น้องทอย

เห็นใจมากๆเลยครับ
ช่วงนี้นะครับขอให้คุณน้องของคุณพี่ นึกถึงบุญให้มากๆนะรับ
โดยเฉพาะบุญคิลานเภสัช กับบุญปล่อยสัตว์นะครับ
ยิ่งปลื้มยิ่งดีครับ แล้วที่สำคัญที่สด
ต้องนั่งธรรมะให้มากๆนะครับ
นึคุณยายให้แจ่ม กระจ่าง สว่างอยู่กลางกายเลยครับ
แล้วก็อธิษฐานลงไปในกลางของกลางยาย ทำไปเรื่อยๆทุกวัน
เพราะคุณยายเคยบอกว่า "ใครเป็นลูกหลายาย ยายช่วยหมดทุกคน"
แล้วก็พยายามให้ใจเราอยู่ที่กลางของกลางยาย ที่อยุ่ที่กลางกายเราทั้งวันนะครับ
ทำใจใสๆทั้งวัน เพื่อให้อานุภาพของวิชชาธรรมกายแก้ผังโรค ดับเหตุได้ตลอดนะครับ
ขอบารมีธรรมมหาปูชนียาจารย์ทุกท่าน และอานุภาพของวิชาธรรมกาย โปรดช่วยให้คุณน้องของคุณพี่หายจากโรคนี้ได้โดยง่าย
โดนเร็วพลันเป็นอัศจรรย์

สาธุคร้าบ
สนุกมาก ว่าแต่หา"เดินไปสู่ความสุข"ฉบับบ้านธรรมประสิทธิ์ ได้ที่ไหนหรอครับ อยากเอาไว้อ่านบ้างครับ

ขออณุญาตนะครับ ขอเอาประสบการณ์ระดับอนุบาลมาเล่านะครับ
เผื่อจะมีประโยชน์บ้าง
คือเมื่อก่อนผมก็มีอาการคล้ายๆอย่างนี้ เป็นมากจนรู้สึกเหมือนจะน็อกไปเลยก็มี
บางครั้งต้องพึ่งยาแก้ปวดก่อนนั่งก็เคย
แต่ตอนหลังเริ่มมาจับทางได้ว่า
ถ้านึกถึงบริกรรมนิมิแล้วเครียดก็ไม่ต้องนึก
ทำความรู้สึกว่ามีก็พอ เห็นไม่เห็น ชัดไม่ชัด ไม่ใช่ประเด็นครับ
เอาอารมณ์สบายไว้ก่อนนะครับ แล้วถ้าสบายแล้ว
เรื่องเห็นเดี๋ยวก็เห็นเองครับ
ไม่ต้องห่วง
ลองดูนะครับ แล้วลองบริกรมภาวนาไปด้วยเรื่อยๆ ว่า
"สบาย...สบาย...สบาย"ไปเรื่อยครับ
ลองดูนะครับน่าจะดีขึ้น