มี 37 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[หยุด นิ่ง ใส]

อุกาสะ ขอกราบลา พ่อแม่พี่น้อง สมาชิกบอร์ดเหล่ากัลยาณมิตรทุกท่าน เพื่อบรรพชาอุปสมบท
หาก ผมได้ประพฤติผิดล่วงเกิน ทางกายวาจาใจ ข้อความที่โพส ทั้ง ต่อหน้า ลับหลัง ทั้งเจตนาและไม่เจตนา
ในต่อหน้าก็ดีลับหลังก็ดี ทั้งระลึกได้และระลึกไม่ได้
นับตั้งแต่ร้อยชาติพันชาติ หมื่นชาติแสนชาติก็ดี
และในปัจจุบันชาติ ขอทุกท่านโปรดอโหสิกรรม งดความผิดแก่ตัวผม
เพื่อความบริสุทธิ์บริบูรณ์เพื่อความอยู่เป็นสุขในพรหมจรรย์
แก่การอุปสมบทในเบื้องหน้า รุ่นบูชาธรรม 66 นี้เทอญ

















ก่อนนั้นเมื่อ 11 ปีที่แล้วผมบวชธรรมทายาท(ฤดูร้อน) รุ่น 27 เพื่อตามประเพณีศึกษาธรรมะ
เพื่อพัฒนาตนเอง คืนตัวเองสู่สังคม และเพื่อทดแทนคุณ
ใช้ชีวิตไปตามกระแสโลก ฝ่ายดี มีครอบครัวมีภรรยาที่แสนสวย และมีบุตรชายที่น่ารักอีก 2 คน
เมื่ออธิฐานจิตแต่ละครั้งผมมักจะอธิฐานว่าขอให้ได้บวช
และมักจะมองมาย้อนกลับที่ครอบครัว ว่าเรายังมีลูกอีก 2 คนและภรรยาอีก 1
จะทำอย่างไร เอาน่า รอให้ลูกโตเรียนจบ ก็ยังไม่สาย
อายุคงประมาณ 50 กว่า ๆ ก็ได้ ยังไงก็ขอให้ได้บวชก่อนตาย

เมื่อปลายปีที่แล้ว พี่สาวคนโตได้เสียชีวิตลงไปต่อหน้าอย่างทรมาน
ด้วยโรคมะเร็ง ทำให้ผมเห็นว่าชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก
หากเราตายไปก่อน เช่นพี่สาวนี้จะเสียดายโอกาสในชาตินี้มั๊ย
พระพุทธศาสนาพบแล้ว หลวงพ่อก็พบแล้ว คุณยายก็เคยพบแล้ว เสียงหลวงปู่ก็เคยฟัง
จะรออะไรอีก
กอรปกับ ชีวิตครอบครัวก็เป็นเช่นนี้แล
มีทุกข์และสุข(หรือเปล่า)คละเคล้ากันไป ส่วนใหญ่หน่ะมีแต่ทุกข์นะเรานี่กำลังหลอกตัวเองหรือเปล่า

(มีต่อ)

ไฟล์แนบ

•  P2280125_1.jpg   42.34K   6 ดาวน์โหลด

[หัดฝัน]

สาธุด้วยครับ แสดงว่า คุณสามีภรรยาและลูกๆ ล้วนเป็นผู้มีบุญมาเกิด คุณเองก็สามารถบวชได้โดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ภรรยาและลูกๆ ก็มีทานบารมีที่ทำมาดีแล้ว สามารถเลี้ยงตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาสามีแต่อย่างใด

ถ้าอย่างนี้ บวชเลยครับ

[Nee-Sansanee 2]

อโหสิกรรมค่ะ และในทำนองเดียวกันข้าพเจ้าขออโหสิกรรม คุณหยุด นิ่ง ใส และสมาชิก/หรือยังไม่เป็นสมาชิก www.dmc.tv
ทุก ๆ ท่านด้วยเช่นกันค่ะ ต้งใจจะบวชรุ่นอุบาสิกา 500,000 คน เต็มหลักสูตรค่ะ

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

และข้าพเจ้าขอเอาบุญมาฝากทุก ๆ คนด่วยค่ะ หลาย ๆบุญ เช่นบุญวันมาฆะบูชา บูชาข้าวพระ และบุญบวช MAN MAN ทั้งหมด
ได้ร่วมพิธีกรรมที่วัดใหญ่ของเรา หรือที่ศูนย์กลางพระพุทธศาสนาแห่งโลก วัดพระธรรมกาย ปทุมธานี ประเทศไทย นอกนั้นก็ได้ไปร่วม
ที่อื่น ๆ ด้วย รวมทั้งโครงการ The Middle Way ที่เลย ค่ะ

[informal]

สาธุ...

[ตำรวจรักบุญ]

สองแขนทวิกรพนมขึ้นวันทา
อนุโมทนาในกิจกรรมกุศล
บวชให้พ่อแสวงพระในกายตน
ตัดกังวลทางโลกดับโศกใจ
ขออวยพรบวชครั้งนี้ครั้งสุดท้าย
บวชเรื่อยไปวันต่อวันใจผ่องใส
กาสายะให้ห่มครองทั้งนอกใน
หยุดนิ่งใสในของในไปสุดธรรม

[หยุด นิ่ง ใส]

อนุโมทนาบุญกับคุณ innerpeace ด้วยครับ

ผมเริ่มเข้าวัดพระธรรมกายเมื่อปี 2537 เป็นวันเข้าพรรษา ด้วยการชักชวนของกัลยาณมิตร
ที่ใกล้ตัวผมที่สุดคือ พี่สาว พี่สาวคนนี้เป็นพี่สาวที่น่ารัก ชอบช่วยเหลือผม และคนรอบข้าง
ชอบชักชวนผู้คนให้ทำความดี เป็นบุญของผมโดยแท้ที่ได้มาเกิดเป็นน้องชายและได้มาเกิดเป็นลูกของ
คุณพ่อ และคุณแม่ แม้ผมจะไม่ค่อยสนิทกับคุณพ่อและคุณแม่มากนักเพราะในวัยเด็กนั้นท่านต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ในการทำงานหาเงินมาเลี้องดูลูกลูก ๆทั้ง 4 คนด้วยความขยันขันแข็ง แม้ว่าท่านอายุทีมากแล้วกว่า 60 ปีก็ยังขยันทำงาน อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ด้วยความเคยชิน อยากให้ท่านได้หยุดพักบ้าง
บางครั้งผมรู้สึกระอายที่ไม่ดูแลท่านอย่างเต็มที่ ผมมีพี่สาว 3 คนผมเป็นน้องชายคนสุดท้อง
พี่สาวคนแรก เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งที่ลำคอ พี่สาวคนที่สอง มีความเจริญในอาชีพดีมาก
พี่สาวคนที่สามรับราชการครูอยู่จังหวัดระยองก้าวหน้าในหน้าที่งานอย่างมาก ส่วนผมประกอบธุระกิจส่วนตัว
ในวัยเด็กประถมผมจะมีคำถามกับตัวเองและสงสัยในความเป็นคน ว่า ทำไมจึงต้องเป็นเรา ทำไมจึงต้องเป็นคนอื่น แล้วคนอื่นจะคิดเหมือนเราคิดมั๊ย แล้วเราล่ะจะคิดเหมือนคนอื่นมั๊ย ทำไมคนเราจึงเป็นคน เมื่อโตขึ้นเข้าสู่วัยรุ่น
ผมมีความเชื่อว่า มนุษย์เกิดครั้งเดียวดายครั้งเดียว จิตดับสูญไปกับตัวเรา ผมโต้แย้งกับพี่ เกือบ 3 ปี เรื่องวัดพระธรรมกาย และเรื่องนรกสวรรค์ ในขณะนั้นผมคิดว่าพี่สาวคนนี้งมงายไปด้วยซ้ำ
มนุษย์ทุกคนต่างมีปัญหาที่ต้องทุกใจด้วยกันทั้งนั้น ผมก็เช่นกัน ในช่วงวัย รุ่น ผมก็มีปัญหา เกิดขึ้น ที่แก้ไม่ได้ และผมก็คิดไปเองอีกว่าไม่มีทางแก้ได้ แต่คราวนี้พี่สาวไม่ต้องชวนผมแล้ว แต่บอกกบพี่สาวว่า ขอไปวัดด้วยคนพีสาวดีใจมาก ตอนนั้นก็สงสัยเขาเหมือนกันว่าทำไมถึงได้ดีใจขนาดนั้น(ตอนนี้เข้าใจแล้ว) ในวันเข้าพรรษา ปี 2537 เพื่อไปวัดพระธรรมกาย
ผู้คนที่มาวัดในวันนั้นจำนวนมาก แต่งกายด้วยชุดขาวสะอาดตา ผมก็เช่นกันเพราะ พี่สาวบอกให้แต่งชุดขาวไปด้วย ผมชวนเพื่อนแมน ๆไปด้วยอีก 2 คน วันนั้นได้พบกับเหล่ากัลยาณมิตรอีกหลายคนที่เป็นรุ่นพี่ ๆในมหาวิทยาลัยของพี่สาว และแล้วก็ถึงเวลานั่งสมาธิโดย หลวงพ่อทัตตะชีโว เป็นผู้นำนั่งสมาธิ
ผมนั่งสมาธิครั้งแรกที่นานมากด้วยความ วุ่นวายใจพยายามหยุดใจตามเสียงหลวงพ่อ แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้
กลับเกิดความคิดใหม่ขึ้นมาคือ เรื่องที่เรานั้นทุกข์ใจได้หายไป ผมได้ข้อคิดในครั้งนั้นว่า
ก็เราคิดไปเองน่ะซิถึงได้ทุกอย่างนั้น เลิกคิดก็เลิกทุกแค่นี้เอง
หลังจากนั้น ไม่นานผมก็เข้าวัดมาอีกครั้ง คราวนี้มาค้างคืนเลยโดยมานอนที่วัดยังหมู่บ้านปฎิบัติธรรม กับรุ่นพี่ที่ชักชวน
วันรุ่งขึ้นได้พบกับ คุณยายอาจารย์ อุบาสิกาจันทร์ขนนกยุง ที่ศาลา ดุสิต โดยมีเหล่า ธรรมทายาทที่ลาสิขาแล้ว ได้เข้าแถวกราบขอพรท่านทีละคน
ผมเองก็เช่นกันทีแรกก็เก้ ๆ กัง ๆ ไม่รู้จักด้วยซ้ำว่าท่านคือใคร แต่รุ่นพี่ที่พาไปด้วยแนะนำให้ผมไปกราบเพราะท่าน มีธรรมที่ละเอียดมาก เป็นบุคคลสำคัญ มาก ๆ ทำให้ผมสงสัยเข้าไปอีก อะไรละเอียด อะไรคือธรรมะละเอียดผมไม่รู้จะขอพรอะไร ก็เลยบอกไปว่า “ขอให้ผมได้บวชนะครับคุณยาย” คุณยายพยักหน้าให้พรผมและยิ้มให้ หลังจากนั้นผมก็ไปปล่อยปลากับเหล่าธรรมทายาท ผมได้พบเพื่อนเก่าในธรรมทายาทครั้งนี้ด้วย ตอนนี้เป็นนายแพทย์ไปแล้วเคยเรียนที่ รร.พระปฐมห้องดียวกัน

[หยุด นิ่ง ใส]

