ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

2546-02-19 : สู่ปรโลก ณ ที่เดียวกัน


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 1 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 extra

extra
  • Members
  • 409 โพสต์

โพสต์เมื่อ 12 July 2006 - 10:58 PM

ย่อเรื่อง สู่ปรโลก ณ ที่เดียวกัน (19 กุมภาพันธ์ 2546) โดย Extra happy.gif

วันนี้พ่อแม่ลูกเขานัดไปเจอกันในที่แห่งหนึ่ง พ่อถูกรถชนตาย แม่โดดน้ำตาย ลูกชายคนที่ 3 รักแม่มากอยู่ดูแลแม่ แม่เจ็บไข้ได้ป่วยด้วยโรคไตวาย ต้องล้างไตเรื่อย ๆ แม่โดดน้ำตายเพื่อหนีทุกข์ กลายเป็นหนีเสือปะจระเข้ ลูกชายคนที่ 3 คิดสับสนวิตกกังวล เราเป็นเหตุทำให้แม่ตายเลยหนีไปหายสาบสูญกันไป ในที่สุดพี่น้องเขาก็ไม่รู้ว่าหายไปไหน

พ่อแว่นตาตก ก้มลงเก็บ รถบรรทุกเลยเฉี่ยวชนจนตาย ตายแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว วนเวียนอยู่ 7 วัน ไปที่โน่นที่นี่ วันสุดท้ายต้องกลับมาที่เดิมที่ประสบอุบัติเหตุตาย พบกับเจ้าหน้าที่พาไปยมโลก ผ่านมิติเข้าประตูกำแพงไปหน้าลาน โรงวินิจฉัยซึ่งเต็มไปด้วยคนนานาชาติ มีเจ้าหน้าที่ยืนอยู่บนโพเดี้ยมคอยเรียก เจ้าหน้าที่ยมโลกผิวดำตาพอง นุ่งหยักรั้งสีแดง เป็นกุมภัณฑ์ชั้นจาตุมฯ ที่มีกรรมมีเวร มีทั้งบุญทั้งบาป พอเรียกชื่อก็เดินเข้าไปตรงกลางถนน เดินขึ้นบันไดไปเลยเข้าสู่ท้องพระโรงวินิจฉัย เปลือยกายไปนั่งคุกเข่าอยู่หน้าพญายมราช ซ้ายขวาก็เป็นสุวรรณเลขา และสุวานเลขา มีเจ้าหน้าที่ถือหอกอาวุธโบราณ ดูน่าสะพรึงกลัว สลับกับคบเพลิง ในบรรยากาศทั้งร้อนทั้งทึม เราเห็นพญายมราช มีเครื่องประดับของชั้นจาตุมหาราชิกา มีดวงตาขมึงตึงสีแดงฉายแสงมาดู นักโทษที่นั่งคุกเข่าเปลือยกายก้มหน้า

พญายมราชซักถามประวัติว่าเจ้ามาทำไม ตรงนั้นที่นั่นที่นี่ แล้วดูภาพที่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ ปรากฏว่า เห็นภาพในอดีตที่ทำกรรมปาณาติบาต เริ่มเข้าใจว่าทำไมตายด้วยอุบัติเหตุ หรือตายด้วยอายุสั้น ๆ จะเป็นกรรมปาณาติบาตทั้งนั้น เขาเคยจ้างวานฆ่าคนเกี่ยวกับเรื่องผลประโยชน์และเคยฆ่าหมูเพื่อกิน ในที่สุดถูกตัดสินให้ออกไปทางประตูที่จะไปสู่ถนนวงแหวน ลงไปในหุบ เจ้าหน้าที่ฉุดกระชาก ลากตัวไป ถนนกลางที่เชื่อมระหว่างอาคาร ถัดไปออกสู่ถนนวงแหวนมีอยู่ 2 เลน เลนหนึ่ง ผู้ที่ถูกวินิจฉัยให้ไปสู่สุคติภพ อีกเลนหนึ่งที่ติดอยู่กับขอบหุบเหว ถูกเจ้าหน้าที่ลากตัวไป โดนแทงด้วยหอกบ้าง ดาบบ้าง เพราะไม่อยากไป มันอันตราย เสียงหวีดร้อง อื้ออึงระงมไปหมด แล้วถูกจับโยนลงไป ข้างล่างมีเปลวเพลิงมากมาย นั่นคือ ยมโลก

เขาถูกโยนลงไประหว่างแผ่นหินร้อนที่กระทบกันอยู่เรื่อย ๆ คล้ายกับมหานรกขุม 6 แต่เบากว่า ขุม 6 เกี่ยวกับการพนัน หินกระทบกันจนตายนับครั้งไม่ถ้วน ตายแล้วฟื้น มันเจ็บมากกว่าก่อนจะตายมาก ไหนร้อนทั้งไฟ ไหนร้อนทั้งใจ ไหนร้อนทั้งกาย ทุกข์ เละ แล้วฟื้น ตื่นมาก็รวมกัน เละแล้วรวมได้ เป็นอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ เพราะกรรมที่ไปฆ่ามนุษย์และฆ่าสัตว์


