มี 11 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ก้อง สัตหีบ]

คือ คุณแม่ (นางกรรณิการ์ ไวยวุฒิ) ของผมเป็นคนที่ ไม่พลาดเรื่องบุญบูชาข้าวพระ ทุกอาทิตย์ต้นเดือน ของทุกเืดือน ตั้งแต่ีปี 2540 จวบจนวันนี้ก็ประมาณ 11 ปีแล้ว ที่ท่านไม่เคยพลาด แม้แต่ครั้งเดียวเลย

ซึ่งท่านได้ชวนผมไปเกือบทุกครั้ง แต่ผมก็ไม่ได้ไป ผมไปเฉพาะบุญใหญ่เท่านั้น หรือไปเฉพาะครั้งที่ผมตั้งใจไปทำบุญใหญ่

กระผมอยากสอบถาม เรื่องบุญบูชาข้าวพระว่า

ระหว่างไปทำบุญด้วยตัวเอง ไปกับคุณแม่
1. เดินทางไปกลับ 6 ชม ต้องตื่นแต่เช้า มีการรอคอยบ้าง แย่งที่นั่งบ้าง มีบางคนทะเลาะกับคนขับบ้าง บางทีคนขับอารมณ์เสียขับรถไปด้วยอารมณ์ รถติดบ้าง (อันนี้เป็นเรืองจริงนะครับ มิใช่ว่าคนไปวัดทุกคนจะมีขันติกันได้ทุกคน) ส่งผมให้ ผมกลั่นใสไม่ได้ตลอด รู้สึกจิตขุ่นเป็นบางครั้ง จนบางครั้งกระผมรู้สึกว่าผมอาจจะได้รับเศษบาปด้วยซ้ำ
2. ผมมีปัญหาเรื่องสุขภาพ เกี่ยวกับระบบขับถ่าย และระบบลมที่ออกทางทวารหนัก

กับฝากคุณแม่ไปทำบุญ นั่งดู DMC ปฏิบัตธรรมไปพร้อมๆ กับที่วัด แต่ตัวอยู่ที่บ้านกับคุณพ่อ

เมื่อถึงเวลาบูชาข้าวพระ ผมกับคุณพ่อ จะนั่งดูด้วยกัน และทั้งคู่ก็กลั่นใสกัน พร้อมกับยกมือไหว้ระหว่างที่พระสงฆ์ สวดให้พร ญาติโยม และอนุโมทนาบุญ สาธุ ทุกครั้ง เมื่อมีการบอกบุญ นั่งสมาธิพร้อมกับ คนที่อยู่ที่วัด สรุปแล้วอยู่บ้านจะสามารถกลั่นใจใสได้ทั้งวันมากกว่า

คำถามคือ ระหว่างไปทำบุญด้วยตัวเอง (แต่ใจไม่ใสบ้าง) กับ นั่งดู DMC พร้อมกับกลั่นใจใสได้ทั้งวัน

อันไหนได้บุญมากกว่ากัน หรือว่าได้บุญเท่ากันครับ

ถ้าอ่านจบแล้ว รบกวนกัลยามิตร ผู้รู้ทั้งหลาย ทำให้ผม รู้แจ้งด้วยครับ

[New]

จะทราบว่าทำอย่างไหนจะได้บุญมากกว่ากัน ก็จะต้องศึกษาวิชชาธรรมกายจนเชี่ยวชาญและสามารถคำนวณบุญได้ จึงจะทราบอย่างแน่นอนว่าอย่างไหนได้บุญมากกว่ากัน

แต่อย่างเราๆ ท่านๆ ก็คงทำแบบนั้นไม่ได้แน่ๆ

ก็ลองพิจารณาเปรียบเทียบกันดูนะครับว่าการที่อยู่บ้านแล้วน้อมนำใจตามเสียงของหลวงพ่อกับการไปถึงที่วัดนั้น มีอะไรแตกต่างกันบ้าง ผมขอเสนอความเห็นร่วมถกในหัวข้อนี้นะครับ

1. การเดินทางไปวัด ก็อย่างที่ท่านเจ้าของกระทู้ได้กล่าวคือ จะต้องเจอเรื่องกระทบกระทั่งและอดทนต่ออารมณ์ที่ไม่น่าพอใจหลายๆ อย่าง ในข้อนี้ ผมมองว่าเป็นโอกาสที่จะให้เราฝึกตัวให้เป็นคนมีความอดทนอดกลั้น และได้ขันติบารมี

2. การเดินทางมาวัดเอง นอกจากจะได้บุญจากการบูชาข้าวพระแล้ว บุญบารมีข้ออื่นๆ เราก็มีโอกาสได้ด้วย เช่น สัจจะบารี (มีความตั้งใจจริงที่จะเดินทางมาวัด และได้มาจริงๆ) วิริยะบารมี (มีความเพียรที่จะเดินทางมาวัด ทั้งๆ ที่บ้านอยู่ไกลและมีความลำบากในการเดินทาง) อุเบกขาบารมี (ได้ฝึกตนให้วางเฉยจากอารมณ์อันไม่น่าพอใจ) ฯลฯ

แต่ถ้าเราอยู่ที่บ้าน อาจจะไม่มีโอกาสได้บารมีในด้านอื่นๆ เท่ากับการมาวัดด้วยตนเอง

3. การฝากเงินผู้อื่นไปทำบุญ ยังไงๆก็ไม่น่าจะได้บุญเต็มร้อยเท่ากับที่เราทำด้วยตัวเอง เพราะถ้าทำด้วยตัวเอง เราจะได้ถวายทานนั้นด้วยมือของตน จึงมีโอกาสที่จะปลื้มปีติในบุญใน 3 กาล (ก่อนทำ กำลังทำ และหลังทำ) มากกว่าการที่เราฝากผู้อื่นไปทำบุญ

4. ประเด็นใจใส หรือใจหมอง ได้ทั้งวันหรือไม่นั้น ก็เป็นปัจจัยส่วนหนึ่งที่มีผลต่อบุญกุศลที่เราจะได้รับ แต่ก็มีปัจจัยอื่นๆ อีกที่จะมีผลต่อบุญที่จะเกิดขึ้น


ผมมีความเห็นว่า การที่เรามาทำบุญด้วยตนเองที่วัด น่าจะได้บุญมากกว่าทำอยู่ที่บ้านครับ เพราะการมาวัดนั้นจะมีโอกาสเพิ่มพูนบุญบารมีในด้านต่างๆ ได้มากกว่า และเท่าที่เคยได้ยินหลวงพ่อท่านสอนตอนอาทิตย์ต้นเดือนก็คือ มาอยู่ใกล้ศูนย์กลางพิธี จะเร็วแรง กว่าอยู่ไกล

แต่พอบอกอย่างนี้ พี่น้องวงบุญที่อยู่ต่างประเทศก็คงจะสงสัยว่า อยู่ต่างประเทศนั้นจะได้บุญเท่ากับผู้ที่ทำพิธีอยู่ที่วัดหรือไม่ ข้อนี้ผมไม่สามารถฟันธงลงไปได้ว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร แต่ผมเชื่อว่า ถ้าผู้ที่อยู่ต่างประเทศหรือผู้ที่มีเหตุจำเป็นไม่สามารถมาที่ศูนย์กลางพิธีได้จริงๆ แต่ก็ตั้งใจเต็มที่ ส่งใจมาร่วมพิธี และปฏิบัติธรรมใจหยุดนิ่งได้ (ยิ่งละเอียดยิ่งดี) ก็จะได้บุญมากเช่นกันครับ แต่ถ้าจะให้เปรียบเทียบกันก็คงจะยาก และอาจมีโอกาสก่อให้เกิดความสงสัยต่อไปไม่สิ้นสุด

แต่ที่ดีที่สุดคือ ถ้ามาด้วยตัวเองได้ ผมว่ามาเถอะครับ

[justmin]

เห็นด้วยกับคุณ New ทั้ง4ข้อเลยค่ะ ส่วนเรืองการที่เรามาทำบุญด้วยตนเองที่วัดนั้น แน่นอนว่าได้บุญมากกว่าทำอยู่ที่บ้านแน่นอนค่ะ ช่วงแรกๆอาจพบกับสิ่งแวดล้อมที่อาจทำให้ใจเราไม่ใส แต่สิ่งเหล่านั้นช่วยฝึกใจเราเป็นอย่างดี ชีวิตนี้เราหนีไม่พ้นความทุกข์เหล่านั้น การฝึกตัวฝึกใจต้องนับว่าเป็นหนทางให้เราหลุดพ้นได้ เมื่อเราฝึกฝนบ่อยๆท้ายสุดสิ่งที่เคยทำให้ใจไม่ใส ก็ไม่สามารถทำให้ใจเราหมองได้ค่ะ

วันนี้ไปถวายโคมมาฆประทีปที่หอฉันท์คุณยาย และไถ่ชีวิตโค ปล่อยนก ปล่อยปลาที่วัดปทุมทองมา ก็ขอเอาบุญมาฝากคุณก้อง คุณพ่อ คุณแม่ ทุกคนในครอบครัว และกัลยาณมิตรทุกๆท่านด้วยค่ะ...

[Lucky Girl]

อนุโมทนาบุญกับคุณ Justmin ด้วยค่ะ วันนี้ก็ได้แต่ฝากเพื่อนไปถวายโคมมาฆประทีปค่ะ ไม่ได้ไปถวายด้วยมือของเราเอง แต่ก็ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

เห็นด้วยกับคำตอบจากทั้งสองท่านข้างต้น และขอเสริมว่า เมื่อเรามานั่งสมาธิหรือร่วมบุญที่วัดด้วยตัวของเราเองนั้น มหาปูชนียาจารย์ท่านเมตตาคุมบุญให้เรา เปรียบเสมือนท่อธารบุญของเราเองใหญ่แค่ประมาณหลอดกาแฟ ส่วนของท่านใหญ่เท่าฟ้าครอบ ท่านเมตตาคุมบุญให้เรา เราน่าจะได้มากกว่าการอยู่ที่บ้านค่ะ เมื่อปฏิบัติธรรมได้ในระดับที่สามารถนับจำนวนบุญได้ เราก็คงหายสงสัยเอง ถ้ามาได้ มาเถอะค่ะ ฝึกตนเองด้วยค่ะ เอาใจช่วยน่ะค่ะ สาธุ

[อนุบาลใจใส]

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมธนาบุญครับ

[n00m]

เห็นด้วยกับเพื่อนครับ การมาวัดหรือเป็นคนวัดไม่ได้เป็นมาตรวัดที่การันตีความดีในตัว กลับเป็นเครื่องมือขัดเกลา ฝึกตัวฝึกตน บ่มเพาะความดีในตัวให้มันยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เราต้องอดทนกับสภาพแวดล้อม คน สัตว์ สิ่งของทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว

พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะกล่าวไว้ในหนังสือศรัทธาว่าเราจะฝึกตัวผ่านนิสัยพื้นฐาน 3 อย่างคือวินัย เคารพ และอดทน ตอนนึงของความอดทนคือ อดทนต่อความลำบาก อดทนต่อทุกขเวทนา อดทนต่อความเจ็บใจ และอดทนต่อความยั่วยวน ขอเป็นกำลังใจให้ สู้ต่อไปนะครับ

การได้มาทำด้วยตนเองกับการฝากคนอื่นมา ทั้งสองอย่างได้บุญเหมือนกันแต่มากน้อยไม่เท่ากันอย่างที่ทราบๆ กันแหละครับ เอาใจช่วยแบบสุดใจขาดดิ้นเลยครับ

[kasaporn]

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ แต่อยากให้อดทนต่ออุปสรรคที่เกิดขึ้นค่ะ เพราะการสร้างบารมีไม่ใช่เรื่องง่าย บางครั้งต้องอดทนหลายๆเรื่องที่มากระทบ แต่ต้องรู้จักจัดการ แต่ถ้าจัดการไม่ได้จริงๆก็นิ่งเฉยค่ะ

[kasaporn]

