มี 16 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ยึดมั่นความดี]

ได้อ่านหนังสือ บันทึกอุปัฏฐากแล้วรู้สึกดีมาก น้ำตาแทบไหล
บางตอนอ่านแล้วก็ยิ้มไป บางตอนอ่านแล้วรู้สึกเกือบจะร้องไห้ (แต่ไม่ได้ร้อง กลั้นไว้ได้ อิอิ)
เป็นบันทึกที่เล่าเรื่องได้น่ารักมาก..แล้วเน้นถึงความจริงที่เกิดขึ้นในช่วงปี 2542 ที่ผ่านมา

หนังสือเล่มนี้ ตอกย้ำให้เห็นอย่างชัดเจนว่า หลวงพ่อของเรานั้นอดทน ต่อสู้มามากมายเหลือเกิน

เราลูกๆ ของท่าน เมื่อเจอปัญหาใดๆ ไม่ควรย่อท้อ เพราะหากว่าเราสร้างบุญไว้ดีแล้ว ย่อมผ่านไปได้โดยง่าย

แต่ที่จะยกมานั้น เป็น ข้อความที่ชอบ...เลยเอามาฝากค่ะ... (แต่จริงๆ ก็ชอบทั้งเล่มค่ะ)

อังคารที่ 5 มกราคม 2542

ได้ยินหลวงพ่อพูด
"ถ้านึกก็แปลก ไม่นึกก็แปลก
เสียงฉิ่งฉับก็เลี้ยงชีพได้
คอยจ้องจับขโมยก็เลี้ยงชีพได้
ทอนเงินเป็นก็เลี้ยงชีพได้
มีความรู้นิดเดียวเอามาเลี้ยงชีพได้
แต่สุดท้ายก็หมดเวลาไปชาติหนึ่ง
ไม่ต้องทำอะไร
ได้แค่เลี้ยงชีพอย่างเดียว"

เสาร์ที่ 9 มกราคม 2542

หลวงพ่อพูดถึงเรื่องความพอดีว่า แกงจืด แกงเผ็ด มันก็มีรสพอดีๆ ของมัน
ชีวิตก็ต้องรู้จักปรุงรสออกมาให้พอดีเช่นกัน
ไม่ทุกข์มากไป หรือสุขล้นจนเกินไป
ให้อยู่ในระดับยังควบคุมใจได้ พอดีๆ
เหมือนดนตรี ก็ต้องปรุงให้ออกมากลมกล่อมจึงจะไพเราะ

พฤหัสบดีที่ 14 มกราคม 2542

"เวลาผ่านไปนานๆ สิ่งที่ต้องทำและควรทำ คือ ให้ย้อนกลับมาดูตัวเองให้มากๆ เพราะไม่มีใครมาคอยเตือนเราได้ตลอดเวลา

มีผู้หญิงโชคร้ายตาบอด 2 ข้าง เวลาที่มีคนอยากมอบของขวัญให้เธอก็มักจะถามว่าอยากได้อะไรมากที่สุด
เธอบอกว่า อยากได้ดวงตา 2 ข้างที่ทำให้มองเห็นเหมือนเดิม ซึ่งถ้าเธอได้ขึ้นมาจริงๆ คงเหมือนกับว่าเธอได้ชีวิตใหม่
ถ้าถามเราว่าอยากให้ดวงตาแก่เธอไหม ถ้าเราให้เธอได้ เราก็คงอยากให้ชีวิตใหม่แก่เธอ
แต่ถ้าเราจะเทียบว่า ตอนนี้เราก็ได้ชีวิตใหม่มาแล้ว เพราะเรามีดวงตาที่มองเห็นทั้ง 2 ข้าง เทียบได้อย่างนี้ เราก็จะได้เลิกน้อยใจ

มีผู้ชายอยากได้ถุงเท้าใหม่ เขามีความทุกข์ใจ เพราะที่บ้านเขาไม่ยอมซื้อให้ หาว่าถุงเท้าที่ใช้อยู่ยังไม่เก่าจริง
เขาพร่ำบ่นให้คนแปลกหน้าฟัง ชายแปลกหน้าสะกิดเขา ให้หันมาดูบางสิ่งอย่างอารมณ์ดี มีความสุข
"ขาเขาขาดทั้ง 2 ข้าง" ชายคนที่อยากได้ถุงเท้าเลยได้คิด
"คนเราสามารถมีความสุขได้ โดยที่เราไม่ต้องมีในสิ่งที่ปรารถนาเลย

***นี่น่าจะเป็นข้อเตือนใจเราได้ว่า เรามีโอกาสเยอะ และถือว่าเราโชคดีมาก ดังนั้นเราจึงควรทำความดีกับคนอื่นมากๆ
โดยเฉพาะกับคนที่ใกล้ๆ ตัวเรา คนที่มีพระคุณกับเรา

พฤหัสบดีที่ 18 มีนาคม 2542

ความผิดพลาดบางอย่าง อาจเป็นเหตุสุดวิสัย
แต่อย่าให้ความเสียใจ
เกิดขึ้นจากการที่เราอายและไม่กล้า
เพื่อจะได้ไม่เสียดาย เมื่อปล่อยโอกาสให้หลุดมือ

พุธที่ 24 มีนาคม 2542

กฏกติกาของความอดทน
ถ้าเราไม่อดทนอย่างที่เจออยู่
เราก็ต้องไปอดทนอีกอย่างเสมอ

อาทิตย์ที่ 28 มีนาคม 2542

ของวางผิดที่มักมีปัญหา
มือวางผิดที่มักมีเรื่องวุ่นวาย
ใจวางผิดที่ไม่มีความสุข
... ...
"เรากล้าที่จะดูข้อบกพร่องของตัวเองไหม?"
กล้าดูน่ะกล้า แต่ไม่กล้าพูด
กล้าแก้ไขน่ะกล้า แต่ทำได้ไม่ตลอด
เราต้องรักชีวิตให้มากๆ แล้วจะมีกำลังใจทำอย่างต่อเนื่อง

แค่นี้ก่อนนะคะ...ถ้าชอบจะพิมพ์ให้อ่านใหม่ ใจใสใสกันทุกคนนะคะ....

[แก้วใสเย็น]

อนุโมทนาบุญค่ะ
ชอบค่ะ
นำมาให้อ่านอีกนะคะ
สาธุค่ะ

[WISH]

มาอ่าน เก็บ..ตก ด้วยคนนะ

[kunD]

น้ำตาผมไม่ใช่แถบไหล อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยด้วยเฉพาะบางตอน

บางตอนไปก็อ่านแล้วอมยิ้ม มีความสุข

อ่านกันเยอะนะครับจะได้อะไรดีๆๆ

น้ำตาผมไม่ใช่แถบไหล อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยด้วยเฉพาะบางตอน

บางตอนไปก็อ่านแล้วอมยิ้ม มีความสุข

อ่านกันเยอะนะครับจะได้อะไรดีๆๆ

[luckynara]

ใช่ค่ะ อ่านแล้วนำ้ตาไหลเลยค่ะ เป็นหนังสือที่ดีมากๆเลยค่ะ อยากให้คุณโค้กออกเล่มสอง สาม สี่ อีกต่อไปเรื่อยเลยนะคะ จะไปร่วมบุญเป็นเจ้าภาพพิมพ์อีกค่ะ

[somchet]

ถ้าพิมพ์มาให้อ่านอีกจะขอบคุณมากๆครับ

[2PM]

ดีค่ะ ชอบจังอยากอ่านอีก อย่างนี้ดีจริงๆ

[แก้วใสปิ๊ง]

ต้องขออนุโมทนาบุญกับคุณ "ยึดมั่นความดี" นะคร้าบ...สาธุ
มีหลายๆตอนที่ชอบตรงกัน หลายๆคนบอกว่าอ่านแล้วรัก
หลวงพ่อมากขึ้น ผมก็เช่นกัน แต่...ผมรู้สึกอีกอย่างนึงด้วย
ผมดีใจมากๆที่หลวงพ่อมีอุปัฎฐากอย่างพี่โค้ก!
เกือบลืมไป...ผมชอบคำนิยามของพี่โน้ส-อุดมจังเลย
อีกตอนนึงในเล่มที่ชอบมากๆ...ขออภัยจำวันที่ไม่ได้
แต่จำได้ว่าเป็นช่วงที่หลวงพ่อจำเป็นต้องย้ายรพ.
แล้วพี่โค้กก็บอกว่า...คุณอนันต์ มีคุณอนันต์

[ณ ๐๗๒]

3 ธันวาคม 2542

ก่อนนอนคืนนี้ติดค้างในใจว่าจะต้องทบทวนหน้าที่แห่งชีวิตซึ่งมีอยู่ 4 ข้อ

1 หน้าที่การงาน

2 หน้าที่ส่วนตัว

3 หน้าที่สังคม

4 หน้าที่หลักแห่งชีวิต

[นู๋น้อยนักค้นหา]

อ่านแล้วแต่ยังอ่านไม่จบเลยแต่รู้สึกดีมากเลย

[บ่าวอุบล]

อ่านจบแล้วสองรอบ น้ำตาร่วง อิ อิ

[หมอป๊อง]

ว้า ..ยังไม่ได้อ่านเลย ..ตก รถไฟ..
...
ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ
แหม ถ้าคุณdhammabotทำเป็นe-bookล่ะ แจ๋วเลย
(แบบ ชอบ ของ ไฮเทค..ไม่ได้เหนียวนะ.. อิ อิ)

[Ozeria]

สาธุ เดี๋ยวกลับบ้านจะไปขอยืมทิดพี่ชายมาอ่านดีกว่า

[Tree]

สาธุ ครับผม
สงสัยผมคงต้องหาเอามาอ่านเสียแล้วซิครับ

[ใส ใน สว่าง]

อ่าน จบ แล้ว เหมือน กัน นะ ... มี ตอน นึง ชอบ มาก ๆ ตอน ที่ พระเดชพระคุณหลวงพ่อป่วย แล้ว พี่ โค๊ก แอบ ลอง กิน ยา ต้ม ที่ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ฉัน พี่ โค๊ก ถึง กับ อ๊อก ออก มา และ คิด ว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ฉัน เข้า ไป ได้ อย่าง ไร ทุก วัน ประมาณ นี้ ^ ^

[TID ธทย๓๕]

เดียวสอบเสร็จแล้วจะอ่านครับ

[niwat]

สาธุ ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