มี 14 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[cheterkk]

ทำอย่างไรดีครับ ได้ซองกฐินมา แต่ตัวเองบอกบุญไม่เป็น
คือค่อนค้างเป็นคนที่เกรงใจคนนะครับ เหมือนเราไปบอกบุญ คล้ายเราไปขอเงินเขา แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าถ้าเขาไม่ทำก็ไม่เป็นไรนี่ มัยอยู่ที่ศรัทธาเขา บอก 10 คน ทำ 5 คนก็ยังดี ปัญหาคือบอกบุญไม่เป็นครับ ทำแต่ของตัวเองตลอดเลย

[ดุสิตาเทวบุตร]

บอกเฉพาะคนที่สนิทก็ได้ครับ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน
สาธุครับ

[ตะกร้าอีกใบ]

บอกเพื่อนและทุกคนรอบข้างที่รู้จักไปเลยครับ ต้องกล้าทำเด๋ยวก็จะทำได้และคุ้นเคย
ผมมีซองอยู่ซองเดียวตอนนี้บอกไปทั่วจนซองขาดยู่ไปแล้วครับ แต่ก็จะชวนบอกอีก

[ดินสอแห่งธรรม]

...ชวนคนขึ้นสวรรค์มันยากกว่าชวนกันไปนรกอยู่แล้วครับ หุหุ ชวนเที่ยวผับ กินเหล้า ฯลฯ มันสนุกกว่าไง แต่คนดีทำความดีได้ง่ายทำความชั่วได้ยาก ส่วนคนชั่วทำความชั่วได้ง่าย ทำความดีได้ยาก เราหาคนดี(ซึ่งหายากถ้าเทียบอัตราส่วน) แต่ก็ใช่จะหาไม่ได้ เหมือนเดินออกไปข้างนอกแล้วมองหาคนใส่ชุดสูทผูกไทค์ ถ้าไม่ใช่สถานที่บางแห่ง คงไม่มีทางเจอ แต่บางที่คนผูกไทค์ใส่สูทก็มากมายเหลือเกิน นั่นแปลว่า เรายังหาไม่เจอแค่นั้นเอง ว่าใครมีบุญจะมาทำบุญและเข้าใจเรา

...แม้คนไม่ผูกไทค์ใส่สูทเขาก็ทำความดี และกลับใจมาทำดี ทำบุญ ได้เหมือนกันนะครับ ถ้าเราเติมหัวใจเราให้เป็นหัวใจกัลยาณมิตรเรามีหน้าที่คือชวนคนทำความดีอย่างเดียว เน้นว่าอย่างเดียวนะจ๊ะ ใครไม่ทำเราจะโกรธไปเพื่ออะไร ส่วนใครทำ ใครเอาด้วยก็เป็นช่องบุญของเขา แค่นี้เอง งานบอกบุญ มีหน้าที่บอกนะครับ ไม่ได้มีหน้าไปคิด ไปวิจารณ์ หรือกังวลอะไร หุหุ (ขอตอบแบบไม่ปลอบนะ)

[หัดฝัน]

คุณเจ้าของกระทู้ก็บอกเพื่อนสิครับว่า ผมมีสิ่งดีๆ มามอบให้ แล้วก็เล่าเรื่องบุญกฐินไป โดยบอกเพื่อนว่า ทำเท่าไหร่ก็ได้แล้วแต่ศรัทธา ครั้นถึงคราวเพื่อนมีบุญอะไรมาบอก คุณเจ้าของกระทู้ก็ร่วมทำกับเขาด้วยสิครับ อย่างนี้เขาก็จะไม่รู้สึกว่า เราไม่ขอเงินเขาใช่ไหมครับ เพราะพอเขามาบอกบุญเรา เราก็ทำกับเขาเหมือนกัน

แต่ไม่ใช่บอกบุญเขาอย่างเดียว ครั้นพอเขามาบอกบุญบ้าง ดันไปบอกเขาว่า ไม่ทำหรอกบุญนี้ เป็นต้น หากเป็นเช่นนี้ จะไม่ให้เขาคิดว่า ที่ผ่านมาไปขอเงินเขา ก็คงจะยากแหละครับ

เรื่องมันเหมือนเรื่อง การจัดงานแต่งงานไงล่ะครับ สมมุติญาติคุณเจ้าของกระทู้จะแต่งงาน(สมมุติเฉยๆ นะครับ) ญาตินำซองไปแจกญาติมิตรคนอื่นๆไปทั่วเลย แต่ไม่ยอมแจกการ์ดให้เจ้าของกระทู้ เพราะกลัวเจ้าของกระทู้คิดว่า ญาติคิดจะมาขอเงินจัดงานแตงงาน

ครั้นเจ้าของกระทู้ทราบภายหลัง ผมถามว่า จะดีใจ หรือ ไม่ดีใจ ที่ตนไม่ได้ซองจัดงานแต่งงานของญาติ ย่อมต้องไม่ดีใจ ใช่มั้ยครับ แสดงว่า เขาไม่เห็นเราเป็นญาติเลย ไม่แจกซองให้เรา เราจะไม่คิดเลยใช่ไหมครับว่า ดีแล้วที่เขาไม่มาขอเงินเรา เข้าใจหรือยังครับ

[ดินสอแห่งธรรม]

...จริงตามที่ท่านหัดฝันกล่าว ถ้าเคยไปปฏิเสธคนอื่น เราก็คงโดนบ้าง เขาเจ็บปวดยังไงเราก็ต้องคงเจอแบบนั้น แต่ต่อไปถ้าไม่ท้อซะก่อน พอกรรมหมด ทีนี้บอกบุญมันส์เลยแหละ สู้ๆนะ (ว่าจะไม่ปลอบแล้วเชียว อิอิ)

[ตะกร้าอีกใบ]

ต้องลงมือชวนเลยครับ

[จีวร]

อ่านโบวชัวร์ ทำความเข้าใจกับตัวเองก่อนครับ

เมื่อเราเข้าใจแล้ว ลองอธิบายให้เพื่อนๆฟัง เอาคนคุ้นๆก่อนครับ ลองให้เค้าวิจารย์ดู

แล้วต้องปรับปรุงยังไง แก้ไขยังไงให้ดีกว่าเก่า

ท่องจำอานิสงส์ให้แม่น ท่องจำความสำคัญของอาคารร้อยปีให้ได้

พอท่องได้ เข้าใจ พูดได้ ทีนี้ครับ น้ำไหลไฟดับเลย 555

แล้วอาศัยความมีเมตตา อยากให้เพื่อนๆที่เรารักทุกๆๆๆๆๆๆคนได้มาเอาบุญอาคารร้อยปี
(*สำคัญนะครับ ให้อาศัยความเมตตา อยากให้เค้าได้บุญ ไม่ได้อยากเอาไปตังเค้า)

แล้วเราก็เดินไปบอกครับ บอกไปเลยครับ ก็จะมีคน 3 ประเภท คนเห็นด้วย เฉยๆ และไม่เอาแถมด่าซ้ำ

ก็อดทนครับ ค่อยๆทำไป นับให้ได้อย่างนี้นะครับ วันละ 10 คน ทำไปทุกวัน แค่ 20 วันก็ได้ 200 คนแล้วครับ
คนละ 100 บาท ก็ได้ 1ตารางเมตรแล้ว โอ๋ ง่ายจริงๆ ลองทำดูนะครับ ผมเคยทำได้สำเร็จมาหลายงานแล้วครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนครับ
ลองดูนะครับทำได้ทุกคน

[WISH]

เมล็ดพันธ์แห่งกัลยาณมิตร

เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย)