อนุโมทนาบุญกับกลอนสุดซึ้ง ของคุณตำรวจรักบุญด้วยครับ แต่งได้จับใจผมมาก

หลังจากผมเรียนจบ ได้ไปทำงานในบริษิทที่ดีแห่งหนึ่ง ด้านงานฝึกอบรม ได้เดินทางไปทั่วประเทศ หน้าที่การงานดีมาก ส่วนพี่สาวได้สอบบรรจุเป็นข้าราชการครู ช่วงระหว่างนี้ทำให้ผมและพี่สาวได้ห่างกัน แต่ผมก็พยายามหาโอกาสมาวัดอยู่เนื่อง ๆด้วยตนเอง ผมได้เรียนรู้ชีวิต ว่ามนุษย์เราต่างค้นหาความสุขจากภายนอกเพื่อให้ความสุขกลับมาที่ภายใน เป็นความคิดที่เอาความสุขไปไว้ข้างนอก แล้วจะให้ความสุขนั้นกลับมาที่ข้างในตัว เช่นเอาความสุขไปไว้ที่ สิ่งของ บ้านรถ แฟน ลูก คู่ครอง เงิน เกียรติยศ คำชม เสื้อผ้าใหม่ ๆ รองเท้าสวย ๆ แล้วพยายามหลอกตัวเองว่านี่หล่ะความสุขแล้ว ใคร ๆ เขาก็ทำกัน แต่ผมกลับคิดว่านี่มันไม่ใช่ ทำไมผมไม่มีความสุขกับของเหล่านั้นในระหว่างทำงานประจำ แสงสีเสียง โลกีย์ได้เข้ามาเป็นช่วง ๆ ตามกระแสของโลกภายนอก ที่หลาย ๆ คนคิดว่านี่คือ สิ่งปกติ ใคร ๆ เขาก็ทำกัน

ผมสร้างธรรมกายประจำตัว ให้แก่ตนเองและ แฟน(คนปัจจุบัน) คุณพ่อคุณแม่ ด้วยเงินจากการทำงานที่บริสุทธิ์ ต่อมาในปี 2541 เป็นวันปิดแกนกลางวันที่ 30 สิงหาคม 2541 มีปรากฏการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้วเกิดขึ้น เป็นเวลานาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์ เวลาประมาณ 17.00 น.
เป็นที่ตื่นตา ตื่นใจต่อผู้พบเห็น จำนวนประมาณ 2 หมื่นคน ผมไม่ได้อยุ่ในเหตุการณ์ แต่มีกัลยาณมิตรมาเล่าให้ผมฟัง พี่สาวและคุณแม่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ในความคิดผมตอนนั้น แทบไม่อยากจะเชื่อเขาเลย เขาเป็นผู้นำบุญเขาจะโกหกทำไมผมคิดอย่างนั้น แต่ทั้งนี้ พระพุทธเจ้า สอนให้เราอย่าเพิ่งเชื่ออะไรง่าย ๆ
อย่าเชื่อ เพราะเขาเล่าว่า อย่าเชื่อตาม ๆ กันมา อย่าเชื่อเพราะคนที่พูดน่าเชื่อถือ แต่ผมก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้อยู่ดี ผู้นำบุญท่านนี้ยังกล่าวต่อว่า เหตุการณ์จะเกิดขึ้นอีกครั้ง ในวันที่ 6 กันยายน 2541 เวลาเดียวกัน
ทำให้ผมคิด นึกว่า ขนาดนั้นเลยหรือ หลวงพ่อท่านรู้ขนาดนั้นเลยหรือ
แต่ละวันผมเฝ้าวันให้หมดไปจากการทำงานและรอวันนั้น ว่าจะเกิดขึ้นจริง หรือไม่
ในใจผมนึกว่า ถ้าเกิดขึ้นอย่างนั้นจริง ๆ แสดงว่า ทุกสิ่งที่หลวงพ่อท่านพูด จริงหมดน่ะสิ ท่านเป็นพระนะ
ทั้งนรกสวรรค์ นิพพาน ภพภูมิต่าง ๆพระพุทธเจ้ามีจริง โลกนี้โลกหน้า องค์พระภายในตัวของทุกคน
วิชชาธรรมกาย มีจริง ๆ หรือ

และแล้ววันนั้นก็มาถึง วันที่ 6 กันยายน 2541 ผมไปวัดกับแฟน(ปัจุบันคือภรรยา) เพื่อพิสูจย์
อย่างใจจดใจจ่อตลอดทั้งวัน หลังจากที่สาธุชน อยู่กันที่สภาธรรมกายเกือบทั้งวัน ก็ได้เดินทางไปยัง มหาธรรมกายเจดีย์ หลังจากนั้นก็ได้นั่งสมาธิพร้อมกัน สาธุชนที่มา คร่าว ๆ ด้วยสายตา ประมาณ 1 แสนคน
ยิ่งใกล้ 17.00 น.ผมใจยิ่งระทึก ว่า จะมีจริง ๆ น่ะหรือ จะเป็นไปได้ยังไง ดวงอาทิตย์ทั้งดวง
จะกลายเป็นลูกแก้วมองด้วยตาเปล่าได้
ในระหว่างนั่งสมาธิ หลวงพ่อนั่งอยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์โดยนั่งหันหลัง ให้ดวงอาทิตย์

[หยุด นิ่ง ใส]

ผม นั่งเกือบริม ๆ สาธุชน เยื่องออกไปจากธรรมกายเจดีย์มากพอสมควรประมาณว่า ถ้าผมมองไปยังดวงอาทิตย์ จะไม่เห็น ธรรมกายเจดีย์พร้อมกัน ในใจตอนนั้นผมยังคิดเลยว่าถ้าเกิด อัศจรรย์ตะวันแก้วจริง ภาพที่เห็นอาจจะไม่สวยได้ คิดไปนั่น เพราะอยากมอง ธรรมกายเจดีย์พร้อมไปด้วย แต่คนมากเหลือเกินจะย้ายที่ก็ยากลำบาก เอาน่าถ้าเกิดจริงนั่งตรงไหนก็น่าจะเห็นเหมือนกันหล่ะ พื้นที่เป็นตารางกิโลเมตร ถ้าเกิดจริงนั่งจุดไหนต้องเห็น หลังจากนั่งสมาธิไปได้ซํกพัก หลวงพ่อบอกพวกเรามองไปที่ดวงอาทิตย์
ผมในขณะนั้น ยังไม่หันไปได้แต่รำพึงต่อตนเองว่า เราจะเห็นสิ่งที่เหนือธรรมชาติจริง ๆ หน่ะหรือ ผมอธิฐานว่า ถ้าอัศจรรย์ตะวันแก้วเกิดจริง ผมจะบวช.......ชีวิตไปทุกภพทุกชาติตราบเข้าสู่พระนิพพาน

