ข้อคิดดี ๆ บทเรียนจาก...รถยนต์
ข้อคิดดี ๆ วันนี้
"บทเรียนจาก...รถยนต์
» โดย วินทร์ เลียววาริณ
๑. การขับรถกลางหมอกอันตราย...เพราะทัศนวิสัยลดลงกว่าครึ่ง
ไฟตัดหมอกแห่งชีวิตที่ดีที่สุดคือ...สติ
๒. ไม่ดูแลเครื่องยนต์สม่ำเสมอ รถอาจตายกลางทางได้
คนที่ไม่สำรวจความสามารถ ความรู้ ทักษะของตัวเองเป็นระยะ ๆ อาจพบด้วยความขมขื่นว่า ต้องตกงานในวัยกลางคน
เราจึงควรรู้จักตัวเอง ประเมินตัวเอง และเรียนรู้ตลอดเวลา
๓. ลมยางน้อยไป ทำให้รถกินน้ำมันมากขึ้น ทรงตัวไม่ดี ลมยางมากเกินไป ทำให้รถกระดอนไม่ปลอดภัย ช่วงล่าง พังเร็ว
คนเราต้องการจิตใจที่ไม่อ่อนแอปวกเปียกไม่สู้ชีวิต แต่ก็ไม่แข็งกระด้าง ไร้เมตตา
รักษาความอ่อนโยนมีความรัก ความเมตตา และความเข้มแข็งหนักแน่นที่สามารถรองรับปัญหาต่าง ๆ ไม่ว่าจะหนักหน่วงแค่ไหน
๔. ไม่ดูแลหัวเทียนเลย อาจจุดเครื่องยนต์ไม่ติด
เกิดเป็นคนต้องเติมไฟสร้างสรรค์ใส่ตัวเสมอ พร้อมให้จุดติดได้ตลอดเวลา ไม่เช่นนั้นอาจล้าหลังเพราะพาหนะแห่งชีวิตไม่ยอมเคลื่อน
เติมไฟให้ตัวเอง เรียนรู้เรื่องใหม่ ๆ กล้าเปลี่ยนแปลง สร้างความกระตือรือล้น กระฉับกระเฉง ไม่เฉื่อยชา
๕. น้ำมันเครื่องเปรียบเสมือนโลหิตที่หล่อเลี้ยงร่างกาย ทำหน้าที่บำรุงรักษาเครื่องยนต์ทั้งระบบ ลดแรงเสียดทาน ระบายความร้อน ชะล้างสิ่งสกปรก ป้องกันความสึกหรอของชิ้นส่วนต่าง ๆ การไม่เปลี่ยนน้ำมันเครื่องเลยอาจทำให้เครื่องยนต์พังได้
การเติมทัศนคติใหม่ ๆ การรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น การเปลี่ยนมุมมองต่าง ๆ เหล่านี้ทำให้อาชีพการงานและการใช้ชีวิตเดินหน้าโดยไม่สะดุด
๖. ปล่อยให้น้ำกลั่นเหือดแห้ง แบ็ตเตอรี่อาจดับโดยไม่เตือนล่วงหน้า
เติมน้ำดีเข้าไปในใจเสมอเพื่อให้แบ็ตเตอรีแห่งใจสดชื่นเสมอ คิดดี ทำดี
๗. ปล่อยให้น้ำฉีดกระจกรถพร่องหรือแห้งกรังทำให้ล้างกระจกไม่ได้ เป็นอันตรายต่อการขับขี่อย่างยิ่ง
คนฉลาด จึง ‘ล้างตา’ ให้สว่างเสมอ เพื่อให้มองเห็นทางชีวิตชัดเจนทุกช่วง น้ำยาล้างตาที่ดีคือความรู้ใหม่ ๆ ความคิดใหม่ ๆ
๘. ไม่เติมน้ำมันให้พอ รถอาจจอดตายกลางถนน เพราะปั๊มน้ำมันที่ใกล้ที่สุดก็อาจไกลเกินไป
ตรวจสอบเชื้อเพลิงของตัวเองสม่ำเสมอ ทั้งทางร่างกาย จิตใจ รักษาสุขภาพทั้งกายและใจให้ดีพร้อม
๙. ทัศนวิสัยในการขับรถกลางคืนลดลงกว่าตอนกลางวันมาก โดยเฉพาะสำหรับคนสูงอายุที่สายตาเสื่อมลง
บางครั้งเราต้องฟันฝ่าอุปสรรคในช่วงที่ชีวิตตกต่ำดำมืด เพราะไม่ใช่ถนนทุกสายมีไฟส่องทาง ขับเคลื่อนชีวิตด้วยความระมัดระวังโดยใช้สติเป็นไฟนำทาง
