มี 15 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Happy Dream]

การทำหน้าที่ชวนคนมาวัด แม้จะมีอุปสรรคมากมาย แต่ผู้ที่มีหัวใจนักสร้างบารมีไม่เคยย่อท้อ อยากขอคำแนะนำเพิ่มเติมว่า หากเรามีบุคคลเหล่านี้อยู่ในความดูแล (หมายถึง เราเป็นผู้ทำหน้าที่ชวนมาวัด) บุคคลใดที่เราควรจะทำหน้าที่ประคับประคองดูแลต่อไป และบุคคลใดที่เราควรจะออกห่าง (แต่ไม่ถึงกับทิ้ง หมายถึงดูแลอยู่ห่างๆ)

1. คนที่ไม่ยอมมาวัด ไม่ยอมติดจานฯ แต่ร่วมบุญทุกครั้งที่ชวน (ทำตามกำลังทรัพย์)
2. คนที่มาวัดทุกครั้งที่ชวน ติดจานฯ แล้ว แต่ไม่ค่อยร่วมบุญ หรือร่วมบุญครั้งละเล็กน้อย (ทั้งๆ ที่มีกำลังทรัพย์มาก)
3. คนที่มาวัดเป็นครั้งคราว ติดจานฯ แล้ว และช่วยขยายจานฯ แต่ไม่ค่อยร่วมบุญ (เนื่องจากมีกำลังทรัพย์น้อย)

หากถามความคิดเห็นโดยส่วนตัวแล้ว ไม่อยากทิ้งสักคน เพราะกว่าจะได้มา 1 คน ต้องใช้ความอดทน (มาก) แต่มีบางคนแนะนำให้ทิ้ง และไปหาคนที่ "ใช่" มากกว่านี้ เพื่อให้งานสร้างบารมีรุดหน้า ตอนนี้ ก็เลยสงสัยว่า "ใช่หรือไม่ใช่ เอาอะไรมาตัดสิน?"

[CEO]

ถูกต้องครับ และเราไม่ครวทิ้งใครซักคนเลยเนื่องจากทุกคนจะต้องเข้าพระนิพพานอย่างแน่นอน
เพียงแต่ว่าเขายังไม่เข้าใจแค่ตอนนี้เอง ไม่เข้าใจตอนนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เข้าใจตลอดไปนะครับ

[Omena]

คนที่เข้าใจแก่นของวัดค่ะ
วิชชาธรรมกาย

[MiraclE...DrEaM]

ไม่อยากให้ตัดใครทิ้งซักคนครับ อยากให้ดูแลตามสมควรทุกคน เพราะแต่ละคนก็มีศักยภาพแตกต่างกันไป

1) คนที่ไม่ยอมมาวัด ไม่ยอมติดจานฯ แต่ร่วมบุญทุกครั้งที่ชวน (ทำตามกำลังทรัพย์)
- คนนี้ก็ชวนทำบุญอย่างนี้ไปเรื่อยๆ แหละครับ มีสื่อธรรมะอะไร ก็เอาไปฝากไว้บ้าง ไว้บุญในตัวเค้าส่งผลเต็มที่เค้าก็จะยอมมาวัด ยอมติดจานครับ สรุปคือ ควรเอาสื่อธรรมะไปฝากเค้าบ้าง หรือ เล่าธรรมะกับกิจกรรมงานบุญที่เค้ามีส่วนร่วมในการทำบุญให้เค้าฟัง เอารูปให้เค้าดูครับ

2) คนที่มาวัดทุกครั้งที่ชวน ติดจานฯ แล้ว แต่ไม่ค่อยร่วมบุญ หรือร่วมบุญครั้งละเล็กน้อย (ทั้งๆ ที่มีกำลังทรัพย์มาก)
- ก็ชวนเค้ามาวัดตามปกติแหละครับ ไม่ต้องบีบบังคับเค้าเรื่องทำบุญ แต่เราต้องมีศิลปะในการอธิบายแจกแจงให้เค้ารู้ว่า ทำบุญแล้วได้อานิสงส์อย่างไรบ้าง เพื่อเป็นการเพิ่มพูนศรัทธา และเราก็ทำเป็นแบบอย่างให้ดูในเรื่องการทำบุญ จนเมื่อเค้าเข้าใจ อานิสงส์และความจำเป็นของการทำทาน บริจาคมากขึ้น เค้าก็จะบริจาคเองครับ สำหรับคนแบบนี้ห้ามเด็ดขาดนะครับ ที่จะใช้การหว่านล้อมทำนองยัดเยียดบุญให้เค้า เพราะ เค้าเป็นคนมีทรัพย์ อาจจะพาลเข้าใจได้ว่า ที่เราชวนเค้ามาวัดเพราะเค้ามีเงินที่จะบริจาค เราต้องการเงินในกระเป๋าของเค้า ต้องให้เค้าบริจาคเองด้วยศรัทธา โดยหน้าที่ในการปลูกศรัทธา คือ หน้าที่ของเรา

3) คนที่มาวัดเป็นครั้งคราว ติดจานฯ แล้ว และช่วยขยายจานฯ แต่ไม่ค่อยร่วมบุญ (เนื่องจากมีกำลังทรัพย์น้อย)
- กลุ่มนี้ต้องคอยหมั่นโทรไปหาเค้าครับ เช็คว่า เค้าติดจานแล้วเค้าได้ดูจริงไหม เช่น ชวนคุยในสิ่งที่หลวงพ่อเล่าให้ฟัง ถ้าเค้าตอบเราถูกก็แสดงว่า เค้ายังดูจานอย่างสม่ำเสมอ แล้วก็ให้กำลังใจเค้าในการทำหน้าที่ขยายจานของเค้าครับ ส่วนเรื่องเงินทำบุญก็ให้เค้าทำตามกำลังที่เค้าไหวจะดีที่สุด คนนี้แหละครับจะเป็นกลุ่มคนที่สำคัญยิ่ง เพราะเค้าจะเป็นคนทำหน้าที่ตามลูกหลวงพ่อกลับมาผ่านทางจานดาวธรรม และเมื่อจานขยายไปมากขึ้น ก็ต้องย่อมมีคนมาร่วมบุญกับหมู่คณะมากขึ้น อย่าลืมนะครับว่า ถ้าคนมา งานก็เดิน ถ้าคนเท่าเดิม หนทางการขยายงานพระศาสนาก็ตีบตันลงครับ

[หัดฝัน]

สำหรับคนที่ควรจะดูเหมือนทิ้ง แต่ไม่ใช่ทิ้ง แค่วางเขาไว้ก่อนจริงๆ แล้ว คือ คนที่ไม่เข้าใจเอามากๆ น่ะครับ เช่น
1. คนต่างความเชื่อแบบสุดๆ แนะนำความรู้ในพระพุทธเจ้าแล้วเขาไม่สนใจเลย
2. คนที่ไม่อย่างเดียว คือ ไม่สนใจที่จะสร้างบุญสร้างบารมีใดๆ เลย
3. คนที่ไม่ชอบวัดฯ เอามากๆ คอยพูดจาโจมตีเสมอๆ
คนเหล่านี้ ให้วางไว้ก่อน รอจังหวะที่เหมาะสม และอธิษฐานเป็นกัลยาณมิตรเรื่อยๆไป มีตัวอย่างเคสให้เห็นก็ 2 เรื่องครับ
เรื่องที่ 1 คุณแม่เจ้าของเคส ผุ้นำบุญชวนไปนั่งสมาธิอย่างไรก็ไม่ยอมไป ผู้นำบุญจึงอธิษฐานจิตบอกให้เทวดาช่วยดลจิตดลใจ อยู่มาวันหนึ่ง คุณแม่เจ้าของเคสมาขอไปนั่งสมาธิเอง เพราะฝันเห็นเทวดามาบอกให้ไปนั่งสมาธิเป็นต้น
เรื่องที่ 2 เป็นเรื่องของคุณเปเล่ ไปช่วยแนะนำเรื่องสมาธิให้ชาวโซโลมอน ซึ่งพอฝันในฝันแล้ว ปรากฏว่า ชาวโซโลมอนเหล่านี้ คือ อดีตบริวารที่ชวนมาวัดแล้ว ไม่ยอมมา (ไปตลอดชีวิต) คุณเปเล่จึงอธิษฐานว่า ขอให้วันใดวันหนึ่งโปรดบริวารเหล่านี้ให้ได้ ก็เลยมาสมหวังในอีก 1 พุทธันดรถัดมา
ถ้าตั้งใจจริง สุดท้ายก็สำเร็จครับ แม้มันอาจจะยาวนานเป็นกัปกัลล์ก็ตาม

[gioia]

ไหนๆ ก็จะไปด้วยกันแล้ว
ว่ายังไงก็ว่าตามกันค่ะ
... สู้แค่ชนะ ก็พอแล้ว...

[Happy Dream]

กราบขอบพระคุณทุกความคิดเห็นนะคะ __/|\__
ชอบบทกลอน "เป็นสิบปีกว่าจะได้ใครคนหนึ่ง ..." มากๆ เลยค่ะ ไม่ทราบว่ามีที่มารึเปล่าคะ ถ้าให้เดา คาดว่าหลวงพ่อฯ น่าจะแต่งกลอนบทนี้เพื่อให้กำลังใจลูกๆ และเตือนสติผู้ประสานงานใช่รึเปล่าคะ?

[หัดฝัน]

ใช่ครับหลวงพ่อเป็นผู้ประพันธ์ไว้

[แก้วประเสริฐ]

ไม่ได้ทิ้งใคร แต่ใครช้า ควรวางไว้ก่อน และกลับมาหาใหม่ในภายหลัง

[MiraclE...DrEaM]

ถูกต้องครับ บทกลอนที่ผมใช้ ผู้ประพันธ์คือ ตะวันธรรม ครับ
ที่ผมเอามาใช้เพราะ ผมว่าเป็นบทกลอนที่ผมชอบและรู้สึกว่าความหมายดีมากๆ ตรงใจมากเลยครับ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

เกียรติก้องฯ ไม่ทิ้งใครหรอกครับ แต่สำหรับคนพูดเท็จ (ไม่มีสัจจะ) คนอกตัญญูอกตเวที คนที่ไม่รักตัวเอง คนที่เป็นมิจฉาทิฏฐิดิ่ง และคนพาลในคราบของผู้ประพฤติธรรม ทั้ง ๕ ประการนี้ ขอบอกว่าเจอกันอีกทีที่สุดแห่งธรรมครับ

[โยโย้]

ผู้นำบุญ..เป็นผู้ที่เสียสละ....ไม่ใช่เป็นคนที่ปฏิบัติในเรื่องการตัดสินใจหรือตัดสินใคร...
ต้องการสร้างบารมีให้รุดหน้า...เป็นการเทียบเคียงผลกับปริมาณหรือเปล่า...
ผมว่ามันอยู่ที่ความคิดและทัศนะคติที่เป็นบวกนะคือ...ไม่มีภาพที่เป็นลบในใจ..
ในทุกกิจกรรมไม่ว่าจะถูกใจหรือไม่ถูกใจ...เพราะนี่คือบูญของคุณ...ใจใสกับไม่ใสนะ
ที่เป็นเครื่องวัด..การกระทำของเรา....

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

๑. ผู้นำบุญ..เป็นผู้ที่เสียสละ....ไม่ใช่เป็นคนที่ปฏิบัติในเรื่องการตัดสินใจหรือตัดสินใคร...
ต้องการสร้างบารมีให้รุดหน้า...เป็นการเทียบเคียงผลกับปริมาณหรือเปล่า...
ผมว่ามันอยู่ที่ความคิดและทัศนะคติที่เป็นบวกนะคือ...ไม่มีภาพที่เป็นลบในใจ..
ในทุกกิจกรรมไม่ว่าจะถูกใจหรือไม่ถูกใจ...เพราะนี่คือบูญของคุณ...ใจใสกับไม่ใสนะ
ที่เป็นเครื่องวัด..การกระทำของเรา....

๒. อืมนะ

ก่อนจะตัดสินใจว่าคนนั้นใช่หรือไม่ใช่นี่

ลองดูว่า ตนเองใช่หรือไม่ใช่ แบบไหนบ้าง ก่อนน่าจะดี

ขอบพระคุณมากๆ นะครับที่ได้กรุณาเตือนผม แต่คน ๕ ประเภทดังที่ผมได้กล่าวมาแล้วนี้ ผมเองเคยเจอมาแล้วกับตัว ต้องบอกตามตรงเลยว่า ผมขอถอยออกไปอยู่ห่างๆ สงบปาก สงบคำเสียจะดีกว่า และต้องขออภัยคุณทั้ง ๒ คนด้วยนะครับ เพราะผมเข็ดและหลาบจำแล้ว ไม่อยากไปเล่นกับไฟครับ มันร้อน อีกอย่างเกียรติก้องฯ ได้เคยพูดกับคนบนบอร์ดมาก่อนหน้านี้แล้วว่า หากจะมองดูข้อเสียของผู้หนึ่งผู้ใด แม้ว่าเขาเหล่านั้นจะเป็นคนวัดหรือไม่ก็ตาม โดยไม่มีโทษภัย คือ วจีกรรม เกิดขึ้นแก่ตัวเราแล้วล่ะก็ ก็ต้องดูในลักษณะของการนำเอามาเป็นเครื่องสอนใจเตือนใจตนเอง ว่าเราจะไม่ประพฤติตัวเช่นเขา และยังได้ตอกย้ำอยู่เสมอว่า อย่าไปด่า หรือปรามาสคาดโทษใดๆ กับเขาอีกด้วยครับ

[WISH]

ทั้งสามประเภทตามที่ จขกท.ถาม ควรประคองเขาแบบค่อยเป็นค่อยไป ด้วยใจใสใส รอจังหวะ-โอกาสที่เขาเปิดรับเต็มที่ก่อน สำคัญที่เราต้องประเมินตนว่าไหวหรือไม่ ไม่ไหวหมายถึงถ้าเร่งเขาแล้วใจเราตก-หมอง ก็ถอยก่อน ส่งใจปรารถนาดี-วางอุเบกขาแทน ประคองใจตนให้ใสเข้าไว้ก่อนนะครับ

ส่วนคนประเภท"ยายหอย"ชาตินี้ช่วยไม่ได้ ก็ควรวางอุเบกขาไว้ก่อนนะ