สรุปกรณีศึกษากฎแห่งกรรม
อัมพาตก็หาย ตายแล้วฟื้น
03/08/2548
รับบุญสรุปย่อโดยคุณหมอหลิว "extra"
อัมพาตก็หาย ตายแล้วฟื้น
03/08/2548
รับบุญสรุปย่อโดยคุณหมอหลิว "extra"
QUOTE
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาวหนึ่งที แล้วนำมาเล่าสู่กันฟังเป็นนิยายปรัมปรา
เจ้าของเคสแต่งงานกับหนุ่มวิศวกรชาวต่างประเทศ มีปัญหามีบุตรยาก ต้องไปขอลูกจากวัด ๗ แห่งในเมืองไทย จึงสามารถมีลูกได้ มีลูกพิการ ๒ คน และสามีก็มาป่วยเป็นอัมพาต
คุณพ่อของเจ้าของเคส รับราชการครูที่ จ.อุบลราชธานี เป็นคนดีมีน้ำใจ เป็นมรรคนายกที่วัดใกล้บ้าน คอยดูแลอุปัฏฐากพระ เสียชีวิตด้วยอาการปวดท้องอย่างรุนแรง เมื่ออายุ ๗๘ ปี ด้วยวิบากกรรมในอดีตที่เคยฆ่าสัตว์ด้วยลูกธนู หรือล่าสัตว์เป็นเกมกีฬามาส่งผล ตายแล้วไปเกิดเป็นอากาศเทวา มีวิมานทองขนาดปานกลาง ด้วยบุญที่อุปัฏฐากพระ
คุณแม่ของเจ้าของเคส เป็นแม่บ้าน ทำบุญตามประเพณี นอนหลับไปเฉยๆ แล้วเสียชีวิต เมื่ออายุ ๘๒ ปี ตายแล้วไปเกิดเป็นอากาศเทวา ในวิมานเดียวกันกับคุณพ่อ ด้วยบุญที่ทำร่วมกันมา และยินดีในบุญด้วยทุกครั้งที่พ่ออุปัฏฐากพระ
เจ้าของเคสทำอาชีพขายตั๋วเครื่องบินได้พบรักกับหนุ่มวิศวะชาวต่างประเทศ หลังจากแต่งงานกัน ทั้งสองใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศ อยู่ด้วยกันมา ๗ ปีก็ยังไม่มีลูก เพราะยังไม่มีกายละเอียดใดมาเกิด จึงบินมาขอลูกที่วัด ๗ แห่งในเมืองไทย อารักขเทวาจึงให้ภุมเทวาที่ได้เวลาเกิดตามขึ้นเครื่องมาวัดละกายละเอียดเกิดเป็นลูก ๗ คน
สามีของเจ้าของเคสมีปัญหาที่ทำงาน ถูกฟ้องศาลและพักงาน ทำให้เครียดจนเป็นอัมพาต จนต้องรักษาตัวในโรงพยาบาล เป็นผลจากวิบากกรรมฆ่าสัตว์บูชายันต์ในอดีต ตามความเชื่อของคนยุคนั้น ที่หายได้เพราะบุญในอดีตที่เคยบริจาคยารักษาโรค
ธุรกิจของเจ้าของเคสโดนโกงไป ๓ ล้านบาท เป็นหนี้ธนาคาร ๔ ล้านบาท และยังต้องผ่อนบ้านอีก ๓ ล้านบาท ที่ถูกโกงจนหมดตัว พบกับวิกฤตจนแทบประคองชีวิตไม่ได้ เพราะกรรมในอดีตทำการค้าและเคยโกงเขามาก่อน ทำให้เขาหมดตัว และพบกับวิกฤตคล้ายชีวิตของเจ้าของเคสในปัจจุบัน ขณะนั้นเจ้าของเคสกำลังครรภ์แก่ใกล้คลอดลูกคนที่ ๖ จึงตัดสินใจไปพบกษัตริย์ เจ้าของเคสขอให้ท่านช่วยให้ลูกมีกินไปวัน ๆ ท่านแจกให้ลูกเจ้าของเคสคนละซอง ทั้งหมด ๕ ซอง มีเงินรวมกันทั้งหมดถึง ๕๐๐ ดีนา คิดเป็นเงินไทย ๕๐,๐๐๐ บาท ซึ่งประทังชีวิตไปได้ถึง ๒ เดือน ต่อมาธนาคารหยุดหักหนี้ค่าบ้านจากเงินเดือนของสามี เพราะทรงจ่ายหนี้ให้ทั้งหมดและโอนบ้านให้เรียบร้อย ที่ครอบครัวของเจ้าของเคสได้รับพระบรมราชูปถัมภ์ เพราะบุญของทุกคนที่เคยสงเคราะห์ญาติและคนยากจนในอดีตชาติ รวมกับบุญเก่าของลูกคนที่ ๖ อีกทั้งในชาติที่พระองค์เกิดเป็นมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ ตั้งโรงทานแจกคนยากจน ครอบครัวของเธอเคยได้รับความช่วยเหลือในชาตินั้น มาชาตินี้เมื่อเจอกันอีก ก็ทรงมีพระเมตตาช่วยเหลืออีก ลูกคนที่ ๖ เป็นเพียงคนเดียวในครอบครัวที่เคยเป็นเจ้าหน้าที่ของท่านในอดีต
วันที่เจ้าของเคสไปคลอดลูกคนที่ ๖ เธอต้องขับรถไปเองเพื่อไปคลอดที่โรงพยาบาลคนละแห่งกับสามี แต่ว่ารถเสียระหว่างทาง เพื่อนบ้านจึงนำส่งโรงพยาบาลใกล้บ้าน แต่บังเอิญเตียงไม่ว่าง เธอจึงถูกส่งตัวไปอีกโรงพยาบาลหนึ่งโดยที่เพื่อนบ้านไม่ทราบ วันรุ่งขึ้นเพื่อนบ้านมาเยี่ยมเธอแต่ไม่พบ ถามเจ้าหน้าที่แล้วไม่มีใครทราบจึงคิดว่าเธอตายแล้ว เพื่อนบ้านหวังดี รีบไปแจ้งข่าวแก่สามีซึ่งหมอพึ่งให้ยาสลบ ทำให้อยู่ในอาการสะลึมสะลือ ครึ่งหลับครึ่งตื่น เพื่อนบ้านเขย่าตัวสามีแล้วตะโกนบอกว่า "ภรรยาของเธอตายแล้วนะ" เขาลุกพรวดพราดขึ้นมานั่งและยืนขึ้น ลุกจากเตียงตรงไปหาภรรยาทันที แม้จะอยู่กันคนละโรงพยาบาล ด้วยบุญที่ทำร่วมกันมา ทำให้สามีนึกถึงภรรยา ทำให้บุญได้ช่องส่งผล ลืมไปว่าตัวเองป่วยจึงหายเป็นอัศจรรย์ อีกทั้งสาเหตุที่ป่วยก็มาจากความเครียด มิใช่มาจากทางร่างกายโดยตรง
ขณะที่เจ้าของเคสกำลังเตรียมเข้าห้องคลอดที่โรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่ง อยู่ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่นเช่นเดียวกัน ได้ยินเสียงของสามีเรียก ทำให้เธอไม่แน่ใจว่าเป็นสามีเธอหรือว่าเป็นผีกันแน่ เพราะว่าเขาป่วยเป็นอัมพาตอยู่ที่โรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่ง เมื่อเอื้อมมือไปจับดูเป็นเนื้อคนนี่ไม่ใช่ผี ตัวสามีหายจากอัมพาต กลับมาเป็นปกติดีทุกอย่าง เพราะในอดีตทั้งสามีและภรรยาเคยบริจาคยารักษาโรค ให้แก่คนยากจน โดยภรรยาเป็นคนชวนให้ทำ
เมื่อเจ้าของเคสคลอดลูกคนที่ ๖ แล้ว กษัตริย์ทรงเมตตาตั้งชื่อให้เหมือนกับพระองค์ท่าน เพราะลูกคนที่ ๖ ในอดีตเคยเป็นเจ้าหน้าที่แจกอาหาร ในโรงทานของมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ ซึ่งผลบุญนั้นส่งผลให้ท่านได้มาเป็นกษัตริย์ในปัจจุบันนี้ ครอบครัวของเจ้าของเคสได้รับพระบรมราชานุเคราะห์มาจนถึงทุกวันนี้ และทรงสิ้นพระชนม์เมื่อพระชนม์พรรษา ๖๖ ปี ชีวิตหลังความตายของพระองค์ ได้เข้าไปสู่สถานที่ที่ท่านเข้าใจว่า เป็นอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า มีวิมานทองที่มีสถาปัตยกรรมคล้ายตอนเป็นมนุษย์ เสวยสุขด้วยความปีติ จากผลทานบารมีในอดีตและปัจจุบันที่ทรงทำไว้ ทรงมีความปรารถนาให้ทุกคนและครอบครัวของเจ้าของเคสได้มาอยู่ตรงนี้ ซึ่งเธอและครอบครัวควรทำบุญทุกบุญและอุทิศให้พระองค์ แม้ต่างความเชื่อ แต่ก็สามารถรับบุญได้ เพราะว่าทรงมีจิตใจงดงาม และจะทำให้พระองค์เข้าใจเรื่องบุญมากยิ่งขึ้น
ลูกชายคนที่ ๓ ของเจ้าของเคส เกิดมามีความผิดปกติ ไม่มีช่องขับถ่ายทั้งของแข็งและของเหลว ที่เขามีความผิดปกติเช่นนี้ เพราะวิบากกรรมในอดีต เขาได้เลี้ยงสุนัขไว้หลายตัว มีอยู่ตัวหนึ่งขับถ่ายไม่เป็นที่เรี่ยราด เขารำคาญจึงเหลาไม้เป็นรูปสามเหลี่ยมไปอุดทวารหนักของสุนัข ส่วนทวารเบาก็เอากิ๊บหนีบไว้ ทำให้มันทุกข์ทรมาน และได้เอาออกในภายหลัง แพทย์ผ่าตัดเปิดช่องให้ของเสียออกและใส่ผ้าอ้อมไว้ตลอดเวลา ถูกผ่าตัดหลายครั้ง จนล่าสุดอายุได้ ๑๕ ปี หมอนัดตรวจความพร้อมก่อนผ่าตัดอีก เขาเกิดช๊อคและหยุดหายใจ หมอแสดงความเสียใจกับเจ้าของเคสที่ช่วยเขาไม่ได้ พร้อมกับถอดเครื่องช่วยหายใจออก เมื่อหมอบอกว่าเขาตายแล้ว เจ้าของเคสเสียใจมาก ร้องไห้ฟูมฟาย เขย่าตัวลูก และรำพันถึงลูกชายสุดที่รัก ทันใดนั้นมีเสียงดังเอ๊กซ์และเห็นลูกชายลืมตาขึ้นมา กลับมาหายใจได้ และหายป่วยอย่างอัศจรรย์โดยไม่ต้องผ่าตัดอีกต่อไป นิสัยใจคอเปลี่ยนไป ช่วยเหลือตัวเองได้ทุกอย่าง จนเจ้าของเคสคิดว่ามีวิญญาณอื่นมาเข้าสิง สาเหตุที่ลูกเธอฟื้นขึ้นมาได้ เพราะความจริงแล้วเขาแค่สลบไปจนหมอคิดว่าตาย ร่างกายหยุดทำงานชั่วคราว กายละเอียดยังไม่หลุดออก ไม่มีวิญญาณอื่นมาเข้าสิง กายละเอียดแค่ล่องลอยเตรียมพร้อมที่จะไป แต่ได้ยินเสียงแม่รำพึงรำพัน จึงคิดว่ายังไม่ไปดีกว่า เมื่อคิดอย่างนั้น บุญเก่าที่แม่เคยชวนเขาแจกยารักษาโรคคนยากจนในอดีตได้ตามมาส่งผล พร้อม ๆ กับกรรมเก่าสิ้นสุดลงพอดี จึงทำให้เขาฟื้นขึ้นมาได้และหายป่วยเป็นอัศจรรย์
ลูกชายคนที่ ๔ เป็นเด็กดาวน์ หัวใจรั่วและพูดไม่ได้ เพราะกรรมสุราและฆ่าสัตว์ในอดีตมาส่งผล ชาตินี้ไม่หาย ต้องสั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ ทั้งทาน ศีล ภาวนา จะได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมในชาติต่อไป หนักก็เป็นเบา เบาก็จะหาย
เจ้าของเคสและครอบครัวเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบกองเสบียง แต่ยังไม่เข้าใจเรื่องมโนปณิธานของหมู่คณะ จึงต้องไปเกิดแดนไกล แต่ยังมีสายบุญที่ทำร่วมกันมา ทำให้มาเจอกันอีกในชาตินี้ ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย
รับบุญสรุปย่อโดยคุณหมอหลิว "extra"
ด้วยรักจากใจ ด้วยห่วงใย จากใจจริง
