มี 15 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[อภินิหารธรรม]

เวลาตกหลุมรัก หรือคิดถึงใครตลอดเวลา ไม่อยากให้เกิดขึ้น พลังสมาธิช่วยได้ไหมค่ะ มีวิธีไหมค่ะ ขอวิธีแก้ความฟุ้งค่ะ

[Jai-Sai-Sai ใจใสใส]

เคยเป็นเหมือนกันคะ แต่พอออกจากสมาธิก็จะกลับมาคิดเหมือนเดิม เพราะเราต้องอยู่กับความจริง ซึ่งเราอาจจะหลงอยู่คะ
ถ้าเรายิ่งรู้สึกอยากจะตัดความรู้สึกนี้ออกไป มันก็จะยิ่งทำให้คิดถึงมากขึ้นคะ

[อภินิหารธรรม]

ถ้าเรามีสติตลอดว่ากำลังทำอะไรอยู่อาจช่วยได้นิดนิด เมื่อไหร่เผลอก็คิดอีก เราน่าจะต้องมีสติ หรื่อบริกรรมภาวนา สัมมาอระหังตลอดเวลานั่วยืนเดิน นอน กิน ลองดูกันนะค่ะ

[อภินิหารธรรม]

กิเลสที่จรมา

ตอนผมเด็กๆ ที่บ้านมีโอ่งน้ำโตๆอยู่หลายใบ เวลาผู้ใหญ่เผลอ ผมชอบแอบเอามือไปกวนน้ำเล่น (เข้าทำนองกวนน้ำให้ขุ่น) เพื่อให้ตะกอนก้นโอ่งมันกระจายขึ้นมา น้ำที่ดูใสสะอาดก็จะแสดงคุณภาพที่แท้จริงของมันออกมา
เดี๋ยวนี้เวลาเจริญสติสัมปชัญญะ ก็เห็นจิตมันสงบนิ่ง ใสสะอาด เหมือนน้ำใสในโอ่งนั้นเอง แต่เวลามีการกระทบอารมณ์ทางตา หู ... ใจ ตะกอนกิเลส(อาสวะ)ที่นอนเนื่องในสันดานก็จะแสดงตัวออกมาเป็นกิเลส จิตก็ดูเศร้าหมองลง เหมือนน้ำขุ่น แต่พอผัสสะนั้นดับไป ไม่นานกิเลสก็ระงับดับไป มันก็ตกตะกอนลงไปนอนในสันดานของเราอีก


ยิ่งนานวัน ตะกอนก้นโอ่งก็ยิ่งมาก (เหมือนจิตที่มีธรรมชาติไหลลงที่ต่ำตลอดเวลา) พอสังเกตเห็นว่าโอ่งสกปรกมากแล้ว ก็ต้องล้างตะกอนกันทีหนึ่ง แล้วไม่นานมันก็มีตะกอนอีก วนเวียนอยู่อย่างนี้เรื่อยไป เพราะการล้างโอ่งมันยังเป็นวิชาสามัญมาก มันก็แก้ทุกข์ได้เป็นคราวๆเท่านั้น


ส่วนการเจริญสติสัมปชัญญะ เจริญศีล สมาธิ ปัญญา นั้น ถึงจุดหนึ่งจะทำลายความยึดมั่นในจิตลงไป ก็เหมือนการทุบโอ่งน้ำทิ้งไป ตะกอนกิเลสก็ไม่มีที่อาศัยอยู่อีก


วิชาทางโลกจึงไม่มีที่สุด แต่วิชาทางธรรมของพระพุทธเจ้ามีที่สุดครับ [3 ก.พ. 2542]


เรื่อง "จิตประภัสสรแล้วเศร้าหมองเพราะอุปกิเลสที่จรมา" เป็นเรื่องในพระไตรปิฎกเถรวาทแน่นอนครับ ผมเคยอ่านเจอบ่อยๆ แต่จิตที่ประภัสสร(ผ่องใส) หรือที่หลวงปู่มั่นเรียกว่าฐีติจิต ก็ไม่ใช่จิตที่บริสุทธิ์ เพราะยังมีอวิชชา และไม่ใช่จิตเดิมแท้ของเซ็นด้วย


เซ็นนั้นมีรากฐานสืบต่อมาจากพระมหากัสสปะ และมีคำสอนที่พัฒนาออกไปบางส่วน คำสอนของเขาจึงน่าศึกษามากครับ เพราะคงมีส่วนที่มีคุณประโยชน์อยู่บ้าง เพียงแต่เราต้องแยกให้ออกว่าแนวทางนี้อยู่ในคัมภีร์ฝ่ายเถรวาท อันนี้เซ็น อย่านำไปปะปนกัน เพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของเถรวาทไว้ให้มากที่สุด (4 ก.พ. 2542)


