มี 45 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[apisom]

ประทับใจทุกๆ ช่วง

แต่ที่กลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ ตอน UNSEEN อนุบาลฝันในฝัน

เสียดายน่าดูที่เดียว ถ้าไม่ได้ไปงานนี้

[glouy.]

อยากได้ เทป บันทึก ภาพ ในงาน สัมมนา อยาก ชม ครับ

[ลีดเดอร์]

:'( :'( อยากมามากๆ แต่ต้องทำงานน่ะ ชาติหน้าต้องอธิษฐานใหม่ให้ได้อาชีพที่ง่ายต่อการสร้างบารมี
ไม่ยังนั้นก็คงจะมาเสียใจ เหมือนชาตินี้อีกแหล่ะ จะเอามาทวน ใน DMC ไหมน๊า.....

[สายธารธรรม]

ประทับใจมากๆๆๆเช่นกันค่ะ

ตั้งแต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะฯ เมตตาเล่าเรื่อง ได้พบความรัก (แท้) ตั้งแต่วัยหนุ่ม และเพราะความรักนั้น จึงทำให้ได้หลักในการสร้างบารมีจนถึงทุกวันนี้

Unseen คุณครูไม่ใหญ่ (สุดยอดดดดดดด ) ทั้งซาบซึ้ง ปลาบปลื้ม และเคารพรักคุณครูไม่ใหญ่มากขึ้นหลายเท่าตัวเลยค่ะ สัญญาว่าจะช่วยสานฝันของคุณครูไม่ใหญ่ให้เป็นจริงค่ะ

สุดท้าย.... กราบอนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะคะ ทุกคนพร้อมใจกันมาก จนที่นั่งไม่พอต้องล้นออกมานอกห้องเลย เพราะพวกเรา Love my Papa จริงๆ ใช่มั๊ยคะ

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ

[cpj]

พอมาได้ดูช่วง unseen อนุบาลฝันในฝันแล้ว น้ำตาเกือบจะไหล ตอนแรกนึกว่ามีเราคนเดียวที่เป็นแบบนี้ อารมณ์คงอ่อนไหวเกินไป แต่พอถามเพื่อน ๆ ที่มาด้วยกัน (เพื่อนผู้ชาย) ทุกคนตอบเหมือนกันเลยว่า เกือบร้องไห้เหมือนกัน

[samana072]

จากงานสัมมนา My PAPA L O V E เมื่อบ่ายวันที่ 23 ตุลาคม 2550 ที่ผ่านมา

สำหรับผู้มีบุญที่ไปร่วมงานสัมมนาในครั้งนี้หรือผู้มีบุญที่ได้รับชมการถ่ายทอดสด

เชื่อไ้ด้เลยว่าถ้าใครได้ดู ได้ทราบกิจวัตรที่คุณครูไม่ใหญ่ทำในแต่ละวันแล้ว มิอาจจะอดกลั้นน้ำ้ตาได้เลย

มาช่วยกันถ่ายทอดความรู้สึกของเราให้ผู้มีบุญที่พลาดงานสัมมนาในครั้งนี้นะครับ

[suppy001]

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะครับ....สาธุ

[n00m]

ส่วนตัวผมมีความรู้สึกผสมๆ ทั้งดีใจและเสียใจ

เสียใจที่ไม่ได้ไปอยู่ในงาน อดรับรู้ความรู้สึก บรรยากาศจริง แต่ก็ขนลุกและแอบน้ำตาคลอ

เสียใจที่เรายังเป็นลูกที่ดีไม่พอ ทำให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อต้องสูญเสียโอกาสและเวลาในการทำหน้าที่ที่แท้จริง

เสียใจที่ต้องเตรียมใจยอมรับความจริง ทั้งๆ ที่เป็นความจริงที่เรารู้ แต่ด้วยความรัก ด้วยความเป็นมนุษย์ที่ยังมีกิเลส ก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อเลย ถ้าสามารถเอาทุกขเวทนาทั้งหลายมาใส่ตัวแทนได้ ผมก็จะทำ

