usr34161

คุณหัดฝันค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่เตือนเราอีกครั้งค่ะ คุณพูดถูกค่ะ ใจร้อนก็แค่นั้น อยากก็แค่นั้น แล้วเดี๋ยวก็ดีขึ้นเองค่ะ

เราเข้าใจค่ะว่าทุกอย่างต้องอาศัยเวลาค่ะ ตั้งแต่เมื่อวานที่อ่านทุกคนโพสต์มาค่ะ ก็คิดว่าเวลาดีที่สุดแล้วค่ะ

ที่เราบอกว่าขอแค่วันนี้ เข้าใจกัน คุยกันได้ ร่วมกิจกรรมกันได้ เราก็หวังให้เป็นจริงค่ะ หวังและฝันว่าทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ
แต่ เราไม่คิดที่จะเรียกร้องกับเขาอีกค่ะ ไม่คิดที่จะเดินเข้าไปบอกกับเขาว่าขอปรับความเข้าใจด้วยค่ะ ไม่คิดที่จะเรียกร้องขอเข้าร่วมกิจกรรม ไม่คิดจะเรียกร้องขอคุยด้วยค่ะ เพราะเราเข้าใจเขาแล้วค่ะว่าเขายังไม่พร้อม เพราะคงต้องให้เวลาที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ

เราเชื่อว่าทุกคนที่มีปัญหาย่อมจะคาดหวังให้ทุกอย่างดีขึ้น และอยากให้เป็นอย่างที่ใจต้องการ เราก็แค่หวังค่ะ จึงบอกขอแค่วันนี้ดีขึ้นค่ะ
อย่างน้อยที่สุด เมื่อเวลาที่เจอหน้ากันที่วัด อย่างน้อยก็ทักทายกันบ้าง ยิ้มให้กันบ้าง ก็ยังดีค่ะ ก็เป็นแค่ความหวัง ความฝันที่อยากให้เป็นจริงค่ะ

ขอบคุณค่ะ สบายใจขึ้นมากค่ะ ชอบทานไอติมค่ะ มีความสุขเวลาทานไอติม มันเย็น ๆ หวาน ๆ ให้อารมณืสบาย ๆ ค่ะ

ทำวันนี้ให้มีรอยยิ้มดีกว่าค่ะ พรุ่งนี้ ก็ให้พรุ่งนี้ .....ค่ะ พรุ่งนี้อาจจะมีความสุขรออยู่ก็ได้ค่ะ จริงไม๊ จะแบกอะไรมากมายหนอ

วันนี้ดีจังค่ะ นั่งสมาธิได้นิ่งกว่าทุกวันค่ะ มันวางอะไร ๆ ได้หลายอย่างค่ะ
หยุดที่ใจตัวเองดีกว่าค่ะ หยุดที่ศูนย์กลางกาย แล้ว จะพบเพื่อนแท้แน่นอนที่มีแต่ความสุขค่ะ

ขอให้ทุกท่านที่ช่วยชี้ทางสว่าง และ ทุกคนที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกันทุกท่านค่ะ
และขอให้เขา เพื่อนทุกคน มีความสุขกันทุกคนค่ะ
และขอให้เรา สมปราถนาที่อยากให้สถานการณ์ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ มีความสุขทุกวันค่ะ

คุณหัดฝันค่ะ
ให้เป็นเรื่องของอนาคตค่ะ ไม่ทราบเหมือนกันถ้าเป็นในอนาคตจะเป็นยังไง จะตัดสินใจยังไง ทราบแต่ว่าวันนี้อยากให้ปัญหาที่มีอยู่แก้ไขได้ค่ะ
ขอแค่วันนี้เข้าใจกันได้ พูดคุยกันได้ ร่วมกิจกรรมกันได้ มีความปราถนาดีต่อกัน ชวนกันสร้างบุญบารมีกันได้ค่ะ แค่นี้ก็ พอใจแล้วค่ะ

กำลังฟังหลวงพ่อพูดด้วยค่ะ หลวงพ่อบอกมีความสุขจากการทานไอติมด้วยกัน อืมมแค่นี้ ก็สุขได้แล้วค่ะ ฟังแล้วอยากทานไอติมจัง

วันนี้ วันนี้ แค่นี้ ๆ ก็ยิ้มให้กันได้ แค่นี้ๆ ก็ดีใจแล้วค่ะ
พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ จะเป็นไงก็ ให้พรุ่งนี้ ........ ค่ะ

