วันหนาว...ที่อินเดีย
ปลายฝน ต้นหนาวอย่างนี้ ลมหนาวเริ่มมาเยือนทางตอนเหนือของเมืองไทยแล้ว ส่วนกรุงเทพอากาศก็เริ่มสบายขึ้น คนกรุงอยากให้หนาวนานๆ เพราะพอถึงหน้าหนาว สาวๆ ก็ตื่นเต้นจะได้หยิบเสื้อหนาวตัวสวยออกมาใส่กันเสียที บางปีหนาวก็อยู่นาน บางปีก็มาแป๊บเดียว ใส่เสื้อหนาวได้เพียงวันสองวันก็รีบเก็บคืนกลับตู้แทบไม่ทัน เพราะกลับมาร้อนเหมือนเดิม ซึ่งต่างกับเมืองเหนือและอิสานของเราที่เขาไม่อยากให้หนาวนานเลย เพราะหนาวของเขา หนาวจับใจ หนาวเข้ากระดูก ทั้งชาวบ้านในที่ห่างไกลก็มีเครื่องกันหนาวไม่พอเพียง ใครที่อยู่ทางนั้นคงเข้าใจและซาบซึ้งดี ฉันเคยไปนอนบ้านเพื่อนที่เชียงใหม่ตอนหน้าหนาว บ้านอยู่ไกลออกไปจากตัวเมือง ตกกลางคืนหนาวอย่าบอกใครเชียว เพื่อนเจ้าของบ้านนอนห่มผ้าฝ้ายทอมือหนาถึง 7 ผืน เธอบอกว่าอุ่นกว่าผ้านวมเสียอีก
ช่วงนี้ของปีที่แล้ว ฉันได้เดินทางไปอินเดียเพื่อไปกราบสังเวชนียสถาน ฉันไปกับการบินไทยทัวร์เอื้องหลวงซึ่งเขาจัดได้ดีมาก การเดินทางทั้งหมด 6 วัน เรามีแม่ครัวไทยติดตามไปทำอาหารไทยให้กับคณะทัวร์ด้วย คณะของเรามีประมาณ 80 คนมีทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อย นอกจากนี้เขายังมีโปรแกรมไมล์แลกบุญ คือ ผู้โดยสารที่สะสมไมล์การเดินทาง แทนที่จะเก็บสะสมไว้แลกตั๋วเดินทางของตนเอง ก็สามารถบริจาคไมล์นั้นเพื่อร่วมโครงการกับการบินไทยที่นิมนต์พระภิกษุสงฆ์จากวัดต่างๆทั่วประเทศประมาณ 10 รูปได้เดินทางจาริกไปด้วยโดยไม่มีค่าใช้จ่าย กรุ๊ปที่ฉันไปนั้นมีพระภิกษุที่ได้รับนิมนต์มาจากวัดในเชียงใหม่ 5 รูปและพระจากวัดในกรุงเทพอีก 5 รูป
การเดินทางครั้งนั้นฉันประทับใจมาก อีกทั้งอากาศก็หนาว อินเดียยามหนาวนั้น สวยทีเดียวโชคดีที่ฉันเตรียมเสื้อหนาวตัวหนาไปเผื่อไว้ ตอนหอบไปจากกรุงเทพดูพะรุงพะรัง ยังสองจิตสองใจว่าจะหอบไปดีหรือเปล่า ปรากฏว่าเมื่อไปถึงเมืองคยา เครื่องกันหนาวทุกชิ้นได้ใช้หมด พระภิกษูจากเมืองเหนือท่านเตรียมตัวมาดี ท่านจึงมีเครื่องกันหนาวมาพร้อม ทั้งหมวกทั้งอังสะไหมพรม ส่วนพระจากกรุงเทพ ท่านคงคาดไม่ถึงว่าอากาศที่อินเดียจะหนาว เพราะคงจะเคยได้ยินแต่กิตติศัพท์ถึงความร้อนระอุของอินเดีย ท่านจึงมีแต่จีวรที่ครองตามปกติ
