มี 11 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[เพียงพอ]

ระหว่างคนที่รู้ธรรมะรู้ผลของกรรม แต่ก็ยังทำบาป
กับ คนที่ไม่รู้ธรรมะแล้วธรรมบาปแบบเดียวกันกะคนรู้ธรรมะ
อยากทราบว่า ใคร ควร จะ ได้ ผลของกรรมชั่ว เยอะกว่ากันครับ ^^
ขอแบบกระจ่างนะครับ สงสัยจริงๆ
ขอบคุณครับ
---------------------------------

[พักผ่อน]

คงขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่น ๆ ด้วยครับ เช่น มีความละอายต่อการทำชั่ว เกรงกลัวต่อบาปด้วยไหม เพราะถ้ารู้ แต่ไม่ได้ละอาย ไม่เกรงกลัว ยังจงใจทำ ตั้งใจทำอีก แล้วก็ต้องขึ้นอยู่กับว่า รู้แค่ไหนด้วยครับ เพราะบางคนรู้ว่านรกมี แต่เพราะไม่เคยเห็นนรกที่แท้จริง จึงไม่ได้กลัวมากมาย พอเผลอสติก็พลาดไปทำกรรมชั่วได้ และเพราะรู้จึงอาจจะพยายามหาทางแก้ไขได้ เช่น การทำบุญมาก ๆ และพยายามไม่ทำผิดอีก เป็นต้น

แต่สำหรับคนที่ไม่รู้นั้น มักจะทำกรรมชั่ว "ไปเรื่อย ๆ" และมักจะมากขึ้นเรื่อย ๆ จนไม่มีทางแก้ไข

การรู้ เป็นขั้นต้นของการแก้ปัญหา ถ้ารู้แล้วไม่หมั่นปฏิบัติเพื่อละอกุศล ซึ่งเป็นขั้นต่อไป สุดท้ายจิตใจที่ชินกับการทำชั่วก็จะเพิกเฉยต่อความรู้นั้นไป และกลายเป็นผู้ไม่รู้ในที่สุด

แต่ผู้ไม่รู้ที่พยายามขวนขวายให้รู้ ในที่สุดก็สามารถเอาดีได้เหมือนกัน

ฉะนั้น ต้องเทียบอย่างนี้ครับ รู้ดีกว่าไม่รู้ด้วยประการทั้งปวง ไม่ทำชั่วดีกว่าทำชั่วด้วยประการทั้งปวง คนที่รู้แล้วยังทำ กับคนที่ทำโดยไม่รู้ ถ้าไม่ขวนขวายให้รู้ และไม่ขวนขวายเพื่อละกรรมชั่ว สุดท้ายก็เอาตัวไม่รอดเหมือนกันครับ

[หัดฝัน]

คือ ความรู้ หรือ ไม่รู้ ท่านไม่ได้นำมานับเป็นปัจจัยว่า ผลบาปมากหรือน้อยน่ะครับ เพราะผลมากหรือน้อยขึ้นกับ
1. เจตนาแรงกล้ามากน้อยแค่ไหน
รู้ก็เจตนาแรงได้ เช่น แม้รู้แต่โมโหขาตสติ หรือเจตนาเบาก็ได้ เช่น รู้ว่าเลี้ยงปลาขายเป็นบาป แต่ยังหาอาชีพไม่ได้ก็จำใจ
ไม่รู้ก็เจตนาแรงได้ เช่น ฆ่าปลาตาย เพราะคิดว่า เทพเจ้าสร้างมาให้เป็นอาหารมนุษย์ หรือ เจตนาเบาได้ เช่น เดินเหยียบมด ใช่มั้ยครับ

2. ใช้ความพยายามมากน้อยแค่ไหน
รู้ก็ใช้ความพยายามมากหรือน้อยได้ ใช่มั้ยครับ
ไม่รู้ก็ใช้ความพยายามมากหรือน้อยได้ ใช้มั้ยครับ

3. ทำกับผู้มีคุณมากน้อยเพียงไหน
รู้ก็ทำกับผู้มีคุณมากหรือน้อยได้ ใช่มั้ยครับ
ไม่รู้ก็ทำกับผู้มีคุณมากหรือน้อยได้ ใช่มั้ยครับ