คุณหัดฝันค่ะ ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำ ที่ดี ๆ อ่านแล้วถูกใจจังค่ะ แต่ขอบอกนิดนึงค่ะ
เราไม่ได้คาดหวังว่าเหตุการณืจะเป็นแบบที่คุณหัดฝันเล่ามาให้ฟังน่ะค่ะ เพราะ เราก้อไม่รู้ว่าในอนาคตจะเป็นอย่างไรค่ะ เรารู้แต่วันนี้ค่ะ

ความตั้งใจในการเขียนมาครั้งนี้ เราคาดหวังแค่ ณ ปัจจุบันนี้ ที่จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น ปัญหามันอยู่ตรงที่ทำยังไงเขาจึงจะกล้าคุยกับเรา
ทำยังไงเขาจึงจะเข้าใจเรา และ ทำยังไงที่ทุกอย่างจะดีขึ้น การที่เราเขียนมาหากเขาได้อ่านเขาคงจะเข้าใจในความต้องการของเรามากขึ้น
ซึ่งเจตนาของเราจริง ๆ เราเพียงแค่อยากจะบอกเขาว่า ความผิดพลาดในอดีตมันย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้ แต่ เราสามารถที่จะทำวันนี้
พรุ่งนี้ให้ดีขึนได้ พูดคุยกันได้ ทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อน ๆ ได้ และ ในอนาคตจะเป็นอย่างไร ก็ช่าง ทำวันนี้ก็พอที่ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ ทุกวันนี้เราเศร้าค่ะ ที่เขาไม่ยอมให้ร่วมกิจกรรมกับเพื่อน ๆ

แต่คงต้องใช้วิธีของคุณหัดฝันค่ะ รอให้เขาเข้าใจเรา และ ยอมให้เรากลับไปเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม ร่วมทำกิจกรรมด้วยได้ค่ะ
คำตอบของคุณหัดฝัน และ คุณแสงตะวัน ถูกค่ะ เวลาเท่านั้นค่ะ ที่จะช่วยทำให้ทุกอย่างดีขึ้น

คุณ 072 ค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ กับสิ่งดี ๆ ที่บอกมาค่ะ แต่ คงต้องขอชี้แจงนิดนึงน่ะค่ะ ขอเป็นที่ละประเด็นน่ะค่ะ
ถ้าคุณไม่เคยเห็นเพื่อน ๆ ที่มาวัด เขาปิดบังกันล่ะก้อ คุณคงไม่เข้าใจค่ะ โดยส่วนตัวเขาไม่ต้องการให้ใครทราบค่ะ
และเราพยายามหาทางออกของปัญหาต่างหากล่ะค่ะ

เราเป็นคนหนึ่งที่สนับสนุนให้เขาบวชตลอดชีวิตค่ะ แต่ เราก็เข้าใจเขาค่ะว่าทำไมตอนนี้เขาจึงไม่อยากบวช อยู่ที่เขาตัดสินใจค่ะว่าจะบวช
หรือไม่บวช เราไม่ได้เร่งรัดให้เขาบวชอยู่ที่ความพร้อมของเขาค่ะ เมื่อไหร่ที่เขาบวชเราจะดีใจค่ะ ปลื้ม ได้กราบหลวงพี่ค่ะ

เราไม่เคยเรียกร้องหรือถามเขาเลยว่าชอบเราไหมเป็นแฟนกันไหม มีแต่ เราพยายามบอกกับเขาว่า เป็นเพื่อนกันไหม ชวนกันสร้างบุญบารมีกันไปเรื่อย ๆ แต่เขาไม่เข้าใจเราว่าเราหมายความว่าอย่างไร ต้องการอะไร เรารู้ดีว่าเขาอยากสร้างบุญบารมี เขาอยากอิสระ
ดีซะอีก เป็นเพื่อนซี้ เข้าใจกัน มันสบาย ๆ กว่ากันเยอะเลย 5555 เราจึงตั้งใจเขียนมาครั้งนี้ ลองย้อนไปอ่านให้ละเอียดอีกครั้งน่ะค่ะ

