มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ทัพพีในหม้อ]

พอบุญต้อนรับพระธุดงค์ธรรมชัย ฯ   สำเร็จ ชิตัง เม  ไปเรียบร้อยแล้ว   

 

เราก็มาสานภารกิจช่วยฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในภาคใต้ของเรากันต่อเลยครับ  อย่าให้ขาดช่วงบุญ

 

ท่านไหนสะดวกไปร่วมงานก็ขอเรียนเชิญ  ท่านไหนไม่สะดวกเดินทาง  ก็ร่วมบุญเป็นปัจจัยค่าใช้จ่ายต่างๆ  ได้ครับ   ถ้าจะร่วมกับทีมงานเว็บไซต์   ก็ติดต่อเข้ามาทางกล่องข้อความส่วนตัวได้เลย  ทางทีมงานยินดีจะดำเนินการให้  และจัดส่งอนุโมทนาบัตรให้ทางไปรษณีย์ครับ

 

 

[Tung]

สาธุๆๆๆ

[ปฏิปทา 072]

ขอกราบอนุโมทนาบุญข่าวบุญใหญ่ในครั้งนี้ พร้อมขอขอบพระคุณ คุณ.ทัพพีในหม้อ อย่างสูงที่คอยเอาข่าวบุญต่างๆมาลงให้ได้

 

ทราบก่อนล่วงหน้า ทำให้ไม่ตกบุญตลอดมา ด้วย ค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

[ทัพพีในหม้อ]

บุญตักบาตรนี้  ไม่อยากให้ทุกคนพลาด  จะมาก  จะน้อย  ขอให้เต็มที่  เต็มกำลังกันเข้าไว้   และยิ่งเป็นการตักบาตรเพื่อช่วยฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในดินแดนที่ขาดความมั่นคงด้วยแล้ว  พลาดไม่ได้เด็ดขาดด้วยประการทั้งปวง

 

เมื่อก่อนก็ไม่ได้ใส่ใจในบุญนี้มากนัก  ก็ทำตามสมควรแก่โอกาศ  แต่พอได้มารับหน้าที่ดูแลบ้าน  ดูแลคุณพ่อ คุณแม่   บริหารจัดการเรื่องในบ้านทั้งหมด   ทำให้นึกถึงบุญนี้ขึ้นมาทันที

 

กิจกรรมในบ้านทั้งหมด  ที่กินเวลาไปครึ่งหนึ่ง  ก็คือ เรื่องอาหารการกินนี่แหละ   บ้านยังค่อยๆ เช็ด  ค่อยๆ ถูไปทีละนิด ที่ละห้องได้  เสื้อผ้าก็สองสามวันซักรีดเสียทีก็ไม่มีปัญหา    แต่อาหารนี่ไม่ได้เลย  วันละ 3  มื้อ  และตามเวลาอีกต่างหาก   ไม่ว่าทำอะไรอยู่ก็ต้องวางมือ  มาจัดเตรียม  จัดหาตั้งสำรับไว้  แล้วก็จัดล้าง  จัดเก็บ  ....  อีกไม่เท่าไหร่  ก็ได้เวลาต้องเตรียมของมื้อถัดไปซะแล้ว   และก็ไม่ได้เตรียมอย่างเดียว  ต้องนั่งคิด  นั่งวางแผนด้วย  วันนี้จะทำอะไร  ซ้ำกันไปไหม  ใครชอบอะไร  ไม่ทานอะไร  ไหนจืด  ไหนเผ็ด

 

ถึงวันไหนเรารักษาศีล  ไม่ทานหลังมื้อกลางวัน  อย่าคิดว่าหน้าที่จะลดลง  เพราะคนอื่นเขายังทานปกติ  เราก็ต้องเตรียม  ต้องหา  ไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  เสียเวลาทำสิ่งสำคัญอื่นๆ ไปโข

 

เหตุนี้ก็เลยมามองว่า  ในพระไตรปิฎกกล่าวถึงเรื่องนี้ไว้ว่าไงบ้าง   ในยุคต้นกัปล์มีกล่าวไว้  แต่ก็ไกลไป  ก็เลยหันมาดูที่ยุคใกล้ๆ  เช่่น  ยุคของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระศรีอริยะเมตไตรย์  ก็เจอนี่เลย  

 

 

 

 

ความอัศจรรย์ลำดับที่ 6.ได้แก่ เรื่องพืชพันธุ์ธัญญาหาร

 

 

        โลกในยุคนั้น ต้นไม้จะออกดอกออกผลและสุกงอมตลอดทุกฤดูกาล ข้าวกล้าเพียงเมล็ดเดียว หากตกลงบนพื้นดินก็จะสามารถเจริญงอกงามขึ้นเป็นต้น เป็นหน่อ เป็นกอใหญ่ๆ ที่ขยายตัวและออกดอกออกผลเป็นจำนวนมาก

 

 

 

        พูดง่ายๆว่า...ไม่ต้องพึ่งปุ๋ยหรือสารเคมี เพื่อเร่งดอกเร่งผลกันเลยทีเดียว ดังนั้น ภาวะของการขาดแคลนอาหารอย่างเช่นในยุคปัจจุบันจะไม่ปรากฏให้เห็นในยุคนั้น ถ้าจะมี...ก็มีแต่ภาวะเหลือกินเหลือใช้เหลือไว้สร้างบารมีเท่านั้น

(อ้างอิง  ...http://www.dmc.tv/pa...จรรย์_LEFT.html )

 

น่าอัศจรรย์จริงๆ  พูดง่ายๆ  ไม่ต้องทำมาหากินอะไรเลย  ผลไม้ก็มีรสโอชาแบบที่ไม่ต้องปรุง  ต้องแต่ง  ต้องจิ้มอะไร  คนในยุคนั้น  พอหิวก็คงแค่ยื่นมือออกไปทางหน้าต่างแล้วปลิดผลไม้มาทานก็อิ่มเอมโอชารสแล้ว  มีเวลาทำอย่างอื่นอีกเยอะ   แล้วอะไรล่ะที่เป็นเหตุ  ...  ซึ่งถ้าเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาหล่ะก็  ต้องรู้เลยว่าเป็นผลจากการทำทานที่เข้มข้นจริงๆ  อย่างเช่น

 

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า

ตอนที่ 8 "การสร้างมหาทานบารมีของสุรุจิพราหมณ์ (2)"

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

 

        ความเดิมจากตอนที่แล้ว... เมื่อสุรุจิพราหมณ์โพธิสัตว์ได้เห็นมณฑปสร้างเสร็จแล้ว ก็พลันเกิดความปลื้มปีติและอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก และทันใดนั้นเอง...สุรุจิพราหมณ์จึงได้ฉุดคิดขึ้นมาว่า “มณฑปที่มีลักษณะงดงามเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจแบบนี้ ปุถุชนคนธรรมดาคงไม่อาจสร้างได้ถึงขนาดนี้อย่างแน่นอน เห็นทีงานนี้จะต้องเป็นฝีมือของท้าวสักกเทวราชเป็นแน่ ครั้นถ้าเราจะถวายมหาทานในมณฑปหลังนี้เพียงแค่วันเดียว คงไม่เป็นการสมควรอย่างแน่นอน...เราควรถวายมหาทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเหล่าพระภิกษุสาวกกว่าแสนโกฏิรูป เป็นเวลา 7 วันเลยดีกว่า”

 

 

 

        เมื่อสุรุจิพราหมณ์โพธิสัตว์มีดำริเช่นนั้น ท่านจึงได้กราบทูลนิมนต์พระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า และเหล่าพระภิกษุสาวกกว่าแสนโกฏิรูป มาเป็นเนื้อนาบุญในการถวายมหาทานตลอด 7-วัน ในวันสุดท้าย สุรุจิพราหมณ์ได้ถวายเภสัช (มี เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย)_จนเต็มบาตรอีกทั้งยังได้ถวายจีวรที่ทำจากผ้าเนื้อดีที่มีมูลค่ามาก แด่คณะพระภิกษุสงฆ์ทุกรูปอีกด้วย แม้ภิกษุที่เพิ่งบวชใหม่ก็ยังได้จีวรที่มีค่าถึงหนึ่งแสนกหาปณะเลยทีเดียว

(อ้างอิง  ...http://www.dmc.tv/pa...าหมณ์_LEFT.html)

 

อั๊ยย่ะ....เล่นถวายซุปเปอร์มหาทานกันแบบนี้นี่เอง  บุญถึงได้มหาศาล  กลั่นตัวส่งผลให้ไม่มีความอดอยาก  ไม่ต้องซื้อ  ต้องหาอะไร  บุญหล่อเลี้ยงทุกอย่างเตรียมไว้ให้แล้ว   สบายฝุดๆ...เหมาะสมกับคนขี้เกียจอย่างผมเป็นอย่างยิ่ง

 

ด้วยเหตุฉะนี้แล  จึงไม่อยากให้ทุกคนพลาดบุญใหญ่ๆ  บุญมหาศาลที่ใกล้เคียงกันแบบนี้แต่อย่างใด   แม้เราจะไม่มีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นองค์ประทาน  แต่ในงานบุญตักบาตร  เราก็มีพระสุปฏิปันโนมากมาย  มีพระสงฆ์หมู่ใหญ่มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับเรา  

 

แถม  บุญนี้เราทำเพื่อพระพุทธศาสนา  ทำเพื่อทหารกล้าแห่งองค์พระผู้มีพระภาคเจ้า  ที่ยืนหยัดรักษาพระพุทธศาสนาในดินแดนที่มีภัย  ให้พระพุทธศาสนาได้ส่องสว่างนำทางหมู่สาธุชนได้ตลอดไป  

 

ใครอยากมีเสีบงติดตัวข้ามภพ ข้ามชาติ  แบบใช้เท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมดสิ้น  เหลือกิน  เหลือใช้  วันๆ เอาแต่การสร้างบารมี  ก็ขอเรียนเชิญนะครับ

 

อ้อ...แล้วอย่าลืมบุญมหาสังฆทาน  30,000  วัด  ในวันที่ 22  เมษายนของทุกปีด้วยนะครับ  พระสังฆาธิการทั่วสังฆมณฑลท่านเมตตามาเป็นเนื้อนาบุญให้แล้ว  พลาดไป  เสียดายแย่เลย  ถ้าต้องมามัววิ่งถวายทีละวัดจนกว่าจะครบ  จะตายก่อนเอานะท่านทั้งหลาย

 

ถึงได้บอกว่า  บุญแบบนี้จึงไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง

 

กราบอนุโมทนาบุญ  และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ

[kotchapornda]

สาธุค่ะ 

[ทัพพีในหม้อ]

พรุ่งนี้แล้วนะครับ  ใครยังไม่ได้มีส่วนร่วม  เรียนเชิญได้เลยครับ  ไม่อยากให้พลาดจริงๆ

[ทัพพีในหม้อ]

ประมวลภาพตักบาตรพระ 3,000 รูป วันเสาร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 08.00 น.
ณ ถนนดวงรัตน์ แยกโรงเรียนลำปางเวียงทอง - แยกเพ็ญทรัพย์ อ.เมือง จ.ลำปาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[ปฏิปทา 072]

ขอกราบอนุโมทนาบุญใหญ่ในวันนี้ กับผู้มีบุญทั่วโลกทุกๆท่าน ด้วยความปลาบปลื้มปิติใจที่ได้เห็นภาพในงานบุญ มากๆๆๆค่ะ

 

พร้อมขอขอบพระคุณหมู่คณะในเว๊บไซร์dmc.tv ทุกๆท่าน พร้อมคุณ.ทัพพีในหม้อเป็นอย่างสูง ค่ะ ที่มีเมตตากรุณาเก็บภาพสวยๆ

 

ในงานบุญมาให้ได้มาร่วมอนุโมทนาบุญ ด้วย ค่ะ วันนี้ก็ตรึกนึกถึงบุญที่ได้ร่วมทำเอาไว้มาตลอดตั้งแต่เริ่มทำบุญไว้ ปิติใจในผลบุญที่

 

ได้ทำมากๆๆๆ ค่ะ ถึงตัวอยู่ไกลแต่คอยส่งใจไปถึงงานบุญทุกๆบุญที่ได้ร่วมไว้ทุกๆครั้ง อย่างตลอดต่อเนื่อง ด้วย ค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