มารดาที่โดดน้ำตายที่กลุ้มเรื่องโรคภัยไข้เจ็บและเสียใจที่สามีตาย คิดสับสนร้อยแปดว่า ตัวจะเป็นเครื่องถ่วงให้ลูกเดือดร้อน เลยโดดน้ำตาย ตายอย่างนี้ตายด้วยใจที่เศร้าหมอง เธออยู่ในยมโลก ตายอยู่ในยมโลกหลายครั้ง พอมาเกิดเป็นมนุษย์ก็มีผัง มีทุกข์แล้วฆ่าตัวตาย ทำให้ต้องฆ่าตัวตายอีก 500 ครั้ง ไม่ว่าจะเกิดมามั่งมีศรีสุขอย่างไร สุดท้ายก็ต้องฆ่าตัวตาย เมื่อละโลก เจ้าหน้าที่ก็ลากตัวไปยมโลกเพราะจิตเศร้าหมอง ถูกจับกดลงไปทั้งตัวในน้ำร้อนเดือด ๆ ในบ่อซ้ำแล้วซ้ำอีก นับครั้งไม่ถ้วน ความร้อนในยมโลกร้อนกว่าน้ำร้อนที่เราต้มด้วยกาน้ำในโลกมนุษย์หลายล้านเท่า บุพกรรมในอดีตเป็นเศรษฐีปล่อยเงินกู้ ดอกโหดบีบคั้นลูกหนี้ ไม่จ่ายก็จ้างคนให้ไปขู่ฆ่า ลูกหนี้กลุ้มใจก็เลยไปฆ่าตัวตายด้วยการโดดน้ำตาย กรรมมาบีบคั้นทำให้เป็นโรคภัยไข้เจ็บ เป็นโรคไตต้องฟอกเลือด เพราะไปขูดเลือดขูดเนื้อ แล้วเกิดความสับสนไปฆ่าตัวตาย

ส่วนลูกชายคนที่ 3 แอบหนีไปฆ่าตัวตายเงียบ ๆ มีความคิดว่าเราคงเป็นสาเหตุที่ทำให้แม่ตาย เวลากรรมมันมาบีบคั้นทำให้คิดฟุ้งซ่านไปเรื่อย ในอดีตเคยเป็นแม่ลูกกัน ทำหน้าที่ทวงหนี้ ด้วยวิธีขู่เข็น ขู่ฆ่าเขา ทั้งแม่ลูกผูกพันกัน ตายแล้วไปยมโลกอยู่ใกล้กับแม่ บ่อใกล้กัน เพราะคิดถึงแม่เจ้าหน้าที่สงสาร จึงเอามากดน้ำร้อนในบ่อเดียวกัน ซ้ำแล้วซ้ำอีก

ทั้ง 3 คนนัดกันไปยมโลก กรรมแตกต่างกันไป แต่ไปที่เดียวกัน ลูกอีกคนตอนนี้อยู่ที่ลอนดอน ไปเป็นกำลังสำคัญของหมู่คณะ ที่มาเกิดเป็นแม่ลูกแม่กัน เพราะเคยเป็นหลานกับป้า ตัวเป็นหลาน แม่เป็นป้า ป้าเป็นเศรษฐินีปล่อยเงินกู้ ป้าเคยเกื้อกูลช่วยดูแล ตัวรักป้ามาก และเห็นด้วยที่ปล่อยเงินกู้ดอกโหด ได้เงินมาก็ซื้อที่ดินเลี้ยงลูกหลาน เป็นการอนุโมทนาบาป จึงมาเกิดเป็นแม่ลูกกัน มีเชื้อเหมือนกัน จึงดึงดูดเข้าหากัน


ที่ต้องไปอยู่ต่างประเทศ เพราะเคยสร้างบุญร่วมกันมา แล้วแยกย้ายกันไปให้แสงสว่างกับชาวโลก ถ้าตัวเราสว่าง ตรงนั้นก็จะสว่างไปด้วย ถ้าเราสลัวเขาก็สลัวตาม ถ้าเราอยู่รวมกันในที่เดียว เมื่อไหร่แสงสว่างแห่งธรรมจะขยายไปทั่วโลก

บุญที่ทำไปให้ก็พอลดหย่อนผ่อนโทษไปได้ บุญอะไรจะลัดที่สุด คือ ต้องปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ ไปช่วยได้เหมือนคุณยายท่านไปช่วยพ่อ

อกุศลกรรม อย่าไปทำเลย สิ่งที่เรากระทำ ล้วนแต่มีผลทั้งสิ้น ที่ไม่มีผลนั้นไม่มี


#2 MiraclE...DrEaM

MiraclE...DrEaM
  • Members
  • 1368 โพสต์

โพสต์เมื่อ 12 July 2006 - 11:01 PM

อนุโมทนา สาธุครับ
สิ่งอัศจรรย์ ปรากฏ บนผืนหล้า
มหาวิหาร จรัสฟ้า ค่ายิ่งใหญ่
รูปทอง ผ่องผุด ดุจยองใย
สะท้อนถึง ห้วงดวงใจ สุดบูชา

*********************

รักษ์ร่างพอสร่างร้าย ..... รอดตน
ยอดเยี่ยม "ธรรมกาย" ผล ..... ผ่องแผ้ว

เลอเลิศล่วงกุศล ..... ใดอื่น
เชิญท่านถือเอาแก้ว ..... ก่องหล้าเรืองสกล


คำสอนของเดชพระคุณหลวงพ่อ
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย