นานาปัญหา
โดย คณะสหายธรรม
๒. เทวดาตายเพราะหมดบุญใช่ไหม
ถาม เทวดาท่านตายเพราะหมดบุญใช่ไหม ถ้าไม่หมดบุญก็ไม่ตายใช่ไหม
ตอบ เทวดาท่านมิได้ตายเพราะหมดบุญเพียงอย่างเดียว แต่เทวดาตายด้วยเหตุ ๔ ประการด้วยกันคือ
๑. ตายเพราะสิ้นอายุ คืออายุในสวรรค์ชั้นนั้นมีกำหนดเท่าใด เช่น ๕๐ ปีทิพย์ ท่านก็อยู่ในสวรรค์ชั้นนั้นจนครบอายุแล้วจึงตาย ภาษาธรรมะเรียกการตายว่าจุติ ซึ่งหมายถึงการเคลื่อนจากภพ
๒. ตายเพราะสิ้นบุญ คือเทวดาบางองค์ทำบุญไว้น้อย เมื่อมาเกิดเป็นเทวดา ก็เกิดอยู่ได้ไม่นาน คืออยู่ไม่ครบอายุขัยของเทวดา ก็หมดบุญที่นำเกิด จึงต้องจุติคือตายลง เช่นขึ้นไปเกิดในสวรรค์ได้เพียง ๗ วันก็ตายเป็นต้น อย่างนี้เรียกว่าตายเพราะหมดบุญ
๓. ตายเพราะอดอาหาร ที่ว่าอดอาหารนี้ไม่ใช่ว่าเทวดาไม่มีอาหารกิน ท่านมีอาหารทิพย์กินแต่เมื่อได้รับความสุขอันเป็นทิพย์ก็เพลิดเพลินยินดี เพราะเหตุที่ไม่เคยพบพานมาก่อนก็หลงไหลยินดีจนลืมบริโภคอาหารทิพย์ เพียงลืมบริโภคอาหารครั้งเดียวเท่านั้นร่างกายก็ทนไม่ได้ ทั้งนี้เพราะไฟธาตุที่ย่อยอาหารของเทวดามีกำลังเผาผลาญมาก เมื่อไม่มีอาหารให้ย่อย ก็เผาผลาญร่างกายให้ทำลายไป เทวดานั้นจึงต้องตายเพราะลืมบริโภคอาหาร
๔. เทวดาตายเพราะโกรธ ความโกรธเผาผลาญใจเขาจนแตกสลายตายไป เทวดาพวกนี้มักมีความริษยาแรงกล้า ทั้งนี้เพราะทนเห็นเทวดาองค์อื่นมียศ มีรัศมี มีสมบัติยิ่งกว่าตนไม่ได้เป็นต้น แต่การตายของเทวดาต่างกับมนุษย์ตรงที่ตายแล้วไม่มีซากศพปรากฎแต่หายไปทั้งร่าง เพราะฉะนั้นเมื่อเทวดาจุติ เพื่อนเทวดาด้วยกันก็ไม่ทราบ
เทวดาก่อนที่จะจุติจะต้องมีนิมิต ๕ ประการปรากฏขึ้น คือ
๑. ดอกไม้ทิพย์เครื่องประดับเหี่ยวแห้ง
๒. ผ้าทรงเศร้าหมอง
๓. มีเหงื่อไหลออกจากรักแร้สองข้าง
๔. ทิพยอาสน์ คือที่นั่งที่นอนที่เคยสบาย กลับแข็งกระด้าง
๕. ร่างกายเศร้าหมอง รัศมีกายก็พลอยเศร้าหมองด้วย
________________________________________
ที่มา อ้างอิง และแนะนำ :-
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓
ปาฏิกสูตร
http://www.84000.org...B...p;A=1&Z=707
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗
จวมานสูตร
http://www.84000.org...B...6074&Z=6109

เป็นเทวดาก็ตายได้นะครับ
เริ่มโดย ลูกพระพุทธ, Dec 17 2007 04:32 PM
มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 17 December 2007 - 04:32 PM
#2
โพสต์เมื่อ 17 December 2007 - 06:22 PM
อนุโมทนาในธรรมทานครับสาธุ
พระพุทธเจ้ารู้
และท่านก็ตรัสสรุป
ว่าทางเดียวที่จะรู้ตามท่าน
ตลอดจนหยุดตามท่าน
คือการมองเข้าข้างใน
และการหยั่งรู้สรรพสิ่งออกมาจากภายใน
คือสัญลักษณ์สำคัญของพุทธแท้
พุทธแท้จะรู้ว่าการพยายามมองออกข้างนอก
เป็นวิธีที่ไม่ทำให้รู้จักประโยชน์สูงสุด
อันพึงมีพึงได้จากความเป็นมนุษย์
และท่านก็ตรัสสรุป
ว่าทางเดียวที่จะรู้ตามท่าน
ตลอดจนหยุดตามท่าน
คือการมองเข้าข้างใน
และการหยั่งรู้สรรพสิ่งออกมาจากภายใน
คือสัญลักษณ์สำคัญของพุทธแท้
พุทธแท้จะรู้ว่าการพยายามมองออกข้างนอก
เป็นวิธีที่ไม่ทำให้รู้จักประโยชน์สูงสุด
อันพึงมีพึงได้จากความเป็นมนุษย์
#3
โพสต์เมื่อ 17 December 2007 - 07:29 PM
อนุโมทนาบุญ กับธรรมะใสๆด้วยครับ
#4
โพสต์เมื่อ 18 December 2007 - 01:58 AM
สาธุ ๆ ขอบคุณสำหรับบทความที่ดีๆจ้ะ
#5
โพสต์เมื่อ 18 December 2007 - 06:20 AM
Sa Thu Krub
#6
โพสต์เมื่อ 21 December 2007 - 09:35 AM
ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะค่ะ
อนุโมทนาสาธุๆๆ ค่ะ
อนุโมทนาสาธุๆๆ ค่ะ
#7
โพสต์เมื่อ 08 May 2008 - 02:30 PM
ทิพย์อาสเคยอ่อนแต่ก่อนมากระด้างดั่งศิลาประหลาดใจ