ลูกน้อย

โทรกลับบ้านพ่อดีขึ้นแล้ว จากเดิมที่เดินไม่ค่อยไหว เวลานอน เวลาลุกต้องประคอง ตอนนี้ขับรถมอไซต์ได้แล้ว แต่ยังทำงานหนักไม่ได้ แต่คงไม่ให้ทำแล้วหละแก่แล้ว

ปกติพ่อผม ทำบุญเยอะนะครับ ไปฟังพระสวดมนต์ประจำเลย สงสัยคำว่ากรรมมันคงตามมาจากชาติที่แล้วหรือป่าว ถึงทำให้พ่อผมไม่เคยหัวเราะเลย ตลอดเวลาที่ผมเกิดมายังไม่เคยเห็นพ่อผมหัวเราะแบบคนอื่นเค้าเลย เต็มที่ก็หัวเราะแบบเบาๆคล้ายๆยิ้มๆ แต่ตอนนี้ไม่มีแม้ร้อยยิ้ม เหมือนคนที่กำลังเคร้า หมดหวัง พูดแล้วจะร้องไห้น้ำตามันจะไหล แต่พ่อผมก็ถามและเป็นห่วงลูกๆเสมอว่าเรียนเป็นไงบ้าง หรือทำงานเป็นไงบ้าง บางวันพ่อนอนไม่หลับพ่อจะพูดว่า เราเกิดมามีกรรมอะไร พ่อ-แม่ช่วยลูกด้วย ทำไมลูกนอนไม่หลับ ทุกวันนี้ผมก็ได้แต่ไม่ให้พ่อคิดเกี่ยวกับเรื่องของผม เพราะถ้าผมบอกว่าไม่มีเงินหรือพูดปัญหาอะไรก็แล้วแต่ให้พ่อฟัง พ่อจะคิดมาก พูดแล้วจะร้องไห้น้ำตามันจะไหล ที่ผมถามก็แค่อยากรู้จริงว่าสิ่งที่เกิดกับพ่อผมมันเป็นอะไรกันแน่ เกิดจากโรคภัยไข้เจ็บธรรมดาเหรอ หรือว่ามีกรรม แล้วใครจะตอบผมได้ คนเป็นลูกใครๆก็อยากให้พ่อตัวเองมีความสุข พอดีกว่าคับ จะร้องไห้

สำหรับผมแล้ว ผมยังเป็นวัยรุ่น ผมจะบอกว่าไม่เชื่อเรื่องนรก สวรรค์ไม่รู้จะโกรธผมหรือป่าว แต่ที่รู้ผมไม่อยากทำบาป และเวลาที่ผมได้ช่วยเหลือคนที่เค้าลำบากกว่าผม ผมจะรู้สึกดีเสมอ