มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[usr37459]

หนูไม่เข้าใจเลยนะค่ะ ว่าทำไมเพื่อนของหนูถึงได้เปลี่ยนไปมากเลยนะค่ะ หลังจากที่บุคคลอันเป็นที่รักของเค้าเสียไป
หนูก็เข้าใจว่า เค้ามีธุระทางบ้านเยอะ ทำงานเยอะ จนไม่มีเวลาให้กับหนูอีกเลย บางครั้งหนูโทรไปหาเค้าก็มักบอกว่าไม่ว่าง
ที่เวลาเค้าว่าง ก็มัวแต่เล่นคอมไม่สนใจหนูเลยย เวลาทะเลาะกันเค้าก็เริ่มพูดจาหยาบคายกับหนู และชอบพูดแช่งครอบครัวของหนู
หนูไม่เข้าใจเค้าเลยว่า ทำไมต้องพูดแบบนี้ หนูรู้สึกเสียใจมากๆๆ เลยค่ะ จนมาถึงตอนนี้หนูเริ่มปลงแล้วนะค่ะ ว่าเค้าไม่ใช่คนที่ดีเหมือนที่หนูคิด
แต่หนูยอมรับว่า เค้าเป็นคนเก่ง มีความเป็นผูนำ ชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่เค้ามักชอบพูดจาไม่ดี(แบบหมาๆๆ) บางครั้งเค้าก็มักดูถูกหนู
ว่างานอดิเรกดูแลสัตว์ของหนูไร้สาระ หนูรู้สึกเสียใจมากค่ะ จนหนูรู้สึกเบื่อมากๆๆ

ตอนนี้หนูเริ่มคิดได้ว่าหนูควรทำตัวใหม่อย่างไรที่จะได้หลุดพ้นจากความทุกข์นี้ค่ะะ

[usr37449]

คนแบบนี้มีมากมาย ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนไม่แน่นอน ย่อมเปลี่ยนไป ไม่ยั่งยืน

[PTDL]

เห็นด้วยกับคุณ 449 ครับ ผมว่าถ้ายังอยู่ทางโลกก็คงยังต้องเจอกับสิ่งแบบนี้ร่ำไป

[usr37265]

เจอคล้ายๆกันมานั่นแหละจ๊ะ แต่มีคำแนะนำอย่างเดียว ว่าทำใจซะเถอะ ตราบใดที่เราอยู่ในสังคม เราก็ต้องเจอคนแบบนี้ไปตลอดชีวิตอยู่ดีนั่นแหละจ๊ะ ไม่วันนี้ก็วันหน้า เราอาจเจอคนที่แย่กว่านี้ก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่อยากให้คิดไว้เสมอว่า ทุกสิ่งที่เราเจอมาเป้นประสบการณ์ ถือว่าเป็นกำไรชีวิต ที่เราต้องเรียนรู้ แก้ไขปัญหา และที่สำคัญยังได้ฝึกขันติไปในตัวด้วยในทางกลับกันถ้าเราคิดแต่น้อยใจ ทุกข์ใจ เราก็จะเป็นแค่อย่างนั้น ไม่มผลดีเลย กลับทำให้ใจหมองอีก กลับ ดังนั้นสิ่งที่ต้องทำเลยคือ ทำใจให้สบายๆอะไรที่เราพอแก้ได้แก้ไป แต่อะไรที่เกินความสามารถก็ไม่ต้องทำมัน วางอุเบกขา แล้วหันมานั่นงธรรมะ ฟังธรรมหรือสนทนาธรรมกันได้ ยังไงก็สู้ๆ เป็นกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะ อย่าคิดท้อแท้ชีวิตเพราะเรื่องแบบนี้เลย

[ดินสอแห่งธรรม]

....ต่างคนก็ต่างใจ ใครก็ดูแลใจของใครไม่ได้ ไม่มีสิทธิ์นั้นหรอก แต่ก็มักหลงคิดหรือเผลอใจไปว่า ของเขา ตัวเขา เป็นของเรา ถ้าคิดแบบนั้นก็มักเรียบร้อยลงเอยด้วยทุกข์มากกว่าสุขหลายเท่านัก แหละที่พระอานนท์เคยเอ่ยไว้อย่างเน้นหนักว่า ความรักคือความร้าย...