มี 18 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[เพียงพอ]

ทำไมคนที่ไม่เคยทำดีเลย แต่ก่อนตายระลึกถึงพระพุทธเจ้าได้ กลับได้ขึ้นสวรรค์
แต่ทำไมคนที่ทำความดีมาตลอด แต่ก่อนตายนึกถึงความชั่วที่ตัวเองเคยทำไว้แม่เล็กน้อย ทำไมถึงตกนรกได้คับ

ขอบคุณล่วงหน้าคับ
-------------------------------------

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ทำไมคนที่ไม่เคยทำดีเลย แต่ก่อนตายระลึกถึงพระพุทธเจ้าได้ กลับได้ขึ้นสวรรค์

เพราะเหตุว่า การตรึกระลึกนึกถึงคุณแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นการยังพุทธานุสสติกัมมัฏฐานให้เจริญขึ้นในจิตใจ จึงทำให้ดวงจิตเมื่อถึงคราวแห่งมรณสันกาลประภัสสรสุกใส สุคติย่อมเป็นที่ไปแก่เขาผู้นั้นในอภิสัมปรายภพ สมดั่งพระพุทธวจนะที่ว่า

"จิตฺเต อสงฺกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา"
เมื่อจิตผ่องใส ไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่หวังได้

อนึ่ง การยังจิตให้เลื่อมใสในพระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณแห่งองค์โลกเชษฐ์บรมนาถศาสดาจารย์นั้น ย่อมมีอานิสงส์สูงกว่า อานิสงส์แห่งปาฏิบุคลิกทาน สังฆทาน และวิหารทานที่สร้างถวายแด่สงฆ์ผู้จรมาจากทิศทั้ง ๔ อย่างหาประมาณมิได้ แม้ว่าระยะเวลาในการยังจิตให้เลื่อมใสนั้น จะเป็นเพียงชั่วขณะหนึ่ง มาตรว่าชั่วเวลาที่บุรุษเหยียดแขนออก แล้วคู้แขนกลับโดยฉับพลันก็ตาม ฉะนั้น ท่านผู้เจริญในธรรมทั้งหลาย พึงยังพุทธานุสสติภาวนาให้เจริญขึ้นในดวงจิตของท่านเถิดประเสริฐนักแล

แต่ทำไมคนที่ทำความดีมาตลอด แต่ก่อนตายนึกถึงความชั่วที่ตัวเองเคยทำไว้แม่เล็กน้อย ทำไมถึงตกนรกได้คับ

เพราะเหตุว่า ดวงจิตเมื่อใกล้มรณสันกาลของมนุษย์ผู้นั้น มีอาการวิปติสารร้อนรนต่อผลแห่งบาปที่ตนได้เคยกระทำไว้ (แม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม) จึงส่งผลให้อาสันนกรรมก่อนตาย ปรากฏเป็นกรรมนิมิตารมณ์ที่ยังดวงจิตให้เศร้าหมองด้วยอำนาจแห่งอกุศลาธัมมา และกรรมนิมิตารมณ์นี้เอง ที่เป็นเครื่องบ่งชี้ถึงคตินิมิตารมณ์อันเหมาะสมแก่ฐานะแห่งความเป็นทายาทแห่งกรรมที่ตนได้เคยกระทำไว้ แม้ว่ามนุษย์ผู้นั้นจักสู้อุตส่าห์ประกอบแต่กุศลกรรมไว้เมื่อครั้งเป็นมนุษย์อย่างมากมายเพียงไรก็ตาม หากแต่ดวงจิตของเขาเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส ทุคติย่อมเป็นที่หวังได้แก่เขาผู้นั้นอยู่นั่นเอง

[พลุ]

แต่ทำไมคนที่ทำความดีมาตลอด แต่ก่อนตายนึกถึงความชั่วที่ตัวเองเคยทำไว้แม้เล็กน้อย ทำไมถึงตกนรกได้คับ

สงสัยค่ะ ขอรบกวนถามต่อว่า พลาดไปเพียงแค่นี้แล้วจะตกนรกนานแค่ไหนค่ะ

[สาคร]

คนที่ฝึกจิตดีแล้ว ปฎิบัติธรรมยู่ทุกวันผมว่าไม่น่ากลัวนะครับ คนที่จะต้องกลัวคือคนที่ไม่ทำบุญเอาแต่ทำบาปอกุศลทุกวัน แต่ผมก็ไม่ประมาทครับ เรื่องนี้ลองหา ซีดี เรื่อง กรรมกับการให้ผล ของหลวงพ่อกิตติวุฑโฒฟังนะครับ เรื่องนี้ท่านเทศได้ดีมากคือท่านจะบอกรายละเอียดและวิธีกำหนดจิตช่วง อาสัญณกรรม เอาใว้ดีมากเลยครับ