ดีใจที่เห็นพวกเราแสดงออกถึงความรัก ความเข้าใจถึงความต้องการและจุดมุ่งหมายของหมู่คณะ และเข้าใจว่าทุกคนจะทำสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อหวังให้สำเร็จอย่างแน่นอนในระยะเวลาที่เหลืออยู่

ดีใจที่เห็นอีกมุมขององค์กร ที่ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อพระพุทธศาสนา

ดีใจที่ได้เห็นอีกมุมของพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ ทั้งๆ ที่ก็พอรู้แต่เมื่อได้เห็นก็ได้รู้ว่าเราต้องดีกว่านี้อีกเพื่อพ่อ

มีอีกร้อยล้านความรู้สึก แต่ก็ไม่อาจพรรณนาออกมาเป็นคำพูดได้หมด แต่ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร สิ่งที่เกิดขึ้นในใจ ณ เวลานั้นคือความรู้สึกรักและเคารพเทิดทูนพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่มากขึ้นไปกว่าเดิม สำหรับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คำว่า "ไม่ได้" ไม่มี ไม่มี "ไม่ได้" ต้องได้ "ให้ดี" และ "ดีกว่า" ดีที่สุด

อีก 10 วันเท่านั้น เราเดินมากว่า 80-90% แล้วครับ ทุ่มเทกันอีกสักนิดเพื่อพระพุทธศาสนา เพื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และเพื่อตัวเราเองและชาวโลก อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

[sunshining]

เราต้องรีบช่วยกันถวายเวลาให้ท่าน

ช่วยกันสานฝันพ่อให้เป็นจริง อย่างด่วนจี๋

อยากให้ "คุณครูไม่ใหญ่" ของลูก ๆ สุขภาพแข็งแรง ขาหายเจ็บเร็ว ๆอายุมากกว่า 220 ปี

[สิทฺธิกโร(V-active)]

ผมน้ำตาไหล :'( เลยครับ ภารกิจของหลวงพ่อ ยิ่งใหญ่ และท่านมีเมตตา มากๆๆๆๆๆฯลฯ ผมไม่รู้จะหาคำอะไรมาบรรยาย ความรู้สึกนะครับ พูดได้คำเดียวครับ ว่า ชีวิตนี้ ของผม ขอถวายชีวิตให้หลวงพ่อ และจะขอสู้เพื่อพ่อ จะไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค และจะสร้างบารมีให้ยิ่งๆๆขึ้นไป และขอฝากนึดหนึ่งนะครับ อยากให้พวกเราทุกๆๆคน ช่วยหลวงพ่อ โดยการสร้างมหารัตนวิหารคต ให้เสร็จเร็วๆๆๆ จะได้ปลดกังวลให้กับท่าน และเราก็จะได้เห็นพระ 1000000 องค์ มารวมกัน




**

*********************************************************
อยากให้มีใครสักคน ช่วยปลดกังวล ให้ฉันพ้นพรรณการ
ฉันเหนื่อยล้ามานานในงานที่ฉันไม่จัดเจน เธอก็รู้ใช่ไมหน้าที่ควรเป็นของใคร
แล้วทำไมจึงไม่ยอมเข้าใจ ปล่อยให้ฉันจำต้องทนฝืนทำ
เธอรู้บ้างไม กาลเวลาได้ดืมกิน ความแข็งแรง จนหมดสิ้นจากฉันไป
ฉันจะมีเวลาอีกสักเท่าไหร่ ที่จะเหลือไว้ให้ทำงานที่แท้จริงเป็นงานที่สำคัญยิ่งเพื่อมวลมนุษย์ชาติ และธาตุธรรม
**เวลาของฉันเหลือน้อยเต็มที่ กำลังลิบลี่เหมือนอาทิตย์ใกล้อัสดง ชีวิตฉันคงไม่ยังยืนยงมันคงเป็นหมื่นปี
โปรดเถิดท่านผู้มีบารมี ให้โอกาสแก่ฉันเสียทีได้ทำงานที่แท้จริง

