จะทำยังไงดีล่ะ คนขี้น้อยใจ
#1
โพสต์เมื่อ 19 August 2006 - 06:54 PM
#2
โพสต์เมื่อ 19 August 2006 - 07:15 PM
ทุกอย่าง ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
ไม่มีอะไรอยู่คงทน ตัวเราเองยังห้ามไม่ให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ได้เลย
แล้วเราจะไปให้คนอื่นตามใจเราหรือยู๋กับเราโดยตลอดนั้นก็ยากนะครับ
มีอะไร มีไป อย่างสมมุติ^^
--------------------------------
พอ. . .แล้วกับความรู้สึกที่ว่าอยากมีอยากเป็น
One word will suffice.
#3
โพสต์เมื่อ 19 August 2006 - 07:28 PM

DMC The only one
ประกอบเหตุ สังเกตผล ทนเอาเถิด ประเสริฐนัก
ไม่หยุดไม่ถึงพระ ตัวหยุดนี้แหละเป็นตัวสำเร็จ
ผลไม้ดกนกชุม น้ำเย็นปลาชอบอาศัย
คติธรรม พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
#4
โพสต์เมื่อ 19 August 2006 - 07:41 PM
#5
โพสต์เมื่อ 19 August 2006 - 08:05 PM
คำสอนคุณยายตอนหนึ่งท่านสอนว่า
เราควรทำตัวเหมือนแผ่นดิน ใครจะเทของหอม ของเสียใส่ ก็เฉยๆ
ผ้าขี้ริ้วยอมสกปรกเพื่อให้สิ่งอื่นสะอาด
เสน่ห์ของคนอยู่ที่ยอมลำบากเพื่อให้ผู้อื่นเป็นสุข พ่อแม่ยอมเหนื่อยเพื่อให้ลูกหลานอยู่สุขสบาย
ความสุขแท้ของคนคือการได้ยืนแอบยิ้ม อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของผู้อื่น
ผ้าขี้ริ้วดูดซับความสกปรกได้ แต่ก็สลัดความสกปรกออกจากตัวได้ตลอดเวลา
เสน่ห์ของคนอยู่ที่รู้ตัวเองว่าสกปรก ถึงเวลาต้องชำระล้างแล้ว มิใช่อมความสกปรกไว้แล้ว แกล้งบอกว่าตนเองสะอาด
ผ้าขี้ริ้วเป็นผ้าที่สะอาดที่สุด ในขณะที่คนมองว่าสกปรกที่สุด
เหมือนคนที่ฝึกหัดขัดเกลาตนเอง รู้จักถ่อมตนและอ่อนโยน ไม่โอหังอวดดีให้เป็นที่รังเกียจหมั่นไส้ของคนอื่น
เขาจะเป็นคนที่มีคุณค่า ไม่ว่าจะมาจากสกุลใด การศึกษามากหรือน้อยก็ตาม
เป็นผู้ใฝ่รู้แต่ไม่อวดดี เหมือนผ้าขี้ริ้วห่อทอง
ผ้าขี้ริ้วถึงจะเป็นผ้าไม่มีราคา แต่มีคุณค่ายิ่งใหญ่ได้
เหมือนคนที่พยายามทำตนให้มีคุณค่า ด้วยการทำงานมิใช่ด้วยการประจบ
ทำตนให้มีประโยชน์ ให้มีค่า ไม่ใช่งอมืองอเท้า น้อยเนื้อต่ำใจในวาสนาชะตาชีวิต
ต้องสร้างกำลังใจให้ตนเองอย่ารอคอยจากคนอื่น
ผ้าขี้ริ้วไม่เกี่ยงงอนว่าจะถูกใช้เช็ดถูอะไร
เหมือนคนที่ยอมตัวอาสาทำงานที่ได้รับมอบหมาย โดยไม่ปริปากบ่น
รู้จักอาสาคน อาสาทำงาน ต้องตั้งใจทำงานโดยไม่เกี่ยงงอน ไม่ว่าจะเป็นงานใด ๆ ก็ตาม
คนที่ตกงานเพราะไม่ยอมทำงาน
ผ้าขี้ริ้วยอมให้ถูกใช้งานในที่สกปรกที่สุด
เหมือนคนที่ยอมทำในสิ่งที่คนทั้งหลายรังเกียจ ที่เขาเห็นว่าเป็นงานชั้นต่ำ
แต่ก็ตั้งใจทำให้เป็นของมีค่าขึ้นมาได้ หรือยินดีในการบริการ
เหมือนคนที่อิ่มเอิบเมื่อได้บริการรับใช้คนอื่น รับใช้สังคม
ดีใจเมื่อคนยินดีมาใช้บริการความรู้ ความสามารถของตน
และยินดีที่ได้เสนอตัวเข้าไปบริการมากกว่าเข้าไปบริหาร
ผ้าขี้ริ้วพอใจที่ได้อยู่เบื้องหลังความสะอาด
เหมือนคนควรพอใจที่ได้อยู่เบื้องหลัง ความสำเร็จของคนอื่น
ต้องมีความพอใจที่จะทำงานปิดทองหลังพระ เป็นนายอินหรือนางอิน
ผู้ปิดทองหลังพระ มีความสุขและภูมิใจที่ได้มอบความสำเร็จให้คนอื่น
มีมากที่ผู้น้อยบางคน ทำงานแล้วทำให้ผู้ใหญ่เล็กลง ขณะที่ตัวเองโตขึ้น
ผ้าขี้ริ้วทนทานต่อการขัดถูซักล้างไม่เปราะบาง
เหมือนคนที่มีความอดทน ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคปัญหา แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใดก็อดทนได้
เพื่อให้สำเร็จ ประโยชน์สุขแก่ผู้อื่น มีจิตใจหนักแน่นไม่เปราะบางหักง่าย
คือไม่เป็นคนทุกข์ง่ายใจเบา แต่นิ่งและหนักแน่นคงดุจแผ่นดิน
ผ้าขี้ริ้วแม้จะถูกมองว่าเป็นผ้าขี้ริ้ว แต่ไม่ทำตัวให้ขี้เหร่
เหมือนคนที่รู้ตัวเองว่า กำลังถูกึนปรามาสสบประมาท จะต้องตั้งใจเอาชนะอุปสรรค ครั้งนั้นให้ได้
ไม่พ่ายแพ้ต่อคำปรามาสของผู้อื่น รู้ตัวตลอดเวลาว่ากำลังทำอะไรและมีกำลังใจในสิ่งนั้น
มองเห็นคุณค่าจากสิ่งที่คนทั้งหลายมองว่าไร้ค่า เมื่อมีปัญหาให้หัดมองสองด้านเสมอ
ผ้าขี้ริ้วมีเสน่ห์เพราะยอมสัมผัสกับสิ่งสกปรก
ชีวิตของคนเราก็เช่นกัน หากทนความทุกข์ยากลำบาก
ยอมสัมผัสกับงานที่ต่ำต้อยได้ก็จะมีเสน่ห์ และมีความหมาย
ทุกคนจึงควรพากเพียรพยายามสร้างเสน่ห์ให้กับชีวิต
อย่างที่ผ้าขี้ริ้วสร้างเสน่ห์ให้กับตนเอง
คุณเห็นด้วยไหม ที่ว่าเราต้องทำตัวเองให้มีคุณค่าและมองเห็นค่าของตัวเองก่อน แล้วเราจะไม่รู้สึกท้อแท้หมดหวัง
........................................................
คาถาผม ถ้าจะไม่พอใจใคร หรือจะงอนกับแฟน หรืออะไร ให้ยิ้มๆๆๆๆๆ แล้วนึกถึงครูไม่ใหญ่ทันที รับรอง หายงอน แน่นอนครับ
ในฐานะที่ข้าพเจ้าเรียนมาทางวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ กระทู้ต่างๆ ที่ข้าพเจ้าแสดงความเห็นใน DMC.tv นี้
ถึงจะเป็นตะเกียงดวงน้อยด้อยแสง แต่ไฟแรงจุดติดดวงอื่นได้
ไม่เสียดายให้แสงสว่างกับผู้ใด ชักนำใจให้สว่างเพียงแต่ธรรม
#6
โพสต์เมื่อ 19 August 2006 - 09:28 PM
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
#7
โพสต์เมื่อ 19 August 2006 - 09:42 PM
ถ้าสิ่งที่เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของเรา (พระรัตนตรัย เท่านั้น) ทำให้เราไม่พอใจ เกิดน้อยใจขึ้นมา ก็ค่อยว่ากัน
"คำสอนยาย"
ยายทำตามที่พระพุทธเจ้าท่านสอนเอาไว้
ส่วน...
