ค้นหาเนื้อหา
ชาย
เมื่อวันเสาร์ที่ 4 ตุลา ขณะขับรถไปวัดใหญ่เพื่อถวายสร้อยคอทองคำกับหลวงพ่อ แม่ของผมได้โทรมาถามว่าผมอยู่ภูเก็ตหรือ ผมได้บอกว่ากำลังเดินทางมาวัด ไม่กล้าเอ่ยว่ากำลังมาลักลอบถวายสร้อยคอทองคำเพื่อหล่อหลวงปู่ เพราะแม่ยังนับถือเทวนิยมอยู่ เกรงว่ายังไม่ศรัทธา แม่เพิ่งผ่าตัดเข่ามาได้กว่าเดือนยังเจ็บแผลและเดินด้วยไม้เท้าอยู่ แม่ได้ปรารภว่าตั้งแต่ผ่าตัดมาได้มีโอกาสดูDMCทางUBCแล้วเกิดกุศลศรัทธาอย่างแรงกล้าจะร่วมบุญหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำ 1 บาทแต่ไม่มีปัจจัย แม่ได้ปรารภกับเพื่อนแม่ที่เข้าวัดมานาน เพื่อนแม่ได้แนะนำให้ตั้งจิตอธิษฐานกับหลวงปู่จะได้ร่วมบุญอย่างอัศจรรย์
ผมได้ฟังดังนั้น จึงได้สารภาพบุญกับแม่ว่ากำลังมาลักลอบทำบุญถวายสร้อยคอ 5 บาททองคำ แม่ได้ยินดังนั้นจึงขออนุโมทนาบุญอย่างดีอกดีใจ ผมก็บอกต่อไปว่าแม่ไม่ต้องอนุโมทนาบุญหรอกเพราะตั้งใจจะบอกว่านี่เป็นบุญของแม่เช่นกัน ด้วยสร้อยอันนี้แม่ก็มีส่วนร่วมจ่ายมากว่า 10 ปีแล้ว แม่ก็ยิ่งปีติยินดีขึ้นไปอีก
หลังจากหลวงพ่อให้พรเสร็จ ผมจึงโทรไปหาแม่เพื่อแจ้งให้ทราบว่าได้ถวายเรียบร้อยแล้ว ยังไม่ทันที่ผมจะเอ่ยเสียงแม่ก็พรั่งพรูออกมาว่า “บุญนี้แรงจริงๆ หลังจากวางหูครั้งแรกแม่ก็เดินได้ไม่ปวดเข่าทันที ตอนนี้เดินทั่วบ้านจนหาไม้เท้าไม่เจอเลย บุญหล่อหลวงปู่นี้แรงจริงจริง หลวงปู่ท่านศักดิ์สิทธิ์จริงจริง……….”
ขออนุโมทนาบุญร่วมกันนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ
