มี 9 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[xlmen]

๖. ธรรมกถึกสูตร

[๔๕] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้นแล ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นแล้วถวายบังคมพระผู้มีพระภาค นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
แล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า ที่เรียกว่า ธรรมกถึก ธรรมกถึก ดังนี้ ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ จึงจะชื่อว่าธรรมกถึก ฯ

[๔๖] พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรภิกษุ ถ้าภิกษุแสดงธรรมเพื่อความหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด เพื่อความดับชราและมรณะ ควรจะกล่าวว่าภิกษุธรรมกถึก

ถ้าภิกษุเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด เพื่อความดับชราและมรณะ ควรจะกล่าวว่า ภิกษุปฏิบัติ
ธรรมสมควรแก่ธรรม

ถ้าภิกษุเป็นผู้หลุดพ้นแล้ว เพราะความหน่าย เพราะความคลายกำหนัดเพราะความดับ เพราะไม่ถือมั่นชราและมรณะ ควรจะกล่าวว่า ภิกษุบรรลุนิพพานในปัจจุบัน

ถ้าภิกษุแสดงธรรมเพื่อความหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด เพื่อความดับชาติ ...ภพ ... อุปาทาน ...ตัณหา ... เวทนา ... ผัสสะ ... สฬายตนะ ... นามรูป ...วิญญาณ ... สังขาร ถ้าภิกษุแสดงธรรมเพื่อความหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด เพื่อความดับอวิชชา ควรจะกล่าวว่า ภิกษุธรรมกถึก

ถ้าภิกษุเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด เพื่อความดับอวิชชา ควรจะกล่าวว่า ภิกษุ ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม

ถ้าภิกษุเป็นผู้หลุดพ้นแล้ว เพราะความหน่าย เพราะความคลายกำหนัดเพราะความดับ เพราะไม่ถือมั่นอวิชชา ควรจะกล่าวว่า ภิกษุบรรลุนิพพานในปัจจุบัน ฯ

จบสูตรที่ ๖

ที่มา : เล่ม 16 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค

[JOYSA]

ธรรมกถึก

..... ธรรมกถึก แปลว่า ผู้กล่าวสอนธรรม คือ ผู้แสดงธรรมหรือนักเทศน์


.....ธรรมกถึก ในความหมายสูงสุดคือผู้แสดงธรรมเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด เพื่อความดับชราและมรณะ เพื่อความดับเบญจขันธ์


.....ธรรมกถึก ใช้เรียกพระภิกษุผู้เทศนาธรรมสอนชาวบ้าน เรียกเต็มว่า พระธรรมกถึก



.....พระธรรมกถึก มีองค์คุณ ๕ ประการคือ


.....๑. แสดงธรรมไปตามลำดับ ไม่ตัดลัดใจความ


.....๒. อ้างเหตุผลแนะนำให้ผู้ฟังเข้าใจ


.....๓. ตั้งเมตตาจิตปรารถนาให้เป็นประโยชน์ แก่ผู้ฟัง


.....๔. ไม่แสดงธรรมเพราะเห็นแก่ลาภ


.....๕. ไม่แสดงธรรมกระทบตนและผู้อื่นคือไม่ยกตนเสียดสีผู้อื่น

[Dd2683]

อนุโมทนา สาธุกับธรรมทานของคุณ lxmen และคุณ joysa ด้วยนะครับ

เรียนถามว่า ภิกษุธรรมถึกท่านใด ในปัจจุบันนี้ ที่ท่านชอบฟังธรรม , เลื่อมใส เคารพ ครับ

ผมเองมีหลายท่านนะครับ คือ

1 ) พระมงคลเทพมุนี ( สด จนฺทสโร )
2 ) ท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
3 ) ท่านเจ้าคุณพระภาวนาวิริยะคุณ รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
4 ) พระมหา ดร. สมชาย ฐานวุฑโฒ
5 ) ท่านเจ้าคุณ พิพิทธรรมสุนทร วัดสุทัศน์

ฯล

ไฟล์แนบ

•  1058443318buddhapoemcom2.gif   28.16K   12 ดาวน์โหลด

[xlmen]

อภิโมทนาสาธุด้วยครับคุณ joysa และคุณ dangdee ครับผม
พระธรรมกถึกในยุคปัจจุบันที่มีชีวิตอยู่ที่ผมประทับใจ คือ
1.ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ(เกี่ยว อุปเสโณ)
2.หลวงพ่อทัตตชีโว

ถ้าเป็นพระธรรมกถึกในยุคอดีต คือ มรณะภาพไปแล้วก็มี
1.สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังษี
2.พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
3.พระอาจารย์เสาร์ กันตสีโล
4.หลวงปู่เทสน์ เทสรังสี
5.หลวงปู่ดุลย์ อตุโล
6.หลวงปู่ขาว อนาลโย
7.หลวงพ่อสด จันทสโร
8.หลวงพ่อฤาษี ลิงดำ
9.ท่านพุทธทาสภิกขุ

มีเวพมาฝากครับ
http://www.geocities.com/pranipan/

[หัดฝัน]

หลวงพ่อพุทธทาส ถือว่า เป็นพระรูปหนึ่งที่มีพระคุณต่อวัดพระธรรมกายในทางอ้อมอย่างมากเลยล่ะครับ เนื่องจากสมัยปี 2508-17 ตอนนั้นเป็นช่วงที่ลัทธิคอมมิวนิสต์กำลังระบาดเข้ามาในประเทศไทย ตามทฤษฎีโดมิโน คือ ทุกประเทศรอบเมืองไทยไม่ว่าจะเป็น จีน พม่า เวียดนาม เขมร ลาว เป็นคอมมิวนิสต์ไปหมดแล้ว คงเหลือแต่ประเทศไทย ใครๆ ก็คาดการณ์ว่าจะต้องเป็นคอมมิวนิสต์อย่างแน่นอน

ลัทธินี้มีความเชื่อเพ้อฝัน(แต่ทำให้วัยรุ่นสมัยนั้นหลงเชื่อ, ปัจจุบันวัยรุ่นสมัยนั้นบางส่วนมากลายเป็นผู้ใหญ่ที่ยังยึดมั่นในระบอบนี้ฝังใจ ส่วนใหญ่มักเป็นผู้นำของพวกสื่อมวลชน) ว่า ทุกคนเท่าเทียมกัน โดยระบอบคอมมิวนิสต์ ไม่มีพ่อแม่ลูก มีแต่สหาย ทุกคนต้องทำงานต้องสร้างผลผลิต ไม่มีใครควรนอนสบายรอรับผลผลิตของผู้อื่น เช่น ไม่มีคำว่า ลูกต้องแทนบุญคุณพ่อแม่ เป็นต้น

ดังนั้น ลัทธินี้จึงปลูกฝังความคิดให้นักศึกษาสมัยนั้นมาตลอดว่า พระสงฆ์คือกาฝากสังคม ไม่ต้องทำงานแต่เอาแต่รับของจากชาวบ้านที่ต้องทำงานเอามาเลี้ยงพระสงฆ์ พระสงฆ์คิอพวกเอาเปรียบในสังคม (ปัจจุบันแม้ลัทธิคอมมิวนิสต์จะล่มสลายไปในสังคมไทยแล้ว แต่แนวคิดว่า พระสงฆ์คือผู้เอาเปรียบสังคม เช่น เอาเปรียบคนยากจน ยังคงอยู่ในใจของวัยรุ่นสมัยใหม่ มาจนทุกวันนี้)

ในตอนนั้นเอง ยังไม่มีวัดพระธรรมกาย ป้าถวิล ยังเป็นนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และได้รับอิทธิพลเรื่องลัทธิคอมมิวนิสต์อย่างเต็มเปา เหล่านิสิตหลงเชื่อลัทธิ์งมงายนี้จนหมดใจ และวันหนึ่งเป็นวันฝนตก เพื่อนๆ ป้าถวิลขับรถผ่านไปยังถนนแห่งหนึ่ง เห็นพระรูปหนึ่งกำลังเดินเปียกฝนอยู่ข้างถนน พวกเพื่อนๆ ป้าถวิลจึงพูดกันว่า พวกกาฝากสังคม ไม่ต้องไปจอดรับหรอก ให้เปียกไปอย่างนี้แหละ แล้วก็แล่นรถไป แต่ป้าถวิลก็ไม่ค่อยสบายใจว่า เพื่อนๆ ทำเกินไปหรือเปล่า เพราะถ้าเป็นคนทั่วไปมาเดินตากฝนอย่างนี้ ทุกคนจะมีน้ำใจจอดรับ แต่พอเห็นเป็นพระ กลับแล้งน้ำใจต่อท่าน ไม่สมควรเท่าไหร่นะ แต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรมาก

จนกระทั่งเมื่อป้าถวิลเรียนจบ เข้าทำงานเป็นครู วันหนึ่ง หัวหน้านิมนต์พระมาเทศน์ ป้าถวิลอยากประจบหัวหน้า จึงไปร่วมฟังเทศน์กับหัวหน้าด้วย ปรากฏว่า พระที่มาเทศน์นั้นคือ ท่านพุทธทาส ท่านเทศน์ได้อย่างประทับใจมาก เปลี่ยนความคิดป้าถวิลทั้งหมดว่า พระไม่ใช่กาฝากสังคม แต่พระคือ ผู้มีพระคุณ สอนให้ชาวโลกรู้จักทางพ้นทุกข์

ตั้งแต่นั้นมา ป้าถวิลก็ย้อนไปคิดถึงเหตุการณ์ที่มีส่วนร่วมปล่อยให้พระเดินตากฝน และคิดว่าตนต้องอุทิศตนทำประโยชน์ทดแทนอะไรสักอย่างให้ จนได้มาพบคุณยาย จึงได้มาร่วมสร้างวัดพระธรรมกายอย่างเต็มหัวใจตั้งแต่นั้นมา

อีกทั้งเป็นผู้ขอที่ดินให้ได้มาเป็นพื้นดินของวัดพระธรรมกายในปัจจุบันด้วยล่ะครับ

[xlmen]

สามารถรับฟังธรรมะของท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ(เกี่ยว อุปเสโณ)
ได้ที่เวพ
http://www.watsrakesa.com/
http://www.watsrakes.../tch/tch001.php

โมทนาบุญด้วยครับ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ตอนนั้นเอง ยังไม่มีวัดพระธรรมกาย ป้าถวิล ยังเป็นนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และได้รับอิทธิพลเรื่องลัทธิคอมมิวนิสต์อย่างเต็มเปา เหล่านิสิตหลงเชื่อลัทธิ์งมงายนี้จนหมดใจ และวันหนึ่งเป็นวันฝนตก เพื่อนๆ ป้าถวิลขับรถผ่านไปยังถนนแห่งหนึ่ง เห็นพระรูปหนึ่งกำลังเดินเปียกฝนอยู่ข้างถนน พวกเพื่อนๆ ป้าถวิลจึงพูดกันว่า พวกกาฝากสังคม ไม่ต้องไปจอดรับหรอก ให้เปียกไปอย่างนี้แหละ แล้วก็แล่นรถไป แต่ป้าถวิลก็ไม่ค่อยสบายใจว่า เพื่อนๆ ทำเกินไปหรือเปล่า เพราะถ้าเป็นคนทั่วไปมาเดินตากฝนอย่างนี้ ทุกคนจะมีน้ำใจจอดรับ แต่พอเห็นเป็นพระ กลับแล้งน้ำใจต่อท่าน ไม่สมควรเท่าไหร่นะ แต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรมาก

จนกระทั่งเมื่อป้าถวิลเรียนจบ เข้าทำงานเป็นครู วันหนึ่ง หัวหน้านิมนต์พระมาเทศน์ ป้าถวิลอยากประจบหัวหน้า จึงไปร่วมฟังเทศน์กับหัวหน้าด้วย ปรากฏว่า พระที่มาเทศน์นั้นคือ ท่านพุทธทาส ท่านเทศน์ได้อย่างประทับใจมาก เปลี่ยนความคิดป้าถวิลทั้งหมดว่า พระไม่ใช่กาฝากสังคม แต่พระคือ ผู้มีพระคุณ สอนให้ชาวโลกรู้จักทางพ้นทุกข์

เรื่องราวที่พี่หัดฝันได้กล่าวมาทั้งหมดนี้ ผมก็เคยได้ฟังมาเมื่อประมาณ ๑๔ ปีที่แล้วเหมือนกันครับ เป็นเทปมีความยาวประมาณ ๓ ม้วน จำได้ว่าตอนนั้นคุณป้าอุบาสิกาถวิล ไปบรรยายธรรมที่กรมพัฒนาที่ดินครับ ส่วนเจ้านายของคุณป้าฯ นั้น ปัจจุบัน คือ ศาสตราจารย์ ดร.เอกวิทย์ ณ ถลาง ส่วนพระธรรมเทศนาหลักที่ท่านพุทธทาสได้เทศน์ในวันที่อาจารย์เอกวิทย์พาคุณป้าฯ ไปฟังก็คือ หัวข้อธรรมเกี่ยวกับ "สุญญตา" ครับผม

[น้ำฝน มัชฌิมหญิงรุ่น14]

อนุโมทนาค่ะ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

กราบอนุโมทนาบุญครับ สาธุ