Jeabka

ดีมากๆเลยจ้า

เออ รูปน่ะ พออ่านแล้วเลื่อนลงมาดู แวบแรก เราเห็นเป็นรูปพระธรรมกายนะ

กราบอนุโมทนาบุญกัีบพระคุณเจ้าด้วยคะ ได้ความรู้และความคิดอีกเยอะเลย
จะว่าสิ่งที่คุณตำรวจรักบุญเจอ ทุกคนต้องได้เจอแน่ๆ จะช้าหรือเร็ว มันจะหนัก-เบา จะสั้นหรือยืดเยื้อยาวนานแค่ไหนก็ไม่รู้ หรือจะเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอีกเท่าไหร่ก็ไม่ทราบ

การที่คุณตำรวจบุญปรึกษาเรื่องนี้ ถือว่าเป็นความโชคดีของพวกเรามากกว่านะคะ ที่ได้นำกลับไปพิจารณาและปรับปรุงตัวเองได้ให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆ
และคอยระมัดระวังความคิด เพราะหากคิดย้ำเรื่องที่ทำให้ใจหมองบ่อย ๆ มันส่งผลต่อการกระทำแน่ๆ




บทสรุปของเรื่องนี้



เป็นเหมือนกันน่ะค่ะ แต่ก็ทำเต็มกำลังเท่าที่สามารถ
เราก็เออ! เป็นได้ทุกครั้งเลยตั้งแต่เ้ข้าวัดมา คือมีก็ทำเต็มกำลังเสมอ พอเริ่มทำบุญไปสักพัก ทำแล้วทำมั๊ยปัญหาตามมาเยอะหว่า เหมือนโดนรุมซะ (ซึ่งตั้งแต่เล็กจนโต ปัญหาัมันก็มีมาตลอดอยู่แล้ว แต่เราไม่เฉยๆ ไม่ค่อยรู้สึกมันเองต่างหากว่าเป็นปัญหา้ ไม่พ้อว่าทำบุญแล้วไม่เจออานุภาพ ไม่เห็นบุญส่งผล ฯลฯ) พักนี้ เลยคิดไปเลยว่า สงสัยบุญใหญ่ มารต้องการตัดกำลัง ต้องการลองกำลังความคิดสติปัญญา กำลังใจตัวเรา หากเปรียบเทียบเป็นสงครามกองทัพกำลังโดนตัดกำลัง เค้าทำทุกวิถีทาง ทุกหนทาง ที่คิดทั้งหมดทั้งมวลนี้ เพื่อให้ตัวเองไม่ได้ท้อใจหรือหลุดจากการทำบุญ เพราะจริงๆ แล้ว เราเป็นลูกเชื้อชาติจีน ไม่ได้โดนปลูกฝังให้รู้จักการทำทาน สร้างบุญสร้างบารมีอะไรมากมาย ส่วนตัวไม่เคยแสวงหาวัดทำบุญ ขนาดไหว้เจ้าตามเทศกาล ยังไม่ได้ไปสนใจอะไรเลย แต่หวนกลับไปคิดก็แปลก ชีวิตวนเวียน อยู่ในสายธรรมกายตั้งแต่มธัยมค้นมาตลอด มีห่างหายจากไปบ้างตามวัย แต่จะด้วยอะไรก็แล้วแต่เหมือนโดนสิ่งหนึ่งดึงดูดมา หากทางธรรม ก็คงบุญส่งผล เราเจอในสิ่งที่เราเห็นว่าเป็นประโยชน์ต่อสังคม และโลกมนุษย์ส่วนรวมแล้ว จึงทำบุญที่วัดพระธรรมกายมากที่สุด

การอธิษฐาน นานาเทศนา
http://www.dmc.tv/pr...riyamettrai.wmv

พอดีไปอ่านอีกกระทู้มา เห็นท่านหนึ่งโพสแล้วโดนใจเลย
http://www.dmc.tv/fo...showtopic=24103

ไม่กี่ร้อย หรือไม่ถึงร้อย ก็ขอให้ปลื้ม เพราะเราทำเต็มกำลังไงคะ และเงินที่น้อยนิดของเราก็มีส่วนในโครงงานต่างของหลวงพ่อ ขอให้ปลื้มเถอะ
เพราะเคยเชื่อมั่นมากๆ นั่งสมาธิ รักษาศีลแปด อธิฐานจิต เป็นเดือนขอในเรื่องง่ายๆกว่านี้มาแล้ว ก็ไม่เคยสำเร็จ>>แล้วทำทานขาดไปไหนจ้า ขาดองค์ประชุมอ่ะจ้า หรือคิดว่ามาทำบุญทำทานที่วัดก็พอแล้ว แต่จริงๆ แล้วต้องตักบาตรด้วยนะ แค่ข้าวหนึ่งทัพพี หรือไข่ต้ม 1 ฟองก็ทำได้
ทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณตำรวจนักบุญตัดพ้อมา ยังไงๆนะคะ ตนย่อมเป็นที่พึ่งแห่งตน ครูบาอาจารย์ เรานำท่านไว้เป็นแบบอย่าง เดินตามรอยท่าน

ส่วนตัวนะคะ เวลาทำบุญ เราจะไม่ค่อยนึกถึงว่าทำแล้วได้อานิสงค์อะไรมั้ง ก็รับทราบนะคะู้แต่ไม่ได้เอามาใส่ใจมากนัก หลักๆคือ ทำแล้วสบายใจ ทำเท่าที่ทำได้เต็มกำลังที่มี แล้วจะปลื้มทุกครั้้งที่ทำ แม้บางทีทำได้แค่หลักร้อย เราก็ปลื้มของเราไป บางทีทำเป็นหลักพัน หลักหมื่น แล้วก็อนุโมทนาบุญกับคนที่ทำได้ดีกว่่าเรา แต่ใจคนเรามันแปลกนะคะ ตอนทำบุญตอนสบายๆ ยังไม่ปลื้มเท่าหลักร้อยหล้กสิบในเวลาลำบากเลยคะ แต่เวลาหวนไปคิดที่ไรปลื้มทุกทีเลย เพราะเงินทุกบาททุกสตางค์ของเรา์มีค่าต่อโลกใบนี้อย่างแน่นอน เราเห็นในสิ่งที่หมู่คณะกำลังทุ่มเทกันอยู่
ตอนนี้ขอเป็นเฟืองตัวเล็ก ๆ ในนั้นไปก่อน ก็เหมือนนาฬิกาล่ะคะ เฟืองทุกตัวไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ต่างมีความสำคัญเหมือนกันหมด

คุณตำรวจรักบุญเหมือนเจอแต่สิ่งที่ทำให้ท้อมากมายเลยนะคะ ทำให้คิดติดลบมากมายขนาดนี้ คิดบวกๆๆๆๆด่วนเลยดีกว่ามั๊ย เราไม่รู้หรอกนะคะ ว่ามหาปูชนียาจารย์ท่านช่วยอะไรเราอยู่บ้าง กรรมเก่าเรามีหนักมากน้อยแค่ไหน

ขอให้ขายได้ก่อนงานกฐินน่ะคะ และได้ราคางามๆ คนอื่นเป็นแค่แรงเสริมน่ะค่ะ หลักๆ คือตัวคุณตำรวจรักบุญ