โพธิ์แก้ว

เมื่อช่วงวันเข้าพรรษา ไปศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จมาครับ เลยเก็บรูปมาฝาก

เนื่องจากศุนย์ฯ มีขนาดกว้างใหญ่มาก จึงอยากหาทุนซื้อจักรยานถวายพระอาจารย์ และคุณครูที่สอนหนังสือสามเณร และเพื่อใช้ในศาสนกิจต่างๆ จำนวน 20 คันๆละประมาณ 1500-2000 บาท ซึ่งผมกำลังติดต่อเจ้าของร้านจักรยานอยู้ครับ อาจจะได้ราคาถูก จึงอยากเชิญชวนน้องๆ ที่มีจิตศรัทธาและมีกำลังทรัพย์ ร่วมบริจาคท่านละหนึ่งคัน และจะได้เชิญทุกท่านไปร่วมถวายพร้อมกันตามประสาคนมีอัตน้อยแต่ศรัทธาสูง

ตอนนี้มีพระภิกษุและสามเณรจำพรรษาอยู่จำนวนหลายร้อยรูป และเป็นสถานที่สปายะมากๆ เหมาะแก่การอยู่ธุดงค์จริงๆ หากท่านใดว่างๆก็ลองไปสำรวจพื้นที่ดูได้ครับ และต่อไปหลวงพ่อจะพัฒนาเป็นที่พำนักของพระภิกษุสามเณรจำนวนถึง 20,000 รูป สมกับเป็นเขาแก้ว จริงๆ
(ลอง upload รูปเป็นครั้งแรก หากบกพร่อง ต้องขออภัยด้วยนะครับ)

089-1288810

website http://www.tpts.ac.th/ ของศูนย์เขาแก้วเสด็จไม่ค่อยเคลื่อนไหวเลยครับ ทั้งๆที่เป็นสถานที่สปายะ มีภูมิทัศน์สวยงาม มีสามเณรจำนวนมาก น่าจะได้รับการปรับปรุง และโปรโมท ให้ดีกว่านี้ webmaster ท่านใดที่มีเวลาช่วยอาสาพัฒนา website หน่อยนะครับ

ผมขอเสนอแนวคิด ด้วยปัญญาดวงน้อยๆของผมนะครับ….

เนื่องจากบ้านเมืองในปัจจุบันนี้วุ่นวายเหลือเกิน จิตใจผู้คนหม่นหมองกันมากขึ้น บางคนก็เครียดกับข่าวบ้านเมือง เครียดกับปัญหาครอบครัว เครียดกับปัญหาภาวะเศรษฐกิจ แถมยังเครียดกับงานประจำอีกด้วย

คนกลุ่มที่ทำงาน ดูเหมือนไม่มีทางออกครับ บางคนอยากจะหาที่สงบจิตสงบใจ แต่ก็ไม่รู้จะไปที่ไหน ไม่มีใครแนะนำ เมื่อมีโครงการบวชอุบาสิกาแก้ว 500,000 คน ซึ่งเป็นโครงการระยะยาวถึง 14 วัน ซึ่งหมายถึงการปิดประตูสำหรับคนที่ทำงานประจำที่จะมาบวชในโครงการนี้

เนื่องจากวัตถุประสงค์ของโครงการก็เพื่อให้ผู้เข้าร่วมบวชในโครงการได้ฝึกฝนตนเอง รู้จักการทำสมาธิ และขัดเกลาจิตใจ ด้วยการรักษาศีล 8

ดังนั้น ผมจึงขอเสนอ ให้กลุ่มคนที่ทำงานประจำอยู่ มีโอกาสได้เข้าร่วมการบวชในโครงการ บวชอุบาสิกาแก้ว 500,000 คน เนื่องจากเป็นโครงการระยะยาว คนที่ทำงานอยู่ไม่สามารถลางานได้ แต่สามารถมาร่วมพิธีบวช และอยู่ทำกิจกรรมได้ 7 วันเป็นอย่างน้อย ด้วยการใช้วันลาเพียง 3 วันเท่านั้น คือวันที่ศุกร์ที่16 วันที่ศุกร์ที่23 และวันพฤหัสฯที่29 เมษายน 2553 รวมวันหยุดเสาร์อาทิตย์อีก 4 วัน รวมเป็น 7 วัน ซึ่งถือว่าเป็นระยะเวลาที่ไม่น้อยเลย และในช่วงระหว่างที่กลับมาทำงานก็ให้รักษาใจ ทำสมาธิ รักษาศีล 8 อยู่ที่บ้าน ผมว่าน่าจะเป็นผลดีต่อกลุ่มที่ทำงานประจำเป็นอย่างมาก อย่างน้อยที่สุด เราจะได้สมาชิกใหม่เข้าวัดมาเพิ่มเป็นจำนวนมาก โดยการเริ่มปฏิบัติธรรมที่ศูนย์ใกล้บ้านก่อน เมื่อบารมีแก่กล้า เขาก็อยากมาวัดใหญ่เอง และที่สำคัญ คนกลุ่มนี้จะเป็น กองเสบียงที่สำคัญต่อไปในภายภาคหน้าอีกด้วย…

อยากจะเป็นผู้บอกบุญการบวชอุบาสิกาแก้ว 500,000 คนทั่วประเทศ แต่ไม่มีข้อมูลศูนย์อบรม และเบอร์ติดต่อผู้ประสานงานของแต่ละศูนย์ หากใครมีข้อมูลขอด้วยนะครับ ขออนุโมทนา ครับ

ความอดทนต่อการกระทบกระทั่งกัน

ผมเองเข้าวัดมา 20 กว่าปีแล้ว และก็เคยบวชเป็นพระธรรมทายาทรุ่นที่ 16 ครูบาอาจารย์ท่านสอนไว้ว่า
- มีใจก็ให้ทำใจหนักแน่นเหมือนแผ่นดิน ไม่ว่าใครจะมาว่าร้าย ว่ากระทบเรา ก็ให้ทำใจกลางๆ คิดเสียว่าเขาคนนี้ มีนิสัยเป็นเช่นนี้ แล้วก็ปล่อยวาง
- มีหูก็ให้เหมือนหูกระทะ คือได้ยินเสียง เขาด่าเขาว่า หรือเสียงที่ไม่น่าพึงพอใจ ก็ให้เข้าหูซ้าย ทะลุหูขวาไป อย่าให้เข้าไปอยู่ในใจเรา
- มีตาก็ให้เหมือนตาไม้ คือเมื่อตาเห็นรูป จะสวยงาม หรือน่าเกลียด หรือไม่น่าพึงพอใจ ก็ให้ปล่อยวางเสีย ให้เห็นสักแต่ว่าเป็นเพียงธาตุ4
- ทำตัวให้เหมือนต้นอ้อ ต้นหญ้า คือรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน และทำตัวให้เรี่ยติดดินเหมือนต้นหญ้า พร้อมที่จะให้ผู้อื่นว่ากล่าวตักเตือนเราได้

ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่า การเข้ามาอยู่ในหมู่คณะนั้น ต้องทำใจและเข้าใจธรรมชาติของคนว่า นิสัยของแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ ขึ้นอยู่กับการฝึกฝนตนเอง ของแต่ละคน แต่ละตระกูลครับ แล้วเหลียวมองดูตัวเองว่าเราเหมือนเขาหรือเปล่า ถ้าเห็นว่าเขาดีกว่าเรา เราก็ควรจะจับดีเขามา แต่ถ้าเราดีกว่าเขา เราก็ควรยิ้มและให้อภัยเขาเสียเพราะ

การให้อภัยต่อหมู่คณะ หรือแม้แต่ศัตรูผู้ไม่หวังดีต่อเราด้วยความจริงใจได้ นั่นเป็นการชนะที่ยิ่งใหญ่ ยิ่งใหญ่กว่าการให้ทานใดๆครับ ซึ่งผมก็ฝึกได้เพียงประมาณ 70% - 80% เท่านั้นเอง เราจะฝึกได้ เราจะต้องมองเห็นเป้าหมายชีวิตของเราก่อน ว่าเราเข้าวัดด้วยจุดประสงค์อะไร การเข้ามาคลุกคลีกับหมู่คณะเพียงหนึ่งหรือสองปี คิดว่ายังน้อยไป ยังเหมือนทหารใหม่ครับ ยังออกรบไม่ได้

สำหรับผมเองไม่ค่อยมีนิสัยคลุกคลีกับหมู่คณะมากเท่าไร เพราะกลัวจะเจออุปสรรคต่อการกระทบกระทั่งอย่างที่บางท่านเคยพบเจอมานี่แหละครับ

ผมว่า กัลยาณมิตรหลายท่านแม้จะทำบุญกันเป็นแสนเป็นล้าน หรือหลายๆล้าน ก็ยังหาประโยชน์อันใหญ่หลวงไม่ได้ หากยังขาดการฝึกฝนด้านจิตใจควบคู่ไปด้วยกันครับ โดยเฉพาะ กัลยาณมิตรหญิง ซึ่งมักจะหนีไม่พ้นเรื่อง อิจฉา ริษยา นินทา กระแนะกระแหน ซึ่งล้วนเป็นโลกธรรมทั้งสิ้น ถ้าเรามุ่งจะบรรลุโพธิปักขิยธรรมแล้วละก็ ต้องฝึกอย่างที่ครูบาอาจารย์สอนไว้ดังข้างบนให้ได้ครับ

ขอเป็นกำลังใจให้กับกัลยาณมิตรทุกท่านครับ