ทำสมาธิแล้วทำไมตัวหาย!!!
#1
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 04:43 PM
วันนี้หนูมีคำถามใหม่มาถามพี่ๆ คือว่าหลังจากที่ได้รับคำแนะนำจากพี่ๆเรื่องวิธีแก้ไขจิตตก (คือการทำสมาธิ)
หนูก็ได้ทำตามคำแนะนำ คือทำสมาธิ และ บริกรรม " สัมมา อะ ระ หัง " พร้อมน้อมจิตไปที่ฐานกลางกายที่ 7 ทำไปเรื่อยๆ
จนจิตหยุดนิ่ง (ใช้เวลาไม่นานเลย) เมื่อจิตหยุดนิ่ง รู้สึกว่าตัวเรา ร่างกายเราหายไปไหนไม่รู้ แต่ก็ประครองจิตให้อยู่
ในฐานที่ 7 ได้ แต่มองไม่เห็นนิมิตที่เป็นลูกแก้วใส (นึกไม่ออก) ทำสมาธิไปเรื่อยๆก็รู้ดี รู้สึกสงบ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไม
ตัวเราหายไปไหน แล้วเราต้องฝึกต่ออย่างไร รบกวนช่วยแนะนำด้วยค่ะ
#2
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 04:48 PM
เหลือแต่จิต ถ้าฝึกไปเรื่อยๆ จะเป็นไร้ความรู้สึกทางกาย แบบคุณยาย
ที่นั่งได้นิ่งมากๆ 8-10 ชม ไม่ได้ขยับเลย
#3
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 04:58 PM
แต่การนอนสมาธินี่ หลวงพ่อฤาษีลิงดำแนะนำไว้ ให้นอนท่าที่สบายๆ แล้วก็บริกรรม สัมมา อะ ระ หัง ไปเรื่อยๆ ใช้เวลาไม่นานค่ะ จิตสงบเร็วมาก วิธีนี้ทำง่าย สบายด้วย ที่สำคัญทำได้นานด้วยค่ะ
#4
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 04:59 PM
แสดงให้เห็นว่า"กาย"กับ"จิต(ใจ)"เป็นคนละส่วนกัน
"หยุดนิ่ง"เท่านั้นคือสิ่งที่ต้องทำต่อไป...เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะคร้าบ
อนุโมทนาบุญด้วยครับ
ถ้าอยากได้"จริง"จะได้...แต่ตอนจะได้ไม่"อยาก"
#5
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 07:39 PM
#6
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 08:10 PM
...ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว เดี๋ยวก็รู้...
#7
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 08:52 PM
ต่างกันแต่ว่า ตอนนอนหลับน่ะไร้สติ ไม่รับรู้ตัวจึงหาย แต่การทำสมาธิจนใจตั้งมั่น ไม่รับรู้ความรู้สึกทางกาย ก็เกิดภาวะตัวหายขึ้นเช่นกัน แต่มีสติเปี่ยมล้น ให้ประคองใจนิ่งๆ ต่อไป เดี๋ยวจิตจะก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อยๆ ครับ เพราะเมื่อจิตตั้งมั่นมากๆ จนไม่รับรู้ทางกาย เดี๋ยวจิตก็จะเริ่มเห็นจิตครับ จิตที่เห็นเป็นอย่างไร ก็ดูไปเรื่อยๆ เช่นกัน
#8
โพสต์เมื่อ 02 December 2009 - 09:22 PM
#10
โพสต์เมื่อ 03 December 2009 - 09:54 AM
คำว่า " เดี๋ยวจิตจะเริ่มเห็นจิต" คืออะไร เป็นอย่างที่หนูเข้าใจหรือไม่ คือช่วงหลังที่ทำสมาธิ สภาวะของจิตเหมือนมีการพัฒนาขึ้น (อย่างมาก)
คือเวลาที่ เสียใจ ดีใจ โกรธ หรือว่ามีอารมณ์ต่างๆ เกิดขึ้น จิตจะรู้สึกตามได้ทันที เช่นมีเมื่อมีอารมณ์โทสะเกิดขึ้น จะมีสติรู้เกิดขึ้นทันทีว่าตอนนี้โกรธอยู่ เมื่อสติรู้จิตรู้ ความโกรธนั้นก็เริ่มระงับได้โดยไม่ยาก(และรวดเร็ว) ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่เวลาโกรธอาระวาดไปทั่ว
**ความหมายเดียวกันมั้ยค่ะ
#11
โพสต์เมื่อ 03 December 2009 - 10:56 AM
แต่ถ้านั่งสมาธิ ถึงไหนถึงกัน
#12
โพสต์เมื่อ 03 December 2009 - 12:42 PM
อย่างนั้นเป็นเพียง รู้อาการ ของจิต ที่รู้ได้เร็วขึ้นครับ แต่ยังไม่ถึงขั้นเห็นจิตครับ
รู้อาการ ต่างจาก เห็นจิตอย่างไร ลองอ่านที่คุณ Dd2683 โพสไว้ในกระทู้ข้างล่างนี้สิครับ
http://www.dmc.tv/fo...showtopic=21768
ทีนี้ก็ยังอาจจะสงสัยว่า แล้วเห็นจิตเป็นอย่างไร ผมว่าการตอบออกไป จะกลายเป็นดาบสองคมน่ะครับ
เป็นอย่างไรหรือ สมมุติว่า (สมมุติเฉยๆ นะครับ) ผมบอกว่า จิตมีลักษณะรูปร่างเป็น สายรุ้ง 7 สี (ย้ำอีกครั้งว่า แค่สมมุตินะครับ)
ทีนี้ ใจของผู้ปฏิบัติธรรม จะเกิดการลุ้นแล้วล่ะครับว่า เอะยังไม่เห็นเป็นรุ้ง 7 สีเลย แล้วเมื่อไหร่จะเป็นรุ้ง 7 สีเสียที
พอใจลุ้นเช่นนี้ ก็ไม่หยุดนิ่งแล้วครับ แล้วธรรมะก็จะไม่ก้าวหน้า
ดังนั้น จึงอยากจะบอกว่า มีอะไรให้ดูก็ดูไป เดี๋ยวจะเกิดผลดีๆ เองครับ เดี๋ยวจะเข้าใจได้เองว่า จิตเห็นจิต เป็นอย่างไร
#13 *sky noi*
โพสต์เมื่อ 03 December 2009 - 12:48 PM
#14
โพสต์เมื่อ 03 December 2009 - 01:23 PM
ยังไม่เข้าใจ แต่พอจะสรุปได้ว่า ต้องทำสมาธิดูไปเรื่อยๆ ใช่มั้ยค่ะ
และอย่าไปคาดหวัง จนกว่าจะพบเอง อือ!!! ยิ่งสงสัยและอยากรู้ใหญ่
#15
โพสต์เมื่อ 03 December 2009 - 05:26 PM
นั่นแหละครับ สิ่งที่จะทำให้ผลการปฏิบัติธรรมไม่ก้าวหน้าต่อไป จากนั้นก็จะล้าหลัง เพราะผู้ปฏิบัติธรรมเริ่มท้อไปเอง
ลองคิดดูสิครับ ว่าสมัยก่อน คุณไม่เคยทราบมาก่อนว่า ทำสมาธิแล้ว จะเกิดอาการตัวหาย
ทีนี้พอคุณทำไป ก็เกิดประสบการณ์นี้ขึ้นมา คุณรู้สึกจิตสัมผัสประสบการณ์แบบใหม่ ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ใช่ไหมครับ
คุณลองดู ประสบการณ์ของผมเป็นแบบอย่างก็ไ้ด้ ผมนั้น ก่อนจะฝึกทำสมาธิจริงจัง เคยอ่านหนังสือธรรมะ แนวทางต่างๆ อยู่หลายเล่ม
บางเล่มกล่าวถึง การมีประสบการณ์ นั่งสมาธิแล้ว ตัวหาย
เป็นไงครับ ผมทราบล่วงหน้าก่อนฝึกสมาธิจรังจังแล้วว่า เดี๋ยวนั่งแล้วจะเจอประสบการณ์ตัีวหาย (แต่ความจริงแล้ว มันเป็นหนึ่งในประสบการณ์ หลายๆ ประสบการณ์ที่ใจเริ่มหยุดนิ่งเท่านั้น ความหมายก็คือ ไม่ใช่ทุกคนจะได้พบประสบการณ์ตัวหาย บางคนอาจเจอประสบการณ์อื่นๆ เช่น หยุดหายใจ ตัวยืด ตัวขยาย ตกจากที่สูง ฯลฯ)
คราวนี้เป็นไง ลุ้นสิครับ เอ๊ะเมื่อไหร่ตัวจะหายนะ นั่งแล้วใจสบายมีความสุข แต่ทำไมตัวไม่หายสักที
ลุ้นอยู่อย่างนี้่ จนถอยหลังเข้าคลอง ต้องมาเริ่มกันใหม่ครับ ทุกวันนี้ปล่อยใจตามสบาย ประสบการณ์ใดจะเกิดก็ล้วนทรงคุณค่าทั้งสิ้นครับ
#16
โพสต์เมื่อ 04 December 2009 - 08:54 AM
ถ้าฝึกแล้วมีความก้าวหน้าและเปลี่ยนแปลงอย่างจะรบกวนขอคำแนะนำใหม่นะค่ะ
ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนด้วยค่ะ
#17
โพสต์เมื่อ 04 December 2009 - 09:47 AM
อย่างนี้ไม่นานก็คงจะเข้าสู่ความสว่างภายในนะครับ
#18
โพสต์เมื่อ 07 December 2009 - 04:56 PM
บางครั้งใหญ่มากจนคลอบคลุมทั้งวัด คลุมทั้งเมือง คลุมทั้งประเทศ คลุมไปทั้งโลกก็มี