คิดว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด
ภาพในรีวิว อาจจะทำให้เราตีความไปต่าง ๆ นา ๆ
แต่ถ้าได้ดูต่อเนื่อง อย่างเข้าใจตัวละคร
ก็จะมองเห็นว่า ตัวละครแต่ละคน มีบุคลิกอย่างไร
มีเหตุผล หรือแรงขับดันในจิตใจอย่างไร จึงมีพฤติกรรมเช่นนี้
เหตุการณ์ดำเนินเรื่อง ได้มีผลต่อตัวละครอย่างไร
(แน่นอนบางฉาก ที่ตัวละครที่สวมบทบาทเป็นคนเลว
อาจจะแสดงความเลวที่บาดใจชาววัดอย่างเรา
แต่นั่นก็เป็นการแสดง เพื่อเน้นภาพตัวละครที่ไม่ดี
และคนเหล่านี้อาจจะมีแฝงตัวอยู่ในสังคม
ซึ่งเราก็ต้องระวัง เพราะบางคนก็ไม่อาจขัดเกลาจิตใจได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อเข้าใจว่าคนเราย่อมมีบ้างที่เป็นเช่นนี้
แม้ตัวเราเอง ก็อาจจะมีความไม่ดีชั่วขณะจิตได้
ก็จะเข้าใจผู้อื่น สงสารและเห็นใจ
แม้กับผู้ที่ไม่อาจช่วยได้ ก็ต้องวางอุเบกขา)
สำหรับผู้มีอายุไม่มาก ก็ควรมีผู้ใหญ่ดูด้วย
เพื่อให้คำแนะนำแก่เด็ก ว่าสิ่งใดดีสิ่งใดไม่ดี และให้ผลอย่างไร
แม้ผู้เป็นผู้ใหญ่แล้วก็ตาม
เมื่อได้สนทนากัน โดยมุมมองทางธรรม
ก็น่าจะได้แง่คิด ที่จะนำมาต่อยอดข้อคิดทางธรรม
จาก สิ่งที่เราได้จากภาพยนตร์
และถ้าเกรงว่าผู้ใหญ่ บางทีก็ไม่รู้จะแนะนำอย่างไร
ชาว DMC ก็น่าจะ ช่วยเติมเติมในส่วนนี้
ในการให้แง่คิดแก่ผู้ที่ได้รับชมภาพยนตร์



ปล. ในเรื่อง จะมีการขึ้นข้อความกล่าวโดยเนื้อความว่า
พระแตะต้องตัวผู้หญิงเป็นอาบัติ
ข้อนี้ผมไม่แน่ใจว่า ถ้าไม่มีจิตกำหนัด แตะต้องแล้วจะเป็นอาบัติข้อใดข้อหนึ่งหรือไม่
หากพระวินัยมีเฉพาะว่า "ห้ามภิกษุมีจิตกำหนัดจับต้องกายหญิง (สิกขาบทที่ ๒
-อ้างอิงจาก http://www.larnbuddh...aw...1.6.html)"
ก็ควรแนะนำให้ผู้จัดภาพยนตร์ แก้ไขให้ข้อความถูกต้องครบถ้วนตามพระวินัยบัญญัติ