มี 19 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[SuperMom]

ใครที่ได้ไปร่วมงานฟื้นฟูศีลธรรมโลก ที่วัดพระธรรมกายในวันวิสาขบูชาที่ผ่านมานี้ คงจะมีความประทับใจ
ในมุมมองของแต่ละคนแตกต่างกันไป..

ฉันเองในฐานะที่ได้สมัครเป็นอาสาสมัคร ในวินาทีสุดท้าย คือในเช้าวันงานนั้นเลย ไปด้วยหัวใจเกินร้อย
ไม่มีเวลาที่จะได้มาร่วมประชุมหรือเตรียมงานใดๆ กับเขาเลย รู้แต่เพียงว่า ฉันอยากจะช่วย
ให้ทำอะไรก็ได้ และคงจะเป็นบุญของฉันจริงๆ เพราะยังมีเหลืออยู่อีกหนึ่งโรงเรียนสุดท้ายพอดีที่ยัง
ขาดคนดูแลอยู่ พร้อมกับปลอกแขน V-guide สีน้ำเงินอันสุดท้ายที่ราวกับว่ากำลังรอฉันอยู่

ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย เพราะหัวหน้าทีมได้วางแผนจัดระบบไว้ได้อย่างยอดเยี่ยม
โรงเรียนที่ฉันรับผิดชอบอยู่ในจังหวัดสุรินทร์ คุณครูบอกว่าเพิ่งมาถึงเมื่อประมาณตอนเช้าตีห้านี่เอง
แต่ในรถขณะที่เดินทางมา เด็กๆ ไม่ยอมนอนกันเลย เพราะตื่นเต้นที่จะได้มาร่วมงานในวันนี้

ฉันสังเกตเห็นเด็กๆ เหล่านั้น ที่มีตั้งแต่ชั้น ป. 5, ป.6 และ ม.1 ไม่ได้มีสีหน้าอิดโรยเลย
ดวงตาดำโตของพวกเขา มีแต่แววสนุกสนาน อยากรู้อยากเห็น เสื้อผ้าของเด็กๆ ส่วนมากเป็นสีขาวเข้ม
บางคนก็เปื่อยรุ่ยทั้งตัว ที่ดีหน่อยก็ดูรู้ว่า เป็นเสื้อตัวใหม่เอี่ยมที่ได้มีโอกาสใส่เป็นครั้งแรก
รวมทั้งรองเท้านักเรียนด้วย เด็กผู้ชายหลายคนนั่งกอดรองเท้าผ้าใบสีน้ำตาลคู่ใหม่ที่แสนรักแสนหวง
ดูก็รู้อีกเช่นกันว่าเป็นการใส่ครั้งแรก
แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเขาก็เปี่ยมไว้ด้วยรอยยิ้มกันทุกคน

บ่ายสามโมงครึ่ง หลังจากเด็กๆ ทำข้อสอบเสร็จ เป็นเวลาที่เราเตรียมจะเคลื่อนขบวนเข้าสู่ลานธรรม
เสียงคุณครูถามขึ้นมาว่า แดดร้อนเปรี้ยงอย่างนี้ จะออกไปไหวเหรอ..ฉันตอบคุณครูไปแต่เพียงว่า
เดี๋ยวเด็กๆ จะได้รับแจกภาพพระพุทธเจ้า ที่จะพอช่วยบังแดดได้

พายุฝนตั้งเค้า เด็กจากโรงเรียนต่างๆ ทะยอยเดินเข้าสู่ลานธรรม ลมแรงขึ้นทุกขณะ
ฉันภาวนาขอให้เป็นเพียงลมที่มาพัดพาความร้อนไปเท่านั้น แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่เพราะฝนเริ่มตกหนักขึ้นๆ
จนในที่สุด เด็กๆ กลางลานธรรมต้องกลับเข้าวิหารคด

...ฟ้าเริ่มใส ใจฉันเริ่มชื้น เห็นมั้ย ฝนมาเยี่ยมเราแป๊บเดียว เราจัดแถวกระบวนกันใหม่
เพื่อเดินเข้าสู่ลานธรรมอีกครั้งหนึ่ง

คราวนี้เราเดินเข้าสู่ลานธรรมจนเต็มพื้นที่ ..เออ หนอ ลมหนอลม ไหนว่าจะมาแป๊บเดียวไง
แต่ทำไมเจ้าโหมกระหนำแรงขึ้นๆ รูปองค์พระที่ถืออยู่ในมือแทบจะปลิวไปกับสายลม
นี่ขนาดฉันเป็นผู้ใหญ่ตัวโตนะ ยังจับเอาไว้แทบไม่อยู่ ส่วนเด็กน้อยที่ยืนเรียงรายอยู่ข้างๆ ฉัน
ต้องใช้สองมือจับเอาไว้

..และแล้ว ฝนก็กระหน่ำลงมาอย่างไม่ปรานี ฉันแอบคิดสนุกในใจ ว่าคิดเสียว่าได้เล่นน้ำฝนตอนแก่นิ
ใจฉันตอนนั้นนึกไปถึงรองเท้านักเรียนผ้าใบสีน้ำตาลของหนูน้อย ที่เพิ่งจะได้ฉลอง ก็ต้องมีอันเปียกชุ่ม
รวมทั้งกระเป๋าแบรนด์เนมใบละหลายหมื่นที่ฉันถือไปด้วย

เรายืนอยู่กลางสายฝนนานเท่าไหร่ไม่ทราบได้ จนฉันเริ่มรู้สึกหนาว หันไปเห็นหนูน้อยจากโรงเรียน
ที่ฉันดูแลอยู่ ยืนตัวสั่นอยู่ข้างๆ เธอก็คงจะหนาวเช่นกัน สักพักมีคุณครูชายท่านหนึ่งนำพลาสติกรองนั่ง
มาแจก ฉันดีใจเพราะคิดว่าจะนำพลาสติคนั้นมาปกป้องกระเป๋าใบแพงที่ฉันถืออยู่ซักหน่อย
แต่เพราะลมที่แรงมากและอีกมือถือรูปพระอยู่ จึงถือผ้าพลาสติคไว้อย่างนั้นก่อน

ในขณะเดียวกัน หนูน้อยที่เพิ่งได้รับแผ่นพลาสติก ด้วยมือเล็กๆ ของเธอสาละวนอยู่กับการพยายาม
จะคลี่พลาสติกกางออกสู้กับแรงลม ฉันจึงเดินเข้าไปช่วยคลี่ออกให้ พร้อมกับบอกว่า

"เดี๋ยว คุณป้าจะช่วยคลี่ออกคลุมศีรษะให้นะคะ" ฉันคิดว่าเธอคงจะอยากเอามาคลุมตัวกันฝน

"ไม่เอาค่ะ หนูจะเอามาคลุมรูปพระ"

คำพูดของเธอ ทำเอาฉันที่ยืนหนาวอยู่ ยิ่งหนาวจับขั้วหัวใจ

เออหนอ เด็กน้อยที่หนาวสั่น ไม่ได้ห่วงตัวเองเลย แต่กลับห่วงรูปพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ที่งดงามแต่เปียกย่น ว่าจะต้องเปียกไปมากกว่านี้ แล้วฉันล่ะ ฉันผู้ซึ่งเข้าวัดมากว่า 20 ปี
กลับห่วงกระเป๋าใบแพง...
เพียงแค่นี้ ก็คงจะพอฟ้องได้แล้วว่า ความเคารพเทิดทูนที่มีต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ระหว่างฉันกับเด็กน้อยจากโรงเรียนที่ห่างไกลนั้น ใครมีมากกว่ากัน!