[Omena]

เหมือนกับคนจับเหล็กร้อน (อีกแล้ว) ล่ะค่ะ

คนที่รู้ว่าร้อนกับคนที่ไม่รู้ว่าร้อน ใครจะจับแรงกว่ากัน

มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับรู้ไม่รู้ แต่ขึ้นอยู่กับความรุนแรงหรือเจตนาค่า

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ความรู้หรือไม่รู้ ท่านไม่ได้นำมานับเป็นปัจจัยว่า ผลบาปมากหรือน้อยน่ะครับ เพราะผลมากหรือน้อยนั้นขึ้นอยู่กับ
1. เจตนาแรงกล้ามากน้อยแค่ไหน
รู้ก็เจตนาแรงได้ เช่น แม้รู้แต่โมโหขาตสติ หรือเจตนาเบาก็ได้ เช่น รู้ว่าเลี้ยงปลาขายเป็นบาป แต่ยังหาอาชีพไม่ได้ก็จำใจ
ไม่รู้ก็เจตนาแรงได้ เช่น ฆ่าปลาตาย เพราะคิดว่า เทพเจ้าสร้างมาให้เป็นอาหารมนุษย์ หรือ เจตนาเบาได้ เช่น เดินเหยียบมด ใช่มั้ยครับ

2. ใช้ความพยายามมากน้อยแค่ไหน
รู้ก็ใช้ความพยายามมากหรือน้อยได้ ใช่มั้ยครับ
ไม่รู้ก็ใช้ความพยายามมากหรือน้อยได้ ใช้มั้ยครับ

3. ทำกับผู้มีคุณมากน้อยเพียงไหน
รู้ก็ทำกับผู้มีคุณมากหรือน้อยได้ ใช่มั้ยครับ
ไม่รู้ก็ทำกับผู้มีคุณมากหรือน้อยได้ ใช่มั้ยครับ

คุณหัดฝันกล่าวชอบแล้ว และถึงแม้จะมีคำกล่าวของเหล่าบรรดาอรรถกถาจารย์ที่ว่า

อนึ่ง ผู้ที่รู้อยู่ว่าการกระทำเช่นนี้เป็นอกุศล ย่อมมีโทษน้อยกว่าผู้ที่ไม่รู้ว่าเป็นอกุศล เป็นเพราะผู้รู้ย่อมกระทำได้ไม่แรงกล้า เหมือนผู้ไม่รู้ซึ่งเป็นผู้ประกอบด้วยมิจฉาทิฏฐิ จึงลงมือกระทำด้วยความเต็มใจ อุปมาได้ดั่งการจับถ่านไฟ ซึ่งผู้ไม่รู้นั้น ย่อมจับลงไปเต็มที่โดยไม่มีการยั้งมือ ย่อมได้รับโทษมาก ส่วนผู้รู้ว่า สิ่งนั้นเป็นของร้อน ย่อมจับโดยระมัดระวังมากกว่า จึงได้รับโทษน้อย ดังนี้

ก็ตาม ถึงกระนั้น ท่านอย่าได้ปลงใจเชื่อไปเสียทั้งหมดทีเดียว ท่านพึงพิจารณาใคร่ครวญถึงการกระทำในกายทวาร วจีทวาร และมโนทวารอันปรากฏมีของบุรุษผู้นั้นว่า เป็นการกระทำที่ประกอบไปด้วยเจตนาหรือไม่? เป็นหลัก พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า

"เจตนา หํ ภิกฺขเว กมฺมํ วทามิ เจตนานี้เป็นตัวกรรม"

