ไปที่เนื้อหา


usr22873

เป็นสมาชิกตั้งแต่ 13 Apr 2008
ออฟไลน์ ใช้งานล่าสุด Apr 13 2008 01:05 AM
-----

กระทู้ที่ฉันเริ่ม

พระคุณแม่

13 April 2008 - 01:02 AM

:'
[/left]พระคุณแม่

ผมคงดีใจนะถ้าทุกคนเข้ามาอ่านข้อความฉบับนี้ มีอยู่วันหนึ่งที่ผมท้อแท้ต่ออุปสรรคก็มีแม่คนเดียวนี้แหละครับที่คอยอยู่ข้างผมมาตลอด แต่วันหนึ่งผมได้บวชสามเณร ณ วัดแห่งหนึ่งผมได้ฟังพระท่านกล่าวว่า ทำไมบอกรักแฟนบอกรักได้ แต่ทำไมบอกรักแม่บอกรักไม่ได้(อาย)แฟนเกิดเรามาไหมเห็นเราไปรักเขา แต่แม่ที่เกิดเรามาเนี๊ยเคยผันแลบ้างทุกๆครั้งเวลาลูกทำผิด แม่จะขึ้นไปอยู่ด้านบน แหละแม่ก็หันหน้าเข้าฝาผนังเอาศรัะของท่าน ที่ท่านทำแบบนี้เพราะท่านท้อแท้ที่เลี้ยงลูกไม่ดี แต่ที่จริงไม่สมควรโทษพ่อแม่

ทุกๆคนที่นั่งอ่านอยู่ตอนนี้เคยคิดบ้างไหมว่าถ้าสักวันแม่จากเราไปเราจะเหลือใครอีกไหมต่อให้เรารวย แล้วเอาอาหารที่ โก้ ราคาแพงไปต้องไว้มันก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นมาเลย ทุกวันนี้ผม ทำเพื่อแม่สู้เพื่อแม่แหละจะทำให้แม่เห็นว่าลูก สู้เพื่อแม่

(ถ้าวันไหนแม่จากผมไป ผมคงจะอยู่ตอนไปไม่ได้แล้ว ผมก็อยากกอดแม่มาเสมอตลอดระยะเวลา16ปีแต่ผมไม่เคยได้กอดท่านเพราะผม อายที่จะกอด(แต่จริงๆแล้วกอดแม่ห้ามอายนะครับ) ตอนนี้ผมเหลือแม่เพียงผู้เดียวแล้วที่เลี้ยงผมและน้องมาตลอด15ปีท่านไม่เคยที่จะท้อกับอุปสรรคที่มาขว้างท่านสู้ชนะได้ตลอด
[left]

นั้นทุกคนอ่านแล้วก็อย่ารู้สึกท้อในเวลาที่เราไม่สมหวัง (ให้กับไปดูที่แม่เราว่าแม่เราสู้ฟ่าแดดฟ่าฝนมามากแล้วถึงคราวนี้ให้ท่านได้พักบ้างเถิดท่านเหนื่อยเพื่อเรามามากแล้ว เลี้ยงท่านดูแลท่านให้ดีเถิกก่อนที่มันจะสายไปกว่านี้ กระผม ขอ ขอบพระคุณทุกคนที่อ่านข้อความฉบับนี้จนหมด แล้ววันหลังผมหวังว่าคงจะมาเล่าสู้กันฟังอีกมากครับ......รักแม่ให้มากๆนะครับ รับทำสิ่งใดก็ให้รีบทำเสี่ยก่อนที่มันจะสายไป....