[มองอย่างแมว]

คนที่ทำความชั่วมาตลอดแต่ก่อนตายนึกถึงความดีได้ แล้วได้ไปสวรรค์นี่ไม่ใช่ไปแบบสบายๆนะครับ
ไปแล้วก็จนในหมู่ชาวสวรรค์ ก็ยังดีที่ไม่ต้องไปอบายก่อนเท่านั้นเอง

แถมดีไม่ดี พอบุญที่นึกถึงความดีก่อนตาย (อันน้อยนิด) หมด มีสิทธิ์ร่วงลงอบายได้เหมือนกัน
รู้สึกว่ามีเคสนึง ที่คุณยายอาจารย์ช่วยจากอบายให้ขึ้นไปได้ แต่ท่านกำชับว่าให้นั่งธรรมะตลอดเวลา
พอหลวงพ่อมาฝันอีกครั้งปรากฏว่าลงไปอยู่อบายอีกแล้ว เนื่องจากเพลินลืมนั่งสมาธิ

ฉะนั้นใครจะมาบอกว่างั้นทำความชั่วตลอดชีวิตแล้วค่อยไปนึกถึงความดีก่อนตายนี้เสี่ยงมากนะครับ
เพราะถ้าทำความชั่วมาตลอด น้อยคนนักที่อยู่ในช่วงก่อนตายจะนึกถึงความดีออก
และถึงแม้จะโชคดี นึกถึงความดีออก แต่ก็เสี่ยงกับการตกสวรรค์ดังกล่าว

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ทำไมคนที่ไม่เคยทำดีเลย แต่ก่อนตายระลึกถึงพระพุทธเจ้าได้ กลับได้ขึ้นสวรรค์

ศึกษาได้จาก "มัฏฐกุณฑลี บุตรแห่งอทินนปุพพกะพราหมณ์"

แต่ทำไมคนที่ทำความดีมาตลอด แต่ก่อนตายนึกถึงความชั่วที่ตัวเองเคยทำไว้แม่เล็กน้อย ทำไมถึงตกนรกได้คับ

ศึกษาได้จาก "พระนางมัลลิกาเทวี อัครราชมเหสีแห่งมหาราชปเสนทิโกศล"

[หัดฝัน]

ครับ ดังที่น้องมองอย่างแมวบอก มันไม่ง่ายหรอกครับ โดยเฉพาะถ้าทำชั่วตลอด โอกาสที่ใจจะนึกถึงเรื่องดีๆ ตอนใกล้จะตายนั้นยากยิ่ง เพราะทุกขเวทนา ความเจ็บปวด จะรุมเร้าจนนึกแทบไม่ออก นี่เป็นความยากประการที่ 1

ต่อมาคือ ถ้าสมมุติ ทำได้สำเร็จได้ขึ้นสวรรค์จริง ก็อยู่ได้ไม่นาน หมดกำลังบุญเมื่อไหร่ก็ร่วงลงมาอีกน่ะครับ นี่เป็นความยากประการที่ 2