ฉะนั้น แม้ว่าผู้ที่ทำบาปจะเป็นผู้รู้ธรรมหรือไม่ก็ตาม แต่หากกระทำลงไปด้วยเจตนาอย่างแรงกล้า ย่อมเป็นผู้ถึงความเสมอกันในภพนี้และภพหน้า เสมอกันภพนี้และภพหน้านั้นเป็นไฉน? โดยความเสมอกันแห่งภพนี้ คือ ย่อมเป็นผู้ได้รับผลอันเผ็ดร้อนแห่งอกุศลวิบากตามสมควรแก่เหตุอย่างเห็นผลในปัจจุบัน โดยความเสมอกันในภพหน้า คือ ย่อมเป็นผู้มีวิถีเบื้องหน้าในอภิสัมปรายภพอันดำดิ่งลงสู่จตุราบายภูมิ ได้แก่ กำเนิดแห่งสัตว์นรก เดรัจฉาน เปรต และอสุรกาย ตามสมควรแก่กรรมของตน จากคำกล่าวของเหล่าบรรดาอรรถกถาจารย์ในข้างต้น ย่อมเป็นที่ทราบดีว่า ผู้ที่ทำบาปโดยไม่รู้นั้น อุปมาได้กับการจับถ่านเพลิงอันลุกโชนด้วยเปลวไฟอย่างไม่ยั้งมือ จึงมีโทษมาก ส่วนผู้รู้ธรรมแล้วทำบาปเช่นเดียวกันกับผู้ไม่รู้ แต่ในขณะที่ลงมือกระทำนั้น จิตของตนประกอบไปด้วยเจตนาอย่างแรงกล้า ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว วิบากโทษที่เกิดขึ้นตามมาหาเล็กน้อยดังคำอุปมาไม่ ดูตัวอย่างของโกกาลิกภิกษุผู้เป็นอันเตวาสิกแห่งเทวทัตต์เถระนั่นเถิด ท่านอยู่ใต้ร่มพระบรมโพธิสมภารแห่งพระศาสนาของพระสมณโคดมบรมไตรโลกนาถแท้ๆ แต่ด้วยอำนาจของอกุศลเข้าสิงจิต จึงได้กล่าวบริภาษพระมหาโมคคัลลานะเถระเจ้าและพระธรรมเสนาบดีสารีบุตร ซึ่งถ้าหากพิจารณาตามบริบทของโกกาลิกภิกษุแล้ว ท่านย่อมเป็นผู้รู้ธรรม เพราะเหตุว่า ได้อุปสมบทอยู่ในพระศาสนาแห่งองค์มหาสมณศากยบุตร เป็นประการแรก ประการที่สอง ท่านย่อมรู้ว่าสิ่งใดเป็นกรณียกิจพึงกระทำ และสิ่งใดเป็นอกรณียกิจพึงเว้น ตามพระโอวาทานุศาสนีแห่งพระบรมศาสดา แม้กระนั้นก็ตาม ด้วยความที่ท่านเป็นผู้ดำรงตนอยู่ในพระศาสนาแห่งพระตถาคต แต่มิได้ดำรงตนไว้ในทางที่ชอบตามกรอบแห่งพระธรรมวินัย จึงเป็นเหตุให้ดวงจิตพ่ายแพ้แก่บาปอกุศล และส่งผลให้ท่านต้องเสวยทุกข์โทษในอเวจีมหานรกสิ้นกาล ๑ มหาปทุมะ

ดังนั้น บทสรุปแห่งกระทู้นี้ก็คือ

"จะรู้หรือไม่ หากกระทำด้วยจิตเจตนาแล้วไซร้ ผลที่ได้ย่อมเสมอกัน"

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ขอเสริมอีกสักนิดนะครับ จากคำกล่าวของเหล่าบรรดาอรรถกถาจารย์ที่ว่า

อนึ่ง ผู้ที่รู้อยู่ว่าการกระทำเช่นนี้เป็นอกุศล ย่อมมีโทษน้อยกว่าผู้ที่ไม่รู้ว่าเป็นอกุศล เป็นเพราะผู้รู้ย่อมกระทำได้ไม่แรงกล้า เหมือนผู้ไม่รู้ซึ่งเป็นผู้ประกอบด้วยมิจฉาทิฏฐิ จึงลงมือกระทำด้วยความเต็มใจ อุปมาได้ดั่งการจับถ่านไฟ ซึ่งผู้ไม่รู้นั้น ย่อมจับลงไปเต็มที่โดยไม่มีการยั้งมือ ย่อมได้รับโทษมาก ส่วนผู้รู้ว่า สิ่งนั้นเป็นของร้อน ย่อมจับโดยระมัดระวังมากกว่า จึงได้รับโทษน้อย ดังนี้

