ค้นหาเนื้อหา
ไม่เปิดเผย
ผมเป็นคนหนึ่งละครับ ที่จะตัดสินใจบริจาคร่างกาย ให้นักศึกษาแพทย์ คณะกายวิภาคศาสตร์ โรงพยาบาลศิริราช ใช้ศึกษาหาความรู้ โดยส่วนตัวไม่คิดว่าจะต้องการได้บุญหรืออะไรมากมายนักจากการทำทานครั้งนี้ แต่เชื่อไหมครับ ผมกลับรู้สึกได้ถึงกุศลที่จะได้รับ หลังจากอ่านใบสมัครและข้อปฎิบัติการบริจาคเลย
คือโดยคราวๆ ขั้นตอนระบุไว้ว่า ผู้บริจาคต้องแจ้งให้ญาติผู้ใกล้ชิดทราบและหลังจากเสียชีวิตแล้ว ผู้ใกล้ชิดนั้นต้องแจ้งให้ทางโรงพยาบาลทราบเพื่อมาฉีดฟอร์มาลีน + รับศพที่งาน โดยศพต้องเป็นศพปกติ ไม่ติดคดีความหรือเป็นศพที่ตายเพราะมีคดีความทางกฎหมาย (ถูกฆ่าตาย)
ถ้าผมตั้งใจจะทำทานครั้งนี้จริง สิ่งที่คิดและได้รับตามมา คือ
1. ผมจะได้มีผู้ใกล้ชิด ร่วมทำทานกับผม หากผมได้กุศลจากการทำทานครั้งนี้ ผู้ใกล้ชิดก้อจะได้รับด้วย
2. ผมต้องดูแลและปฎิบัติตัวเองให้อยู่ในกรอบของกฎหมายตลอดชีวิต หากการตายของผมเป็นการตายปกติ ผมถึงจะได้บุญนี้ กุศลจากความต้งใจนั้น ยังอยู่ที่ผม
3. อย่างน้อยผมจะได้เป็นครู มีลูกศิษย์ชุดสุดท้าย (ปกติมีอาชีพเป็นครูอยู่แล้ว) มีคนทำบุญ + จัดการศพให้ เมื่อจากไป อาจไม่ต้องเป็นภาระให้กับ เพื่อน ญาติพี่น้อง ซึ่งอาจมีครอบครัวไปแล้วในวันข้างหน้า ชื่อของเราจะอยู่ในความทรงจำของลูกศิษย์ชุดนั้น ไปตลอดที่เค้ายึดอาชีพการเป็นแพทย์รักษาคน
ผมไม่สนใจหรอกครับ ว่าจะได้บุญหรือไม่ มากน้อยอย่างไร ผมได้ประโยชน์ คนอื่นได้ประโยชน์ ไม่เห็นเหตุผลใดว่าทำไมจะไม่ดี...
หากเนื้อหนัง...เอ็นดวงตา...ของข้าน้อย...
แลกซักก้อย...ประโยชน์คุณ...ทุนความรู้...
ขออุทิศพลี...ณ ที่เย็น...เป็นบุญชู...
ความดีอยู่...คู่วิญญาณ...ตราบนานไป...