วันเสาร์ที่ ๑๓ เดือนตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

--------------------------------------------

ในการสร้างบารมี เราต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ทะลุเป้า เราก็ต้องทำให้ได้ ถ้าตามลำพังเรามีกำลังไม่พอ เราก็ใช้ดวงปัญญาและกำลังใจไปทำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร ไปเชิญชวนผู้มีบุญ ซึ่งเป็นเจ้าของบุญ กำลังรอคอยเราอยู่เยอะแยะในทุกสถาน พอเจอหน้า ถ้าเป็นคน แล้วก็ให้ชวนทำบุญเลย ซึ่งก็จะมีบางคนชวนปุ๊บก็ทำปั๊บ บางคนขอคิดดูก่อน บางคนก็มีปฏิกิริยา ให้เราเพิ่มขันติบารมี อย่างนี้มี แต่สิ่งที่เราได้หว่านเมล็ดพืชแห่งกัลยาณมิตรก็จะไปเจริญเติบโตในดวงใจเขา รอวันที่งอกเงยมาเป็นต้น สักวันหนึ่งก็จะต้องมีใบ มีดอก มีผล แล้วเขาจะกลับมาระลึกนึกถึงเรา ที่ไปทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรจ้ะ


การทำหน้าที่กัลยาณมิตร

หลักสำคัญที่สุดของการทำหน้าที่กัลยาณมิตร คือการปฏิบัติธรรม


ปฏิบัติธรรมเพื่อสั่งสมบุญกุศลไว้ในตัวมาก ๆ แล้วตัวเราจะมีพลังใจที่เข้มแข็ง เบิกบาน มีความสุข กระแสแห่งความสุขใจของเราจากการประพฤติปฏิบัติธรรม จะแผ่ขยายออกไปรอบตัว เป็นสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตา แต่เราสามารถสัมผัสได้ด้วยใจ

บุคคลใดก็ตามที่เข้าใกล้เรา เขาจะมีความรู้สึกเย็นใจ สุขใจ อบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนคนเดินฝ่าเปลวแดดร้อนแรงมา แล้วเดินไปเจอต้นไม้ใหญ่ ได้นั่งพักใต้ร่มไม้นั้น ย่อมมีความเย็นกาย เย็นใจฉะนั้น

และการที่พวกเราออกไปทำหน้าที่กัลยาณมิตรนั้น ไม่ว่าจะปฏิบัติหน้าที่ในต่างจังหวัด หรือในกรุงเทพก็ดี อย่าคิดว่าเราทำหน้าที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย ในการพบปะหมู่ญาติเพื่อนร่วมโลกของเรา ที่จะเชิญชวนให้เขามาสร้างบุญร่วมกับเรา อย่าลืมว่าหลวงพ่อไปกับลูก ๆ ด้วย ให้ระลึกเสมอว่า เราทุก ๆ คนอยู่ในศูนย์กลางธรรมกายของหลวงพ่อ และคุณยายท่านเสมอ ให้ตรึกใจไว้ที่ศูนย์กลางกายทุกครั้งที่ออกไปทำหน้าที่ ณ ตำแหน่งตรงนี้เราจะเปิดใจพบกับหลวงพ่อ ถ้าเราทำได้อย่างนี้การทำหน้าที่กัลยาณมิตรของเราก็จะสำเร็จอย่างสมบูรณ์

(พระราชภาวนาวิสุทธิ์)

3 สิงหาคม 2528

[ธาตุล้วนธรรมล้วน]

สำหรับผม ไม่เก่งเลยเรื่องเรียราย แต่ผมใช้วิธีสอนธรรมะ ควบคู่กันไปครับ หากเขามีศรัทธา เขาก็จะทำเอง

หากจะชวนคนอื่นๆที่ไม่ค่อยเข้าใจธรรมะทำบุญ เราก็ควรสอนธรรมะเขา ทั้งธรรมะทั่วๆไป อนุปุพพีกถา และทานบารมี ให้เขาเข้าใจการสร้างทานบารมีบ้าง

และก็บอกเหตุผลความจำเป็นที่เราต้องนำเงินนั้นไปสร้างอะไร ไปทำประโยชน์อะไร ดีกับพระพุทธศาสนา สังคม และเขาคนนั้นอย่างไร

หากเขาเข้าใจ เขาก็ทำบุญแน่นอนครับ

มันใช้เวลา แต่ว่าได้ผลยั่งยืนครับ

อีกอย่าง วัดเราก็เน้นทานบารมีมากก็จริงอยู่ แต่หากเหตุปัจจัยยังไม่ถึงพร้อม ก็บอกบุญในส่วนอื่นๆนะครับ วัดเราก็เน้นเหมือนกัน เช่นชวนคนมาปฏิบัติธรรม เพราะถ้าเจอหน้าคนไม่เข้าใจ เอาแต่พูดเรื่องทำบุญ เดี๋ยวโดนอีก วัดเรามักเป็นจำเลยสังคม ทั้งๆที่ทำดี คือควรใช้สติปัญญาในการทำหน้าที่ผู้นำบุญให้ดีนะครับ

[Nee-Sansanee 2]

สาธุค่ะ ได้ข้อคิดเตือนใจดี ๆจากเพื่อน ๆสมาชิกอีกแล้ว

โดยเฉพาะของท่าน WISH และท่านธาตุล้วนธรรมล้วน นั้นถือว่าสุดยอดในการทำหน้าที่ทีเดียว

เพราะต้องผ่านการฝึกฝน เรียนรู้มากมายจึงสามารถทำได้ดีและเป็นการปลูก สร้างศรัทธาอย่างถาวร

ทีเดียวเป็นไม้ยืนต้น ที่น่าเอาอย่างเป็นอย่างยิ่ง ทำให้องค์กรก้าวหน้าด้วยค่ะเป็นป่าไม้ร่มธรรมที่ยั่งยืน

แผ่ขยายออกไปอย่างมั่นคงด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง ดีงาม และเติมเด็มด้วยพลังศรัทธา ปิติในบุญ

[ดินสอแห่งธรรม]

....ขอบพระคุณครับ กับบทธรรมะดีๆจากหลวงพ่อที่นำมาให้อ่าน เอาล่ะ ถึงเวลาพบญาติแล้ว

[มองอย่างแมว]

ถูกต้องทุกวิธีที่ทุกท่านกล่าวมาเลยครับ

แต่... จขกท ต้องเป็นคนช่างสังเกต หัดดูว่าจริตของคนที่เราไปชวนเป็นแบบไหน

ถ้าเป็นคนชอบฟังธรรมะ ก็ใช้วิธีคุณธาตุล้วนฯ
ถ้าชอบสร้างถาวรวัตถุ ก็พูดเรื่องประโยชน์ใช้สอยของอาคาร (คุณจีวร, ธาตุล้วนฯ)
ถ้าชอบสงเคราะห์หมู่ญาติ ก็ใช้ความคุ้นเคย (พี่หัดฝัน, คุณตะกร้าฯ, คุณดุสิตาฯ)
ถ้าชอบสังคมสงเคราะห์ ก็อธิบายผลดีของอาคาร 100 ปีฯ ต่อสังคมฯ
ฯลฯ

ลองสังเกตดูครับ คนเราต่างคนก็ต่างจริตกัน
ถ้าไม่ทราบก็พูดกลางๆไว้ก่อนแล้วค่อยดู feedback แล้วปรับเอาครับ

[patoom]

หลักวิชชาที่สำคัญมาก ๆ คือ ให้เราเข้าใจอย่างถูกต้องก่อน ว่าการไปชวนใครทำบุญ คือการไป รักษาสมบัติให้คนนั้น นะจ๊ะ

[บ่าวอุบล]

ขออภัย จขกท ครับ ขอออกนอกเรื่อง คนละเรื่องเดียวกัน คือสงสัย แต่ไม่อยากตั้งกระทู้ใหม่ให้เอิกเกริก
เข้าใจว่า
ประธานกองกฐิน ทำบุญ หนึ่งเอ็ม
ประธานรองกฐิน ทำบุญ หนึ่งแผ่นทอง หรือ ห้าเอ็ม แม่นบ่

ขอบคุณล่วงหน้าครับ