ไฟล์แนบ

•  130_______________________________________________________________________________________________________________128.mp3   2.94MB   293 ดาวน์โหลด

[usr20088]

อยากให้มี VCD ค่ะ

[extra]

รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไป เพราะไปทำงานที่อยุธยา
แต่ได้ฟังจากคนที่ไป ทำให้รู้ว่า พวกเรายังไม่ได้ทำอะไรเพื่อพ่ออย่างเต็มที่
จึงตัดสินใจนำเรื่อง "ที่มาของสังสารวัฏ" มาให้พวกเราได้อ่านกัน เข้าไปอ่านได้ที่นี่ค่ะ
http://www.dmc.tv/fo...showtopic=14045

[สิทฺธิกโร(V-active)]

ผมก็ไปมานะครับ ผมอยากให้ ทางวัด จัดทำ cd ตอน UNSEEN อนุบาลฝันในฝัน มากๆๆเลยนะครับ

*****************
I Love You หลายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฯลฯ ดูล

[Trai072]

^^~*

ไม่ได้ ดู ทามไงดีครับ จะสามารถดูเทปบันทึกภาพ ได้อย่างไร เหรอคราบ ...

ถ้า ท่านผู้ใด บันทึกไว้ ขอความกรุณา บอกด้วย นะครับ สาธุ

[ฟ้ายังฟ้าอยู่]

ร้องไห้ค่ะ....
เกินคำบรรยาย....
ใครไม่ได้ไป ขอบอกได้คำเดียว "น่าเสียดายจั๋งงง"....


เขาบอกให้เอาผ้าเช็ดหน้าไป ก็ไม่ยอมเชื่อ สุดท้ายแล้วก็ต้องได้เสียน้ำตาจริงๆ ค่ะ (เป็นปี๊บ) ปกติฟ้าร้างไม่ชอบไปงานสัมมนาที่ทางวัดจัดเลย ไม่เคยไปเลยด้วย แต่ไม่รู้ทำไม เมื่อวานนี้ มันเกิดฟลุ๊ค จนได้ไป ไปแล้วไม่ผิดหวังเลย มันเป็นอะไรที่สุดยอด สุดๆ สุดพิเศษ เป็นงานสำหรับคนรักหลวงพ่อตัวจริง จากที่รักอยู่แล้ว ก็รักมากขึ้นเป็นพันเท่าทวีคูณยกกำลังล้าน

เกิดมาโชคดีจริงๆ ที่มีครูบาอาจารย์แบบนี้ ขอยกท่านไว้เหนือเศียรเกล้า เลยรับไปเลย 1 ดุ้น ฮ่าๆ "คุณทำได้"

อยากเล่าให้ฟังนะคะ ว่าบรรยากาศในงานเป็นยังไง แต่มันพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ถึงเล่าไป มันก็ไม่เหมือนกับที่ได้ยิน ได้เห็น ได้ฟัง ทั้งภาพ สี เสียง อารมณ์ร่วมต่างๆ หาไม่ได้แล้วจริงๆ เขาบอกแล้วว่า Unseen เป็นภาพเบื้องหลังของหลวงพ่อ กว่าจะออกมาเป็นภาพที่สวยงามหน้าโรงเรียนอนุบาล หน้าจานดาวธรรม ท่านยากลำบากขนาดไหน เอาชีวิตและสังขารเข้าแลกกับการเป็นคุณครูไม่ใหญ่ เพื่อให้นักเรียนทางบ้านที่นั่งเฝ้ารอหน้าจอจานดาวธรรมได้เห็นหน้าท่านยิ้มๆ ขำๆ เบื้องหลังแล้ว มันบาดใจจริงๆ ค่ะ ท่านเจ็บป่วย แทบไม่ไหว ท่านก็สู้ ไม่เคยมีเลยคำว่า "ถอย" นอนป่วย มีหน้ากากออกซิเจน พูดไม่ได้ท่านยังเขียนสั่งงานลงกระดาษ บนเตียงผู้ป่วย ภาพเดียวมันแทนคำ ล้านคำ แทนความรู้สึกได้ไม่รู้กี่เท่าของล้านนั้น

