...แม่...
#1
โพสต์เมื่อ 05 July 2006 - 04:27 PM
ตอนนั้นอายุ 93…
ในหลวง…เสด็จจากวังสวนจิตร…
ไปวังสระปทุมตอนเย็น…ทุกวัน…
ไปทำไม…?
ไปกินข้าวกับแม่…
ไปคุยกับแม่…ไปทำให้แม่…ชุ่มชื่นหัวใจ…
เสด็จไปกินข้าวมื้อเย็นกับแม่…
สัปดาห์ละกี่วัน…ทราบไหมครับ…?
5 วัน…
มีใครบ้างครับ…?
ที่อยู่คนละบ้านกับแม่…
แล้วไปกินข้าวกับแม่…
สัปดาห์ละ 5 วัน…
หายาก…
ในหลวง…มีโครงการเป็นร้อย…เป็นพันโครงการ…
มีเวลาไปกินข้าวกับแม่…
สัปดาห์ละ 5 วัน…
พวกเรา…ซี 7…ซี 8…ซี 9… ร้อยเอก… พลตรี…
อธิบดี…ปลัดกระทรวง…
ไม่เคยไปกินข้าวกับแม่…
บอกว่า…งานยุ่ง…
แม่บอกว่า…ให้พาไปกินข้าวหน่อย…
บอกว่า…ไม่มีเวลา…จะไปตีกอล์ฟ…
ไม่มีเวลาพาแม่ไปกินข้าว…แต่มีเวลาไปตีกอล์ฟ…
เห็นตัวเองหรือยัง…?
พ่อแม่…พอแก่แล้ว…ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง…
ฝนตก…น้ำเซาะ…อีกไม่นานก็โค่น…
พอถึงวันนั้น…
เราก็ไม่มีแม่…ให้กราบแล้ว…
ในหลวงจึงตัดสินพระทัย…
ไปกินข้าวกับแม่…สัปดาห์ละ 5 วัน…
เมื่อตอนที่สมเด็จย่า…อายุ 93…
สัปดาห์หนึ่ง…มี 7 วัน…
ในหลวงไปกินข้าวกับแม่… 5 วัน…
อีก 2 วัน…ไปไหนครับ…?
อีก 2 วัน…หายไปไหน…ทราบไหมครับ…?
ดร.เชาว์ ณศีลวันต์…องคมนตรี…
บอกว่า…
ในหลวง…ถือศีล 8 …วันพระ…
ศีล 8 นี่…ถือยังไง…?
ต้องงดข้าวเย็น…
เลยไม่ได้ไปหาแม่…วันนี้…
เพราะ…ถือศีล…
อีกหนึ่งวันที่เหลือ…
อาจจะกินข้าวกับพระราชินี…กับคนใกล้ชิด…
แต่ 5 วัน…ให้แม่…
ทุกครั้ง…ที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า…
ในหลวงต้องไปกราบ…ที่ตัก…
แล้วสมเด็จย่า…ก็จะดึงตัวในหลวง…เข้ามากอด…
กอดเสร็จ…ก็หอมแก้ม…
ใครเคยเห็นภาพสมเด็จย่า…หอมแก้มในหลวงบ้าง…?
ภาพนี้…ถ้าใครมี…ต้องเอาไปใส่กรอบ…
เป็นภาพความรักของแม่…ที่มีต่อลูก…อย่างยอดเยี่ยม…
ตอนสมเด็จย่า…หอมแก้มในหลวง…
แก้มในหลวง…คงไม่หอมเท่าไร…
เพราะ…ไม่ได้ใส่น้ำหอม…
แต่ทำไม…สมเด็จย่าหอมแล้ว…ชื่นใจ…?
เพราะ…ท่านได้กลิ่นหอม…จากหัวใจในหลวง…
หอมกลิ่นกตัญญู…
ไม่นึกเลยว่า…
ลูกคนนี้…จะกตัญญู…ขนาดนี้…
จะรักแม่…มากขนาดนี้…
ตัวแม่เอง…คือ…สมเด็จย่า…
ไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์…
เป็นคนธรรมดา…สามัญชน…
เป็นเด็กหญิงสังวาลย์…เกิดหลังวัดอนงค์…
เหมือนเด็กหญิงทั่วไป…
ในหลวงน่ะ…
เกิดมา…เป็นพระองค์เจ้า…เป็นลูกเจ้าฟ้า…
ปัจจุบันเป็นกษัตริย์…
ก้มลงกราบ…คนธรรมดา…ที่เป็นแม่…
หัวใจลูก…ที่เคารพแม่…กตัญญูกับแม่อย่างนี้…
หาไม่ได้อีกแล้ว…
คนบางคน…พอเป็นใหญ่เป็นโต…
ไม่กล้าไหว้แม่…
เพราะแม่มาจากเบื้องต่ำ…
เป็นชาวนา…เป็นลูกจ้าง…
ไ ม่เคารพแม่…ดูถูกแม่…
แต่นี่…
ในหลวง…เทอดแม่ไว้เหนือหัว…
นี่แหละครับ…ความหอม…
นี่คือเหตุที่สมเด็จย่า…หอมแก้มในหลวงทุกครั้ง…
ท่านหอมความดี…
หอมคุณธรรม…
หอมความกตัญญู…ของในหลวง…
หอมแก้มเสร็จแล้ว…ก็ร่วมโต๊ะเสวย…
ตอนกินข้าวนี่…
ปกติ…แค่เห็นลูกมาเยี่ยม…ก็ชื่นใจแล้ว…
นี่ลูกมากินข้าวด้วย…
โอย…ยิ่งปลื้มใจ…
อะไรอร่อยๆ…ในหลวงจะตักใส่ช้อนแม่…
อันนี้อร่อย…แม่ลองทาน…
รู้ว่าแม่ชอบทานผัก…
หยิบผักมาม้วนๆ…ใส่ช้อนแม่…
เอ้าแม่…แม่ทานซะ…ของที่แม่ชอบ…
แทนที่จะกินแค่ 3 คำ…4 คำ…
ก็เจริญอาหาร…กินได้เยอะ…
เพราะมีความสุข…ที่ได้กินข้าวกับลูก…
มีความสุขที่ลูกดูแล…เอาใจใส่…
นี่คือ…การตอบแทนบุญคุณแม่…
เมื่อตอนที่เราเล็กๆ…
แม่ก็เคยป้อนข้าวให้เรา…อย่างนี้…
ท่านทั้งหลาย…
กู้เงินเพื่อนมา…5 บาท…10 บาท…
ถ้าไม่ใช่หนี้เขา…
เขาก็ไม่คบ…
เราก็มาจากแม่เยอะแยะแล้ว…
ใช้หนี้คืนแม่บ้างหรือยัง…?
คนที่กู้มาแล้ว…ไม่ใช้หนี้คืน…
คนคนนั้น…คบไม่ได้…
คนที่จะคบได้…เขาบอกว่า…
ต้องรู้จัก… Give and Take
รู้จักรับ… แล้วก็ต้อง… รู้จักให้ตอบด้วย…
แม้แต่กับเพื่อน…
ถ้าเรารับ…แล้วไม่ให้เพื่อนตอบ…
เขาจะตัดบัญชี
บอกว่า…ไอ้นี่…คบไม่ได้…
เมื่อในหลวงกินข้าวกับแม่เสร็จ…
ก็นั่งคุยกับแม่…
ในหลวงตรัสกับแม่ว่าไง…ทราบไหม…?
ตอนในหลวงเล็กๆ…แม่คอยสอนอะไรที่สำคัญ…
"อยากฟังแม่สอนอีก" …
เป็นยังไงบ้าง…?
เป็นกษัตริย์…ปกครองประเทศ…
"อยากฟังแม่สอนอีก" …
พวกเรา…เป็นยังไง…?
เราคิดว่า…เรารู้มาก…เราเรียนสูง…
เรามีปริญญา…แม่จบ ป.4
เวลาแม่สอน…
ตะคอกแม่…ตวาดแม่…กระทืบเท้าใส่แม่…
เบื่อจะตายอยู่แล้ว…รำคาญ…พูดจาซ้ำซาก…
เมื่อไหร่จะหยุดพูดซะที…
เราเหยียบย่ำ…หัวใจแม่…
พอสมเด็จย่าสอน…
ในหลวงจะเอากระดาษมาจด…
มีอยู่เรื่องหนึ่ง…ที่จำได้แม่น…
สมเด็จย่า…เล่าว่า…
ตอนเรียนหนังสือที่ Swiss…
ในหลวงยังเล็กอยู่…เข้ามาบอกว่า…
อยากได้รถจักรยาน…
เพื่อนๆเขามีจักรยานกัน…
แม่บอกว่า…
ลูกอยากได้จักรยาน…
ลูกก็เก็บสตางค์…ที่แม่ให้ไปกินโรงเรียนไว้ซิ…
เก็บมาหยอดกระปุก…วันละเหรียญ…สองเหรียญ…
พอได้มากพอ…ก็เอาไปซื้อจักรยาน…
นี่คือ…สิ่งที่แม่สอน…
แม่สอนอะไร…ทราบไหมครับ…?
ถ้าเป็นพ่อแม่บางคน…
พอลูกขอ…รีบกดปุ่ม ATM …ให้เลย…
ประเคนให้เลย…
ลูกก็…ฟุ้งเฟ้อ…ฟุ่มเฟือย…
เหลิง…และหลงตัวเอง…
พอโตขึ้น…
ขับรถเบนซ์ชนตำรวจ…ก็ได้…
ยิงตำรวจ…ยังได้…
เพราะหลงตัวเอง…พ่อกูใหญ่…
เห็นไหม…?
ตามใจเทิดทูน…จนเสียคน…
แต่สมเด็จย่านี้…เป็นยอดคุณแม่…
สร้างคุณธรรม…ให้แก่ลูก…
ลูกอยากได้…ลูกต้องเก็บสตางค์…ที่แม่ให้…ไปหย่อนกระปุก…
แม่สอน 2 เรื่อง …คือ…
1. ให้ประหยัด…
2. ให้ยืนอยู่บนขาของตัวเอง…
"ความประหยัดเป็นสมบัติของเศรษฐี"
ใครอยากเป็นเศรษฐี…ต้องประหยัด…
ลูกใครไม่ประหยัด…ฟุ้งเฟ้อ…ฟุ่มเฟือย…
ไม่มีสิทธิเป็นเศรษฐี…
มีเท่าไร…ก็หมด…
ใครสอนลูกให้ประหยัดได้…
คนนั้น…กำลังมอบความเป็นเศรษฐี…ให้แก่ลูก…
พอถึงวันปีใหม่…
สมเด็จย่าบอกว่า…
"ปีใหม่แล้ว…เราไปซื้อจักรยานกัน…"
เอ้า…แคะกระปุก…ดูซิว่ามีเงินเท่าไร…?
เสร็จแล้ว…สมเด็จย่าก็แถมให้…
ส่วนที่แถมน่ะ…มากกว่าเงินที่มีในกระปุกอีก…
มีเมตตา…ให้เงินลูก…
ให้…ไม่ได้ให้เปล่า…สอนลูกด้วย…
สอนให้ประหยัด…
สอนว่า…
อยากได้อะไร…ต้องเริ่มจากตัวเรา…
คำสอนนั้น…ติดตัวในหลวงมาจนทุกวันนี้…
เขาบอกว่า…ในสวนจิตรเนี่ย…
คนที่ประหยัดที่สุด…
คือ…ในหลวง…
ประหยัดที่สุด…ทั้งน้ำ…ทั้งไฟ…
เรื่องฟุ้งเฟ้อ…ฟุ่มเฟือย…ไม่มี…
เป็นอันว่า…ภาพนี้…ชัดเจน…
#2
โพสต์เมื่อ 05 July 2006 - 08:29 PM
พระมหากษัตรย์เราน่าเอาแบบอย่างที่สุดเลย
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
#3
โพสต์เมื่อ 05 July 2006 - 08:44 PM
#4
โพสต์เมื่อ 05 July 2006 - 09:05 PM
น้าจี้
#5
โพสต์เมื่อ 05 July 2006 - 09:20 PM
#6
โพสต์เมื่อ 06 July 2006 - 02:26 PM
#7
โพสต์เมื่อ 06 July 2006 - 08:33 PM
แม่ คือพระในบ้าน
#8
โพสต์เมื่อ 06 July 2006 - 09:11 PM
พอ. . .แล้วกับความรู้สึกที่ว่าอยากมีอยากเป็น
One word will suffice.
#9
โพสต์เมื่อ 06 July 2006 - 11:40 PM
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
#10
โพสต์เมื่อ 07 July 2006 - 12:39 AM
#11
โพสต์เมื่อ 07 July 2006 - 04:17 PM
#12
โพสต์เมื่อ 07 July 2006 - 06:19 PM
ซึ้งมากมายอ่าค่ะ
** พ่อหลวงของเรา
ร๊ากกกในหลวงมากมายค่ะ
#13
โพสต์เมื่อ 07 July 2006 - 11:29 PM
ซึ้งดีจัง ทำให้มีกำลังในการปฏิบัติเพิ่งขึ้นเยอะเลยค่ะ
ต้องทำให้ได้
สาธุๆ
ย่อมมีแสงอรุณขึ้นก่อน
เป็นบุพนิมิตฉันใด
ความเป็นกัลยาณมิตรก็เป็นตัวนำ
เป็นบุพนิมิตแห่งการเกิดขึ้น
ของหนทางพระนิพพาน ฉันนั้น"
#14
โพสต์เมื่อ 15 July 2006 - 11:04 AM