มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ดอกอุบล]

คือปีใหม่สงกรานต์ที่ผ่านมาที่วัดใกล้บ้านผมมีงานบุญตักบาตรสู่ขวันพระตอน เช้ามีการตักบาตรถวายภัตตาหารแล้วก็กรวดน้ำหลังจากพระฉันภัตตาหารเสร็จแล้ว ก็มีการสู่ขวันพระโดยให้เพศชายไปสู่ขวันผูกแขนพระด้วยสายสิญจน์(เพื่อเป็น การขอขมา)ผมก็เลยไม่เข้าใจว่าปุถุชนธรรมดาที่ถือศีล๕จะไปผูกแขนพระผู้มี ศีล๒๒๗ข้อได้อย่างไรผมก็เลยไม่พอใจเกิดความโกรธขึ้นในใจลุกขึ้นยืนเดินออก จากพิธีโดยไม่บอกกล่าวใครไม่กราบลาพระเลยต่อมาผมรู้สึกผิดมากได้ไปกราบขอขมา พระท่านที่วัดท่านบอกว่าไม่เป็นไรเวลาผ่านไปจนถึงปัจจุบันนี้ผมยังรู้สึกผิด อยู่ในใจอยากถามว่าสิ่งที่ผมทำนั้นจะมีวิบากกรรมอย่างไรเป็นกรรมหนักหรือไม่ กรรมนี้สามารถทำให้ผมตกอบายภูมิหรือไม่ควรแก้ไขกรรมนี้อย่างไร? ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้คำปรึกษาชี้แนะครับ

[kaikolos]

อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะยังฝันไม่เป็น

แต่มีคำแนะนำว่า เคยทำอะไรให้ลืมให้หมดอย่าไปคิดถึงมัน

เพราะถ้าคิดถึงบาปหรือบุญบ่อยๆมันจะทวีคูนขึ้นจากเล็กน้อยก็จะกลายเป็นกรรมหนัก(ดังที่หลวงพ่อสอน)

ให้ทำบุญและอฐิษฐานให้หลุดพ้นจากวิบากกรรมนี้นะครับ

[แก้วใสปิ๊ง]

ดีที่สุดชัวร์ที่สุดและปลอดภัยที่สุด...
คือปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระภายในครับ!
เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันครับ

[WISH]

ต่อมาผมรู้สึกผิดมากได้ไปกราบขอขมา พระท่านที่วัดท่านบอกว่าไม่เป็นไร

- เรียนผูก ต้องเรียนแก้
- แก้ได้ถูกทาง วิบากย่อมเบาบาง

เวลาผ่านไปจนถึงปัจจุบันนี้ผมยังรู้สึกผิด อยู่ในใจ

- อันนี้ผิดหลักไม่ควรปล่อยใจให้บาปได้ช่องครับ

- อดีตที่ผิดพลาดลืมให้หมด

- บาปอกุศลทุกชนิดไม่ทำเพิ่มขึ้นอีกเด็ดขาด

- หมั่นนึกถึงบุญกุศลที่ได้สั่งสมมาทั้งหมด

- บุญกุศลทุกชนิด ทาน ศีล ภาวนา ทำให้เข้มข้นทับทวี

- ปฎิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน

คำขอขมาลาโทษ

อุกาสะ อัจจะโย โน ภันเต, อัจจัคคะมา, ยะถาพาเล, ยะถา มุฬฬะเห, ยะถา อะกุสะเล,
เย มะยัง กะรัมหา, เอวัง ภันเต มะยัง,อัจจะโย โน, ปะฏิคคัณหะถะ, อายะติง สังวะเรยยามะ,

ข้าพระพุทธเจ้าขอวโรกาส, ที่ได้พลั้งพลาดด้วยกาย วาจา ใจ, ในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์,
เพียงไร แต่ข้าพระพุทธเจ้า, เป็นคนพาลคนหลง, อกุศลเข้าสิงจิต, ให้กระทำความผิต,
ต่อพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์, ขอพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์, จงงดความผิดทั้งหลายเหล่านั้น,
แก่ข้าพระพุทธเจ้า, จำเดิมแต่วันนี้เป็นต้นไป, ข้าพระพุทธเจ้า, จักขอสำรวมระวัง,
ซึ่งกาย วาจา ใจ, สืบต่อไปในเบื้องหน้า

[สาธุธรรม]

เท่าที่จำได้ มีอยู่เคสหนึ่งที่ขอขมาเพราะได้ล่วงเกินผู้มีธรรม แล้วได้เขียนมาถามหลวงพ่อใน case study
หลวงพ่อตอบว่า

1. ก็ให้ขอขมา ซึ่งจขกท. ได้ทำแล้ว
2. ให้ ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา และอธิษฐานกำกับทุกครั้ง และ บ่อยๆ ว่าขอให้พ้นจากกรรมนี้
ทำจนกว่าที่เมื่อเรานึกถึงเรื่องนี้แล้ว รู้สึกเฉยๆ ค่ะ

[หัดฝัน]

เสริมด้วยการพยายามหาสิ่งดีๆ ทำ เอาแบบที่ทำแล้วนึกย้อนกลับมา ก็มีแต่ความปลื้มปีติ เช่น ลงมือไปซ่อมกุฎิของพระวัดนั้นทุกๆ แห่งด้วยตัวเอง ทำแบบให้ปลืมเลยน่ะครับ ถ้ายังไม่ปลื้มให้ทำจนปลื้ม

เพื่อให้เกิดความรู้สึกว่า "มองไปข้างหน้าก็ความหวัง มองย้อนกลับมาข้างหลังก็มีความสุข"
ไม่ใช่ "มองไปข้างหน้าก็มืดมนหมดหวัง มองย้อนกลับมาข้างหลังก็รู้สึกผิดสะเทือนใจไร้ความสุข"