เราไม่คิดเลย ว่ามันเป็นอะไรที่เข้าไปสะกิดลึก ตอกย้ำถึงความยากลำบาก และภารกิจอันยิ่งใหญ่ ที่ท่านทำไว้ให้เพื่อมวลมนุษยชาติ

เฮ้อ พูดแล้วน้ำตาจะไหลอีกรอบค่ะ

[suppy001]

ขออนุโมทนาบุญกับผู้ที่ไปร่วมงานและทุกๆ ท่านด้วยนะครับ...สาธุ

[สิทฺธิกโร(V-active)]

ผมก็เหมือนพี่ฟ้าร้างครับ ยิ่งพูด ยิ่งนึก จะร้องไห้อีกแล้ว :'( ปลื้มสุดๆๆๆๆๆ รักหลวงพ่อมากๆๆ ฯลฯ

[Trai072]

^^~*

แค่ได้ฟัง คำบรรยาย ผมเองก็น้ำตา คลออยู่แล้ว ...

ชีวิต น้อย ที่เกิดมา เจอหมู่คณะ ก็ถือเป็นบุญ อันใหญ่หลวงแล้ว ยิ่งมาเจอ ครูบาอาจารย์ อีก ยิ่ง หาคำใดมาประมาณเลย จริงๆ ครับ

ความรู้สึกที่หลายๆ ท่านถ่ายทอดออกมา ถึงไม่ได้ ภาพบรรยากาศ ผม ก็คิดว่ามันต้องเป็นอะไรที่ ... ร้องไห้ คงไม่ได้ (แค่พิมพ์นี้ก็ น้ำตาจะไหลแล้ว)

ถ้าได้ไป เข้างานคง จะกลั้นไม่อยู่ T_T .....

อยากชมเทปบันทึกภาพจังเลย ครับ ฮื ๆๆๆๆๆ

อย่างไร ก็ขอกราบอนุโฒทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ ...

........

[crystal.mind]

ส่วนหนึ่งจาก ถ้อยคำของ พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะชีโว
ผู้เป็น บรมครูผู้เป็นแบบอย่างของความดีในทุกๆด้าน (ปราชญ์ผู้เฉียบแหลม ครูผู้สอนได้อย่างไม่มีผู้ใดเทียบได้ และ ลูกศิษย์ผู้ให้ความยกย่องและสนับสนุน คุณครูไม่ใหญ่มาตลอด ๔๑ ปี ฯลฯ)

(หมายเหตุ ถ้อยคำต่อไปนี้เขียนขึ้นจากความทรงจำ wording อาจจะไม่เปะๆ แต่ความหมายยังคงเดิม)

พิธีกร : หลวงพ่อไม่เหนื่อยบ้างหรือครับ

หลวงพ่อทัตตะ : (หัวเราะ) เหนื่อยสิ เหนื่อยจนเคยถามหลวงพ่อว่า บุญเราก็ทำมามากแล้ว วัดเราก็สร้างมาเสร็จแล้ว (๒๙๖ ไร่ เดิม) เราน่าจะหยุดได้แล้ว บุญเราน่าจะพอแล้ว

คุณครูไม่ใหญ่ : ท่านคิดว่าบุญเราน่าจะส่งผลให้เรา ได้ประมาณไหน
หลวงพ่อทัตตะ : ก็ปิดประตูอบายได้ หลายสิบชาติ แก้จน ป้องกันจนได้เป็นสิบๆชาติ


คุณครูไม่ใหญ่ : หลวงพ่อทัตตะ ท่านคิดว่า ไหมว่า พวกเราจะต้องเกิดอีกกี่ชาติ
หลวงพ่อทัตตะ : พระพุทธชาติสมัยเป็นสุเมธดาบส เมื่อได้รับคำพยากรณ์ ยังต้องเกิดอีก ๔ อสงไขยแสนมหากัลป์....... แล้วพวกเรายังไม่ได้รับคำพยากรณ์ ก็ยังต้องเกิดอีก กี่ชาติ กี่กัลป์


คุณครูไม่ใหญ่ : หลวงพ่อทัตตะ ท่านคิดว่า เมื่อเราต้องเกิดอีก มีอะไรจะรับประกันว่า เมื่อบุญเราหมด ภพเบื้องหน้าเราพบพระพุทธศาสนา จะทัน พบหลวงปู่ คุณยาย หรือ ทันหลวงปู่ แต่ไปเจอช่วงสงคราม ซึ่งทำให้เราไม่มีโอกาสได้สะสมบุญได้สะดวก
หลวงพ่อทัตตะ : นั่นนะสิ ถ้าเช่นนั้นจะทำอย่างไร


คุณครูไม่ใหญ่ : หลวงพ่อทัตตะ เช่นนั้น เราควรสะสมบุญ ตั้งแต่ชาตินี้ ไว้ให้พอจนถึงภพชาติสุดท้ายเลย
หลวงพ่อทัตตะ :ฮึ เอาอย่างนั้นเลยรึ ? ท่าน

คุณครูไม่ใหญ่ : ใช่ ต้องอย่างนั้น ไม่เช่นนั้น จะไม่มีหลักประกันอะไรเลยว่า ภพชาติหน้าของเราจะเป็นเช่นไร
หลวงพ่อทัตตะ :

คุณครูไม่ใหญ่ : วัดเราเสร็จมาขนาดนี้ ถ้าจะนิมนต์พระมาครั้งละ ร้อย หรือครั้งละพัน หรือครั้งละหมื่นรูป เราคงจะได้บุญมาก ได้บุญเยอะนะ
หลวงพ่อทัตตะ : ถ้าเช่นนั้นเราคงจะต้องขนาดที่ ขนาดวัด นะ ไม่เช่นนั้นจะไม่มีที่พอสำหรับจอดรถและต้อนรับ

คุณครูไม่ใหญ่ : ทำไมล่ะ กลัวด้วยเหรอ,..... ?

หลวงพ่อทัตตะ :แหม มาถามคำนี้กับเรา (ท่านหัวเราะ)

[crystal.mind]

หลวงพ่อทัตตะ กล่าวถึง เรือที่ชื่อว่า "พระพุทธศาสนา"

เรือลำนี้เดินทางมาแล้ว ๒๕๐๐ กว่าปี และคงยังต้องเดินทางต่อไปอีกนาน เพื่อช่วยเหลือคนที่กำลังจมน้ำ ที่ลอยคออยู่ในวัฏฏะสงสารให้พ้นทุกข์

พวกเราเอง เมื่อได้มาพบพระพุทธศาสนา เสมือนได้ขึ้นเรือแล้ว ปลอดภัยแล้ว

เมื่อพักหายเหนื่อยแล้ว ก็ควรช่วยกันพายเรือลำนี้ต่อไป เพื่อช่วยเหลือพี่น้องของเราให้พ้นความทุกข์ต่อไป

หากมีคนไหนเมื่อขึ้นเรือแล้ว กลับพูดว่า "เหนือยแล้ว บุญก็มากพอแล้ว หยุดเถอะ"

คนแบบนี้ หลวงพ่อว่า "น่าจะจับโยนทิ้งกลับลงทะเลเสีย ดีไหม"


หมายเหตุ หลวงพ่อทัตตะ ท่านพูดได้ซาบซึ้งกว่านี้มาก ฟังแล้วน้ำตาไหล บางทีก็ ฟังแล้วสะดุ้งโหยง (โดยเฉพาะ ตอน ที่ คนที่คิดว่าตัวเองบุญมากแล้ว พอแล้ว หยุดสร้างบารมีได้แล้ว นั้นแหละ....
รู้สึกเหมือนตัวเองนี่ ไม่ กตัญญู ต่อพระคุณของพระพุทธศาสนาเลย .... เมื่อได้ขึ้นเรือบุญลำนี้แล้ว ก็สมควรอย่างยิ่งที่จะช่วยกัน คนละแรง นำพาเรือลำนี้ ข้ามพ้น ห้ง อวิชชา สู้นิพพาน สู่ทีสุดแห่งธรรมเบื้งหน้า

**** หวังว่า คงจะได้ชม วีซีดี เรื่องราวอันน่าประทับใจ และ ความทุ่มเทอย่างไม่น่าจะมีมนุษย์ธรรมดา จะสามารถกระทำเช่นนี้ได้ เพื่อ คนอื่น คนที่เรายังไม่รู้จักหน้า แต่ที่จริงแล้ว เป็นพี่น้องของเราทั้งสิ้น ****

DMC i Love You

[crystal.mind]

หลวงพ่อสั่งว่า

๑ หลวงพ่อได้ฉัน อะไร พระลูกวัดจะ ต้องได้ฉันเหมือนกัน

๒ เมื่อป่วย ต้องไปหาหมอที่ดี เหมือนหมอที่รักษาหลวงพ่อ

๓ การงานอะไรของวัด ทั้งการก่อสร้าง และเรื่องต่างงๆ ต้องไม่ซื้อหรือจ้าง ญาติพี่น้อง ให้มายุ่งด้วย

ซึ่งคำสั่งเหล่านี้ ทำให้การงานของวัดราบรื่นตลอดมา



จำได้แค่นี้ค่ะ ใครมีคำพูดใด และประทับใจ ให้เป็นกำลังใจของนักสร้างบารมี ก็แบ่งปันด้วยนะคะ สาธุค่ะ

[NNUT]

เอาบุญมาฝากทุกๆ ท่านที่ไม่ได้ไปร่วมงานด้วยนะคะ ขอบอกดังๆเลยค่ะว่า พลังของลูกพระธรรม 1000 โมดุล จะสามารถถวายเวลาให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณครูไม่ใหญ่ได้แน่ๆ เวลานึกถึง unseen ครั้งใดแล้วน้ำตาอดที่จะไหลไม่ได้ ยิ่งเห็นยิ่งเคารพรักท่านมากๆๆๆๆๆ ยามใดที่เราท้อ(ไม่แท้) ก็ให้นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อไว้นะคะ รอยยิ้มท่านที่เราเห็นในจอ DMC เป็นรอยยิ้มหวานๆ ของนักสู้ผู้มีมโณปนิธานอันยิ่งใหญ่จริงๆ ขอทุ่มสุดๆ เพื่อ My Papa ค่ะ

วันนั้นได้มีโอกาสฟังธรรมจากพระอาจารย์ต่อด้วยค่ะ ท่านได้นำนั่งสมาธิ และบอกว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุมบุญให้ลูกๆ ที่มาร่วมงาน ใครปรารถนาสิ่งใดก็สมหวัง และมีอีกคำพูดหนึ่ง ทานบอกว่า พวกเรานี่นะ ไม่ธรรมดา....
....บุญเราแก่ไกลเกินพระนิพพาน....

อนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านค่ะ

[บุษบา]

อยากให้มี unseen เป็นแผ่น แล้วนำไปมอบให้คนทุกคนที่ไม่เข้าใจหลวงพ่อ

จะได้ประกาศให้รู้ว่าหลวงพ่อเรานั้นเป็นนักสู้แค่ไหน ท่านเหนื่อยขนาดไหน

[บุษบา]