๑๐. การขับรถในที่ปลอดภัยมักทำให้ประมาท เพราะมองไม่เห็นอันตราย
การใช้ชีวิตที่ดูจะสมบูรณ์พูนสุขอาจประสบ ‘อุบัติเหตุ’ ได้ เพราะปัจจัยภายนอกอาจเข้ามากระทบโดยไม่เตือนล่วงหน้าจึงต้องใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท
๑๑. โช้คอัพช่วยรองรับแรงกระแทก ลดแรงสั่นสะเทือนของรถ
ในชีวิตเรา ต้องเจอเรื่องไม่ดีที่สั่นสะเทือนใจ จึงต้องรักษาโช้คอัพแห่งชีวิตให้เข้มแข็ง รับเรื่องดีได้ อย่างไม่เหลิง รับเรื่องร้ายได้โดยไม่สะเทือนมาก
โช้คอัพที่ดีที่สุดคือ...สติและปัญญา
๑๒. ขับรถโดยไม่มองกระจกหลังอาจเกิดอุบัติเหตุ ขับรถโดยมองแต่กระจกหน้าก็อาจเป็นอันตราย
ใช้ชีวิตโดยมองไปข้างหน้า แต่ก็มองบทเรียนที่ผ่านมา
๑๓. มีล้อรถสำรองเสมอ และเติมลมยางล้อสำรองด้วย
ดำเนินชีวิตโดยไม่ประมาท มีแผนสองไว้เสมอ และถึงมีล้อสำรอง แต่ไม่มีเครื่องมือเปลี่ยนล้อ ก็คือไม่มีล้อสำรอง! ทำงานโดยไม่วางแผนอาจไปช้าหรือสะดุด หรือล้มเหลวได้
๑๔. รถสีซีด มีรอยขีดข่วนหรือรอยบุบก็ยังวิ่งได้ เพราะหัวใจของรถคือเครื่องยนต์ ไม่ใช่รูปโฉมภายนอก
คนก็เช่นกัน...มันสมองสำคัญกว่าหน้าตา หน้าตาอาจช่วยให้ได้งาน ทว่ามีแต่สมองที่จะรักษามันได้
๑๕. ราคารถร่วงตกหลังใช้แล้ว แต่รถคลาสสิกเป็นที่ต้องการเสมอ เช่นเดียวกับ...คนที่กรำประสบการณ์
๑๖. ยี่ห้อรถ ไม่ช่วยให้รถปลอดภัย คนขับและวิธีขับต่างหากที่กำหนดความปลอดภัย
เกิดในตระกูลใหญ่โต มรดกมากมาย ถ้าไม่รู้จักขวนขวายหาความรู้ ไม่รู้จักคิด ชีวิตก็ดิ่งลงเหวได้
๑๗. เครื่องประดับตกแต่งรถเพื่อความสวยงามหรือเท่ห์ไม่ช่วยให้รถแล่นเร็วขึ้น หรือทนทานขึ้น
เสื้อผ้าหน้าผมหรือรูปลักษณ์ภายนอกไม่แก้ปัญหาได้ สมองและปัญญาต่างหาก
๑๘. ระบบเบรก รักษาความปลอดภัย ไม่ให้เกิดการชน
ความรู้ดี รู้ชั่ว ช่วยให้เรารอดพ้นจากอันตรายของอบายมุข เพื่อนไม่ดี สิ่งแวดล้อมเลว
๑๙. การจูนเครื่องยนต์ ทำให้รถแรงขึ้นได้ ฉันใด
การเพิ่มความรู้และทักษะพิเศษก็ทำให้เราฉลาดขึ้น มีโอกาสในชีวิตมากขึ้นฉันนั้น
๒๐. จอดรถใต้ที่ร่ม ทำให้รถไม่ร้อน ไม่เปลืองแอร์ฯ และอายุยาวนานกว่า
ใช้ชีวิตในร่มเงาธรรม ทำให้จิตไม่ร้อนรุ่ม
๒๑. รถเก่าราคาถูก ที่ดูแลดีอาจไปได้ไกลกว่าหรือทนกว่ารถใหม่ราคาแพงที่ไม่ดูแลรักษาเลย
ร่างกายไม่แข็งแรง แต่รู้จักดูแลตัวเองก็อยู่ได้นาน เกิดมาไม่ฉลาด แต่ขยันขันแข็งก็ไปถึงที่หมายได้
๒๒. รถที่บรรทุกของหนักมากไปทำให้ทุกระบบเสื่อมลง รถเก่าเร็วขึ้น
มนุษย์ต่อให้แข็งแรงแค่ไหน ก็ไม่อาจรับความกดดันต่อเนื่องโดยไม่ผ่อนคลาย อย่าแบกโลกไว้รู้จักปล่อยวางบ้าง
บทความ : วินทร์
เลียววาริณ