พอถึงวันที่สอง ท่านต้องเอาผ้าเช็ดตัวมาช่วยคลุมกันหนาว พวกเราเองก็ไม่รู้ว่าท่านไม่มี มาถึงวันที่สามตอนเช้าหนาวจนพูดควันออกปาก วันนี้ พระจากกรุงเทพทั้ง 5 รูป ต้องใช้ผ้าสีอื่นๆ หลากสีเท่าที่มีมาช่วยห่มกันหนาว ฉันเองก็นึกเป็นห่วงท่านเหมือนกัน นึกถึงผ้า Pashmina ผ้าห่มคลุมไหล่ผืนใหญ่อันเลื่องชื่อของอินเดีย อยากหาซื้อมาถวายให้ท่านห่มกันหนาว จึงถามน้องไกด์คนไทยของเราว่ามีร้านขายแถวนี้ไหม ไกด์บอกว่ามีอยู่แถววัดญี่ปุ่นและวัดธิเบตซึ่งเราจะแวะไปเยี่ยมชมตอนบ่ายแต่ต้องเดินไปอีกไกลสักหน่อย เมื่อไปถึงฉันจึงไม่รอช้า ขอไม่เข้าชมวัดธิเบต จะวิ่งไปที่ร้านให้ทัน เพราะใจฉันอยากจะถวายท่านให้หายหนาว ภาวนาขอให้มีสีที่พระใช้ได้ก็แล้วกัน น้องไกด์ก็ดีใจหาย เธอเป็นห่วงฉัน จึงรีบเรียกสามล้อถีบซิ่งพาฉันไปที่ร้านขายผ้าทันที เพื่อจะได้รีบกลับมาเข้าโปรแกรมเขาได้ทันเวลา
เมื่อไปถึง ...เกินคาด เพราะปรากฏว่าที่ร้านมีสีจีวรอย่างที่พระท่านใช้เลย คงจะมีพระจากนานาชาติเดินทางมามาก คนขายนำผ้ามาให้เลือก 3 คุณภาพ ฉันเลือกคุณภาพดีที่สุดมา 5 ผืน อย่างไม่ลังเล เป็นผ้าเนื้อบางเบาแต่อุ่นมาก ตกราคาผืนละพันกว่าบาท เงินรูปีฉันมีไม่พอ จึงต้องรูดการ์ดแทน พอเซ็นการ์ดเสร็จ ฉันเกิดฉุกคิดขึ้นมาว่า ทำไมเราไม่ถวายพระให้ครบทั้ง 10 รูปเลย ถึงแม้พระจากเชียงใหม่ท่านจะเตรียมมาบ้าง แต่ก็ไม่ใช่เป็น pashmina เนื้อดีอย่างนี้ ฉันจึงรีบให้คนขายหยิบมาให้อีก 5 ผืนทันที รวมแล้วก็เป็นเงินมากอยู่ แต่ฉันไม่เสียดายเลย รีบวิ่งออกจากร้านด้วยหัวใจพองโตที่จะได้มีโอกาสทำบุญที่ไม่ใช่หาทำได้ง่ายอย่างนี้
พอขึ้นรถบัสที่เราจะมุ่งหน้าไปสนามบินคยาเพื่อเดินทางต่อไปเมืองพาราณสี พระจากกรุงเทพท่านอยู่รถบัสคันเดียวกับฉัน จึงรีบนำผ้าไปถวายท่าน แหม..มันบอกไม่ถูกเลยค่ะว่า วินาทีที่ท่านแกะผ้าออกมาห่มทันทีนั้น รู้สึกปลื้มมากเพียงใด ส่วนพระจากเชียงใหม่ฉันไปถวายท่านที่สนามบิน ท่านก็นำมาห่มทันทีเช่นกัน ท่านยังถามเลยว่า ผ้าอะไรเนี่ย.. ทำไมอุ่นจัง
ผู้ร่วมเดินทางในคณะทัวร์ เขาเห็นฉันถวายผ้าแก่พระ เขาก็มาอนุโมทนากัน ก็ขอแบ่งบุญให้สมาชิก DMC ทุกท่านด้วยนะคะ
ที่จริงเมื่อเวลาผ่านไปเกือบปี ฉันลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท จนกระทั่งวันหนึ่ง การบินไทยเขาเชิญลูกค้าทัวร์เอื้องหลวงที่ไปสังเวชนียสถาน ไปรับประทานอาหารร่วมกัน เพื่อเลี้ยงขอบคุณ วันนั้นมีคนไปเยอะมาก ไม่ต่ำกว่า 600 – 700 คน ฉันได้พบผู้ใหญ่หลายท่านที่เดินทางไปด้วยกันในครั้งนั้น งานเลี้ยงเป็นแบบบุฟเฟ่ต์ อาหารรสเลิศอร่อยมาก ขณะที่ฉันกำลังลุกไปเติมอาหารท่ามกลางผู้คนที่เนืองแน่น มีสุภาพสตรีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งปราดเข้ามากอดทักฉันด้วยความดีใจ ก่อนที่ฉันจะตั้งตัวติดว่าท่านเป็นใคร ท่านก็กล่าวก่อนว่า
“เนี่ย เพื่อนที่มาด้วย บอกว่าน้องคนที่ถวายผ้าพระก็มาด้วย พี่เลยรีบเดินมาหาคุณ เป็นอย่างไรบ้างคะ...”