ผัสสะเป็นสิ่งที่ต้องมีอยู่เสมอ หนีไปไหนไม่ได้หรอกครับ ถึงแอบเข้าไปอยู่ในถ้ำมืดๆ ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ... ความคิดนึกก็ยังตามไปกระทบใจได้อีก เหมือนที่คุณ BlueJeans กล่าวน่ะครับ ว่าธัมมารมณ์มีพิษสงมาก


เมื่อหนีไม่พ้นก็ต้องรู้เท่าทันจิตของตนเองเรื่อยไป (เพราะความไม่รู้ต่างหาก จิตจึงส่งไปยึดถืออารมณ์แล้วก่อทุกข์ขึ้น ถ้ารู้โดยไม่ยึด ทุกข์ทางใจจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย) หากรู้อยู่ที่จิต เวลามีอารมณ์มากระทบ จะเห็นปฏิกิริยาของจิตต่ออารมณ์นั้น เช่นราคะ หรือโทสะ แล้วก็คอยดูต่อไปอย่าให้เกิดตัณหา (คือการที่จิตทะยานไปยึดอารมณ์ ตามแรงกระตุ้นของกิเลส) เพราะตัณหาคือตัวสมุทัยหรือเหตุให้เกิดทุกข์


ลำพังมีกิเลส ทุกข์ยังไม่เกิด แต่เมื่อใดมีตัณหา ทุกข์เกิดแน่ครับ พระพุทธเจ้าจึงทรงเน้นที่ความสิ้นไปแห่งตัณหา ท่านไม่เคยเน้นที่ความสิ้นไปแห่งผัสสะเลยครับ [5 ก.พ. 2542]

[IQ0]

อ่าน 'ความรักที่น่ารัก' จะดีขึ้น
http://www.tawandham...ly_love_th.html

[suppy001]

อย่าไปตกหลุ่มรักใคร ให้ตกหลุ่มรักตัวเองดีที่สุด...สาธุ

[ถนัด@สืบสานพุทธ]

เมื่อเกิดอาการเช่นนี้ ขณะที่นั่งสมาธิ มันเป็นสิ่งที่ห้ามใจไม่ให้คิดยาก เพราะถ้าเราห้ามมัน มันก็จะเป็นการบังคับใจ จะทำให้เกิดอาการเครียด

วิธีการ ให้ปล่อยให้ความคิดนั้นไหลไปก่อน ถ้าความคิดนั้นไม่ได้คิดไปในทางที่ต่ำ ก็ปล่อยมันไหลไปซักพัก ความคิดนั้นจะหายไปเอง แต่มันก็จะมาใหม่ ในระหว่างที่ความคิดนั้นไหลเข้ามา ให้เรานึกถึง องค์พระ แว้บนึงเข้ามาในใจ เมื่อทำอย่างนี้บ่อยๆ เข้า ความคิดเหล่านั้นจะมีระยะเวลาสั้นลงๆ แล้ววันนึงจะกลายเป็นสิ่งที่ว่างเปล่า

การห้ามไม่ให้คิด มันเป็นสิ่งที่ยาก แต่ให้คิดในเรื่องที่ทำให้มีความสุข สบาย ไม่ไปในทางที่ต่ำ จุดเริ่มต้นของสมาธิต้องมาจากความสบาย ผ่อนคลายก่อน

[นักรบทิศตะวันตก]

ผมเป็นบ่อยน่ะคร้าบ ชอบเผลอ คิดถึง คนที่เราแอบชอบ

แต่ความคิดใดๆก็ตามมันมาได้มันก็ไปได้ครับ

ยิ่งต่อต้านมันยิ่งชัด ยิ่งแสวงหายิ่งไม่เจอ


ที่ใดมีรัก....ที่นั่นมีทุกข์.........ใจขื่นขมระทมชั่วนิรันดร์

ตือโป้ยก่าย(ผู้ทนทุกข์อยู่กับความรัก๕๐๐ชาติ)

[extra]

ดีแล้วค่ะ ที่เจ้าของกระทู้รู้ว่ากำลังฟุ้งซ่าน เพราะเมื่อคุณรู้ตัวว่าฟุ้งซ่านแล้วตามดูความรู้สึกนั้นไปเรื่อยๆ
เมื่อวันหนึ่งมาถึง ความฟุ้งซ่านก็จะหายไป ไม่ต้องไปบังคับอะไร
เพราะว่าไม่มีอะไรยั่งยืน แม้กระทั่งความสุขที่เราคุ้นเคยกัน ก็ไม่ได้คงอยู่ได้ตลอดเช่นกัน
ดังโลกธรรม 8 นั่นคือ ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ สรรเสริญ นินทา สุข ทุกข์
ความรักนั้น เดี๋ยวก็ทำให้เราทุกข์ เดี๋ยวก็ทำให้เราสุข
อย่างไรก็ตาม เราก็ควรมีความรักที่น่ารัก ไปอ่าน Lovely Love กันนะคะ

[เด็กอนุบาลหน้าใสใจดี]

กำลังเป็นอยู่เลยอ่ะ

คิดถึงตลอดเวลา นั่งสมาธิก็ฟุ้ง ภาพเก่าๆมาฉายซ้ำตลอดไม่หายซะที
เป็นความรักที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว
ทั้งที่รู้ว่าไม่ดี แต่ก็หยุดไม่ได้ซะที

กลุ้ม :'(

[kasaporn]

เคยเป็นค่ะ ใช้วิธีนั่งสมาธิแล้วอธิษฐานจิตทุกวัน เช้าเย็น ไม่น่าเชื่อ???? หายสนิทจริงๆ อธิษฐานว่าอย่าให้ข้าพเจ้าตกอยู่ภายใต้อำนาจแห่งราคะจริต และสามารถเอาชนะกิเลสในครั้งนี้ได้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ หรือจะอธิษฐานว่าอย่าให้หลงใหลในกามคุณ หลงใหลยินดีในเพศตรงข้าม อย่าให้ตกอยู่ใต้อำนาจแห่งความรัก แปลกแต่จริงค่ะ เลิกคิดถึงเลยนะเราใช้เวลาประมาณ 2-3 สัปดาห์หายจริงๆนะ.....ไม่น่าเชื่อลองดูนะคะเพราะคนที่แนะนำให้เราทำแบบนี้เขานั่งธรรมะได้ละเอียด ได้ 18 กายด้วย พอทำสำเร็จนึกขอบคุณเขามากเลยค่ะลองดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[อภินิหารธรรม]

สาธุ ค่ะ

[N22]

วัยรุ่นก็อย่างนี้แหละ ผมเคยเป็น มันจะรู้สึกสุขๆทุกข์ๆปนกัน แต่ถึงสุขก็ไม่ยั่งยืน เหมือนสุขจากรสพระธรรม
สุขทุกข์ทางโลกเดี๋ยวเวลาผ่านไปก็หาย

[(.^_^.)]

เคยเกิดภาวะนี้กับตัวเองเหมือนกัน ช่วงเวลานั้นจะว่าไปแล้วมันก็ไม่มีความสุข แต่ความรัก โลภ โกรธ หลง มันเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ที่ยังมีกิเลส แต่วิธีทางแก้สำหรับเราก็คือพยายามมองให้มันเป็นอนิจจัง ลองทบทวนถามตัวเองว่าเราต้องการในสิ่งนั้นแน่แล้วหรือ ลองมองดีๆ ให้ลึกๆนานๆ แล้วจะพบว่าสิ่งเหล่านั้นมันอาจจะไม่ใช่ความสุขที่เราแสวงหาก็ได้ การตกหลุมรักใครซักคนไม่ใช่เรื่องผิด แต่บางครั้งเราอาจจะตกหลุมรักเค้าแค่บางมุมโดยที่ยังไม่รู้จักเค้าดีพอ ซึ่งถ้ารู้จักเค้าดีพอทุกแง่มุมหรือในบางมุมที่เราไม่เคยเห็นแล้วอาจจะทำให้เราไม่ชอบเค้าไปเลยก็เป็นได้ ดังนั้นเราต้องพิจารณาให้ดีควรรู้ให้เท่าทันกิเลส และพยายามสั่งสอนตักเตือนตัวเองให้ได้ว่าเรื่องใดควรไม่ควร จริงๆ แล้วการนั่งธรรมะก็คงช่วยได้ แต่ถ้าฟุ้งมากๆ แล้วพยายามจะนั่งธรรมะเพื่อตัดเรื่องนั้นไปเลยก็คงไม่ได้ การยิ่งพยายามกดใจมันก็ยิ่งฟุ้ง แต่ก็ไม่ควรละทิ้งการนั่งธรรมะ ควรค่อยๆปรับความรู้สึกนึกคิดทีละนิด แล้วมานั่งธรรมะอย่างสบายๆจะดีกว่า และหมั่นนั่งธรรมะเพื่อขัดเกลาจิตใจไปเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไปเราจะสามารถตัดเรื่องนี้ได้เอง ซึ่งจากประสบการณ์ส่วนตัวรู้สึกว่าเมื่อสามารถตัดความฟุ้งเรื่องนี้ไปได้แล้วจนกระทั่งไม่คิดถึงอีกเลยนั้นมีความสุขมากๆ

พยายามนะคะ จะเอาใจช่วยค่ะ

[บี]

ตกหลุมรักตัวเองดีกว่าครับ สู้ๆครับ

[hk_girlza]

ทุกข์ ตรงไหน วางตรงนั้น

สู้ๆ ^O^