ดังนั้น เพื่อความไม่ประมาทควรสั่งสมบุญไว้ตลอดดีกว่าครับ

แล้วเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ ท่านอุปมาเปรียบเทียบไว้ดังนี้น่ะครับว่า กรรมก่อนตาย จะให้ผลก่อน เพราะเปรียบเสมือน วัวแก่ๆ ที่ยืนอยู่หน้าคอกวัว ส่วนกรรมที่เราทำประจำๆ เปรียบเสมือน วัวหนุ่มที่ยืนอยู่หลังวัวแก่ เมื่อเราเปิดคอก วัวแก่ที่อยู่หน้าคอก ก็จะก้าวออกมาก่อนใช้มั้ยครับ แต่เมื่อเวลาผ่านไป วัวแก่ก็จะหมดแรง แล้ววัวหนุ่มที่จะข้างหลังก็จะวิ่งแซงเอาได้นั่นเองครับ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ขอขยายความเพิ่มเติมอีกว่า สิ่งที่พี่มองอย่างแมวและพี่หัดฝันได้กล่าวมาทั้งหมดนั้น ตอบชอบแล้ว หากแต่กรณีของกุลบุตรมัฏฐกุณฑลีก็เป็นอีกหนึ่งกรณีศึกษา ทว่าวิถีชีวิตของท่านนั้น ท่านไม่เคยทำความดี และไม่เคยก่อบาปอกุศลแต่อย่างใดเลย ตราบกระทั่งเมื่อวาระสุดท้ายแห่งชีวิต ท่านได้ล้มป่วยลงด้วยโรคผอมเหลือง (วัณโรค) วันนั้นเอง พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรวจดูอุปนิสัยแห่งเวไนยนิกรที่สมควรแก่การโปรด เพื่อยังสัตว์นั้นให้ล่วงพ้นจากกองทุกข์ด้วยพระมหากรุณา ทรงเห็นกุลบุตรหนุ่มผู้นี้ มาปรากฏในข่ายพระญาณอันเป็นอนาวรณญาณไม่มีประมาณของพระองค์ จึงได้เสด็จพระพุทธดำเนินไป เพื่อทำการอนุเคราะห์และยังประโยชน์ใหญ่ให้เกิดขึ้นแก่เขา ขณะที่พระบรมศาสดาเสด็จมาถึงนั้น กุลบุตรหนุ่มได้นอนผินหน้าเข้าฝาเรือน พระบรมศาสดาทราบว่า มัฏฐกุณฑลีไม่เห็นพระองค์ จึงทรงเปล่งพระฉัพพัณณรังสีไป บัดนั้นเอง เขาเกิดความดำริว่า "นี่แสงอะไรกันหนอ?" จึงผินหน้าออกสู่ภายนอก ครั้นได้เห็นพระบรมศาสดาแล้ว มีดำริตอไปว่า เรามิได้เข้าเฝ้าพระบรมศาสดาผู้ทรงคุณอันประเสริฐเห็นปานนี้ มิได้ขวนขวายในกิจที่ชอบ มิได้ถวายมหาทาน หรือฟังธรรมแต่อย่างหนึ่งอย่างใดเลย บัดนี้ แม้แต่มือทั้งสองของเราเองก็ยกไม่ไหวเสียแล้ว จักทำอย่างไรได้ ดังนี้แล้ว จึงยังจิตของตนให้ปราโมทย์เลื่อมใสในองค์พระมหาสัตว์ พระพุทธองค์ทรงทราบด้วยเจโตปริยญาณอันพิสุทธิ์ของพระองค์ว่า มัฏฐกุณฑลีได้ยังจิตให้เลื่อมใสในพระองค์แล้ว จึงหลีกไป ครั้นลับคลองพระเนตรแห่งพระบรมศาสดา กายสังขารแห่งมัฏฐกุณฑลีก็ถึงกาลแตกดับ และด้วยอำนาจแห่งการยังจิตให้เลื่อมใสในองค์พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง ได้เป็นชนกกรรมนำท่านไปปฏิสนธิในดาวดึงส์เทวโลก มีวิมานทองสูงถึง ๓o โยชน์ พร้อมด้วยทิพยบริวารอีก ๑,ooo ด้วยอานิสงส์แห่งการยังจิตให้เลื่อมใสในคุณแห่งพระบรมศาสดาแต่เพียงประการเดียว ดังได้พรรณามาฉะนี้แล

[nemo]

เอาข้อความที่พระนาคเสน ตอบพระยามิลินท์ ใน"มิลินทปัญหา" มาฝากครับ


พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ข้าแต่พระนาคเสน คำว่า
ผู้ใดทำบาปกรรมตั้ง ๑๐๐ ปี แต่ว่าเวลาตายได้สติ นึกถึงพระพุทธเจ้าเพียงครั้งเดียว ก็ได้ไปเกิดในสวรรค์ ดังนี้ ข้อนี้โยมไม่เชื่อ
อีกคำหนึ่งว่า ทำปาณาติบาตเพียงครั้งเดียว ก็ไปเกิดในนรกได้ ข้อนี้โยมก็ไม่เชื่อ”

พระนาคเสนตอบว่า

“ขอถวายพระพร ก้อนหินเล็ก ๆ ทิ่งลงไปในน้ำ จะลอยขึ้นบนน้ำได้ไหม ?”

“ไม่ได้ พระผู้เป็นเจ้า”

“ก้อนหินตั้ง ๑๐๐ เล่มเกวียน เขาขนลงบรรทุกเรือ เรือก็ลอยอยู่บนน้ำได้ไหม ?”

“ได้พระผู้เป็นเจ้า”

“ขอถวายพระพร บุญศลเปรียบเหมือนเรือ เพราะธรรมดาเรือของพวกพ่อค้า บุญกุศลเปรียบเหมือนเรือ เพราะธรรมดาเรือของพวกพ่อค้า มีภาระหนักหาประมาณมิได้ บรรทุกของหนักเกินไปก็จาลงในน้ำฉันใด

คนทำบาปทีละน้อยๆ จนบาปมากขึ้นก็จมลงไปในนรกได้ฉันนั้น เพราะฉะนั้นผู้ที่วิดน้ำเรือให้เรือเบา ก็จะข้ามฟากไปถึงท่า คือพระนิพพานได้ฉันั้น ขอถวายพระพร”

“ถูกดีแท้ พระผู้เป็นเจ้า”

นำมาจาก มิลินทปัญหา วรรคที่ ๗ ปัญหาที่ ๒ ครับ อนุโมทนากับทุกท่านครับ \^_^/

[เพียงพอ]

555555555
ขอบคุณครับ คุณ Nemo ตอบถูกใจ อิอิ

[MiraclE...DrEaM]

มัฏฐกุณฑลี ได้ยังจิตให้เลื่อมใสในพระองค์แล้ว จึงหลีกไป ครั้นลับคลองพระเนตรแห่งพระบรมศาสดา กายสังขารแห่งมัฏฐกุณฑลีก็ถึงกาลแตกดับ ด้วยอำนาจแห่งการยังจิตให้เลื่อมใสในองค์พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นเอง ได้เป็นชนกกรรมนำท่านไปปฏิสนธิในดาวดึงส์เทวโลก มีวิมานทองสูงถึง ๓o โยชน์ พร้อมด้วยทิพยบริวารอีก ๑,ooo ด้วยอานิสงส์แห่งการยังจิตให้เลื่อมใสในคุณแห่งพระบรมศาสดาแต่เพียงประการเดียว ดังได้พรรณามาฉะนี้แล

เพิ่มเติมคุณ ขุนศึกฯ นะครับ

หลังจากที่เทพบุตรมัฏฐกุณฑลีได้เป็นเกิดเป็นสหายของเทวดาแล้ว พราหมณ์บิดาของมัฏฐกุณฑลีก็มาคร่ำครวญที่ป่าช้าถึงลูกชาย เทพบุตรมัฏฐกุณฑลีจึงลงมาปรากฎกายและสั่งสอนบิดาของตน ต่อมาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ปรารภเหตุที่เทพบุตรมัฏฐกุณฑลีได้ไปเกิดในสวรรค์ด้วยเหตุเพียงทำจิตให้เลื่อมใสในพระองค์แต่เพียงเท่านั้น โดยพระองค์ได้ทรงแสดงธรรมและเทพบุตรมัฏฐกุณฑลีก็ได้ลงมาฟังธรรมเช่นกัน ทำให้เทพบุตรมัฏฐกุณฑลีได้บรรลุมรรคผลเป็นพระโสดาบัน และมหาชนจำนวนมากก็ได้บรรลุธรรมเช่นกัน

ดังนั้น จึงพออนุมานได้ว่า พระพุทธองค์ทรงทราบเหตุล่วงหน้าว่า การที่พระองค์ไปโปรดมัฏฐกุณฑลีก่อนตายนั้น จะได้ผลอันไพศาลในอนาคตแก่เทพบุตรมัฏฐกุณฑลีและมหาชนหมู่มากนั่นเอง

[เพียงพอ]

สาธุ

[Tanay007]

ว้า!!! มาช้า เล่นตอบหมดเลย ไม่เหลืออะไรให้ตอบเล้ย....

[เถลิงเกียรติ]

ทำไมคนที่ไม่เคยทำดีเลย แต่ก่อนตายระลึกถึงพระพุทธเจ้าได้ กลับได้ขึ้นสวรรค์

..............................................................

เราไม่อาจทราบได้ว่า คนที่ท่านกล่าวถึงเขาไม่เคยทำดีเลย
คนเรา เกิด ตาย เกิด ตาย ตาย เกิด ....มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ครับ

การที่เราจะไปทึกทักว่าเขาไม่เคยทำความดีมาก่อน หรือสิ่งนี้เป็นสิ่งที่บอกต่อๆกันมา
หรือ เป็นการอนุมานเทียบเคียง หรือคาดคะเนเอาเอง ของ จขกท.
คงจะไม่เป็นธรรมนะครับ..

[อันบุ]

ดีจังเลยมีความรู้เพิ่มเติม
อนุโมทนา สาธุครับ

[huy072]

จริงก็อยากจะตอบนะคะ ส่วนใหญ่ตอบได้ดีทั้งนั้นเลย
เราว่าขึ้นอยู่กันใจของบุคคลนั้นด้วยว่า
"ใจหมองไปอบาย ส่วนใจใสมีสุคติเป็นที่ไปคะ "

[วัดในดวงใจ]

ขออนุโมทนากับทุกทุกตำตอบนะครับ

[echo]

งั้นสิค่ะ

[ใมเข้2007]

ขออนุโทมธนา สาธุ นะ ครับ