ใครเขาจะด่า
ใครเขาจะนินทา
ใครเขาจะติเตียนทั้งเมือง
ยายก็..."เฉยไว้"
ยายเอาใจท่านเดียวคือ...
"พระพุทธเจ้า"
#8
โพสต์เมื่อ 20 August 2006 - 06:25 AM
ผู้ที่มีจิตใจเข้มแข็งที่สุด ย่อมเป็นผู้ที่สุภาพนุ่มนวลที่สุด
#9
โพสต์เมื่อ 20 August 2006 - 07:02 AM
#10
โพสต์เมื่อ 20 August 2006 - 07:44 PM
โดยไม่บอกล่วงหน้าเพราะสถานการหรืออะไรต่างๆที่เกิดขึ้น
กลับมาแล้วค่อยมาพูดมาบอก ทำให้หลายๆคนบ่นว่าในการมาเจอเรา
เวลามาก็ไม่บอก ไปก็ไม่บอก ไม่น่ารักเลย จะพยายามปรับปรุงค่ะ
#11
โพสต์เมื่อ 20 August 2006 - 08:57 PM
กราบอนุโมทนาบุญกับบทความดี ๆ ด้วยคะ
คาถายิ้มของคุณครูไม่ใหญ่นี้ทำให้คนทุกคนมีความสุขได้เลยจริง ๆ นะค่ะเนี่ย
หนูเองเวลามีปัญหาใด ๆ ก็มักจะลองยิ้มเข้าหามันอยู่ เสมอ ๆ แล้วละค่ะ
ย่อมมีแสงอรุณขึ้นก่อน
เป็นบุพนิมิตฉันใด
ความเป็นกัลยาณมิตรก็เป็นตัวนำ
เป็นบุพนิมิตแห่งการเกิดขึ้น
ของหนทางพระนิพพาน ฉันนั้น"

#12
โพสต์เมื่อ 21 August 2006 - 11:03 AM
ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว
ก็รักษาใจ นั่งสมาธิมาก ๆ นะครับ
ช่วยได้ครับ
#13
โพสต์เมื่อ 21 August 2006 - 11:59 AM
ไม่มีลุ้นเร่งจองมองที่หมาย
ก็จะพบผู้รู้อยู่กลางกาย
ธาตุอ่อนแก่มากมายถึงปลายทาง
#14
โพสต์เมื่อ 21 August 2006 - 12:48 PM
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต้ อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ
หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี
ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดยกโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ
#15
โพสต์เมื่อ 21 August 2006 - 07:01 PM
ใจน้อย
...
แผ่เมตตากันนะ นึกให้ทุกคน สรรพสัตว์ทุกชีวิต มีความสุข หมดทุกข์ ปลอดภัย
นึกวางใจที่ศูนย์กลางกาย เบาๆ แล้วขยายใจให้ใหญ่ขึ้นๆ ครอบคลุมบ้าน ขยาย ครอบคลุมโลก
แล้วก็ขยายๆ ต่อไปจนไม่มีขอบเขต
ทำทุกๆวัน ทำบ่อยๆ นะ
ใจจะกว้างขึ้น ๆ ใหญ่ขึ้นๆ
...
ในทุกๆวัน ก็ให้อภัยกับคนที่ทำให้เราน้อยใจ (คู่กรณี)
นึกถึงใจเขาใจเรา
ให้อภัยเขาทุกๆครั้ง
คิดเสมอว่าเราต้องฝึกเรื่องนี้ให้ได้ เป็นการสร้างบารมีด้วย ขันติ เมตตา อุเบกขา
...
เป็นกำลังใจให้คุณนะ
#16
โพสต์เมื่อ 21 August 2006 - 08:07 PM
#17
โพสต์เมื่อ 27 September 2006 - 03:10 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี












