กล่องพญานาคของปู่
.....ย่ำค่ำพระจันทร์ลอยเด่นอยู่เหนือยอดไม้ ปู่นั่งถักแหอวนบนชานเรือน
โดยมีเจ้าหลานชายตัวน้อยวัยห้าขวบนอนเอาหัวพาดตักอย่างสบายอารมณ์
เด็กน้อย หยิบกลักไม้ขีดไฟตราพญานาคที่วางอยู่ข้างตะเกียงมาดูเล่น
แล้วถามปู่ว่า “ ปู่ครับ นี่ตัวอะไร ”
......ปู่ “ เขาเรียกว่า พญานาค ”...
หลาน : ” พญานาคเป็นตัวผู้หรือตัวเมียครับ ”
.........ปู่ : ” ตัวผู้ ”.. .....
หลาน : “ ทำไมถึงเป็นตัวผู้ครับ ”
........ปู่ : “ ก็มีตำแหน่งเป็นถึงพระยานี่หลาน ตัวเมียเป็นพระยาไม่ได้ ”
...หลานชายทำท่าจะเข้าใจ แต่คำว่า “ พระยา” ก็ทำให้เจ้าหนูน้อยไม่รู้จักอยู่นั่นเอง...
หลาน : “ ปู่ครับ พระยามียศอะไรครับ ”
.....ปู่ : “ ร้อยเอก ” ...
หลาน : “ ทำไมถึงมีดาวสามดวงครับ ”
.....ปู่ยิ้มกริ่ม “ ก็พระยานาคตัวนี้มียศถึงร้อยเอก เขาถึงให้ดาวมาสามดวงยังไงล่ะ
โตขึ้นถ้าหนูเป็นทหาร หนูก็จะได้ติดดาวสามดวงเหมือนพระยานาคนี่แหละ ”
...หลานชายยิ้มหน้าระรื่น “ โตขึ้นผมจะเป็นทหาร ” แล้วถามผู้เป็นปู่ต่อ...
หลาน : “ ทำไมพญานาคต้องพ่นน้ำด้วยครับ ”
.......ปู่ : “ พระยานาคอยู่ในทะเล ทะเลมันเค็ม เลยต้องพ่นน้ำ ”
หลาน : “ แล้วทำไมพระยานาคต้องทำตัวงอๆ อย่างนี้ด้วยครับ ”
...ปู่เองชักจะงงๆกับคำถามไร้ขอบเขตของเจ้าตัวน้อย ..” เพราะกล่องมันเล็ก
พระยานาคตัวยาว หางมันก็จะโผล่ออกมานอกไม้ขีด มันเลยต้องหดตัวงดเข้าไว้ ” พูดแล้วก็ถอนหายใจเฮือก
หลาน“ ปู่ครับ พระยานาคมันตัวใหญ่ไม่ใช่หรือครับ ทำไมในนี้มันตัวเล็กนิดเดียว ”..
ปู่ : “ เฮ้ย ! ไม่จริงหรอก ตัวแค่นี้แหละ หนูดูด้านหลังกล่องสิ นี่ไง เครื่องหมายรับประกันคุณภาพมาตรฐาน ”
หลานชายพลิกกล่องไม้ขีดดูอยู่หลายรอบ ถามต่อว่า “ ทำไมตรงหัวและหางพญานาคไม่มีเกล็ดครับ ”
ปู่ : “ ไหน ให้ปู่ดูซิ ” ปู่หยิบกลักไม้ขีดออกมาดูพร้อมกับเฉลยคำตอบ “ นี่ไง เขาเอาเกล็ดที่หัว
และหางพญานาคมาแปะไว้ที่ข้างกล่องไม้ขีดไฟ ที่หัวและหางพระยานาคจึงไม่มีเกล็ด ”
....หลานชายผงกศรีษะทำท่าเข้าใจ แม้ว่าจะไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่เขาก็เชื่อตามที่ปู่บอกทุกอย่าง
ลมทุ่งพัดมาเย็นๆ สักพักเด็กน้อยก็หลับบนตักปู่....
....๒๐ ปี ผ่านไปแล้ว เหมือนตื่นจากความฝัน เด็กน้อยเติบโตเป็นชายหนุ่ม และเป็นทหารเสียด้วย
....เขายังจำได้ดีถึงชีวิตในวัยเด็ก คำสนทนาระหว่างปู่หลาน ทำให้เขามีความสุขเสมอ แม้จะรู้ว่ามันไม่จริง
แต่สำหรับเด็ก ปู่ไม่เคยมองข้ามความสงสัยของหลาน ตอบทุกอย่างเท่าที่ตอบได้
...สิ่งนี้ทำให้เขาซึ้งใจ เพราะมันหมายถึงความรัก ที่ปู่ไม่เคยละเลยที่จะให้เขาแม้แต่ครั้งเดียว...
อุบลเขียว