อยากให้มี unseen เป็นแผ่น แล้วนำไปมอบให้แก่คนทุกคน ที่ไม่เข้าใจหลวงพ่อ ค่ะ

วันนี้มานึกถึง ก็ยังน้ำตาไหลออกมา

เมื่อรถมาจอดถึงหน้ารร.อนุบาล หลวงพ่อไม่สามารถลุก ลงจากรถได้เลย

เนื่องจากกล้ามเนื้อของท่าน ไม่มีแรง ไม่สามารถขยับได้ ท่านนั่งนิ่ง ตรงเฉย

ถ้าไม่ได้บอก เราจะไม่ทราบเลยว่าท่านไม่ไหว

คุณโค้ก จะต้องนวดกล้ามเนื้อขาให้ท่านก่อนซักพักนึง ท่านจึงจะสามารถขยับได้

ถึงตอนนี้กลั้นน้ำตาไม่ได้

ต้องขอบพระคุณคุณโค้ก และอนุโมทนาบุญกับท่านเป็นอย่างมาก ที่ช่วยดูแลพระเดชพระคุณหลวงพ่อของพวกเรา

ท่านไม่ได้สบาย สดชื่น อย่างที่เราเห็นรอยยิ้มของท่านในจอเลย

[usr20082]

มีความคิดเหมือนคุณบุษบาค่ะ อยากให้ทุกคนรู้ว่าหลวงพ่อท่านประเสริฐแค่ไหน ท่านอยากให้ลูกๆทุกคนพ้นทุก ไม่อยากพูดนำตามันจะไหล เพราะเมื่อวานก็นั่งร้องไห้ บอกไม้คำเดียวว่าอยากให้ทำ CD ที่สุดเลย รักหลวงพ่อหลายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเด้อค่ะ

[นักรบเผ่าพันธุ์ตะวัน]

แค่ได้อ่านบทความสั้นๆ ก็รู้สึกปลาบปลื้มใจแล้วน่ะครับ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ไปร่วมงานและชมทาง DMC ด้วยน่ะครับ สาธุ สาธุ สาธุ (ถ้าเป็นไปได้ขอให้มีเป็น CD ด้วยจะดีมากเลยครับ)

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

จะหาชม Unseen ได้ที่ไหนบ้างครับ ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ไปสัมมนานะครับ สาธุ

[น้ำใส]

เสียดายจัง ไม่ได้ไปร่วมงานด้วย แต่ถึงอย่างไรก็รักและเคารพหลวงพ่ออย่างสูงสุดอยู่แล้วค่ะ

และขอกราบอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ไปร่วมงานนะคะ

[samana072]

แม้ัในยามที่ท่านป่วย พูดไม่ได้เลยสักคำ

เมื่อหมอถามอาการต้องใช้ดินสอเขียนลงบนกระดาษเพื่อบอกอาการที่เจ็บป่วยอยู่ขณะนั้น

แต่รู้หรือไม่ว่า

เมื่อคุณหมอออกจากห้องไป หลวงพ่อก็เขียนข้อความลงบนกระดาษอีกครั้ง

เพื่อบอกว่า อาทิตย์นี้ให้หลวงพ่อทัตตะลงนำนั่งสมาธิ เทศน์เรื่องนั้นเรื่องนี้ สั่งงานเรื่องอื่นๆอีก

ดูสิครับหลวงพ่อของเราเป็นห่วงลูกๆมากแค่ไหน ถึงแม้ท่านนอนรักษาตัวอยู่บนเตียงที่มีเครื่่องช่วยหายใจอยู่ข้างๆกาย

เสียงที่จะใช้พูดก็ไม่มี แต่ท่านยังใช้แรงที่มีอยู่อันน้อยนิด จับดินสอ มาเขียนเป็นตัวหนังสือ

เพื่อสั่งงานให้หลวงพ่อทัตตะทำแทน และงานอื่นๆอีก

หลวงพ่อทำเพื่อเรามากแค่ไหนเราก็รู้ๆกันอยู่

แล้วเราลองมองกลับมาดูตัวเราสิครับว่า ที่ผ่านมาเราทำให้หลวงพ่อปลื้มรึยัง หลวงพ่อเคยบอกว่า

ถ้าลูกๆเข้าถึงธรรมกันทั้งหมด วันนั้นหลวงพ่อจะมีความสุขที่สุด

..................

[ket_k1]

อนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่ไปร่วมค่ะ และอยากให้มี CD ค่ะ