มี 2 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Dd2683]

ถ้าแม้นไม่ทำดีในแดนดิน จะถวิลถึงสวรรค์นั้นอย่าหา

สวรรค์นั้นมีอยู่หลายชนิดหลายชั้นหลายขั้นด้วยกัน ตามที่ท่านผู้เฒ่าผู้แก่เล่ากันมา “สวรรค์” ที่จะกล่าวในที่นี้หมายถึง ฉกามาพจร

คือสวรรค์ ๖ ชั้น ตั้งแต่ชั้นจาตุมหาราช จนถึงชั้นปรนิมมิตวสวัตตี ความมหัศจรรย์ ของดินแดนเหล่านี้

หนังสือไตรภูมิได้กล่าวพรรณนาไว้โดยละเอียดแล้ว ในทศชาดก เมื่อพระโพธิสัตว์เสวยชาติเป็นพระเจ้าเนมิราช พระราชาแห่งกรุงมิถิลา

พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์ผู้เพียบพร้อมไปด้วยคุณธรรม ทรงยินดีในการบำเพ็ญทานรักษาศีลอุโบสถตั้งแต่ทรงพระเยาว์

เมื่อเสด็จขึ้นทรงราชย์ก็ทรงมั่นในทศพิธราชธรรม ทรงสั่งสอนประชาชนให้มั่นอยู่ในความดี ครั้นประชาชนเหล่านั้นสิ้นชีพก็ไปเกิดบนสวรรค์

ขณะนั้นปรากฏว่าบนสวรรค์นั้นเต็มไปด้วยเทพเจ้า

หมู่เทพบนดาวดึงส์ก็ประชุมกันสรรเสริญคุณงามความดีของพระเนมิราช ต่างก็อ้อนวอนองค์ท้าวสหัสนัยน์ให้ไปทูลเชิญเสด็จพระองค์มา

ณ เทวสถาน พระเนมิราชได้ทอดพระเนตรเห็นวิมานของเหล่าเทพบุตร เทพธิดา ซึ่งล้วนแต่งดงาม บ้างก็ประดับประดาไปด้วยแก้วมณี

บ้างก็แวววาวระยับระยิบไปด้วยแก้วเจ็ดประการแลตระการตา บ้างมีสวนประดับด้วยดอกไม้นานา พรรณส่งกลิ่นหอมอวลไปทั่วบริเวณ

เสียงดนตรีสวรรค์เสนาะโสต เสียงตะโพนเสียงฆ้องไพเราะ ฟังแล้วทำให้เกิดความเจริญใจยิ่งนัก

เทพบุตรเทพธิดาเจ้าของวิมาน เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ล้วนแต่เคยประกอบกุศลกรรม บริจาคทานรักษาศีลอยู่ตลอดเวลา

จึงได้รับความบันเทิงสุขในสวรรค์ชั้นฟ้า ดังนี้

เมื่อสรุปความแล้วจะเห็นได้ว่าผู้ที่จะได้ขึ้นสวรรค์ ชั้นฟ้านั้น ต้องเป็นผู้ที่กระทำความดีตั้งแต่ในเมืองมนุษย์

ดังพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวว่า “ถ้าแม้นไม่ทำดีในแดนดิน จะถวิลถึงสวรรค์นั้นอย่าหา”

อันสวรรค์ซึ่งพระพุทธองค์ทรงแสดงในอนุปุพพิกถา ก็เป็นอานิสงส์ จากทานและศีล


สำหรับผู้ที่ไม่เชื่อในเรื่องนรกสวรรค์ว่ามีจริงอาจกล่าวได้ในแง่ “สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ” พระราชนิพนธ์นี้

ก็ยังถือได้ว่าเป็นความจริงอยู่นั่นเอง คือถ้าเรา เป็นคนดี ทำแต่สิ่งที่ดีที่ชอบ จิตใจเราก็จะบริสุทธิ์

และได้รับความสุขเช่นเดียวกันกับการขึ้นสวรรค์

ดังนั้น ผู้ที่หวังสวรรค์หวังความสุขในโลกหน้า หรือในปัจจุบัน ควรจะประกอบแต่กรรมดีตั้งแต่วันนี้ ในแดนดิน


ม.ศ.๕
๑ ธันวาคม ๒๕๑๕


ว่าด้วยสำเภาในการเทศน์มหาชาติ

ในปลายสมัยรัชกาลที่ ๒ การค้าสำเภาเป็นสิ่งที่นิยมกัน ไทยเราส่งสำเภาออกไปค้าขายจนได้เงินเข้าท้องพระคลังเสมอๆ

ทั้งนี้อยู่ในควบคุมของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว หรือกรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ อนึ่ง

เมื่อพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระผนวช เป็นสามเณร พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวก็ อัญเชิญเสด็จไปแสดงธรรม

เรื่องมหาเวสสันดรชาดก ผูกสำเภาตั้งที่หน้าวัง บรรทุกสิ่งของเครื่องอุปโภคบริโภค เต็มลำ ถวายเป็นเครื่องกัณฑ์บูชาธรรม ความข้อนี้

ทราบถึงพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รับสั่งสรรเสริญเป็นอันมาก เห็นพระทัยว่าทรงอารีรอบคอบ รักพี่รักน้อง


เหตุที่พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้าฯ ให้ผูกสำเภาขึ้นเช่นนี้ อาจเป็นได้ ๒ ประการคือ

การค้าสำเภากำลังเป็นที่แพร่หลายประการหนึ่ง และเพื่อ แสดงคติในเวสสันดรชาดกกัณฑ์กุมาร ซึ่งเปรียบสองกุมารดังมหาสำเภาทอง
อันจะพาพระบิดาไปสู่พระนิพพาน

สืบมาเมื่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จออกทรงพระผนวชเป็นสามเณร พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ก็ได้ทรงมีพระราชดำรัส ให้ผูกสำเภา ตั้งที่สนามชัยค่อนไปทางทิศเหนือ บรรทุกสิ่งของเครื่องอุปโภค บริโภค เต็มลำสำเภา ถวายเป็น

เครื่องกัณฑ์บูชาธรรม เมื่อสมเด็จพระโอรสาธิราชเสด็จออกทรงผนวชเป็นสามเณร พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ก็ได้ทรงมีพระราชดำรัสให้ผูกสำเภา ตั้งที่สนามชัยตรงหน้าพระที่นั่งสุทไธยสวริยปราสาท บรรทุกสิ่งของ เครื่องอุปโภค บริโภค

เต็มลำสำเภาถวายเป็นเครื่องกัณฑ์บูชาธรรม


ม.ศ.๕
พ.ศ.๒๕๑๕

[LiL' Faery]

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะเพค่ะ_/|\_ สาธุ สาธุ สาธุ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ทูลกระหม่อมน้อยแห่งปวงประชา ทรงมีพระปรีชายิ่ง ทั้งยังทรงบริบูรณ์พร้อมด้วยองค์คุณแห่งความเป็นพหูสูตครบถ้วนทุกประการ