ความสุข
ความเอ๋ย ความสุข ใครใครทุก คนชอบเจ้า เฝ้าวิ่งหา
"แกก็สุข ฉันก็สุข ทุกเวลา" แต่ดูหน้า ตาแห้ง ยังแคลงใจ
ถ้าเราเผา ตัวตัณหา, ก็น่าจะสุข, ถ้ามันเผา เราก็ "สุก" หรือเกรียมได้
เขาว่าสุข สุขจริงเน้อ อย่าเห่อไป มันสุขเย็น หรือสุขไหม้ ให้แน่เอย ฯ
อาจารย์ไก่
ถ้าคนเราเปรียบเหมือนไก่ให้ดูดี มันไม่มีนอนไม่หลับไม่ปวดหัว
ไม่มีโรคประสาทประจำตัว โรคจิตรไม่มากลั้วกับไก่น้อย
คนในโลกกินยาเป็นตันตัน พวกไก่มันไม่ต้องกินสักแต่น้อย
หลับสนิทจิตสบายร้อยทั้งร้อย รู้สึกน้อยแห้งน้ำใจอายไก่เวย
ได้เป็นคนหรือจึงได้นอนไม่หลับ ควรจะนับว่าเป็นบาปหรือบุญเหวย
มีธรรมะกันเสียนะอย่าละเลย อยู่เสบยไม่ละอายแก่ไก่มัน
ตัวกู ตัวสู
อันความจริง "ตัวกู" มิได้มี แต่พอเผลอ มันเป็นผี โผล่มาได้
พอหายเผลอ "ตัวกู" ก็หายไป หมด "ตัวกู" เสียได้ เป็นเรื่องดี
สหายเอ๋ย จงถอน ซึ่ง "ตัวกู" และถอนทั้ง "ตัวสู" อย่างเต็มที่
มีกันแต่ ปัญญา และปรานี หน้าที่ใคร ทำให้ดี เท่านี้เอย
อยู่ให้เหมือนลิ้นงูในปากงู
นั่นลูกตา มองเห็น ไม่เป็นหมัน เขาใช้มัน เล็งแล แก้ปัญหา
อยู่ในโลก อย่างไร ไม่ทรมาน์ พิจารณา ตรองไป ให้จงดี
อยู่ให้เหมือน ลิ้นงู ในปากงู ไม่เคยถูก เขี้ยวงู อยู่สุขศรี
อยู่ในโลก ไม่เคยถูก เขี้ยวโลกีย์ เป็นเช่นนี้ อุปมา อย่าฟั่นเฟือน
คิดดูบ้าง นั่งได้ ในปากงู ก็ไม่ถูก เขี้ยวงู อยู่เสมือน
นั่งในห้อง แสนสบาย ภายในเรือน มีเค้าเงื่อน เหมือนพระ- ภควันต์
อยู่ในโลก ไม่กระทบ โลกธรรม อยู่เหนือกรรม เหนือทุกข์ เป็นสุขสันต์
ใครมีตา รีบเคารพ นอบนบพลัน รีบพากัน ทำตาม ยามนี้เอยฯ
(พุทธทาส อินฺทปัญโญ)