จากเนื้อความที่ขีดเส้นใต้สามารถพิจารณาได้อีกนัยหนึ่งว่า ผู้รู้ธรรมนั้นสามารถจำแนกได้ว่า สิ่งใดเป็นกุศลและอกุศล ย่อมเป็นผู้ฉลาดในการประกอบกรรม แม้มีเหตุให้ต้องกระทำในสิ่งที่เป็นอกุศลกรรมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ตาม อาทิ ผู้รู้ธรรมท่านหนึ่งต้องการกำจัดปลวกที่มากัดกินเนื้อไม้ภายในศาลาปฏิบัติธรรม ซึ่งถ้าหากไม่มีการกำจัดปลวกเหล่านั้นออกไป ย่อมส่งผลให้ศาลาปฏิบัติธรรมเกิดความเสียหายตามมา จึงต้องดำริหาวิธีในการกำจัด ซึ่งท่านผู้รู้ย่อมทราบดีว่า การฆ่าโดยเจตนาด้วยวิธีประการต่างๆ นั้น อย่างไรเสียย่อมเป็นบาป จึงดำริหาอุบายในการกำจัดซึ่งหลีกเลี่ยงการฆ่าให้เกิดขึ้นน้อยที่สุด โดยการใช้ยากำจัดปลวกในลักษณะของการขับไล่แต่เพียงประการเดียวเท่านั้น และหากจะมีคำถามตามมาในภายหลังว่า มีบาปเกิดขึ้นบ้างไหม? ย่อมต้องมีอยู่บ้าง แต่กรรมที่เกิดจากการตายของปลวกนั้น ย่อมเป็นกรรมที่ทำโดยมิได้เจตนา (กตัตตากรรม/กตัตตาวาปนกรรม) ดังนั้น จากคำกล่าวที่ว่า "ผู้รู้ธรรมทำบาป ย่อมมีโทษน้อยกว่า ผู้ไม่รู้ธรรมทำบาป" นั้น จึงมีความหมายอีกนัยดังได้
พรรณนาสาธกมาด้วยประการฉะนี้

[DREAMLOVER]

สาธุค่า

[ป่าน072]

หนูคิดว่าการกระทำแบบนี้
อยู่แค่สองอย่างค่ะ
รุนแรง หรือ เจตนา

[เพียงพอ]

ถ้าขึ้นอยูกับเจตนาและความรุนแรงเพียงสองอย่างจริงแล้ว

แล้วถ้าเกิดพลาดพลั้งทำอนันตริยะกรรม5อย่างโดยไม่เจตนา
กับ ทำอนันตริยะกรรม5 โดยเจตนาละครับ
อยากทราบว่า
คนที่ไม่ได้เจตนาทำ ก็คงจะไม่ต้องตกนรกอเวจีเหมือนกับคนที่เจตนาสิครับ
^^ ตอบให้หน่อยนะครับ
กรรมจะเท่ากันมั๊ย?
-----------------

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ถ้าขึ้นอยูกับเจตนาและความรุนแรงเพียงสองอย่างจริงแล้ว

แล้วถ้าเกิดพลาดพลั้งทำอนันตริยะกรรม5อย่างโดยไม่เจตนา
กับ ทำอนันตริยะกรรม5 โดยเจตนาละครับ
อยากทราบว่า
คนที่ไม่ได้เจตนาทำ ก็คงจะไม่ต้องตกนรกอเวจีเหมือนกับคนที่เจตนาสิครับ
^^ ตอบให้หน่อยนะครับ
กรรมจะเท่ากันมั๊ย?

กระทู้แนะนำสำหรับอ่านประกอบ:
http://www.dmc.tv/fo...?showtopic=4429
http://www.dmc.tv/fo...?showtopic=4957
http://www.dmc.tv/fo...?showtopic=5019

[วัดในดวงใจ]

สาธุ

[JJ.]

สาธุ.........กระทําเเล้วก็เกิดบาปเกิดกรรม................อโหสิกรรมกันเถิด