ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

2548-12-28: เตี่ยยกกำลังสาม


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 2 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 n00m

n00m
  • Moderators
  • 637 โพสต์
  • Location:Patumthanee

โพสต์เมื่อ 30 December 2005 - 03:01 PM

ผมเข้าวัดปี 2529 ตั้งแต่ยังเรียนมหาวิทยาลัย ด้วยการร่วมอบรมธรรมทายาทรุ่นที่ 14 จากนั้นก็ได้เข้าร่วมกิจกรรมกับชมรมพุทธศาสตร์มาโดยตลอด ผมได้รับทุนการศึกษาต่อที่ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งในระหว่างนั้นก็ได้มีโอกาสช่วยจัดกิจกรรมปฏิบัติธรรม บูชาข้าวพระที่ประเทศญี่ปุ่น และมีโอกาสช่วยประสานงานการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ จนในทีสุดก็ได้มามีส่วนร่วมในทีมผู้ออกแบบและบริหารการก่อสร้างจนเสร็จเฟสแรก ตลอดจนโครงการต่างๆ ของทางวัด ซึ่งสร้างความปิติและภาคภูมิใจแก่ผมเป็นอย่างมาก

เตี่ยเกิดและโตที่เมืองจีนในขณะที่ประเทศมีศึกสงคราม พี่ชายของเตี่ยเป็นทหารถูกเกณฑ์ไปรบและไม่ยอมกลับมาอีกเลย เตี่ยได้สมัครเป็นทหารอาสาเพื่อหนีความอดอยาก วันหนึ่งเตี่ยถูกมอบหมายให้เป็นยามเฝ้าค่าย ปรากฎว่ามีชาวบ้านแอบมาโขมยเสบียงแต่เตี่ยเห็นเข้า จึงตัดสินใจยิงปืนขึ้นฟ้าขู่ ทำให้โขมยตกใจหนีไปหมด หัวหน้ากองพันก็ตกใจตื่นเพราะเสียงปืน และด้วยความโมโหจึงสั่งลงโทษเตี่ย โดยการโบยด้วยไม้พลองเป็นจำนวน 20 ที เตี่ยถูกโบยไป 4 ที ได้รับความเจ็บปวดจนสลบไป หัวหน้ากองพันได้สั่งให้เอาน้ำราดจนเตี่ยตื่น และโบยต่ออีก 4 ทีจนสลบไปอีกครั้ง

เตี่ยจึงวางแผนหนีจากการเป็นทหาร โดยหนีมาที่ประเทศไทยด้วยวัยเพียง 20 ปีเศษๆ เตี่ยช่วยพี่สาวสร้างครอบครัวอยู่ในกรุงเทพด้วยความยากลำบาก เตี่ยรับจ้างทำงานทุกอย่าง เช่น แบกข้าวสาร เข็นรถขายน้ำแข็ง ชงกาแฟขาย บางทีก็ขายผักและผลไม้

เตี่ยมาสร้างเนื้อสร้างตัวได้เมื่ออายุ 27 ปี และได้มาพบกับแม่ของผมซึ่งขายอาหารตามสั่ง คุณแม่เป็นคนทำงานขยันขันแข็ง คุณแม่มีคนมีฐานะมาชอบและได้ส่งคนมาขอ แต่คุณตาคุณยายไม่ยอมยกให้ จนแม่มีอายุได้ 23 ปี เตี่ยได้มาขอแม่กับคุณตาและคุณยาย ทั้งๆ ที่เตี่ยมีเงินไม่พอ แต่คุณตาและคุณยายก็ยอมยกแม่ให้เตี่ยเพราะชอบโหงวเฮ้งของเตี่ย ภายหลังแต่งงานเตี่ยและแม่ต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ที่กู้มาเพื่อจัดงานแต่งงาน แต่แม่ก็ต้องลำบากกว่าเตี่ยมากเพราะแม่มีลูกมากถึง 10 คน เป็นชาย 3 คน หญิง 7 คน ผมเป็นคนที่ 8 แม่ทำงานหนักจนเคยแท้งลูกถึงสองคน ในระหว่างที่แม่ตั้งท้องลูกสาวคนที่ 10 แม่ไม่สบายมากจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ลูกสาวที่คลอดออกมาก็ปัญญาอ่อน ซึ่งในขณะนี้มีอายุ 32 ปี สุขภาพปกติ สือ่สารได้ด้วยคำสั้นๆ ปัจจุบันพี่ชายคนที่สามเป็นผู้ดูแลมาโดยตลอด

เตี่ยเป็นโรคเบาหวานตั้งแต่อายุ 60 ปี พออายุ 72 ปีก็เริ่มล้มป่วย เข้าๆ ออกโรงพยาบาลถึงขั้นหัวใจหยุดเต้น แต่แพทย์ก็รักษาจนฟื้น จากนั้นสุขภาพก็ไม่เหมือนเดิม เตี่ยได้สร้างบุญใหญ่ในระยะสุดท้ายของชีวิต เช่น บริจาค 30000 วัด สร้างพระประจำตัวหลายสิบองค์ สร้างมหาวิหารฯ ทอดกฐินสร้างอาคารภาวนา ลานธรรมและมหารัตนวิหารคต และรับบุญร่วมเป็นประธานรองกฐิน

ช่วง 3 ปีที่ผ่านมา หลานๆ ลูกพี่ชายคนที่สามทั้งสองคนได้มาบวชธรรมทายาทคนละ 3 ครั้งและได้นำคณะสงฆ์มาโปรดเตี่ยที่บ้าน ในเดือนมิถุนายน 2548 ที่ผ่านมา พี่ชายคนที่สามได้ตัดสินใจบวชธรรมทายาทรุ่นนานาชาติ โดยได้ชวนพี่เขยมาบวชด้วย และได้พาคณะพระอาจารย์มาโปรดเตี่ยที่บ้าน พวกเราปราบปลื้มมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าเตี่ยจะปลื้มหรือเปล่า เพราะเตี่ยพูดไม่ได้และเริ่มมีอาการสมองฝ่อ หลังลาสิกขาได้สองเดือนเตี่ยก็เข้าห้องไอซียู ผมและพี่ชายคนที่สามได้ไปเยี่ยมเตี่ย และได้ทบทวนบุญทั้งหมด และได้ให้เตี่ยกำลูกสุวรรณนิธิ เพื่อช่วยให้นึกถึงพระที่จะหล่อ ในระยะแรกเตี่ยก็ยังลืมตา รับรู้ได้แต่ก็ไม่พูดอะไร ในที่สุดเตี่ยก็สิ้นใจจากพวกเราไปโดยหมอวินิจฉัยว่าเตี่ยเป็นโรคตับอ่อนอักเสบ

ครั้งหนึ่งผมเรียนอยู่ชั้น ม.1 เพื่อนได้จุดตะเกียงเพื่อทำการทดลองวิทยาศาสตร์ แต่เกิดไฟหกลุกท่วมขึ้น ด้วยความตกใจจึงโยนตะเกียงขึ้น ตะเกียงได้หกตกลงบนศรีษะผม เกิดไฟจึงลุกไหม้จนผมแหว่งหายไป รักษาตัวอยู่ 1 เดือนก็หาย

ต่อมาก็ได้รับทุนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ซึ่งผมก็ได้พบรักกับภรรยาที่ได้รับทุนไปเรียนต่อเช่นเดียวกัน ครั้งหนึ่งเธอตั้งครรค์ได้ 3 เดือนก็เกิดแท้งโดยไม่ทราบสาเหตุ และไม่มีสัญญาณบ่งชี้ความผิดปกติเรื่องสุขภาพใดๆ มาก่อน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา

Q: เตี่ยมีวิบากกรรมใด จึงพบความลำบาก เช่นถูกโบยจนสลบ เกิดในบ้านเมืองที่อดหยาก และมีสงคราม และด้วยบุญใดจึงสามารถตั้งตัวได้ในบั้นปลายของชีวิต
A:เตี่ยเกิดมาลำบาก อดหยากในช่วงสงคราม ถูกโบย เพราะกรรมในอดีตทำทานมาน้อย นานๆ ทำที ตระหนี่ โดยในชาติหนึ่งเกิดในตระกูลคหบดี มีนิสัยมักโกรธ โบยตีข้าทาสเป็นประจำ และยังสนับสนุนส่งเงินให้ทางการไปรบ วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผลในชาตินี้

Q: วิบากกรรมใดที่ทำให้เตี่ยเป็นโรคเบาหวาน เป็นอัมพาตครึ่งซีก และเสียชีวิตด้วยโรคตับอักเสบ
A: เตี่ยตั้งตัวได้เพราะบุญสงเคราะห์โลกที่นานๆ ทำที กว่าจะส่งผลจึงต้องใช้เวลานาน เตี่ยเป็นโรคเบาหวานและเสียชีวิตด้วยโรคตับอ่อนอักเสบ เพราะในชาติที่เกิดเป็นคหบดีได้สั่งฆ่าสัตว์ทำอาหารเป็นจำนวนมาก รวมทั้งในชาติปัจจุบันก็ได้ฆ่าสัตว์เพื่อไหว้เจ้าเป็นจำนวนมาก วิบากกรรมทั้งในอดีตและปัจจุบันได้รวมกันส่งผลดังกล่าว

Q: เตี่ยตายแล้วไปไหน มีอะไรที่เตี่ยอยากให้ลูกหลานทำให้ และก่อนที่เตี่ยจะสิ้นใจขณะที่พวกเราทบทวนบุญ ไม่ทราบว่าเตี่ยรับรู้หรือเปล่า ได้รับบุญที่ลูกอุทิศให้หรือเปล่า
A: ขณะที่ทบทวนบุญ เตี่ยรับรู้บ้างไม่รู้บ้าง แต่ก็ได้รับบุญทุกบุญ ตายแล้วเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ด้วยบุญที่ทำไว้ในพุทธศาสนาโดยเฉพาะบุญที่ลูกๆ ชวนและทำอุทิศให้ เตี่ยได้รับบุญแล้ว ทำให้มีทิพยสมบัติมากขึ้น

Q: เพราะเหตุใดเตี่ยและแม่จึงมีลูกเรียนดี มีความสามารถถึง 9 คน เพราะเหตุใดจึงมีลูกปัญญาอ่อน และต้องแท้งถึงสองครั้ง
A: เตี่ยและแม่มีลูกเรียนดี แต่ลูกคนสุดท้องปัญญาอ่อน เพราะกรรมในอดีตเคยเลี้ยงสุราผู้อื่น จึงดึงดูดให้ลูกที่มีกรรมสุรามาเกิด แต่ก็มีบุญสนับสนุนการศึกษามาในอดีต จึงได้ลูกที่เรียนดีมาเกิดร่วมด้วย แม่แท้งลูกเพราะกรรมในอดีตเคยขายสัตว์แม่ลูกอ่อนเพื่อฆ่ามาส่งผลในชาตินี้

Q: คุณตา คุณยาย อากงและอาม่าตายแล้วไปไหน มีบุพกรรมเกี่ยวพันกับเตี่ยอย่างไร จึงยกคุณแม่ให้อย่างง่ายดาย
A: คุณตา คุณยาย อากงและอาม่ายกคุณแม่ให้เตี่ยอย่างง่ายดาย เพราะในอดีตเตี่ยและแม่เคยเป็นสามีภรรยากันและได้อฐิษฐานจิตให้ได้อยู่ร่วมกันอีก จึงบันดาลให้ท่านยกลูกสาวให้อย่างง่ายดาย ท่านตายแล้วได้ไปเกิดเป็นภุมเทวาระดับล่าง ในหมู่บ้านภุมเมวา มีวิมานอยู่ใกล้ๆ กัน

Q: เหตุใดน้องสาวคนสุดท้องจึงปัญญาอ่อน มีบุพกรรมร่วมกับเตี่ยและแม่อย่างไร และเกี่ยวข้องกับพี่ชายคนที่สามอย่างไรจึงต้องมารับเลี้ยงดูแทนเตี่ยและแม่
A: น้องสาวคนสุดท้องปัญญาอ่อนเพราะกรรมในอดีตเกิดเป็นผู้หญิง กลุ้มใจเรื่องคู่ครองจึงดื่มสุรา วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผลให้ปัญญาอ่อน เกี่ยวพันกับเตี่ยและแม่ที่มีกรรมเลี้ยงสุรา จึงเกิดมาเป็นพ่อแม่ลูกกัน พี่ชายต้องมาเลี้ยงน้องสาวเพราะในอดีตชาติ พี่ชายมีกรรมเลี้ยงสุรา และมักชอบให้เหล้าเป็ยของขวัญในโอกาสต่างๆ วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผลในชาตินี้ แต่ก็เป็นบุญสงเคราะห์ญาติในชาติปัจจุบัน

Q: เหตุใดลูกชายของพี่ชายจึงมีอาการหูหนวกตั้งแต่อยู่ในครรค์ เนื่องจากพี่สาวเป็นหัดเยอรมัน แต่เพราะบุญใดหมอจึงไม่แนะนำให้ทำแท้ง
A: ลูกชายพี่ชายหูหนวกเพราะกรรมในอดีตที่เกิดเป็นพ่อแม่ลูกกัน มีนิสัยเกเร พ่อแม่อบรมก็ไม่ฟัง ทำหูทวนลมบ้าง อุดหูบ้าง พ่อแม่โมโหจึงได้แช่งให้หูหนวก วิบากกรรมมาส่งผลให้หูหนวกในชาตินี้ ส่วนพ่อแม่ที่แช่งก็ได้รับกรรมต้องมาเลี้ยงดูลูกที่หูหนวก ที่หมอไม่แนะนำให้ทำแท้งเพราะไม่มีกรรมทำแท้ง

Q: กรรมใดทำให้ผมถูกไฟไหม้ศรีษะ ทำให้ผมแหว่ง
A: ตัวลูกถูกไฟไหม้เพราะกรรมในอดีตในพุทธันดรที่ผ่านมาเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช แต่ไม่ได้ออกบวชตาม โดยในชาตินั้นได้ไปเผาค่ายทหารของข้าศึก เมื่อเสร็จสิ้นการรบก็ได้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับผู้ที่ถูกเบียดเบียน และได้อฐิษฐานขอให้พ้นจากวิบากกรรมดังกล่าว ไฟไหม้เป็นเศษกรรม โดยบุญที่ทำไว้ได้ไปตัดรอนกรรมดังกล่าว

Q: ผมมีบุพกรรมใดจึงได้มาเป็นช่างสร้างมหาธรรมกายเจดีย์และวิหารพระมงคงเทพมุนี ทั้งที่เป็นล่ามแปลภาษญี่ปุ่น
A: เพราะในชาติที่ผ่านมาได้เป็นกองเสบียง และได้ช่วยคุมงานการสร้างอารามให้กับพระราชาองค์ที่ออกบวช และได้อฐิษบานว่าชาติต่อไปขอให้ได้มาควบคุมการก่อสร้างอารามอีก

Q: ภรรยาของผมต้องแท้งลูกเพราะกรรมใด เกิดจากวิบากกรรมของเราทั้งสอง หรือเป็นวิบากกรรมของเธอคนเดียว เราเคยสร้างบารมีในชาติก่อนร่วมกันหรือไม่
A: ภรรยาแท้งลูกเพราะในอดีตชาติมีกรรมสนับสนุนให้คนอื่นไปทำแท้ง ลูกและภรรยาเคยสร้างบารมีมาด้วยดันตั้งแต่พุทธันดรที่ผ่านมา และได้อฐิษฐานให้มาเป็นสามีภรรยากันอีก ลูก ภรรยา พี่ชายคนที่สามและพี่สะใภ้เคยสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะมาแบบกองเสบียง

Q: ตัวผม ภรรยา พี่ชายและพี่สะใภ้เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะหรือไม่อย่างไร
A: พี่สาวและพี่น้องที่เหลือเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะแบบกองเสบียง บางคนมากบางคนน้อย ต้องใช้ความอดทนในการทำหน้าที่กัลยาณมิตร ซึ่งจะสำเร็จในที่สุด ชาตินี้ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ และอฐิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษเขตบรมโพธิศัตย์ อย่าได้พลัดกันเลย

Q: เหตุใดพี่สาวคนโตและพี่เขยจึงมีฐานะดีที่สุดในหมู่พี่น้อง แต่ไม่ชอบทำบุญกับพระสงฆ์ พี่สาวเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะหรือไม่
A: พี่สาวและพี่เขยมีฐานะดีกว่าพี่น้องทุกคนเพราะในอดีตทำบุญในพระพุทธศาสนาไว้เยอะ รวมทั้งทำบุญสงเคราะห์โลกไว้มาก แต่ชาตินี้ไม่ชอบทำบุญกับพระสงฆ์ เพราะในชาติอดีตทำบุญแล้วเกิดข้องใจในความประพฤติของพระบางองค์ จึงไปทำบุญแบบสงเคราะห์โลกแทน ผังจึงติดตามตัวมาในชาตินี้

#2 *ผู้มาเยือน*

*ผู้มาเยือน*
  • Guests

โพสต์เมื่อ 30 December 2005 - 03:31 PM

สาธุ...สรุปได้ดีมากค่ะ อยากให้มีทุกวันนะคะ...อ่านแล้วอยากทำความดีไว้เยอะจังเลย

#3 *ผู้มาเยือน*

*ผู้มาเยือน*
  • Guests

โพสต์เมื่อ 30 December 2005 - 03:32 PM

อยากให้ตั้งชื่อเรื่องที่เว็ปบอร์ด ตรงกับชื่อเรื่องของเคสเลยครับ คือจะได้รู้ว่าเป็นเคสอะไร วันที่เท่าไร และขออนุโมทนากับคุณ yosawat ด้วยครับ ทำดีทีเดียว