การอดทนต่อสิ่งมากระทบนั้น ยากอยู่ก็จริง แต่เมื่อเราทำได้สำเร็จแล้วก็จะเป็นตบะให้เราได้ฝึกตนขั้นต่อๆไปค่ะ
ดิฉันก็เคยมีปัญหากับผู้ประสานงานบางคน(ขอไม่เล่ารายละเอียดออนบอร์ดนะคะ)แต่ดิฉันคิดว่าเราต้องมองข้าม
ต้องหัดสอนตนเองให้ได้ เพราะคนเรายังมีกิเลส ดังนั้น อาจทำอะไรๆให้กระทบใจกันได้ ก็ใช้วิธีรักษาระยะห่างระหว่างบุคคล เพื่อไม่ให้กระทบกระทั่งกัน ซึ่งก็สำเร็จค่ะ เพราะทำให้ดิฉันวางอารมณ์ได้
ทุกคนต้องผ่านบททดสอบค่ะ เมื่อเราผ่านได้ 1 อย่าง ก็จะมีบททดสอบอย่างที่ 2 ที่ 3 และที่อื่นๆตามมา
บุญบูชาข้าวพระเป็นบุญใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ ขอบอกไว้เลย เพื่อนดิฉันเข้าวัดมา 30 ปี(ตั้งแต่ ประมาณ 5-6ขวบ) แทบจะไม่เคยขาดบุญบูชาข้าวพระ เลยตลอด 30 ปี ขาดเพียง 1 ครั้งเท่านั้นเนื่องจากเป็นวันสอบเอนทร้านซ์ เข้ามหาวิทยาลัย จนโตมาเดี๋ยวนี้ทำงานได้รับรางวัลเป็นการท่องเที่ยวต่างประเทศหากตรงกับวันบูชาข้าวพระแล้วเธอจะปฏิเสธไม่ไปต่างประเทศเลยค่ะ เพราะเธอได้เคยฟังเทศน์จากหลวงพ่อทัตตะในครั้งนึงว่า บุญอะไรของพวกเราที่ทำแล้วได้บุญมากๆ ที่เพียงพอจะส่งผลให้ได้ติดตามไปวงบุญพิเศษได้ หลวงพ่อตอบว่าบุญบูชาข้าวพระนั่นเองที่เป็นบุญใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะเพราะแม้แต่ที่ศูนย์สาขาต่างประเทศทั่วโลกต่างก็มีการถ่ายทอดสดแม้บางที่จะป็นเวลาตี 1 ตี 2 ก็อดตาหลับ ขับตานอน รอพิธีบุญบูชาข้าวพระกัน อยากให้คุณจขกท ลองคิดดูดีๆค่ะ หรือหากใจไม่ใสระหว่างเดินทางก็อยากให้ลองอธิษฐานจิตดูนะคะว่าให้ได้ไปสร้างบารมีได้อย่างสบายอกสบายใจ ลองดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สาธุ

[ying 2000]

ขอเป็นกำลังใจให้คุณก้องนะคะ ตัวดิฉันอยู่ต่างประเทศอยาดจะไปทำบุญทุกอาทิตย์ต้นเดือนและทุกบุญกับทางวัด แต่ว่าได้แต่ส่งใจไปอนุโมทนาบุญด้วย ไปเถอะค่ะคุณมีโอกาศดีกว่าหลายๆคนที่อยูต่างประเทศ ประเทศที่ดิฉันอยู่วัดก็ไม่มีนะคะได้แต่โอนเงินุข้าบัญชีฝากน้องสาวไปทำให้ คุณน่ะโชคดีมากที่ได้อยู่ใกล้วัดกว่าอีกหลายๆคน มีโอกาศแล้วไปเถอะค่ะ อนูโมทนาบุญด้วยนะคะ

[Tree]

อย่างไรก็ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ และสมาชิกทุกท่านด้วยนะครับ

[WISH]

ระหว่างไปทำบุญด้วยตัวเอง(แต่ใจไม่ใสบ้าง) กับ นั่งดู DMC พร้อมกับกลั่นใจใสได้ทั้งวัน อันไหนได้บุญมากกว่ากัน หรือว่าได้บุญเท่ากันครับ

- ตอบได้แต่ว่า ควรเตรียมตัวเตรียมใจให้ใส เพื่อเป็นภาชนะรองรับบุญก่อนประกอบกุศลกิจในทุกๆที่ครับ เพื่อมิให้บาปได้ช่องทำให้บุญหกๆหล่นๆครับ
- ถ้าได้มาอยู่ในบุญเขตอันเป็นสัปปายะ ปฏิบัติธรรมเป็นหมู่คณะ พบเห็นทักขิณยะบุคคล สามารถปรับสภาพร่างกายได้จนไร้กังวล ก็จะสามารถประกอบกิจอันเป็นกุศลได้อย่างราบรื่น จนลืมเรื่องความหิว ความง่วงได้นะครับ
- ทั้งนี้และทั้งนั้น คงขึ้นอยู่กับฉันทะในแต่ละบุคคลด้วยครับ...ยังไงแนะนำให้ Takecare ดูแลพระในบ้านก่อนครับ ถ้าเป็นไปได้ขอเชิญชวนเป็นผู้นำบุญ...นำพาพระในบ้านมาร่วมบุญบูชาข้าวพระ ร่วมกับพระแท้นอกบ้าน ในวันอาทิตย์ต้นเดือนครับ และถ้ามาวัดฯแล้วมีโอกาส อย่าลืมแวะมาพบปะ เสวนากับเพื่อนๆ DMC ที่ เสา D9 ครับ...

ไฟล์แนบ

•  Doraemon.gif   21.78K   7 ดาวน์โหลด

[chai189]

ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ และสมาชิกทุกท่านที่ตอบคำถามด้วยนะครับ
ตอบได้ดี ชัดเจนกันหมดเลยครับ สา....ธุ