ฉันทักทายกับเธออีกสักพัก ที่จริงจำเธอไม่ได้เท่าไรนัก คงจะอยู่รถบัสอีกคัน แต่เธอจำฉันได้แม่น เวลานั้น ภาพผ้าห่ม Pashmina ที่ฉันถวายพระก็กลับมาแจ่มใสในความทรงจำ สลับกับคำพูดของสุภาพสตรีท่านนั้นที่ว่า “..น้องคนที่ถวายผ้าพระก็มาด้วย”
เออหนอ.. อานุภาพของการทำบุญ ภาพการทำบุญถวายผ้ากันหนาวแด่พระภิกษุสงฆ์ของฉัน คงได้ไปประทับอยู่ในความทรงจำของอีกหลายๆท่าน ฉันนึกขอบคุณเธอที่ทำให้ฉันระลึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ ทำให้นึกถึงทีไรก็ปลื้ม เวลาผ่านไปครบรอบ 1 ปี เห็นลมหนาวมาเยือน จึงระลึกถึงวันหนาวที่อินเดียในครั้งนั้น และนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
(ช่วงนี้ ทัวร์เอื้องหลวงการบินไทยเขาจัดไปอีก เขาจะจัดทุกฤดูหนาวค่ะ ท่านใดที่ยังไม่เคยไป อยากให้ไปจัง ไปเยือนดินแดนของพระพุทธองค์ ไม่ลำบากอย่างที่คิดค่ะ แถม แม่ครัวไทยที่ไปด้วย ก็ทำอาหารอร่อยมากค่ะ )
วันหนาว...ที่อินเดีย
#1
โพสต์เมื่อ 22 November 2008 - 11:25 PM
ข้าวรวงงาม ย่อมโน้มต่ำ
#2
โพสต์เมื่อ 23 November 2008 - 03:02 AM
#3
โพสต์เมื่อ 23 November 2008 - 09:38 AM
#4
โพสต์เมื่อ 23 November 2008 - 10:53 AM
ขออนุโมทนาบุญด้วยคนนะคะ สาธุ
#5
โพสต์เมื่อ 23 November 2008 - 11:07 AM
#6
โพสต์เมื่อ 23 November 2008 - 02:54 PM
#7
โพสต์เมื่อ 23 November 2008 - 06:06 PM
#8
โพสต์เมื่อ 23 November 2008 - 07:19 PM
อยากไปมากเลยค่ะ อินเดีย
#9
โพสต์เมื่อ 24 November 2008 - 09:47 AM
สาธุ
#10
โพสต์เมื่อ 24 November 2008 - 10:51 AM
ตอนนี้หนูนั่งทำงานในห้องแอร์ที่เปิดแอร์เย็นมากมากมากมากมาก
อ่านแล้ว มองเห็นภาพที่คุณ SuperMom ทำไว้เวลานั้นในอดีต
อ่านแล้ว มันช่างอบอุ่นตามไปถึงขั้วหัวใจเลยล่ะค่ะ
อนุโมทนาบุญอันยิ่งใหญ่ด้วยนะคะ
สาธุค่ะ
#11
โพสต์เมื่อ 24 November 2008 - 11:26 PM
#12
โพสต์เมื่อ 25 November 2008 - 09:11 PM
โดยเฉพาะกุศลจิตในการเยือนสังเวชนียสถานและการถวายผ้าPashmina แด่สงฆ์
ของ SuperMom ด้วยครับ
#13
โพสต์เมื่อ 25 November 2008 - 09:39 PM
บุญนี้จะติดตามตัวไปข้ามภพข้ามชาติ ให้ได้ปลื้มกันทุกชาติเลยนะคะ
ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
#14
โพสต์เมื่อ 26 November 2008 - 12:29 PM
#15
โพสต์เมื่อ 26 November 2008 - 07:21 PM
#16
โพสต์เมื่อ 09 December 2008 - 03:20 PM
#17
โพสต์เมื่อ 28 December 2008 - 03:00 AM
ผู้ที่มีจิตใจเข้มแข็งที่สุด ย่อมเป็นผู้ที่สุภาพนุ่มนวลที่สุด