หลังจากนั้นผมก็ค่อย ๆ หันหน้าตามเสียงหลวงพ่อไปยังดวงอาทิตย์ และมีเด็กเล็ก ๆข้าง ๆ ชี้ไปที่ดวงอาทิตย์
ภาพที่เห็นนั้น เป็นสิ่งที่อัศจรรย์ใจยิ่งนัก

เมื่อดวงอาทิตย์ ที่เราไม่สามารถมองได้แสงที่เจิดจ้ามากขนาดนี้ กลับมองด้วยตาเปล่าได้อย่างสบาย ๆ ดวงอาทิตย์กลายเป็นดวงแก้วใส ใส ใสมาก ๆ แล้วขยายใหญ่ขึ้น และหุบเล็กลง เท่าเดิม สลับกันไปมาหลายครั้ง เหมือนการซูมเข้าซูมออก หลังจากนั้น ดวงอาทิตย์ก็แตกออกเป็น 2 ดวงขนาดเท่ากัน แล้ววิ่งหมุน มารวมกันใหม่ ท้องฟ้าที่อยู่หลังดวงอาทิตย์ เปลี่ยนสีกันไปมา อย่างน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก ทั้งสี ฟ้า สีเหลือง สีแสด สีแดง สีม่วงสลับกันไปอย่างสวยงาม แล้วดวงอาทิตย์ก็วิ่งหมุนเข้าไปยังกลีบเมฆ แล้วหายลับขอบฟ้าไป จีวรพระที่นั่งบนธรรมกายเจดีย์เป็นสีชมู น้ำตาผมไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว และนึกถึงคำสอนของหลวงพ่อ ต่าง ๆ นาๆ ว่า อวิชชามันเข้าสิงจิตเรานี่เอง ที่ทำให้เราไม่เชื่อสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน ตอนนี้ผมเชื่อหมดจดแล้ว
หลังจากกลับจากวัดผมได้แต่คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นเดือน หรือนี่กระมังที่เขาบอกว่ามีดวงตาเห็นธรรม เหมือนกับบอกว่า นี่เป็นเครื่องรู้ของแต่ละคน จากการสอบถามคนที่อยู่ในเหตุการณ์ มีบางคนเท่านั้นที่ไม่เห็น และบอกว่ามองไปได้ยังไง ไม่ตาบอดหรือ บางคนมาวัดครั้งแรก เรื่องนี้ต้องมีความหมายต่อมนุษย์ชาติและสรรพสัตว์ทั้งหลาย อย่างแน่นอน
หลังจากนั้นผมตัดสินใจบวชธรรมทายาท(ภาคฤดูร้อน) รุ่นที่ 27 ในขณะที่ผมทั้งเรียนและทำงานอยู่โดยลางานและสอบเสร็จ ก็ไปบวชทันที ช่วงนั้นกระแสวัดแรงมาก ขนาด รายการ ITV เดินตามถ่ายภาพเหล่าธรรมทายาท ที่ฝึกตัว ช่วงอยู่เขาชนไก่ จนถึง วัดถ้ำพุหว้า ผมไม่รู้ว่าข่าวภายนอกเป็นเช่นไร แต่หลวงพี่ พระพี่เลี้ยงบอกว่าแรงมาก ๆ

[หยุด นิ่ง ใส]

หลังจากนั้นผมตัดสินใจบวชธรรมทายาท(ภาคฤดูร้อน) รุ่นที่ 27 ในขณะที่ผมทั้งเรียนและทำงานอยู่โดยลางานและสอบเสร็จพอดี ก็ไปบวชทันที ช่วงนั้นกระแสวัดแรงมาก ขนาด รายการ ITV เดินตามถ่ายภาพเหล่าธรรมทายาท ที่ฝึกตัว ช่วงอยู่เขาชนไก่ จนถึง วัดถ้ำพุหว้า ผมไม่รู้ว่าข่าวภายนอกเป็นเช่นไร
แต่หลวงพี่ พระพี่เลี้ยงบอกว่าแรงมาก ๆ

หลังจากฝึกตัวจัดระเบียบแถวการเข้าร่วมกิจกรรมให้ทุกคนได้รู้จักกัน จากเขาชนไก่ เหล่าธรรมทายาทก็เดินธุดงค์ ระยะทาง 30 กม. ในเวลา 4.00 น. ไปยังวัดถ้ำพุหว้า เพื่อปลงผม วัดอยู่บนยอดเขาสวยงามมาก มีถ้ำอยู่บนยอดเขาด้วย แปลกดีนะ ทางขึ้นเขาชันมากยิ่งเดินขึ้นยิ่งเหนื่อยแต่มีความสุข สาธุชนที่ทราบข่าวการบวช ต่างมาขอร่วมอนุโมทนาบุญตลอดทาง เป็นภาพที่น่าประทับใจมาก เดินทางถึงวัดเวลา 12.00 น.
ปรากฏว่าฝนตกหนักมาก ชุ่มฉ่ำไปทั่วบริเวณวัด โดยชาวบ้านแถวนั้นบอกว่าที่วัด ฝนไม่เคยตกมานานแล้ว
แต่วันนี้ฝนตกหนักมาก ทั้ง ๆ เป็นหน้าร้อน และเป็นปลายเดือนมีนาคม พระพี่เลี้ยงบอกว่า นี่คือฝนพันปี






เมื่อรวมแถว ผมมีหน้าที่เป็นภันเตโดยนับจากอายุใครมากที่สุดในกลุ่ม ผมอยู่กลุ่ม 2 กลุ่มนิสิต
เมื่อปลงผมเสร็จ ก็ไปกางกลดกันที่ลานที่ทางวัดจัดไว้ให้ บางจุดต้องระวังเหวลึกเป็นร่อง
เพื่อไม่ให้ตกหล่น ระหว่างนั้นพระพี่เลี้ยงกลุ่มต่าง ๆ มาขอดูตัวผมที่ละรูปว่าใครเป็นภันเตกลุ่ม 2
ทำให้ผมฉงนใจยิ่งนักว่า มาดูผมทำไม ทำไมต้องมาดู พระพี่เลี้ยง บอกว่า มีบุญเยอะนะ พระอาจารย์บอกท่านมาอีกที ผมนึกในใจ เรานี่นะบุญเยอะ ชีวิตไม่เห็นโรยด้วยกลีบกุหลาบเลย

แล้วผมก้ได้รับหน้าที่ในการนำสวดมนต์ต่าง ๆ ได้เป็นต้นเสียงของเหล่าธรรมทายาทตลอดการอบรมที่วัดภ้ำพุหว้า เพื่อน ๆ และนอ้ง ๆ นิสิต ต่างตั้งใจต่อการอบรมครั้งนี้มาก คิดถึงคราใดก็ปลื้มแสนปลื้ม เหล่าธรรมทายาทอยุ่กันด้วยความเพียรและอดทน บางคืนที่นอนในกลดฝนตกหนักมากจนท่วมกลด ต้องนั่งแช่น้ำฝนทั้งคืน กลดบางหลัง ลมพัดแรงจนเสียหาย บางคืนเราขุดถ้ำเพื่อสร้างโบสถ์ให้วัดทั้งคืน
ปัจจุบันโบสถ์สร้างเสร็จแล้วสวยงามมาก เป็นโบสถ์ถ้าหินอ่อนบนยอดเขานั่งแล้วเย็นสบาย

[หยุด นิ่ง ใส]

การอบรมเหมือนจะผ่านไปด้วยดีกับทุกคน แต่แล้วเหตุการณ์ ที่เหมือนจะดูราบเรียบ
ก็ไม่ราบเรียบอย่างที่คิด บางคนขนกลดกลับ เลิกล้มความตั้งใจในการบวช คนแล้วคนเล่า แต่บางคนตั้งใจอย่างไม่ย่อท้อ โดยเฉพาะเพื่อน ธรรมทายาทกลุ่มผมท่านหนึ่ง เพิ่งเรียนจบจาก มช. วิศวอุตสาหการ
แต่แล้วผู้ปกครองก็มาตามโดยเดินทางมาจากเชียงใหม่ด้วยรถตู้ มาขัดขางการบวชของเพื่อน
เวลาขณะนั้นเป็นช่วงบ่ายที่ พวกเราทำกิจกรรมกลุ่มที่ลานธรรม ด้วยหัวข้อธรรมะ
ผู้ปกครองของเพื่อน ได้เดินลงจากรถและเดินมาบริเวณที่เรานั่งกันอยู่และเรียกเพื่อนกับไปขึ้นรถ
โดยเพื่อนท่านนี้ ขอท่านผู้ปกครองโปรดเมตตาให้เขาได้เก็บกลดให้เรียบร้อยก่อน
เพื่อนเก็บกลดด้วยความบรรจงและร้องไห้ไปด้วย เป็นภาพที่หน้าเศร้ายิ่งนักหลังจากนั้น
ขอขอร้องผู้ปกครองเพื่อมากล่าว ลาต่อเพื่อน ๆ กลุ่มธรรมทายาทเป็นครั้งสุดท้าย
แต่ละคนได้กล่าวลาด้วยความอาลัย แม้แต่ตัวผมก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาออกมาได้ และแม้แต่พระพี่เลี้ยงทั้งสองรูป ก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาได้ เป็นเหตุการณ์ที่ผมไม่เคยลืมเลย ทั้งเสียใจและดีใจในเวลาเดียวกัน
เหตุที่ดีใจเพราะ ไม่มีใครมาขัดขวางการบวชกับตัวเอง

หลังจากนั้นเราได้กลับมาวัดพระธรรมกายเพื่ออุปสมบท โดยในรุ่นฤดูร้อนนี้ใช้โบสถ์ของวัดพระธรรมกายในการบวช เป็นครั้งแรก ในวันบรรพชา ช่วงเดินเวียนประทักษิณรอบโบสถ์ ผมได้พบเพื่อนอีกครั้งที่หลังโบสถ์ ใส่ชุดขาว พนมมือยืนสงบนิ่ง แล้วสะอื้นไห้ อยู่ตลอดเวลา เหมือนกับบอกว่าเขาอาลัยต่อการบวชครั้งนี้มาก ทำไมเขาจึงไม่ได้บวช แต่ละรอบที่เดินผ่านผมก็แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ทุกครั้ง สิ่งหนึ่งที่ทำได้ตอนนั้นคือการส่งบุญไปให้เขาให้เขาได้สมหวัง

[@--แสงตะวัน--@]

มาปูเสือรอฟังครับ :-)

[หยุด นิ่ง ใส]

หลังจากนั้นอีก 2 ปี ผมเข้าพิธีแต่งงาน และได้ลาออกเพื่อทำธุรกิจส่วนตัว ธุรกิจช่วงต้นไปด้วยดีมาก
จนผมสามารถซื้อบ้าน และรถป้ายแดงได้ ผมพยายามหลอกตัวเองอีกว่านี่หล่ะคือความสุข
แต่มันก็ไม่ใช่อยู่ดี จนได้มีบุตรชาย ที่น่ารัก 2 คน จนมาถึงปัจจุบัน
ได้เกิดปัญหาในชีวิตของผมขึ้นอีกครั้ง ลาภยศสรรเสริญสุข ความสุขทางโลก
ที่แต่ละคนค้นหากันอยู่ทำไมมันมีอิทธิพลให้คนเราได้ขนาดนี้
จนผมต้องหาทางออกเพื่อระงับจิตใจให้ผ่อนคลายลง ด้วยการหาบทเพลงดี ๆ มีประโยชน์มาฟัง
นั่นคือเพลงธรรมะจากวัดพระธรรมกาย จำนวน 40 กว่าเพลงฟังซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้งวัน ฟังแล้วก็โดนใจ
ยิ่งเพลงที่หลวงพ่อแต่งด้วยยิ่งเพราะมาก ผมคิดว่าไม่เพียงพอ ต้องหาอะไรอีก เลยนึกถึงหลวงปู่สด และคิดอยากฟังเสียงของท่านมาก เพราะเกิดมาไม่เคยฟังเลย
อยากฟังว่าท่านจะเสียงยังไง ทำไมคนจึงศัทธาท่านมาก ท่านจะสอนเหมือนหลวงพ่อสอนมั๊ย
ปรากฎว่า ท่านสอนเหมือนหลวงพ่อ สอนทุกประการ แต่เสียงของท่านกลับมีพลัง มาก เหมือนมาจี้โดนใจผมอย่างมาก เรื่องการหยุด และ เรื่องของความโง่ ที่มีอยู่ในตัว ที่ว่า “ มนุษย์เรานี่โง่นักที่ไม่ใช่ของตัวแต่ไปเอาออกนอกตัว เอาสาระอะไรไม่ได้ ไปทำงานให้พญามารเขาทั้งวันทั้งคืนทำไม ใจออกนอกศูนย์ภึงได้เวียนว่ายตายเกิดกันนี่ไง”
ผมเข้าใจสิ่งที่หลวงปู่พูดทันที ว่า ผมนั้นโง่มาตลอด จิตผมไม่อยู่ในตัวตลอดเวลา จนเกิดความทุกข์ได้
ผมควรเอาใจเข้ามาในตัวให้ได้ทุกขณะ แต่ผมยังครองเรือนนี่สิครับ ไม่มีทางและเป็นไปได้ที่ผมจะทำได้อย่างดีที่สุด หากผมต้องการค้นหาตัวเอง ใจผมต้องจรดศูนย์ตลอดเวลา ทางเดียวที่ผมจะทำได้คือ ต้องบวชเท่านั้น การบวชครั้งนี้ คือการเกิดใหม่ ผมเข้าใจทันทีเรื่องการเกิดแบบโอปปาติกา ของพระสงค์
ผมนั่งสมาธิทุกวันก่อนนอน หากมีเวลาใจผมจะจรดศูนย์ แม้ยังไม่พบพระธรรมกาย แต่ผมก็ได้สัมผัสกับความสุขที่อยู่ภายใน เกินกว่าสมัยที่ผมได้บวชเสียอีก
อาจเป็นเพราะ การบวชครั้งที่แล้ว
1. บวชตามประเพณี
2. บวชทดแทนคุณพ่อแม่
3. บวชเพราะอยากลอง
4. บวชเพราะความเชื่อ
5. บวชเพื่อพัฒนาตนเอง
6. บวชตาม ๆ กัน

ตอนนั้น ผมไม่คิดบวชให้ตนเองเลย ผมเพิ่งมาเข้าใจตอนนี้ว่า หากเราต้องการหลุดจากความทุกข์ทั้งปวงนั้น ต้องบวชเพื่อตนเอง เราต้องหมดจากกิเลส เราต้องช่วยตนเองให้ได้ก่อน เหมือนคุณยายที่ไปช่วยคุณพ่อ เหมือนองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไปโปรดพระมารดาที่ดาวดึงค์ และสรรพสัตว์ทั้งหลายให้พ้นทุกข์

แล้วเราจะค้นพบความสุขที่แท้จริง และเป้าหมายของการเกิดมาในภพชาตินี้

[บ่าวอุบล]

ขออนุโมทนาบุญอย่างแรงครับ คุณหยุด นิ่ง ใส เล่าถึงเคสคนที่มายืนพนมมืออยู่ที่โบสถ์ผมอ่านแล้วน้ำตาซึมทุกที รู้สึกโชคดี ที่ไม่ค่อยมีใครขวางบุญ อยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปวัดก็ได้ไป อยากบวชก็ได้บวช
กำหนดการบวชวันไหนครับ

[เดือนฉายงามแสง]

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
ชีวิตเป็นของน้อย รีบใช้ทุกอนุวินาทีให้มีความหมาย
เพียร พยายาม มุ่งสู่เส้นทางแห่งพระนิพพานเถอะค่ะ

คุณหยุด นิ่ง ใส เป็นต้นบุญ ต้นแบบให้กับลูก ๆ แล้วล่ะค่ะ
อีกหน่อยลูกคุณทั้ง 2 คน เติบโตขึ้นก็สามารถบวชให้กับพ่อแม่ได้
น่าปลื้มใจมากนะคะ

[หยุด นิ่ง ใส]

กำหนดบรรพชา วันที่ 10 เมษายน 2553 ครับ

คืนก่อนวันสอบสัมภาษณ์ มีนิมิตฝันแปลกมาก ทั้งผมและภรรยา
คือหลังจากทีภรรยาลืมตาตื่นขึ้น ได้บอกกับผมว่า ฝันเห็นพระและอุบาสกอุบาสิกาเต็มไปหมดเลย
ผมประหลาดใจเลยบอกว่า พี่ก็ฝันแบบเดียวกันเลย
เห็นพระและคนใส่ชุดขาวมากันเยอะมากแต่ในขณะฝัน
พี่ฝันว่าตนเอง กลายเป็นพระนี่สิและได้ให้ธรรมทานแก่ญาติโยมที่ไม่ได้เจอกันมานาน
แล้วมีพระอื่นอื่น เรียกชื่อพี่ด้วย ตอนนั้นที่ฝันยังสงสัยว่าท่านรู้จักเราได้ยังไง
แต่ตนเองน่ะ ดันคิดว่าตนเองเป็นพระไปด้วยอีกน่ะเพราะ นุ่งห่มจีวรอยู่
ก็แปลกดีครับ ผมอาจจะจิตนิวรณ์กับการบวชมากไปก็ได้
แต่แปลกที่ฝันคล้ายกันมาก

[เกิดมาสร้างบารมี]

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ...

[ดินสอแห่งธรรม]

....ฟังเล่าฝันแล้ว ผมขนลุกครับ ผมเคยได้ยินลักษณะนี้มาเหมือนกัน เป็นกุศลนิมิตรที่แรงมาก แต่ถ้าฝันทั้งคู่ผมว่าไม่ได้เป็นแค่ฝันแล้วล่ะครับ ยินดีด้วยนะครับ หากชาติใดผมเคยล่วงเกินคุณ หรือคุณล่วงเกินผิดพลาดกันไว้ ผมขออโหสิกรรมให้ ณ ตรงนี้ วินาทีนี้ทั้งหมดเลยนะครับ ขออนุโมทนาบุญกับคุณด้วย ตั้งใจปฏิบัติธรรมแทนผม และผู้ที่ยังไม่สามารถตัดภาระทางโลกไปบวชได้ให้ด้วยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าจ้า ^^

...ผสมผสาน กลั่นธาตุธรรม จนเต็มล้น
..บุญกุศล เปิดช่องทาง ภาพความฝัน
...ทั้งต้อนรับ สู่ผ้าเหลือง เรืองรองพลัน
...ก้มกราบครัน ขอขมา บุพการี

...ทดแทนคุณ อันยิ่งใหญ่ ใฝ่ศึกษา
..ฟื้นฟูศาสน์ พัฒนา ไม่ล้าหลัง
...ให้อายุ พุทธศาสนา ต้องจีรัง
...เป็นความหวัง ของชาวโลก พ้นโศกภัย

...คุณเป็นหนึ่ง ในงาน ในกาลนี้
...มีหน้าที่ น้อมรับมา แต่หนหลัง
...มาบัดนี้ พร้อมสานต่อ เป็นพลัง
...ขอความหวัง ที่ตั้งใจ จงเกิดมี

...อโหสิกรรม ในสิ่ง ที่ผิดพลาด
...เป็นโอกาส ล้างกรรม ในกาลหลัง
...หากเคยก่อ ขอสิ้นสุด หมดกำลัง
...อย่าได้ฝัง ศูนย์กลางกาย อีกเรื่อยไป

...ขอแรงกาย แรงศรัทธา จงมากล้น
...ทั้งผู้คน ต่างชื่นชม อมยิ้มหวาน
...เป็นความสุข แด่หมู่ญาติ ยิ่งยืนนาน
...ไม่พบพาน ทุกข์ใดเลย แด่ครอบครัว

....ขอขอบคุณ ผู้กล้า ในครานี้
..อุทิศตน เป็นคนดี ที่ใฝ่ฝัน
...อนุโมทนา ในครานี้ โดยพร้อมกัน
...รับบุญนั้น สาธุการ ถ้วนหน้าเอย...

[หยุด นิ่ง ใส]

การบวชครั้งที่ 2 นี้มีความสำคัญกับผมมาก

แม้แต่ภรรยาพี่สาวอีกคนและคุณพ่อคุณแม่ ก็ถามว่าจะบวชอีกทำไม
เคยบวชแล้วนี่ แล้วลูกล่ะ แฟนล่ะ งานที่ทำอีกหล่ะ แต่ก็เซ็นต์การบวชมาแล้ว
ผมได้แต่ตอบเลี่ยงว่าก็บวชให้พี่สาวที่เสียไปนั่นหล่ะด้วย....เขาจะได้ได้บุญ
เพราะลูกชายเขาบวชพระไม่ได้ แม้จะอายุครบก็ตาม

วันที่ 10 กำหนดบวช เป็นวันที่ ทางญาติข้างบ้าน ทำบุญอุทิศให้คุณลุงด้วย
คุณพ่อและคุณแม่ บอกว่า คงไปไม่ได้มาหรอกนะ
ส่วนพี่สาวที่เป็นกัลยาณมิตร ก็บอกว่าติดเรียนต่อโทอยู่อาจจะมาไม่ได้อีกต้องรอเครียกับอาจารย์ก่อน
พี่สาวอีกคนยังชวนเข้าวัดไม่สำเร็จเลย
ส่วนภรรยา บอกว่า คงไม่ไปหรอก

ในใจลึก ๆ ผมก็อยากให้ทุกคนมาร่วมอนุโมทนาบุญด้วยนั้นหล่ะ แต่ ก็ไม่เป็นไร

[@--แสงตะวัน--@]

ขออนุโมทนาสาธุด้วยนะครับ :-)

ผมเองก็เป็นคนนึงที่บอกได้เลยว่า "อยากบวชใจจะขาด"
แต่ติดด้วยว่าดันเลือกที่จะแต่งงานมีครอบครัวซะแล้ว เหมือนที่หลวงปู่ท่านบอกนั่นหละครับ ติดกับเค้าเต็มๆ
แต่เมื่อตัดสินใจเลือกมาทางนี้แล้ว ก็คงต้องทำหน้าที่ในด้านนี้ให้ครบถ้วนในระดับหนึ่งก่อน แล้วคงเข้าสู่ผ้าผืนสุดท้ายให้ได้ครับ
แฟนผมเค้าก็ไม่่ว่าอะไรครับถ้าจะบวชไม่สึก ฮิ ฮิ

ขออนุญาติฝากเพลงนี้เพื่อเป็นการอนุโมทนาบุญคุณ หยุดนิ่งใส และพระโครงการแสนรูปทุกท่านแนะครับ รวมถึงเพื่อนักสร้างบาีรมีที่มีเป้าหมายจะบวชทุกท่านนครับ :-) สาธุ

[Coolkids]

สาธุ

[DJ.]

สาธุ สาธุ สาธุ กับ หยุด นิ่ง ใส

นักปราชญ์ท่านหนึ่งเคยกล่าวไว้ว่า

" มนุษย์เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว จะดึงดูดกันโดยธาตุ จะคบกันด้วยความคิดความเห็น

ไม่ใช่คบกันด้วยสายเลือดหรือด้วยความเป็นญาติมิตร "

จะเห็นได้ว่า ชีวิตที่ผ่านไป ญาติมิตรที่ยังคงคบกันอยู่ ก็คือคนที่มีความคิดเห็นคล้ายกัน

ส่วนคนที่มีความคิดเห็นแตกต่างกันนั้น สุดท้ายก็จะค่อยๆห่างเหินกันไปเรื่อยๆ

จนกระทั้งในที่สุด ก็ไม่เหลือความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ใดๆเลยแม้แต่น้อย

ดังนั้น กองทัพกัลยาณมิตรที่มาร่วมอนุโมทนาบุญในงานวันบวชนั่นแหละ คือบุคคลที่สำคัญที่สุด.

[*-*Namkhang*-*]

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

[หมอป๊อง]

ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

[Tree]

ขอร่วมอนุโมทนาบุญในบุญบวชกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ
สาธุ สาธุ สาธุ

[tnawut]

ปลื้ม... ที่จะได้บวช

[WISH]

อโหสิกรรม และ ขอแสดงความยินดีกับว่าที่พุทธบุตรในครั้งนี้...

[หยุด นิ่ง ใส]

ผมเองก็เป็นคนนึงที่บอกได้เลยว่า "อยากบวชใจจะขาด"
แต่ติดด้วยว่าดันเลือกที่จะแต่งงานมีครอบครัวซะแล้ว เหมือนที่หลวงปู่ท่านบอกนั่นหละครับ ติดกับเค้าเต็มๆ

คิดบ่อย ๆ คิดถี่ ๆคิดนานๆบุญได้ช่องเดี๋ยวมาเองครับ

ผมคิดอย่างนี้ครับ ผมลองถามตัวเองว่าถ้าเกิดมาชาติหน้า จะบวชมั๊ย
จะบวชตอนไหน ตอนแก่หรือตอนหนุ่ม หากตนเองเกิดมีครอบครัวไปล่ะ
จะคิดบวชไหม แล้วจะรออีกกี่ชาติถึงจะได้บวชตอนหนุ่มที่มีร่างกายแข็งแรงเหมาะแก่การนั่งสมาธิ

ชาติหน้าตอนไหนล่ะ ช่วง 2500 ปีนี้จะเกิดมาทันมั๊ย
หรือช่วงพุทธธันดรหน้า อีกซํก หลายล้านปี รอการไขขึ้นไขลงหลาย ๆ รอบก่อน
หรือ กรรมเขาได้ช่อง เกิดมาไม่เจอพระพุทธศาสนาไม่เจอหลวงพ่อ คุณยาย หลวงปู่ล่ะยุ่งเลย
หมดช่วงนั้น ต้องรอไปกัปล์หน้ากันเลยเพราะหมดพระพุทธเจ้า 5 พระองค์แล้ว
ทีนี้ก็รอกันไปเป็น ล้านล้านล้านปีเลย กว่าจะเกิดโลกใหม่
ผมตอบตัวเองว่า ชาติหน้าผมจะบวช ตอนไหน ก็ตอนหนุ่มนี่หล่ะ
หากผมเกิดมีครอบครัวหรือไม่มี ผมก็จะบวช
แล้วชาตินี้หล่ะ.........เราไม่คิดว่าชาตินี้เป็นชาติหน้าไปเลยหล่ะผมรออะไรอยู่
ในเมื่อพบทุกอย่างหมดแล้ว
ผมกำลังหรอกตัวเอง ยังติดกาม อยู่หรือเปล่า ยังหลงเล่อ ตามที่หลวงปู่บอกหรือเปล่า
คิดอย่างนี้ เลยตัดสินใจบวชครับ
มนุษย์ มีชีวิตด้วยปัจจัย 4 เท่านั้น เพื่อหล่อเลี้ยงร่างกาย ไม่มีปัจจัย 5,6,7...หรอก
มารมันกำลังหรอกเราอยู่ว่าต้องมี เพื่อไม่ให้ไปค้นศูนย์กลางกายให้เจอ

ชีวิตเป็นของน้อย มีวันนี้กับพรุ่งนี้เดี๋ยวก็หลับเดี๋ยวก็ตื่น เหลือเวลาบนโลก อีกหมื่นกว่าวัน
ตามอายุขัย เกิดอยู่ไม่ถึงก็น้อยลงมาอีก
เอ๊ะเรานี่หลอกตัวเองหรือเปล่า เรื่องครอบครัว เรายังหลงอยู่ในกามหรือเปล่า
ไม่มีเรา ลูกเมียก็ไม่ตายหรอกเชื่อสิ ผมถามตอบกับตัวเองอย่างนี้ วนไปวนมา

เราเกิดมาเพื่อกลั่นธาตุธรรมตัวเองให้ใสให้สว่างแล้ว
เราจะทำอย่างไรหากยังอยู่ในกระแสโลก คือยากมากแทบเป็นไปไม่ได้เลย
เราเห็นแล้วนี่ว่าชีวิตครอบครัวนั้นเป็นเช่นไร
เราต้องอยู่ในกระแสธรรมเท่านั้น จึงจะหลุดพ้น
คนที่คิดมีคู่ครอง ไตร่ตรองให้ดี ๆก่อน นะครับ
ส่วนคนที่มีคู่ครองแล้ว ขอให้ผลบุญส่งผลทั้งคู่โดยเร็วครับ


ขอกล่าวคำว่า สาธุ ดัง ๆ แก่ทุกท่านด้วยครับ

[@--แสงตะวัน--@]

สุดยอดจริงๆ พลังใจคุณหยุดนิ่งใส เหลือเฝือจริงๆ ผมรับรู้ได้เลยครับ

ขออโหสิกรรมทุกอย่างที่เราสองคนเคยล่วงเกินกันมา ทั้งต่อหน้าก็ีดี ลับหลังก็ดี ที่ระลึกได้ก็ดี มิระลึกได้ก็ดี
คงได้ร่วมงานเผยแพ่พระพุทธศาสนาด้วยกันนะครับ ว่าที่พระใหม่ :-)

Happy&Smile

[Nee-Sansanee 2]

สามารถ รับและสัมผัสได้ถึงคนจริง มีค่าจริง ดีจริง
ทำให้รำลึกถึงคำของคุณยายตอนระดมทีม เริ่มสร้างวัด แต่ทุน ???

คุณยายบอกว่า ทีม10คนนี้ แต่ละคนมีค่านับเป็นพันล้านแล้ว
การสร้างวัดและการเผยแผ่วิชชาธรรมกายให้เป็นไปตามที่หลวงปู่
สั่งไว้ ต้องสำเร็จแน่นอน

คงพูดได้แค่นี้ ปลื้ม และขนแขนstand upแล้วค่ะ กับความตั้งใจจริง
ของท่าน หยุด นิ่ง ใส ขออนุโมทนาบุญอีกครั้งค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

[Poti]

สาธุ