มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[เพียงพอ]

ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงปรารภอุบาสกผู้มีศรัทธาคนหนึ่งที่สามารถเดินข้ามแม่น้ำอจิรวดีไปฟังธรรมได้ด้วยอำนาจคุณของศีล ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว สมัยพระพุทธเจ้านามว่า กัสสปะ ในวันหนึ่งมีอุบาสกคนหนึ่งซึ่งเป็นพระโสดาบัน ได้โดยสารเรือไปค้าขายต่างเมืองกับช่างตัดผมคนหนึ่ง ก่อนออกเดินทาง ภรรยาของช่างตัดผมได้ฝากให้อุบาสกช่วยดูแลสามีของตนพร้อมกับสั่งว่า
"ท่านเจ้าค่ะ ขอท่านได้ช่วยดูแลสามีดิฉันด้วยนะคะ สุขทุกข์ของสามี ดิฉันขอมอบให้เป็นภาระของท่านก็แล้วกัน"

เรือออกเดินทางไปได้ ๗ วัน ก็เจอพายุกระหน่ำจนเรืออับปางลงกับทะเลราวกับเรือไทนานิคล่ม ชายทั้ง ๒ ได้เกาะแผ่นกระดานแผ่นหนึ่งลอยคอจนมาถึงเกาะแห่งหนึ่ง ด้วยความหิวนายช่างตัดผมได้ฆ่านกปิ้งกินและชวนอุบาสกกินด้วยกัน แต่อุบาสกไม่กินเพราะคิดว่า "สถานการณ์เช่นนี้ มีแต่พระรัตนตรัยเท่านั้นจะเป็นที่พึ่งเราได้" จึงนั่งระลึกถึงคุณพระรัตนตรัยอยู่

ขณะนั้นพญานาคผู้บนเกาะนั้นได้เนรมิตร่างเป็นเรือลำใหญ่ มีเทวดาประจำทะเลเป็นต้นเรือ บรรทุกทรัพย์สินเงินทองเต็มลำ มีเสากระโดงทำด้วยแก้วมณีสีอินทนิล ใบเรือทำด้วยทองเชือกทำด้วยเงิน แล่นมาที่เกาะนั้น พร้อมประกาศว่า

"มีใครจะไปด้วยไหม"
อุบาสกร้องตอบว่า "ข้าพเจ้าจะไปด้วย"
นายต้นเรือพูดว่า "ถ้าเช่นนั้น ท่านขึ้นมาเถอะครับ"

อุบาสกจึงชวนนายช่างตัดผมขึ้นเรือไปด้วยกัน แต่นายต้นเรือร้องห้ามไว้ว่า "ขึ้นมาได้เฉพาะท่านคนเดียวเท่านั้น อีกคนหนึ่งขึ้นไม่ได้"
อุบาสกถามว่า "ทำไมละท่าน"
นายต้นเรือตอบว่า "เพราะคนนั้นไม่มีศีลจึงรับไปด้วยไม่ได้ เรือลำนี้รับเฉพาะคนมีศีลเท่านั้น"
อุบาสกพูดว่า "เอาเถอะ ถ้าเช่นนั้น ข้าพเจ้าขอแบ่งให้ส่วนบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้รักษาศีลให้แก่เขาก็แล้วกัน"
นายช่างตัดผมก็รับคำอนุโมทนาในบุญกุศลว่า "ข้าพเจ้าขออนุโมทนา"

เทวดาจึงนำชายทั้ง ๒ ขึ้นเรือแล้วนำไปส่งจนถึงฝั่งพร้อมทั้งมอบทรัพย์สมบัติให้อีกด้วย แล้วกล่าวให้โอวาทเป็นคาถาว่า


"ดูเถิด นี่แหละผลของศรัทธา ศีล และจาคะ พญานาคแปลงตนเป็นเรือนำอุบาสกผู้มีศรัทธาไป บุคคลพึงคบหาสัตบุรุษเท่านั้น พึงทำความสนิทสนมกับสัตบุรุษ เพราะการอยู่ร่วมกับสัตบุรุษนายช่างตัดผมจึงถึงความสวัสดี"


เมื่อกล่าวจบก็พาพญานาคกลับวิมานของตนไป



นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ผู้มีศีลตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้

[หัดฝัน]

การคบหาบัณฑิต ย่อมนำสุขมาให้

[xlmen]

นิทานดีจังครับ...
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้มีศีลย่อมอดกินนกฉันใด ช่างตัดผมได้กินนกแล้วฉันอร่อยฉันนั้นแล
เอแต่สงสัยนะว่าทำไมไม่จับปลากินหละน่าจะหาง่ายกว่าเยอะเลยนะ
**************************************************
----ผมขอเล่านิทานย้อนพงศาวดารบ้างครับ---
ดีนะที่เป็นนิทานมีพญานาคมาช่วยหนะ เพราะถ้าเป็นชีวิตจริงแล้วอุบาสกคงต้องอดตายสถานเดียว
และถ้าช่างตัดผมบอกว่า "ท่านจงกินเถิด เราคือผู้ฆ่า เราขอบาปคนเดียว ขอท่านจงกินนกที่เป็นเช่นซากศพเทอญ"
ช่างตัดผมยังพูดต่อว่า "หากท่านไม่กินอะไรเลยเราก็สงสัยว่าท่านคิดจะฆ่าตัวตาย ท่านไม่กลัวบาปหรือ??"
"หากท่านกินซากนกแล้วมีชีวิตอยู่ต่อท่านอาจยังประโยชน์ให้กับโลกนี้ได้นะอุบาสก"
ทันใดนั้นอุบาสกคิดได้จึงได้จับซากนกย่างมากิน พร้อมกล่าวว่า "อายุ วรรโณ สุขัง พลัง จงมีแด่ท่านเทอญ"
บัดนี้ช่างตัดผมได้ฆ่าสัตว์ทำบาป และได้ทำบุญให้ซากนกย่างอุบาสกกิน เท่ากับต่ออายุให้อุบาสก มีวรรณะดี สุขะพ้นทุกข์จากความหิว พละกำลังทำความดีได้ต่อไปแล้วสาธุ
**************************************************
ปล. บุญ-บาป อยู่ใกล้แค่ปลายจมูก

[หัดฝัน]

ทุกอย่างย่อมมีเหตุทั้งสิ้นครับ ผลที่เกิดขึ้นในปัจจุบันย่อมเป็นเหตุไปในอนาคต การที่โพธิสัตว์ และช่างตัดผม ต้องมาอดอาหาร ก็เพราะวิบากกรรมในอดีตที่ได้กระทำมา ความหมายในวาจาคือ การต่อสู้ยกที่แล้ว (ชาติที่แล้ว) ได้พ่ายแพ้พญามารไปหนึ่งยกแล้ว มาครั้งนี้จึงถูกลงโทษจากการพ่ายแพ้นั้น ถ้าในสถานการณ์เช่นนี้ พระโพธิสัตว์ยังคงไม่มีศีลอีก ก็จะยิ่งพ่ายแพ้หนักยิ่งขึ้นไป และถูกลงโทษต่อๆ ไปอีก

แต่บางคนอาจจะคิดว่า อ้าวงั้นก็เป็นช่างตัดผมดีกว่าสิ ผิดศีลแล้วยังได้กินนกอร่อย แถมยังปลอดภัยอีก ก็ให้เราลองนึกถึงกีฬามวยปล้ำ ที่เขาเล่นเป็นคู่สิครับ (ในอดีตผมเคยชอบดู ปัจจุบันเลิกดูเรียบร้อยไปหลายปีแล้ว) ช่างตัดผมก็เหมือนนักมวยปล้ำที่ฝีมือห่วย เล่นแพ้คู่ต่อสู่ถึง 2 ยกติดกัน แต่โชคดีที่มีคู่หู่เช่นพระโพธิสัตว์ที่มาชนะฝ่ายตรงข้ามทั้งคู่ให้ ผลคะแนนโดยรวมเลยออกมาชนะ ที่นี้ถ้าในการแข่งขันต่อๆไป (ชาติต่อๆไป) ต้องย้ายเวทีกับพระโพธิสัตว์ขึ้นมา (ไม่ได้ไปเกิดร่วมกับพระโพธิสัตว์) การพ่ายแพ้ทั้ง 2 ครั้งนั่นแหละจะตามมาลงโทษแบบไม่ให้ตั้งตัวเลย

ดังนั้น อย่าเป็นผู้แพ้เลยนะครับ จงเป็นผู้ชนะ(กิเลส)ในใจตนดีกว่า

[chankitt]

สาธุ สาธุ สาธุ
...

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

กราบอนุโมทนาบุญครับ สาธุ