ปณฺฑิตา

อยากรบกวนผู้มีบุญท่านใดมีสื่อนำนั่งเป็นภาษาอังกฤษที่นำโดย หลวงพี่สมศักดิ์ ปิยสีโร (เขียนฉายาท่านไม่เป็นอะค่ะ) อยากอัดเอาไว้ให้เป็นธรรมทานและเผยแผ่วิชชาธรรมกายให้กับชาวต่างชาติ

ขออนุโมทนาบุญล่วงหน้านะค่ะ

กระจก.....ไม่เลือกที่จะสะท้อนภาพทุกชนิด ฉันใด

จิตใจ...... จงเอาเยี่ยงอย่างกระจก

กระจก.....รับรู้ แต่ไม่ยึดถือครอบครอง

ดังนั้น......จึงไม่มีภาพใดใดหลงเหลือติดอยู่ในกระจก

สายฝน....ในกระจก หาได้เปียกกระจกไม่

เปลวไฟ...ในกระจก ก็หาได้เผาลนกระจกเช่นกัน

ทั้งนี้.... เพราะกระจกไม่ได้ให้ความสำคัญแก่สายฝน และเปลวไฟ เพียงแต่สะท้อนภาพเท่านั้น

ดังนั้น.... จงทำจิตใจ ให้เป็นดุจดังการรับรู้ของกระจก เพราะถ้าจิตของท่าน
หลงยึดถือหรือตกเป็นทาสของกิเลสเมื่อใด ความทุกข์ ความเศร้าหมองใจย่อมตามมาเมื่อนั้น



นี่คือมรรควิธีแห่งการเพ่งพิจารณาและรับรู้สรรพสิ่งด้วยใจที่สงบบริสุทธิ์ว่างเปล่าจาก
การปรุงแต่งเพื่อปลดปล่อยจิตใจให้ว่างเปล่าหลุดพ้นไปจากภาพมายาธรรมต่าง ๆ ที่
คอยฉุดรั้ง หลอกลวงจิตไม่ให้เห็นถึงความจริง ซึ่งจะต้องพยายามทำจิตใจให้หลุดพ้น
จากการยึดติดในสิ่งทั้งปวงเปรียบเหมือนกระจก ฯ

ในห้องเรียนวันหนึ่ง ไอสไตน์ถามนักเรียนว่า

' มีคนซ่อมปล่องไฟสองคน กําลังซ่อมปล่องไฟเก่า
พอพวกเขาออกมาจากปล่องไฟ ปรากฏว่า คนหนึ่ง
ตัวสะอาด อีกคนตัวเลอะเทอะ เต็มไปด้วยเขม่า
ขอถามหน่อยว่า คนไหนจะไปอาบน้ำก่อน '

นักเรียนคนหนึ่งตอบว่า
' ก็ต้องคนที่ตัวสกปรกเลอะเขม่าควันสิครับ '

ไอสไตน์ พูดว่า

' งั้นเหรอ คุณลองคิดดูให้ดีนะคนที่ตัวสะอาด เห็นอีกคนที่ตัวสกปรกเต็มไปด้วยเขม่าควันเขาก็ต้องคิดว่าตัวเองออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน ตัวเขาเองก็ต้องสกปรกเหมือนกันแน่ๆเลย ส่วนอีกคน เห็นฝ่ายตรงข้ามตัวสะอาด ก็ต้องคิดว่า ตัวเองก็สะอาดเหมือนกัน ตอนนี้ ผมขอถามพวกคุณอีกครั้งว่า ใครที่จะไปอาบน้ำก่อนกันแน่ '

นักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า

' อ้อ ! ผมรู้แล้ว พอคนตัวสะอาดเห็นอีกคนสกปรก ก็นึกว่าตัวเองต้องสกปรกแน่ แต่คนที่ตัวสกปรก เห็นอีกคนสะอาด ก็นึกว่าตัวเองไม่สกปรกเลย ดังนั้นคนที่ตัวสะอาดต้องวิ่งไปอาบน้ำก่อนแน่เลย ..... ถูกไหมครับ....'

ไอสไตน์มองไปที่นักเรียนทุกคน นักเรียนทุกคน ต่างเห็นด้วยกับคําตอบนี้
ไอสไตน์ ค่อยๆ พูดขึ้นอย่างมีหลักการและเหตุผล

' คําตอบนี้ก็ผิด ทั้งสองคนออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน จะเป็นไปได้ไงที่คนหนึ่งสะอาด อีกคนหนึ่งจะสกปรก นี่แหละที่เขาเรียกว่า 'ตรรก' เมื่อความคิดของคนเราถูกชักนําจนสะดุด ก็จะไม่สามารถแยกแยะและหาเหตุผล แห่งเรื่องราวที่แท้จริงออกมาได้ นั่นคือ 'ตรรก'

จะหาตรรกได้ก็ต้อง กระโดดออกมาจาก 'พันธนาการของความเคยชิน'
หลบเลี่ยงจาก 'กับดักทางความคิด'

หลีกหนีจาก ' สิ่งที่ทําให้หลงทางจากความรู้จริง '

ขจัด ' ทิฐิแห่งกมลสันดาน '

จะหา ตรรก ได้ก็ต่อเมื่อ คุณสลัดหมากทั้งหมด ที่คนเขาจัดฉาก วางล่อคุณไว้

1. จงพิจารณาความเป็นไปได้ที่ว่าการชอบทำงานเกินเวลาจนเป็นนิสัยของคุณนั้น แสดงถึงว่าคุณต้องการสำนักงานมากกว่าที่สำนักงานต้องการคุณ

2. อย่าทำงานเกินเวลาจนติดเป็นนิสัย เมื่อมันกลายเป็นนิสัยจะทำให้มันหมดคุณค่า

3. ปล่อยตัวตามสบายได้ แต่อย่าให้ถึงกับดูโทรมนัก

4. จงทำตัวให้ร่าเริง คอยช่วยเหลือ และทำหน้าที่ให้ดีในการทำงานของคุณ คุณจะพบว่าไม่มีใครมาแข่งขันกับคุณ

5. อย่าได้ไว้เนื้อเชื่อใจว่าความสามารถ ความมีเสน่ห์ และจินตนาการ จะนำพาคุณขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุดได้ คุณควรจะมีผมสีเทาและพุงป่องกลางอีกหน่อยด้วย

6. อย่าได้เป็นกังวลในเรื่องการปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์ในสำนักงาน แต่เป็นกังวลกับการปล่อยให้ชีวิตของคุณเปล่าประโยชน์จะดีกว่า

7. อย่าโทษคอมพิวเตอร์สำหรับความผิดพลาดที่คุณทำขึ้นเอง

8. ลองคิดถึงเวลาที่คุณไม่มีเงินเดือนดูบ้าง

9. จงถือว่าสุขภาพคือทรัพย์สมบัติประการแรก

10. อย่าได้ก้มหน้าก้มตาทำงานจนไม่เคยสังเกตเห็นนก ต้นไม้ ดอกไม้ และปุยเมฆ

11. ในเวลาอาหารกลางวัน จงเลือกรับประทานอย่างฉลาด แต่ในบางครั้ง จงรับประทานให้เต็มที่

12. เมื่อใดที่สำนักงานทำให้คุณรู้สึกเศร้าสร้อย จงนึกเสียว่านี่เป็นเกมกีฬาสำหรับคนที่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่ และอย่าได้นำมันกลับไปบ้านด้วย

13. จำไว้ว่า ยังมีอะไร ๆ อีกมากในการทำงานและในชีวิต มากกว่าทำงานเพื่อให้มีชีวิตอยู่ หรือมีชีวิตอยู่เพื่อจะทำงาน

14. อย่าทำเป็นคนตรงต่อเวลา ไปถึงก่อนเวลาจะดีกว่า

15. อย่าได้หลอกตัวเองว่าการมีสิ่งของรกอยู่บนโต๊ะหมายถึงการมีงานมาก มันเพียงแต่หมายความว่าคุณยังไม่ได้ทำมันนั่นเอง

16. จัดเก็บโต็ะของคุณให้เรียบร้อย บุคคลส่วนใหญ่ที่ประสบความสำเร็จจะมีโต๊ะทำงานที่ว่างโล่ง

17. อย่าเป็นกังวลมากจนเกินไปว่าเพื่อนร่วมงานคิดอย่างไรกับคุณ เพราะส่วนใหญ่ในชีวิตของพวกเขา ไม่ได้คิดถึงคุณเลย

18. จงร่ำรวยเงินสด

19. จงหาเวลาแทนที่จะรอให้มีเวลา

20. จงยิ้มไว้เสมอ

------------------------------
โดย Holly Budd

หลวงปู่องค์ที่จะหล่อในวันที่ 10 ตุลา 2551 เป็นองค์ที่เท่าไรอะ สอง หรือสี่

----------------------------------------------------------------------------------------

อ้างอิงจากเว็ปไซต์

http://www.kalyanami...n/Oct48/c30.htm



๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ เป็นวันคล้ายวันเกิดของพระเดชพระคุณหลวงปู่ของเรา ถ้าท่านมีชีวิตอยู่ท่านก็จะอายุได้ ๑๒๑ ปี ในวันนั้น เราจะหล่อรูปหล่อทองคำเท่าองค์จริงของท่านอีก ๑ องค์ เพื่อนำไปประดิษฐานที่เส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ตั้งแต่สถานที่ที่ท่านเกิด บังเกิดขึ้นด้วยกายเนื้อ รูปกายของท่าน ที่ท่านบวช ที่ท่านบรรลุธรรม ที่ท่านเผยแผ่ธรรมเป็นครั้งแรก และที่ท่านปราบมาร รวม ๕ องค์ ซึ่ง ๑ องค์ เป็นรูปหล่อทองคำที่ประดิษฐานที่มหาวิหารพระมงคลเทพมุนี ที่เราเชิญชวนกันมาหล่อ เมื่อ ปี พ.ศ. ๒๕๓๗ เป็นรูปหล่อทองคำท่านใหญ่กว่าองค์จริง เท่าครึ่งแล้วก็กำลังเชิญชวน ให้เรามาสร้างรัตนบัลลังก์สิริราชธาตุ รวมทั้ง ป้ายมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร ) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย

เพราะฉะนั้นใครพลาดองค์ที่หล่อเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๗ ที่ตอนนี้ประดิษฐานอยู่ที่ห้องปัญญาวัดพระธรรมกาย และใครที่พลาด หล่อเมื่อปีที่แล้ว วันอาทิตย์ที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๗ ในวาระครบรอบ ๑๒๐ ปี ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ของเรา ให้มาหล่อในปีนี้ ตรงกับวันคล้ายวันเกิดอีกเช่นเดียวกัน ๑ ปี หล่อ ๑ องค์ หล่อรูปหล่อทองคำ

ใครพลาดสององค์ องค์นี้อย่าพลาดนะจ๊ะ มาเชื่อมสายบุญกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ของเราด้วยการหล่อรูปเหมือนท่านด้วยทองคำ องค์ที่ ๓ องค์นี้องค์สำคัญทีเดียว จะนำไปประดิษฐานที่โบสถ์ วัดโบสถ์บางคูเวียง วัดที่ท่านบรรลุธรรม สถานที่ท่านได้สละชีวิตจนกระทั่งค้นพบวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หวนคืนมาอีกครั้งหนึ่ง ตรงนี้ถ้าใครมีความรู้สึกว่าเราปฏิบัติธรรมเห็นยาก เข้าถึงยาก หยุดนิ่งได้ยาก ก็มาหล่อท่านกันนะจ๊ะ ในวันจันทร์ที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ นี้