สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย
ชาติสุดท้ายของยาย
ยายมาคิดดูว่า ในอดีตชาติใดชาติหนึ่ง เราคงเคยทำสิ่งที่ไม่ดีไว้
แล้วถูกพญามารบังคับให้มีผลมาถึงปัจจุบัน
ทำให้ตกเป็นบ่าวเป็นทาสพญามาร ถูกเขาสับ เขาโขกเอาอย่างนี้ ที่เขาใช้ให้ไปทำไม่ดีนั้นน่ะ เขาสับ เขาโขก เอาละ
เมื่อรู้แล้วว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ตั้งแต่นี้ไป ต้องพยายามทำความดีให้มากทำความดีให้มากที่สุด เท่าที่จะทำได้ ทำดีให้สุดชีวิตเชียว
เพราะเดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็คืนผ่านไปเร็ว ต้องพยายามทำดีเข้าไว้มาก ๆ จะได้หลุดจากการเป็นบ่าว เป็นทาสเขาเลย จะได้มีโอกาสสร้างความดีมาก ๆ
เมื่อใดที่เรารู้ว่า เราทำไม่ดี ถูกเขาหลอกใช้สอยเอาแล้ว ก็ตั้งต้นใหม่ว่า ต่อแต่นี้ไปจะต้องไม่ประมาท พยายามทำความดีให้มาก ไม่ท้อแท้ท้อถอย
อย่างโบราณเขาว่า
สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง สองขาโด่เด่มันก็ซวนเซไปบ้าง
นี้มันเป็นธรรมดา พลาดไป ซวนเซไป ก็ตั้งหลักใหม่ ทำความดีให้มาก ๆ ล้มแล้ว ก็ตั้งต้นใหม่ ไม่ยอมท้อถอยคิดว่าเหลือเวลาอยู่ในโลกไม่มากเท่าไร
มีโอกาสทำดีได้เท่าไร ก็ต้องทำให้มากเข้าไว้ ภพชาติต่อไป จะได้ไม่ต้องตกเป็นบ่าวเป็นทาสเขาอีก
ถ้าชาตินี้เอาชนะได้ ต่อไปก็ชนะทุกภพทุกชาติ
ภพชาตินี้ จึงสำคัญที่สุด เพราะฉะนั้น จะต้องอดทนและอดกลั้นให้เป็นพิเศษ ต้องมีสติ มีปัญญา ต้องไม่ประมาทต้องมีความบริสุทธิ์
ทำความดีในภพชาติสุดท้ายนี้ให้ดีที่สุด ที่ไม่ดี อย่าให้มีติดตัวไปได้
ต้องเอาชนะให้ได้ตั้งแต่เดี๋ยวนี้ จะได้ชนะไปจนกระทั่งหมดลมหายใจ
เราทุ่มตัวมาขนาดนี้แล้ว ต้องทำให้ได้
สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ยังมีโอกาสชนะแต่ถ้าไม่สู้ ก็แพ้สถานเดียว
เรื่องอะไรจะยอมตายเปล่าเราเกิดมาเพื่อจะปราบเขา(มาร)ไม่ใช่ให้เขามาปราบเรา
คำสอนคุณยายอาจารย์ฯ