ฉันจึงช่วยนำผ้าพลาสติกนั้นมาหุ้มรูปพระให้เธอ
หนูน้อยกล่าวคำขอบคุณและแหงนหน้ามายิ้มให้ฉันท่ามกลางสายฝน

รอยยิ้มนั้นอบอุ่นเสียเหลือเกิน อบอุ่นจนฉันต้องเดินเข้าไปโอบกอดเธอด้านหลัง
เพื่อปกป้องเธอจากแรงฝน และเพื่อช่วยให้เธอหายหนาว เมื่อฉันยกรูปพระของฉัน (ที่ไม่มีพลาสติคหุ้ม)
ปกป้องเธอไว้ด้านบนอีกชั้นหนึ่ง ก็ดูราวกับว่าฉันแทบจะบังพายุฝนให้เธอได้เกือบมิด
ฉันยืนกอดเธออยู่นาน นานพอที่ไออุ่นจากฉันจะช่วยให้เธอหายหนาวสั่นได้บ้าง
จนกระทั่งเราต่างต้องเดินกลับเข้าวิหารคด ..เพื่อที่จะออกมาใหม่อีกครั้ง

...ตอนกลับบ้าน ฉันเล่าเรื่องนี้ให้ลูกสาวฟังด้วยใจที่อบอุ่นและอิ่มเอม พร้อมกับบอกลูกว่า
ดูสิ หัวใจของแม่ กับหัวใจของเด็กน้อยนั้นเทียบกันไม่ได้เลย ฉันคงมีเรื่องที่ต้องเรียนรู้อีกเยอะ
ขอบใจนะจ๊ะหนูจ๋า

[kritkata]

ผมก็ไปด้วยครับ ไปแบบวินาทีสุดท้าย ตอนกลับได้ทำหน้าที่ส่งกลับประทับใจ โบกมือบ๊ายๆ ส่งน้องๆ ทั้งน้องๆ คุณครู v-guide และตัวเราเอง ต่างสดชื่นเบิกบาน คิดว่า ทำให้เด็กๆ เป็นคนดีซักคนมันยากมาก แต่นี่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้เราทำทีตั้งสองแสนคน แม้เพี่ยง 1 เปอร์เซ็นต์ของสองแสนที่เป็นคนดี ก็ตั้งเท่ากับ 2000 คน นี่เรากำลังสถาปนาโลกแก้วเลยนะเนี๊ยะ คิดแล้วขนลุกครับ
นิทรรศการสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอเติม ก ไก่เพิ่ม เหมือนยังกะสมัยพุทธกาล เดินไปทางไหนเจอแต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่งามมากกกกกกก รู้สึกเลยว่า นี่คือพระพุทธเจ้าที่เป็นพระพุทธเจ้า ที่ถ้าท่านลุกเดินไปมาได้ก็สง่างาม ดูแล้วเป็นมนุษย์จริงๆ ที่สง่ามาก จากที่เคยอ่านลักษณะมหาบุรุษแล้วนึกว่า ถ้าเอาแต่ละข้อมารวมกัน พระพุทธเจ้าคงจะดูพิลึกๆ (อันนี้กราบขอขมา เพราะคิดไม่ออก จิ้นบ่ได้ เลยงงๆ) แต่ภาพที่ท่านทำเลยถึงบางอ้อ ใช่เลยครับ นี่ถ้าเจอพระองค์จริงผมคงเป็นลมเพราะคงสง่างามมาก
อนุโมทนาบุญทุก วี เลยนะครับ
ปล. เห็นคุณอัมพร กิ๊บๆ อยู่ข้างๆ เค้ายกน้ำ ยกข้าว ยกขนม อย่างไม่รู้จักเหนื่อย แถมฝ่าฝนออกไปกะเด็กๆ อนุโมทนาบุญในความเต็มที่ของคุณอัมพรด้วยนะคึรับ

[เด็กผู้น้อย]

สาธุ

[kasaporn]

ประทับใจมากค่ะ

[tnawut]

ในรถขณะที่เดินทางมา เด็กๆ ไม่ยอมนอนกันเลย เพราะตื่นเต้นที่จะได้มาร่วมงานในวันนี้

ผมก็ได้รับข้อความนี้เช่นกันครับ ทั้งที่เดินทางมาจากอุบลฯ แต่เด็กๆเพิ่งจะมาหลับกัน เมื่อตอนใกล้ถึงอยุธยา

"ไม่เอาค่ะ หนูจะเอามาคลุมรูปพระ"

ใจใสจริงๆ เห็นเด็กบางคนรักและหวงแหนภาพมากๆนะครับ คุณครูต้องคอยเก็บรวบรวมไว้ให้

ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆ ที่เขียนมาให้อ่านกันครับ

[บรรพต]

ผมก็มีความสุขมากเลยครับ จนขากลับ เด็กยังบอกเลยว่า ผมจะได้มาที่นี่อีกมั้ย ผมก็ตอบไปว่าได้มาแน่นอนครับ

[DJ.]

สาธุ

[usr17489]

ปลื้มค่ะ ปลื้มมาก ปลื้มจริง ๆ ด้วย (น้ำตาไหลเลยเรา)

[baby24]

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

[บีบีน้อย]

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ

[~po poy~ happy]

อนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ สาธุ

[niwat]

อนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ

ได้อ่านบทความดีๆของพี่ SuperMom แล้วปลื้มมากๆ เลย

[jumnuan9]

อนุโมทนาบุญครับ

[กาย072]

เป็นบทความที่เยี่ยมมากเลยครับ อ่านไปแล้วนึกตามได้เลย

ผมเป็น V -glide นำรถ โรงเรียนวัดลาดบัวขาวครับ เด็กๆ สู้ๆไม่ถอยเลยครับ น่าชื่นใจมาก

ปีติมากครับ


ผมบวชรุ่น เข้าพรรษา ที่จะถึงนี้ด้วยนะครับ

อย่าลืมทุกท่านไปร่วมบุญกันนะครับ สาธุครับ

[SuperMom]

ขออนุโมทนาบุญกับคุณกาย072ด้วยค่ะ
การได้เกิดเป็นชายเสมือนกับถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง แต่ฝากธนาคารไว้
..ตราบใดที่ได้บวชนั่นแหละ จึงจะนับว่าได้เบิกรางวัลมาใช้

งานวันวิสาขบูชาที่ผ่านมา ทุกคนต่างก็ปลื้มกันถ้วนหน้า
ฝนที่ตกลงมาหวังจะให้เป็นอุปสรรคเรา แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่
กลับยิ่งทำให้เราเก็บภาพเหล่านั้นไว้ในความทรงจำได้อย่างแม่นยำ
โดยเฉพาะเด็กๆ ที่น่ารักเหล่านั้น ใจงามเหลือเกิน
...แล้วเตรียมพร้อมสำหรับห้าแสนคนต่อไปด้วยนะคะ สาธุ

[usr16691]

สาธุ ค่ะ

ไม่ได้ไปงานเพราะติดภาระกิจ แต่ได้กลับไปดู DMC ตอนเย็นเห็นลานธรรมเปียกไปหมดและเด็ก ๆ ก็ยังคงนั่งอยู่
สุดยอดจริง ๆ ค่ะ เด็กดี V Star และผู้ใหญ่ดี V Guide ทุกคนค่ะ

[ฝันที่เป็นจริง]

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

[nuttลูกพระธรรม]

ผมเป็นคนหนึ่งที่สมัครและมาร่วมงานตั้งแต่วันแรก มารับบุญแจกอุปกรณ์ในการพักค้างกับผู้พักค้าง จนวันถึงวันที่เด็กๆในความรับผิดชอบเดินทางมาถึงและส่งเด็กๆเหล่านั้นขึ้นรถกลับ เป็นปลื้มจริงๆครับ ขออนุโมทนาบุญซึ่งกันและกันครับ สาธุ สาธุ สาธุ

[Dd2683]

เรื่องราว เนื้อหา ภาษาและถ้อยคำที่ใช้บรรยาย อ่านแล้วชุ่มชื่นใจตามจริง ๆครับ

อนุโมทนาบุญ เจ้าของกระทู้ และเหล่า V-Guide V-เก๋า ทุก ๆ ท่านครับ

[ปีติบุญ]

ได้ไปทำหน้าที่ V-guide ด้วยเหมือนกัน ยังประทับใจไม่รู้จบ เมื่อนึกถึงวันนั้น ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