เพื่อนคนอื่นบอกบุญได้ค่ะ ไปบอกบุญกับเพื่อนน้องคนอื่นก็ได้ค่ะ แต่ สำหรับกลุ่มเขาคือคนที่บอกพวกเพื่อน ๆ ในกลุ่มทุกคนว่า
วันนี้มีกิจกรรมบุญอะไร ไปทำกันไหม เราอยากเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มค่ะ เราอยากได้ไปสนุกกับเพื่อน ๆ ในกลุ่มด้วยค่ะ มันเศร้าน่ะที่ไม่ได้ไปร่วมกับเพื่อน ๆ ด้วยค่ะ

ถ้าเขายอมนั่งคุยกับเราสักครั้งให้เข้าใจกันว่า ตกลงกันได้ ปัญหาก็คงยุดิลงได้ง่าย ๆ

===============================

ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน แบบ เพื่อนกัน หรือ แบบแฟนกันก็ตาม สิ่งที่เรายังคงปราถนาคือ อยากให้เขาได้ดีในทางธรรมค่ะ ไม่เคยคิดที่จะ
ให้เขาเลิกสร้างบารมีค่ะ ยินดีสนับสนุนการสร้างบารมีของเขาค่ะ ลองย้อนไปอ่านดูแต่แรกจะเข้าใจน่ะค่ะ

อยากบอกว่า จะเป็นเพื่อนกัน หรือ จะไม่ใช่เพื่อนกัน หรือ จะเป็นแฟนกัน ไม่ได้สำคัญเท่ากับ เราชวนกันสร้างบุญบารมีกันดีกว่าค่ะ
ทุกอย่างให้เป็น เรื่องของเวลา ในอนาคตเราอาจจะหันกลับมาหัวเราะกันว่า เราทำอะไรลงไปเนี่ยะ 55555
จะโกรธ จะอยาก จะไม่อยาก เป็นเพื่อนกัน แฟนกัน พรุ่่งนี้อาจจะตายจากกันก็ได้ ทำวันนี้ที่คุยกันได้ ยิ้มให้กันได้ แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ

และ อย่างที่เขียนมาทั้งหมด ณ วันนี้ ทำดีต่อกันเช่นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ พรุ่งนี้ให้เป็นพรุ่งนี้จะเป็นยังไงก็ช่าง

ต่อจากนี้ไปก็ นั่งสมาธิ ดูใจตัวเองดีกว่าค่ะ สบาย ๆ

ขอแค่คุยกันได้บ้างก็พอแล้วล่ะ วันนี้เรามีความสุขน่ะ ที่รู้ว่าใจตัวเองต้องการอะไร มีความสุขน่ะ แม้ปัญหายังเคลียร์ไม่ได้

เขียนมาตั้งเยอะ รู้สึกมันเรื่องนอกตัว ไม่ดีเลยเนอะ มาเอาใจไว้ในตัวดีกว่า มาหาเพื่อนแท้ที่ศูนย์กลางกายดีกว่าค่ะ

ขอบคุณทุกท่านค่ะ ที่ให้คำแนะนำมามีประโยชน์กับทุกคนเลยค่ะ

คุณแสงตะวันค่ะ
ชอบเพลงค่ะ ฟังแล้วสุขใจมาก
ทุกอย่างอาจจะกลับไปไม่ได้เหมือนเดิม แต่ อยากให้ทุกอย่างดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ค่ะ
อยากให้เขาคุยกับเราบ้าง ชวนเราไปทำกิจกรรมกับเพื่อน ๆ บ้าง ให้เราเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มค่ะ
ทุกอย่างอยู่ที่เขาน่ะค่ะว่า อยากให้ดีขึ้น หรือ ไม่ดีขึ้น สถานการณืระหว่างเราค่ะ

ความหวังของเราไม่ได้ถึงขนาดให้เป็นแบบคุณ 32420 ค่ะ แต่เราคาดหวังแค่ ณ วันนี้ ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน คุยกันได้ ยิ้มให้กันได้
ทำกิจกรรมกับเพื่อนมีความสุขด้วยกันได้ ไม่ได้คาดหวังในอนาคตค่ะ

ความจริงในใจเราก็ปราถนาแบบคุณ 32420 น่ะค่ะ แต่ คงเป็นไปไม่ได้ค่ะ เพราะเขาคงไม่ได้อยากเดินกับเราแบบนั้นมั้งค่ะ
เราเคยเห็นเพื่อน ๆ ที่อยู่ด้วยกันแบบเพื่อน แต่งงานจดทะเบียนตามผู้ใหญ่ขอ แต่อยู่คนละบ้าน
และ อีกคู่ก็แต่งมาถึง 20 ปี แต่ไม่มีลูกด้วยกันอยู่แบบเป็นเพื่อนกัน
ทั้งหมดอยู่ที่คน 2 คน เลือกตัดสินใจว่าจะเป็นอย่างไร ใช้ชีวิตคู่แบบคนวัด ใช้ชีวิตคู่แบบคนทั่วไป

แค่นี้ แค่เราเป็นเพื่อนที่มอบความรู้สึกที่ดีต่อกัน ให้ความปราถนาดีต่อกัน อยู่ร่วมกันในกลุ่ม ในสังคมได้อย่างฉันมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน
แค่มอบความสุขในการทำบุญ ในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กันแค่นี้ ก็ดีแล้วค่ะ

ชีวิตคนสั้นนักหนา หากไม่ทำเวลาที่มีอยู่เก็บเกี่ยวแต่สิ่งดี ๆต่อกัน วันที่จากตายจากเป็นคงเสียใจว่าเราไม่ได้ทำดีต่อกัน

เป้าหมายของเราและเขาคือ สร้างบารมี หน้าที่มาทำงานที่ยิ่งใหญ่ ติดตามพ่อครูไปถึงที่สุดแห่งธรรม

ขอโทษค่ะ ที่ให้ทุกคนมาเป็นศิราณีให้ค่ะ หลายคนหลายปัญญาย่อมเห็นทางสว่าง ได้ธรรมะดี ๆ ข้อคิดดี ๆ เป็นกัลยาณมิตรให้กันค่ะ

ชอบคำตอบของคุณPTDL น่ะค่ะ แต่ต้องขอบอกก่อนค่ะ ด้วยนิสัยแล้วเมื่อชอบจะชอบคนเดียว คบคนเดียวไม่มีเผือเลือกค่ะ
นอกจากว่าเขาไม่อยากคุย ไม่อยากเจอหน้า ไม่รับสายโทรศัพท์ และ เขามีคนอื่นแล้ว จึงจะถอยค่ะ ไม่โวยวาย แต่จะหยุดใจตนเองค่ะ
ทุกอย่างในอนาคตไม่แน่นอน อาจจะเปิดใจรับคนอื่นก็ได้ค่ะ ถ้าหากเขากับเราไม่ได้คบกันแล้วค่ะ แต่ก็คงจะยากน่ะค่ะ
เพราะไม่ได้มองหาใคร ไม่ได้คิดที่จะเอาใครมาเป็นแฟน เพื่อนแต่ละคนก็เป็นเพื่อน(คนที่ยังไม่ได้แต่งงานค่ะ) มันยากที่จะเปลี่ยนใจน่ะค่ะ
ก็ให้เป็นเรื่องอนาคตล่ะกัน

คุณดินสอแห่งธรรมค่ะ ความคิดดี ๆ มีประโยชน์มากค่ะ เห็นด้วยน่ะค่ะ ได้ข้อคิด ได้ทางสว่างแห่งปัญญา ดีมากค่ะ
แต่ขอชี้แจงความคิดของตัวเองให้ทราบนิดนึงค่ะ
ถ้ารักไม่เป็น ไม่ระวัง ลืมศูนย์กลางกายได้เลย ความรักไม่จำเป็นต้องจบลงด้วยการแต่งงานค่ะ ถ้าทั้งสองคนมีความคิดเห็นที่ตรงกัน
และตกลงกันได้น่ะค่ะ ว่าเราจะชวนกันทำบุญ นั่งสมาธิ สร้างบารมี มีความปราถนาดีต่อกัน ชวนกันช่วยงานหลวงพ่อไปเรื่อย ๆ มีความ
เอื้ออาทรต่อกัน ช่วยเหลือกันได้ ให้กำลังใจต่อกันได้ แค่นี้ ก็มีความสุขได้ค่ะ (คุณคงเข้าใจน่ะ ความรู้สึกที่มากกว่าคำว่าเพื่อน) โดยที่
ไม่ต้องแต่งงานกันค่ะ
แต่ถ้าคนสองคน ตกลงกันว่า เราแต่งงานกันเถอะ ก็จะต้องช่วยกันประคองใจให้มากขึ้นกว่าเดิม ชวนกันรักษาใจ นั่งสมาธิกัน มากขึ้น

ทั้งนี้ ทั้งนั้น ก็อยู่ที่คนสองคนจะตกลงกัน ทำความเข้าใจกันและกันได้ก่อนค่ะ ว่าต้องการอย่างไร จะแต่งหรือไม่แต่งและจะรักกันแบบไหน เหมือนเพื่อนของเราที่เขาตกลงกันได้ค่ะ เขาก็อยู่กันด้วยใจที่รักกัน ชวนกันสร้างบารมี กับหลวงพ่อ หมู่คณะ เขาก็มีความสุขกันได้ค่ะ โดยที่ไม่ต้องมาอยู่บ้านเดียวกันตลอดเวลา

และถ้าในกรณีที่เขามีคนอื่น ความรัก ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกัน เป็นเพื่อนกันก็ได้ค่ะ (ไม่ใช่คอยให้เขาเปลี่ยนใจน่ะค่ะ) โดยส่วนตัวแล้ว
คิดว่า เราสามารถรักษามิตรภาพที่ดีต่อกันได้ เป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง เป็นกัลยาณมิตร ต่อกันได้ต่อไป ไม่จำเป็นต้องทำให้มิตรภาพที่ดี
แตกหักกันไป เราไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้ค่ะ แต่เราสามารถหยุดใจตัวเองได้ค่ะ เหมือนหลวงพ่อท่านเมตตาบอกเราเสมอว่า
ลดความขัดแย้งกัน มีความปราถนาดีต่อกัน แค่นี้ เราก็ยังคงชวนกันทำบุญ สร้างบารมี ช่วยงานหลวงพ่อกันต่อได้ เพียงแต่ลดระดับลงมา
เป็นเพียงแค่เพื่อนกัน เพื่อนที่มีเจตนาที่ดีต่อกัน ชี้ทางบุญ ทางที่สุดแห่งธรรม ต่อกันได้ค่ะ

เราหาทางออกของปัญหาไม่ได้ เพราะเขาเงียบ ปิดทางสื่อสารทุกชนิด ทำให้ไม่สามารถคุยกันได้ ตกลงกันได้ว่า เราจะเป็นอะไรกัน
หากเราสามารถคุยกันได้ ติดต่อกันได้ทุกทางทั้งโทรศัพท์ e-mail เราก็คงไม่สับสน ว่าจะทำยังไงดี
ถ้าเขาแสดงความคิดให้เราทราบสักนิด ตกลงกันได้น่ะว่า อยากจะคบกันในรูปแบบไหน ทุกอย่างก็คงจะดีขึ้นค่ะ

เพราะทราบดีว่าโดยตัวของเขา เขาก็คงสับสนว่า เขาอยากจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ แต่ เรามีจุดหมายที่เหมือนกันค่ะคือ อยากสร้างบารมี
กับหลวงพ่อค่ะ เรารอแต่คำตอบของเขาค่ะ หากไม่ตอบ ขอเพียง คุยกันได้มากขึ้น ติดต่อกันได้บ้าง ทั้งทางโทรศัพท์ ชวนกันทำบุญ และไม่เดินหนีกัน และ ชวนกันรักษาใจที่ศูนยืกลางกาย ขอแค่วันนี้ทำดีต่อกันแค่นี้ก็พอค่ะ ให้ทุกอย่างเป็นเรื่องของอนาคต
อย่างที่เขียนมาแล้วข้างต้นค่ะ อยู่ที่ตกลงกันได้ค่ะ

คุณดินสอแห่งธรรมค่ะ ทุกวันนี้ ก็พยายามนั่งสมาธิค่ะ ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก สักวันคงได้บวชเป็นพระภายในตัวค่ะ

ขอบคุณทุกคนน่ะค่ะ ที่ให้ธรรมทานที่ดี ๆ หลายอย่าง และเชื่อว่าจะเป็นประโยชนืกับทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยค่ะ
ก็อยากให้เขาได้มีโอกาสได้เข้ามาอ่านน่ะค่ะ อยากให้เขาเข้าใจ และชวนกันทำบุญเหมือนเดิมค่ะ ทำวันนี้ที่มีรอยยิ้ม มีคำพูดที่ดีๆ ต่อกัน
ก็จะรักกันเป็น รักษาใจที่ศูนย์กลางกายได้ค่ะ หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ บุคคลรอบข้างไม่สำคัญเท่ากับเราตกลงกันได้ค่ะ