ชายต่างถิ่นคนหนึ่งเดินไปเห็นชายคนหนึ่งท่าทางใจดี กำลังนั่งยอง ๆ ก้มลงดูอะไรบางอย่าง ก็อยากรู้ จึงเดินเข้าไปหาและนั่งคุกเข่าลงข้าง ๆ
ชายต่างถิ่นเห็นแมงป่องตัวหนึ่งพยายามไต่ข้ามแอ่งน้ำเล็ก ๆ จากด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง แต่พอไปได้ครึ่งทาง มันก็เริ่มจะจมน้ำ ชายใจดีผู้นั้นก็เอื้อมมือไปจับแมงป่องขึ้นมา แล้ววางลงบนอีกด้านหนึ่ง แน่นอน เขาย่อมถูกแมงป่องต่อย
พอแมงป่องถึงพื้น มันก็พยายามข้ามแอ่งน้ำนั้นอีก และเกือบจะจมน้ำอีกเช่นเคย ส่วนชายใจดีก็สู้อุตส่าห์ช่วยชีวิต และยอมถูกต่อยอีกเช่นกัน เหตุการณ์เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง จนในที่สุด ชายต่างถิ่นต้องเอ่ยปากถามว่า
- "ขอโทษเถอะครับ ผมอยากทราบว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่หรือครับ และจะทำไปทำไม ในเมื่อทุกครั้งที่คุณช่วยแมงป่อง คุณก็ถูกมันต่อย"
- "ไม่เป็นไรครับ หน้าที่ของแมงป่องย่อมต้องต่อย และ หน้าที่ของผมคือต้องช่วยเหลือ มันก็เป็นเช่นนี้เอง "
ธีรเมธ แปล และ เรียบเรียง โดย เสรี ลิขิต
นิทานเรื่องนี้ให้แง่คิดอะไรดีๆแก่ท่านบ้าง ช่วยหาคำตอบกับนิทานที่นำมาเสนอกันดูนะจ๊ะ มีปุจฉาแล้วจะไม่วิสัชนากันหรือจ๊ะทุกคน