มี 11 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[หัดฝัน]

อ้างอิงจาก ย้อนรอยหมู่คณะ ตอนที่ 8 เมื่อทำบุญใหญ่ ครั้งแรกในชีวิต นะครับ

http://www.dmc.tv/fo...showtopic=23071

เรื่องราวอันแสนน่าประทับใจที่เกี่ยวกับเกร็ดเล็กๆ ของคุณยาย ดำเนินมา 2 เรื่องแล้วนะครับ แต่ถ้าจะปล่อยให้เรื่องราวดีๆ ที่น้อยคนที่จะเคยได้ยินได้ฟัง ต้องจบลงไปแค่เรื่องสองเรื่อง ก็ออกจะเสียชื่อ "หัดฝัน จอมสอดรู้สอดเห็น" เอ้ยไม่ใช่ เสียชื่อ "หัดฝัน ผู้รู้ไปหมด" ไปนะครับ ดังนั้น จึงเป็นที่มาของเกร็ดเล็กๆ ที่ไม่เล็กของคุณยายเกร็ดที่สามนี้

เรื่องราวแสนน่าประทับใจนี้ ผมได้ยินจากผู้นำบุญท่านหนึ่งชื่อ คุณวงศ์เดือน เนตรวงศ์ ปัจจุบันเป็นหนึ่งในทีมงานประเมินผล V-star ซึ่งเธอก็ได้ยินมาจากอดีตอุปฐากหลวงพ่อครูไม่ใหญ่ อีกทีหนึ่งนะครับ ปัจจุบันอุปฐากท่านนั้นบวชเป็นพระอาจารย์ที่วัดแล้ว

หากเราอ่านจากหัวข้อเรื่อง เราก็อาจจะงงๆ เล็กน้อยว่า คุณยายท่านก็เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อครูไม่ใหญ่มาตั้งนาน แล้วการที่คุณยายเรียกหลวงพ่อ แล้วมันแปลกตรงไหน แน่นอนครับ มันก็ไม่ได้แปลกอะไร แต่ต้องอย่าลืมว่า ก่อนหน้าที่หลวงพ่อครูไม่ใหญ่ของเราจะได้เป็นหลวงพ่อนั้น ท่านเป็นหลวงพี่มาก่อน เพราะท่านบวชตั้งแต่ยังหนุ่มๆ ตั้งแต่เรียนจบเลย แล้ววันแรกเลยที่คุณยายและลูกศิษย์ทุกคนในวัด เริ่มต้นเรียกท่านว่า หลวงพ่อนั้น มันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฮั่นแน่ น่าสนใจแล้วใช่มั้ยครับ

เรื่องนี้ก็เกิดภายหลังครูไม่ใหญ่บวชอยู่ได้ไม่นาน (ไม่ได้เพิ่งมาเกิดเมื่อไม่กี่ปีมานี้นะครับ) หลังจากนั้น ก็มีหลวงพี่รูปอื่นๆ มาบวชด้วย ตอนนั้น แต่ละคนล้วนเรียกครูไม่ใหญ่ว่า หลวงพี่ด้วยกันทั้งสิ้น รวมทั้งคุณยายด้วย แต่แล้ววันหนึ่ง ขณะที่หลวงพี่ครูไม่ใหญ่ออกไปทำธุระข้างนอก คุณยายท่านก็เรียกบรรดาลูกศิษย์ลูกหาทั้งหมดภายในวัดมาคุยกัน ทุกๆ คนก็สงสัย ว่า คุณยายเรียกประชุมวาระพิเศษครั้งนี้ มีเรื่องอะไร

คุณยายก็ได้แจ้งให้ทุกคนทราบอย่างเป็นทางการกึ่งอมยิ้มว่า “เนื่องจากตอนนี้เริ่มมีหลวงพี่รูปอื่นๆ มาบวชที่วัด ร่วมกับหลวงพี่(ครูไม่ใหญ่) แล้ว และต่อๆไป ก็จะมีหลวงพี่อีกหลายๆ รูปมาบวช หากในวัดของเรามีแต่หลวงพี่ ไม่มีใครเป็นหลวงพ่อเลย ก็อาจจะทำให้หลวงพี่ครูไม่ใหญ่ ปกครองดูแลทุกๆ คนในวัดได้ไม่เต็มที่ ดังนั้น อย่ากระนั้นเลย ยายจะให้ทุกคนๆ เรียกหลวงพี่ครูไม่ใหญ่ว่า หลวงพ่อ นับแต่วันนี้เป็นต้นไป”

ทุกคนในวัดได้ฟังคุณยายแล้วก็อมยิ้มตอบว่า "วัดเราเพิ่งตั้งมาไม่นาน ตอนนี้กำลังจะมีหลวงพ่อประจำวัดแล้ว" ว่าแล้วทุกคนก็รับไปดำเนินการตามนั้น เริ่มตั้งแต่ตอนเย็น พอครูไม่ใหญ่กลับจากธุระมาถึงประตูหน้าวัด อุปฐากก็วิ่งไปเปิดประตู พลางพูดขึ้นว่า “นิมนต์ หลวงพ่อครับ” แล้วยิ้มๆ ก็ไม่พูดอะไรต่อ หลวงพี่ครูไม่ใหญ่ก็คงแปลกใจ แต่ท่านก็เดินเข้าไปในวัดโดยไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน

ครั้นพอไปถึงที่ประชุมตอนเย็น ทุกคนก็พูดขึ้นพร้อมๆ กันว่า นิมนต์หลวงพ่อครับ แล้วก็ยิ้มๆ แล้วคุณยายก็เสริมต่อว่า “วันนี้ไปทำธุระมา เป็นอย่างไรบ้างล่ะหลวงพ่อ” แล้วก็ยิ้มๆ เช่นกัน เท่านั้นแหละ ครูไม่ใหญ่ท่านก็ทราบได้ทันทีว่า ไอเดียนี้ต้องมาจากคุณยายแน่นอน ท่านก็เลยทำเป็นเรื่องปรกติ เพราะคงเห็นว่า ไม่ช้าก็เร็ว ก็คงต้องมีวันนี้

นับแต่วันนั้นเป็นต้นมา ทุกคนก็เรียกหลวงพี่ครูไม่ใหญ่ว่า “หลวงพ่อ” มาโดยตลอดครับ

[@--แสงตะวัน--@]

หลวงพ่อยังหนุ่มอยู่เลย และจะเป็นหลวงพ่ออีกนานเท่านานครับ
ขออนุโมทนาบุญกับข้อธรรมะดีๆ ที่อ่านแล้วอมยิ้มได้นะครับ :-)

[Kay :)]

สาธุค่ะ พี่หัดฝัน
คุณ@--แสงตะวัน--@ นี่ ไวกว่าแสงจริงๆ นะค่ะ
Kay:) รออ่านมาทั้งวันแล้วยังไม่ทันคุณ@--แสงตะวัน--@ เลยค่ะ

[ณ ๐๗๒]

สาธุค่ะ อ่านแล้วได้อมยิ้มหลายอันเลยค่ะ

[มะลิแก้ว]

แค่ติดตามอ่านเรื่องราวย้อนรอยหมู่คณะ นึกภาพออกอย่างกับว่าตัวเองร่วมอยู่ในหมู่คณะตอนนั้นด้วยเลยอ่ะ...รอติดตามต่อเหมือนกันค่ะ

[ดินสอแห่งธรรม]

...ขอตั้งฉายาให้ละกัน ใครไม่เรียก ผมขอเรียกเอง ..."หัดฝัน ผู้มีบุญพิเศษ" อิอิ

[@--แสงตะวัน--@]

@kay คือผม add dmc webboard ใน bookmark หนะครับ
เปิด net ทีไรก็เปิด dmc ทุกทีไป

[usr23182]

บ้านหลังใหญ่ ที่เมื่อเดินกลับมาที่บ้านหลังนี้ทุกครั้ง รู้สึกเหมือนได้กลับบ้านทุกครั้ง
บ้านที่มีหลวงปู่ หลวงพ่อ ทั้ง 2 องค์ คือ ครูไม่ใหญ่ และ ครูไม่เล็ก และ คุณยาย
บ้านที่มีเพื่อน พี่ น้อง หลาน เป็นเหมือนครอบครัวใหญ่
บ้านที่มีบุญมากมายรอเราอยู่
บ้านที่มีความสุขที่แท้จริงรอเราอยู่
บ้านที่มีเรื่องราวความทรงจำที่ดีงามมากมาย

มีความสุขทุกครั้งที่ได้กลับมาบ้านหลังใหญ่

และโชคดีจัง ที่ได้รู้จัก พี่ น้อง เพื่อน หลาน ในวงบุญ

และพวกเราจะพยายามสร้างบารมีกันไปเพื่อกลับไปพักที่ดุสิตบุรี กับ หลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยาย แม้ทางจะไกลก็จะไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม

[tong_tong_tong]

อ่านไปยิ้มไป ขอบคุณที่เล่าให้ฟังนะครับ

[Tree]

สนุกครับ ปูเสื่อรอตอนต่อไปเลยครับ

[Nida49]

อ่านแล้วนึกตาม ภาพคุณยายกึ่งอมยิ้ม แล้วพลอยยิ้มตามเลย

ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังค่ะ

[บ่าวอุบล]