้หญิงคนเดียวที่ผมสามารถที่จะคุยกับเธอได้ทุกเวลา โดยที่ผมไม่ต้องเตรียมบทพูดใดๆ ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะประทับใจหรือไม่ ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ คนเดียวในโลกที่โทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ คน
เดียวในโลกที่ไม่ว่าโทรศัพท์เธอจะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผม "และคนเดียวในโลกที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิต"
[color="#0066cc"]ในบางครั้งประโยคที่ว่า "ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว" มันก็ไม่เป็นความจริง"เพราะบางปรากฏการณ์ในโลก เกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว " อาจเป็นเพราะเวรกรรมของผม หลังจากนั้นไม่นานแฟนผมที่ผมใช้เวลาคุยกับเธอวันหลายๆชั่วโมงคุยกับเธอก็ทิ้งผมไป วันนี้ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น
หลายๆอย่างที่คนส่วนใหญ่ทำ มิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป เพราะตัวเราเท่านั้นที่เป็นผู้ต้องรับผลการกระทำของเราเอง "เราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป" ทุกวันนี้ผมนั่งมองโทรศัพท์ รอที่จะตอบคำถามเดิมๆให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว
-`๏'- มิสเกรนเจอร์ -`๏'-

สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต
เริ่มโดย Ronin, Aug 11 2007 11:31 PM
มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 11 August 2007 - 11:31 PM
#2
โพสต์เมื่อ 12 August 2007 - 03:09 AM
เง่อ..
#3
โพสต์เมื่อ 12 August 2007 - 03:30 PM
ซึ้งมากค่ะ คิดถึงแม่.. แต่โทรไปคุยและกราบเนีื่องในวันแม่แล้ว..
ขอให้รักแม่กันมากๆนะคะ..
ขอให้รักแม่กันมากๆนะคะ..
#4
โพสต์เมื่อ 12 August 2007 - 06:52 PM
จริงๆวันแม่ปีนี้...ไม่ค่อยเข้าใจแม่เท่าไหร่..เพราะรู้ว่าแม่ไม่ค่อยฟังเรา(เพราะลูกคนนี้ดื้อมาก)...ไม่เป็นไร..ยังงัยเราก็มีแม่คนเดียวที่รักเราและหวังดีกะเรา..มาอยู่ธุดงค์ตามปกติ..โทรหาแม่ที่ ตจว.ทั้งที่ตอนแรก..งอน..วันแม่ปีนี้กะว่าจะไม่โทรไป..แต่คุณครูไม่ใหญ่บอกให้กราบท่าน..แต่แม่อยู่ ตจว ซะนี้...เลยได้แต่โทรไป...แม่ดูดาวธรรมป่ะ...ตอนนี้ลูกอยู่ที่ รร.อนุบาลฝันในฝันนะ..โทรไปก่อนที่พรุ่งนี้จะเป็นวันแม่ซะอีก....วันแม่ของเรามีทุกวัน..รักแม่ทุกวัน...อยากบอกแม่ปีนี้ว่า..ลูกจะเป็นคนดีที่ของแม่..และจะสร้างมหาวิหารให้แม่ด้วย..ตอนนี้ลูกต้องหาตังค์เยอะๆค่ะ...รักแม่น้วมทุกวันเลยยย...
#5
โพสต์เมื่อ 13 August 2007 - 12:09 AM
อ่านเรื่องนี้แล้ว รู้สึกโชคดี...
โชคดี..ที่เราไม่รอให้ต้องถึงเวลาที่สายเกินไป
ที่จะทำดีให้กับคุณพ่อคุณแม่ พี่น้อง ภรรยา ลูกๆ ญาติสนิทมิตรสหาย และคนรู้จักต่างๆ
แล้วต้องมาเสียดายที่หลัง ว่า รู้งี้...ทำดีตั้งนานแล้ว
...
วันแม่ปีนี้ สำหรับคนที่ยังไม่ได้ทำ ถือเอาเป็นฤกษ์ที่จะทำดีกับคุณแม่และทำให้เป็นวันแม่ทุกๆวัน
จากนั้นก็เป็นวันพ่อ วันเด็ก วันวาเลนไทน์ วันครู วันญาติ วันเพื่อน ฯลฯ
ดีมั้ยครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่าน
กราบอนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ สาธุ
โชคดี..ที่เราไม่รอให้ต้องถึงเวลาที่สายเกินไป
ที่จะทำดีให้กับคุณพ่อคุณแม่ พี่น้อง ภรรยา ลูกๆ ญาติสนิทมิตรสหาย และคนรู้จักต่างๆ
แล้วต้องมาเสียดายที่หลัง ว่า รู้งี้...ทำดีตั้งนานแล้ว
...
วันแม่ปีนี้ สำหรับคนที่ยังไม่ได้ทำ ถือเอาเป็นฤกษ์ที่จะทำดีกับคุณแม่และทำให้เป็นวันแม่ทุกๆวัน
จากนั้นก็เป็นวันพ่อ วันเด็ก วันวาเลนไทน์ วันครู วันญาติ วันเพื่อน ฯลฯ
ดีมั้ยครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่าน
กราบอนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ สาธุ
#6
โพสต์เมื่อ 14 August 2007 - 08:40 AM
ซึ้งมากๆเลยค่ะ เข้ากับบรรยากาศวันแม่พอดีเลยค่ะ นู๋รักแม่นะคะ
...ความรักก็เหมือนการจับไฟนั่นแหละ
ทางที่จะไม่ให้มือพองเพราะไฟเผามีอยู่ทางเดียว คืออย่าจับไฟอย่าเล่นกับไฟ
ทางที่จะปลอดภัยจากรักก็ฉันนั้น มีอยู่ทางเดียวคือ...อย่ารัก...
ทางที่จะไม่ให้มือพองเพราะไฟเผามีอยู่ทางเดียว คืออย่าจับไฟอย่าเล่นกับไฟ
ทางที่จะปลอดภัยจากรักก็ฉันนั้น มีอยู่ทางเดียวคือ...อย่ารัก...
#7
โพสต์เมื่อ 14 August 2007 - 09:42 AM
วันแม่ที่ผ่านมา ผมซื้อพวงมาลัยแสนสวยมาให้แม่บูชาพระครับ ซึ่งคุณแม่ปลื้มมาก ผมคิดว่าพวงมาลัยนี้น่าจะสวยที่สุดตั้งแต่แม่เคยบูชามา นอกจากนี้ยังทำบุญหลังคามหารัตนวิหารคดให้แม่อีกด้วยครับ แต่เนื่องจากแม่ยังไม่ค่อยเข้าใจวัด และการสร้างบารมี ผมจึงบอกท่านว่าไปทำบุญหลังคาวัดต่างจังหวัดมา ทำให้แม่โดยเฉพาะ แม่ก็อนุโมทนาสาธุครับ เรื่องราวของกระทู้นี้ก็สอนให้เรารู้ว่า ไม่ควรรอให้ Miss Call แบบนี้เกิดขึ้น ถ้าจะให้ดี เราควรรีบโทรหาท่านตอนนี้แล้วเล่าเรื่องบุญใหญ่ หลังคามหารัตนวิหารคดให้ท่านฟังครับ
#8
โพสต์เมื่อ 17 August 2007 - 12:29 AM
แทงข้างหลังทะลุหัวใจจริงๆครับ โดนใจ