มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[จอมเทพ]

สวัสดีครับเพื่อนเว็บ DMC ทุกๆท่าน

ก็อย่าพึ่งเข้าใจผิดคิดว่าจอมเทพเอาอีกแล้วนะครับ จะมาโม้อะไรอีกรึเปล่า ยังไม่เข็ดอีกหรือ ไม่ใช่อย่างนั้นครับ จอมเทพไม่ได้เป็นไวรัสตัวฉกาดขนาดนั้น ที่ใครๆก็อยากที่จะDeleteมันทิ้งไปซะให้พ้น ใจเย็นๆครับ ใจเย็นๆ

ขอบอกว่าสบายใจได้เลยครับ วันนี้จอมเทพมาในมาดใหม่ครับ ขอเปลี่ยนไสตน์เรื่องเล่า แต่ไม่เปลี่ยนไสตน์เล่าเรื่องนะครับ คือเปลี่ยนจากการเล่าเรื่องผี มาเป็นเล่าเรื่องผลบุญแทนก็แล้วกันนะครับ 555555 (ยังขี้โม้เหมือนเดิม)

เรื่องที่ว่านั้นก็มีอยู่ว่า

ในสมัยที่จอมเทพยังเป็นเด็ก ประมาณวัยสรุ่นนะครับ 14-15 นี่แหละ คุณครูท่านพาจอมเทพกับเพื่อนๆจอมเทพ ไปทัศนศึกษากัน ขอบอกว่าเรื่องเที่ยวนะชอบครับ จะไปไหนขอให้บอก แต่ถ้าจะชวนจอมเทพไปดื่มเหล้าสูบบุรี่ในผับในบาร์แล้วละก็ ไม่มีทางครับ เพราะจอมเทพถูกปลูกฝังมาดีครับ เรื่องนี้เพื่อนๆของจอมเทพเขาจะรู้กันดี ว่าถ้าขืนไปชวนไอ้เจ้านี่นะ ไม่มีทางสำเร็จ เขาบอกว่าผมมันซื่อว่างั้น แนะ ไม่ไปก็ยังมาทิ้งท้ายให้เราคิดหนักอีก

นึกในใจ เรื่องนี้จอมเทพขอซื่อละกัน ถ้าขืนไปฉลาดเรื่องนี้เข้า มีหวังพระมารดาทรงกริ้วเป็นแน่ (ขอบอกว่าแม่ของจอมเทพนะ โหดมากๆ ) แค่ทำรองเท้าหายนะ วันนั้นห้ามนอนบ้าน จะไปนอนไหนก็ไป ดีนะไม่ตัดแม่ตัดลูกกันเลย แต่ถึงจะโหดอย่างไร จอมเทพก็ไม่คิดถึงขนาดทำอนันตริยกรรมท่านหรอกนะครับ จอมเทพรักท่านมาก เพราะที่จอมเทพได้ดีมาจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะเสด็จแม่นี่แหละครับ พอครับพอ เดี๋ยวเข้าเรื่องไม่ได้ซักกะที


วันนั้นนะครับ อาจารย์ท่านพาไปเที่ยวเอ้ย!ไม่ใช่ ไปทัศนศึกษาครับ ศูนย์วิทยาศาสตร์ไทยนู้นแนะ แถวๆปทุมเรานี่แหละครับ พึ่งมารู้ทีหลังว่าวัดเราก็อยู่ใกล้ๆนี่เอง ว้า....คงยังบุญไม่ถึง จึงได้แค่เฉียวๆ

พอเที่ยวตรงนี้เสร็จ ก่อนจะกลับทางขณะทัวว์ ก็พาบรึ้น!รถไปนู้นเลยครับ ไปแถวๆบางแสนนู้นแนะครับ ก้นึกว่าจะพาไปเล่นน้ำทะเล ที่ไหนได้พาพวกเราแวะชมปฎิมากรรมจำลองนรกสวรรรค์ครับ "เอ่าครูให้เวลา 1ชม.เท่านั้นนะในการเข้าชม" คิดในใจ มันนานไปมั๊งครับ "ไม่นานหรอกครูจะให้พวกเธอจดบัณทึกด้วย" เอ่ารู้ความคิดเราซะอีก เอ่าจดกันเข้าไป จดกันใหญ่ มีอะไรผ่านก็จดๆ

แต่ขณะที่จดไปเพลินๆอยู่นั้น พลันก็เหลือบไปเห็นเพื่อนๆหลายคนเขาพากันหยอดเหรียญให้กับปฎิมากรรมต่างๆกัน "เอ่ามีที่หยอดด้วยเหรอ" อ่อ...น่านุกดี เอาบ้าง ไหนดูในกระเป๋าโดลาเอม่อนก่อน จ้าก! 15 บาท งั้นกลับไปเริ่มต้นใหม่ดีกว่า อะ 1 กริ๊งๆๆๆๆ อะ 2 กริ๊งๆๆๆๆ ผมหยอดไปทีละรูปๆ รูปละหนึ่งบ้างสองบ้างหรือมากกว่านั้นบ้าง 555555 นุกดีแฮะ ผมมีความสุขมากๆบัณเทิงมากๆ แต่ก้ไม่รู้ว่านี่คือการทำบุญนะ ทำๆตามเพื่อนเขาก้เท่านั้นเองครับ

พอผ่านประตูนรกไป ก็มาสู่ประตูสวรรค์อีก โอ้...ว้าว มันต่างจากนรกโดยสิ้นเชิง มีที่ให้อาหารปลา มีที่เสี่ยงเซียมซี มีเทพสวรรค์ยืนยิ้มแช่งอยู่ตลอดแนว เอ่าหยอดกันเข้าไป โยนกันเข้าไป กริ๊งๆกร๊างๆหนุกหนานกันใหญ่

เวลาผ่านไปนาน เพื่อนๆเขาก็พากันขึ้นรถหมด คงเหลือแต่จอมเทพนี่แหละที่ยังคงหนุกหนานวิ่งหยอดเหรียญไปเลื่อยๆ
"เฮ้!นาย ไปได้แล้ว เขาขึ้นรถกันหมดแล้ว" "เอ่าเหรอ กำลังหนุกหนานเชียว" อะไปก็ไป ผมวิ่งไปขึ้นรถเป้นคนสุดท้าย แฮะๆแฮะเหนื่อยยยยยย


พอขึ้นไปถึงรถยังไม่ทันหายเหนื่อยเลย "เอ้า....นักเรียนใครที่มีรายชื่อต่อไปนี้ออกมาหาครูนะ" ฮื่อ!มีเรื่องอะไรเหรอ คุณครูก็เรียกชื่อไปเลื่อยๆ เด็กชายนู้นเด็กหญิงนี่ จนมาถึงชื่อผม เฮ้ย!มีชื่อเราด้วย เอาละสิเราไปทำอะไรไว้กับเขาละเนี่ย เอ๊ะแต่ว่าชุดที่ออกมาก็เห็นจะดูคุ้นๆนะ

"เอ่อพวกเรานะ พอดีวันที่ไปแข่งขันเชิงวิชาการนะครูลืมให้เงินพวกเธอชื้อกับข้าวไป อะ.....ขอบคุณครับๆๆๆ ขอบคุณค่ะๆๆๆๆ โถ่ก็นึกว่าเรื่องอะไรครับอาจารย์ ก็บอกพวกผมตั้งแต่ทีแรกก็ได้ ไอ้เราก็กลัวแถบตาย "เท่าไหร่ละเนี่ย" พอนับจำนวนเงินดูผมแทบตกใจ ทุกท่านลองจินตนาการดูตามจอมเทพนะครับว่าจอมเทพตกใจทำไม

อะ เฉลยก็ได้ครับ เพราะว่าจำนวนปัจจัยมันมี.........................สิบ......ห้า........บาทครับ เอ่าแล้วทำไมละ ก็ลองกลอเทปกลับไปดูอีกรอบสิครับ ไปดูว่าจอมเทพใช้เงินทำบุญกี่บาทในช่วงเวลาที่จอมเทพไปเที่ยวนรกสวรรค์มา แล้วจะตกใจเหมือนๆกับจอมเทพ

จอมเทพได้แต่ยืนงงตัวเองว่า ทำไมเงินที่พึ่งหยอดไปเมื่อสักครู่นี้มันได้คืนหมดเลย ตอนนั้นจอมเทพยังไม่รู้จักเรื่องของผลบุญอะไรนี่หรอกนะครับ ก็ได้แต่พูดด้วยความปลื้มกับเพื่อนไปว่า "เป็นไปได้ยังไง ก้เราทำความดีจนเงินหมดไปเมื่อกี่นี้ แล้วก็ได้คืนมาเหมือนเดิมเลย ถ้าเพื่อนเขารู้เรื่องบุญตอนนั้นซะหน่อย เขาก็คงจะสาธุกับจอมเทพสินะ 5555

นั่นเป้นอานุภาพบุญเรื่องแรกครับที่จอมเทพได้ประสบมากลับตัวเอง พอนึกถึงบุญนี้คราใดจอมเทพก้จะปลื้มทุกทีครับ ที่จริงแล้วเรื่องมันละเอียดกว่านี้อีกครับ แต่ว่าจอมเทพเรียบเรียงถ้อยคำได้เพียงแค่นี้แหละครับ เพราะว่าภาพของความปีติมันอธิบายได้ยาก

มีคำกล่าวว่า ภาพหนึ่งภาพ สามารถอธิบายแทนคำพูดได้หลากหลายล้านคำ แต่เชื่อไหมครับว่า ภาพของความปีติที่บังเกิดขึ้นในใจเรา ไม่สามารถที่จะอธิบายความให้หมดสิ้นไปได้ครับ จะมีก้แต่เจ้าของความปีตินั้นแหละครับที่จะรับทราบมัน และเข้าใจมันดี

สุดท้ายนี้จอมเทพก็ขอขอบคุณทุกๆท่านนะครับที่ อดทน ติดตามบทความที่ยาวนิดๆของจอมเทพจนมาถึงบรรทัดสุดท้ายนี้ได้ ขอบคุรมากๆครับ โอกาสหน้าจอมเทพจะแวะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ ไปละ


กุญแจวิเศษ

[hk_girlza]

เหลือเชื่อ ยังมีต่อ ภาค 3 อีกแหน่ะ

[the miracle girl ^__^]

สาธุค่ะ

จะติดตามอ่านโคตรเชื่อ ภาค 4 ค่ะ

[Ozeria]

เนื้อหาน่ารัก น่าเอ็นดูมาก

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

[Nu~NamMonz~]

วู้ๆๆๆๆ
พี่ชาย
ชอบๆ



อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

[จอมเทพ]

รูปนะ น่ารักจัง

[tnawut]

สาธุ