กราบนมัสการพระอาจารย์....กราบเรียนท่านผู้รู้ทุกท่าน.
กระผมได้ติดจานดาวธรรมได้ประมาณ 1 เดือนแล้วและได้ดูรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาแล้วมีปัญหาดังนี้
- อยากทราบอายุขัยโดยเฉลี่ยบนสวรรค์แต่ละชั้นเมื่อเทียบกับเวลาบนโลก
- บนสวรรค์มีกลางคืนกลางวันหรือไม่กิจกรรมของท่านเทพท่านทำอะไรกันบ้าง
มีกิจกรรมการทำบุญหรือบำเพ็ญบุญหรือไม่
- ท่านเทพที่อยู่บนสวรรค์จะลงมาเยี่ยมเยือนบนโลกมนุษย์ได้หรือไม่
กราบขอบพระคุณท่านมา ณ.โอกาศนี้ด้วย
1 คะแนน
อยากทราบอายุขัยโดยเฉลี่ยบนสวรรค์แต่ละชั้น
เริ่มโดย
*ลูกพระธรรมจากเชียงใหม่*
, Jul 14 2005 07:54 PM
มี 2 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#2
หยุดอะตอมใจ
-
- Members
- 729 โพสต์
- Gender:Male
โพสต์เมื่อ 14 July 2005 - 08:37 PM
ตอบข้อแรกก่อนนะครับ 
จาตุมหาราชิกา - 500 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 50 ปีมนุษย์, คิดเป็น 9 ล้านปีมนุษย์
ดาวดึงส์ - 1,000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 100 ปีมนุษย์, คิดเป็น 36 ล้านปีมนุษย์
ยามา - 2000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 200 ปีมนุษย์, คิดเป็น 144 ล้านปีมนุษย์
ดุสิตา - 4000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 400 ปีมนุษย์, คิดเป็น 576 ล้านปีมนุษย์
นิมมานรดี - 8000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 800 ปีมนุษย์, คิดเป็น 2304 ล้านปีมนุษย์
ปรนิมมิตวสวัตดี - 16000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 1600 ปีมนุษย์, คิดเป็น 9216 ล้านปีมนุษย์
แนะนำให้ศึกษาวิชา จักรวาลวิทยาจาก DOU นะครับ
http://www.dou.us/el...gl101ebook.html
จาตุมหาราชิกา - 500 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 50 ปีมนุษย์, คิดเป็น 9 ล้านปีมนุษย์
ดาวดึงส์ - 1,000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 100 ปีมนุษย์, คิดเป็น 36 ล้านปีมนุษย์
ยามา - 2000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 200 ปีมนุษย์, คิดเป็น 144 ล้านปีมนุษย์
ดุสิตา - 4000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 400 ปีมนุษย์, คิดเป็น 576 ล้านปีมนุษย์
นิมมานรดี - 8000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 800 ปีมนุษย์, คิดเป็น 2304 ล้านปีมนุษย์
ปรนิมมิตวสวัตดี - 16000 ปีสวรรค์, 1 วัน 1 คืน = 1600 ปีมนุษย์, คิดเป็น 9216 ล้านปีมนุษย์
แนะนำให้ศึกษาวิชา จักรวาลวิทยาจาก DOU นะครับ
http://www.dou.us/el...gl101ebook.html
แค่นี้ยังทำไม่ได้ แล้วจะไปปราบมารได้ไง
#3
ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี
-
- Members
- 2171 โพสต์
"ความเพียรเครื่องเผากิเลสพึงกระทำเสียแต่วันนี้"
- Gender:Male
- Location:ราชอาณาจักรสยามประเทศ
- Interests:ADVANCE MEDITATION
โพสต์เมื่อ 15 July 2005 - 03:48 AM
ตอบข้อ ๒ สำหรับในสวรรค์ชั้นต้นๆ ได้แก่ จาตุมหาราชิกาและดาวดึงส์ นั้น หากพิจารณาตามแผนภูมิจักรวาลแล้ว จะเห็นว่า ยังอยู่ในรัศมีแห่งวงโคจรของดวงอาทิตย์-ดวงจันทร์ ตลอดจนดาวเคราะห์ทั้งหลาย จึงยังคงมีกลางวัน-กลางคืนอยู่ ส่วนสวรรค์ตั้งแต่ชั้นยามาขึ้นไปนั้น เป็นสวรรค์ที่อยู่เหนือการโคจรของดาวเคราะห์ต่างๆ เหล่าทวยเทพในสวรรค์ชั้นดังกล่าว จึงอาศัยสังเกตจากการหุบและบานของดอกไม้ทิพย์ในทิพยวิมาน เป็นเกณฑ์ในการตัดสินกลางวัน-กลางคืนแทน สำหรับเหล่าเทพทั้งหลาย โดยเฉพาะสวรรค์ชั้นที่ ๑ และ ๒ นั้น จะมีขนบธรรมเนียมประเพณีและวิถีการปฏิบัติที่คล้ายคลึงกันกับมนุษย์ (แต่จะมีความประณีตกว่าในภพมนุษย์) เนื่องจากเป็นภพที่อยู่ใกล้กันกับภพมนุษย์ ส่วนสวรรค์ตั้งแต่ชั้นยามาและดุสิตนั้น จะเป็นเทพที่ฝักใฝ่ในการเจริญธรรม กิจปฏิบัติแห่งทวยเทพจึงเน้นที่การฟังธรรม (อาทิ จากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นต้น) และเจริญภาวนาธรรมเสียส่วนใหญ่ สำหรับการบำเพ็ญบุญบารมีบนสวรรค์ (ทุกชั้น) สามารถกระทำได้แต่เพียงการฟังธรรมและเจริญภาวนาธรรมเท่านั้น มิอาจที่จะบำเพ็ญทานและรักษาศีลได้เลย
ตอบข้อ ๓ ได้ครับ ถ้าหากมีกิจจำเป็น (อาทิ ในวันพระใหญ่ขึ้น ๑๕ ค่ำ) และทั้งนี้ ยังขึ้นอยู่กับการตั้งจิตปรารถนาอีกด้วย
ตอบข้อ ๓ ได้ครับ ถ้าหากมีกิจจำเป็น (อาทิ ในวันพระใหญ่ขึ้น ๑๕ ค่ำ) และทั้งนี้ ยังขึ้นอยู่กับการตั้งจิตปรารถนาอีกด้วย
"ปญฺญา นรานํ รตนํ ปัญญาเป็นรัตนะของนรชน"
พระพุทธภาษิต
ตถาคตรู้วาจาใด ไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบไปด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง ของแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด ไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบไปด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด แม้เป็นของจริง เป็นของแท้ และไม่ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง ของแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด ไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบไปด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด แม้เป็นของจริง เป็นของแท้ และไม่ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
พระอมตะวจนา แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
[/color]
"...พระพุทธศาสนา บริบูรณ์ด้วยสัจธรรมที่เป็นสาระ และเป็นประโยชน์ในทุกระดับ
แต่จะต้องศึกษาให้มีความรู้ความเข้าใจ และปฏิบัติให้เหมาะสมแก่ภาวะปัจจุบัน
ด้วยศรัทธาและปัญญาที่ถูกต้อง จึงจะเกิดเป็นประโยชน์ขึ้นได้..."
"รู้ใดก็ไม่ประเสริฐ เท่ารู้แจ้งด้วยปัญญาธรรมอันเกิดมีในตน"
"อัศวินปฏิญาณตนเป็นคนกล้า
ดวงใจเปี่ยมคุณธรรม
ซื่อตรงยึดมั่นในวาจาสัตย์
อุทิศชีวิตพิชิตมาร"
แต่จะต้องศึกษาให้มีความรู้ความเข้าใจ และปฏิบัติให้เหมาะสมแก่ภาวะปัจจุบัน
ด้วยศรัทธาและปัญญาที่ถูกต้อง จึงจะเกิดเป็นประโยชน์ขึ้นได้..."
พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
๑๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๑๒
"รู้ใดก็ไม่ประเสริฐ เท่ารู้แจ้งด้วยปัญญาธรรมอันเกิดมีในตน"
"อัศวินปฏิญาณตนเป็นคนกล้า
ดวงใจเปี่ยมคุณธรรม
ซื่อตรงยึดมั่นในวาจาสัตย์
อุทิศชีวิตพิชิตมาร"
[color="#990000"]ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี
