usr37097

ขอบคุณสำหรับคำติ ชม ครับ "จริตคนเราไม่เหมือนกัน จริงๆครับ" "ทางใครทางเขา"

ปฏิบัติตาม พระอาจารย์ ping และ ครูไม่ใหญ่ แนะนำ ดีกว่าครับ

ขอโม้ก่อนลาจากว่า สมาธิมันง่ายจริงๆ "เส้นผมบังภูเขา" จับหลักวิชชาให้ถูก "ให้ง่ายๆ" "สบายๆ" "เบิกบาน" 5 นาทียังนานไป สำหรับเด็กๆ และอย่าทะเลาะกับใคร โดยเฉพาะ พ่อกับแม่ ครูบาอาจารย์ เดี๋ยวปฏิบัติธรรมมะ ยาก..........

ขอลาไปอบรมตัวเองก่อนนะคับ

กราบนมัสการ พระอาจารย์ ping
ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง และเป็นบุญมากๆที่พระอาจารย์มาแนะนำกระผม กระผมลืมสอนตัวเองไปครับ ว่า "จริตของคนไม่เหมือนกัน" และผมเพิ่งเข้าวัดได้ไม่นาน
เข้ามาเดี่ยวๆโดดๆ แบบไม่มีใครชวนมา เพราะไม่รู้จะไปเที่ยวที่ไหน ก็ลองขับรถมาเที่ยวที่วัดพระธรรมกายดู วันนั้นก็เลยซื้อสื่อต่างๆของวัดเหมาหมดทุกอย่าง พร้อมติดจานดาวธรรม+แถมเงินทำบุญหมดหมดกระเป๋าจริง ขึ้นทางด่วนยังไม่มีตังค์จ่าย พอดีพี่ที่อยู่ในตู้เก็บเงินให้ผ่านเฉยเลย ก็แปลกดี ผมหมกหมุ่นศึกษา รวดเดียวจบ แบบแทบไม่ได้หลับนอน อยู่ 6 เดือนเต็มๆ มาวัดเกือบทุกวัน จนคนที่บ้านหาว่าผมบ้าไปแล้ว แล้วหลังจากนั้นผมก็ได้พบกับพี่ท่านหนึ่งมาเป็นกัลยาณมิตรให้ จนถึงปัจจุบัน

เพียงแค่ผม ตื่นเต้นดีใจ ที่ปฎิบัติธรรม ดีกว่าเก่ามาก แบบคาดไม่ถึง
ด้วยวิธีแบบการที่เล่ามา ก็ลองแนะนำคนรอบตัวทำตามเขาก็ว่าดีขึ้น เด็กแถวบ้านได้ธรรมมะ กันสนุกสนาน แบบง่ายๆ
เพราะเมื่อก่อน ผมนั่งเป็นค่อนๆชั่วโมง บางครั้งก็ดีบ้าง แต่ดีน้อยมาก ไม่ดีมาก ส่วนใหญ่จะหลับ และรู้สึกเสียเวลาที่ทุ่มเทตั้งใจปฏิบัติธรรม เป็นชั่วโมง
เหมือนนั่งฟรี ทำให้เกิดความเบื่อหน่าย คล้ายกับ ขายของ ไม่ได้กำไรสักบาท ทั้งที่ ขอกำไรแค่ "บาทเดียวก็เอา"
เพราะ ส่วนใหญ่ มักฟุ่งซ่าน ง่วง หลับ แล้วสุดท้ายผมก็"ภาวนอน" บ่อยมาก ไปสอบถามหลายๆคนที่วัดก็คล้ายๆกัน

ผมจึงก็มีได้มีโอกาสรู้จักพี่ๆที่ธรรมมะดีมากๆ เคยได้มีโอกาสแอบไปเห็นกุฏิของหลวงพ่อธัมมชโยด้วยครับ แต่พอหลวงพ่อท่านกลับมาผมรู้สึกกลัวมากๆ
เลยขอตัวหนีกลับก่อน(บุญยังน้อยอยู่ครับ) และได้ฟังบึกทึกของ หลวงพ่อฯเรื่อยมา ทั้งเก่าสุด-ใหม่สุด ทั้งแบบที่ไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อน กว่า 100Gb
จึงพอรู้เรื่องราวทั้งหมดของวัด และพอจับหลักได้3อย่างว่า
"เริ่มฝึกสมาธิคือ สติกับสบายเท่านั้น" "ตำแหน่งเดียวที่กลางท้อง" "หยุดคือตัวสำเร็จ"
นึกนิมิต+ภาวนาหรือวางใจเฉยๆ คือ กุศโลบาย ให้ใจหยุด ล่อให้ใจไม่ไปคิดเรื่องอื่นให้มา รู้สึกที่กลางกาย อย่างเดียว
แต่ถ้า นิ่งสบายทั้งกายและใจ ได้แล้ว ไม่ฟุ้งซ่าน สังเกตที่ร่ายกายเป็นแค่ meterวัดระดับความสบาย 2ส่วนถูกต้องแล้ว
นั้นแหละ คือหยุดใจได้แล้ว เพียงแค่รอให้"ครู"ปรับใจให้ถูกส่วนอีกนิดหน่อย
และจุดประสงค์หลัก ที่แบ่งเวลา ก็คล้ายกับ qualify เป็นรอบๆ เพื่อป้องกันตัวเอง เผลอ ฟุ่งซ่าน ง่วง "ภาวนอน" อีก
แล้วเริ่มต้นใหม่อย่างถูกหลักวิชชา ที่หลวงพ่อฯท่านสอน แบบ"ให้คุ้นกับหลักวิชชาเท่านั้น"
เลยพิจารณา ว่า จาก 1 ชั่วโมง ได้แค่รอบเดียวต่อวันและนั่งฟรีบ่อย กลายเป็นได้ 4รอบต่อวัน ใช้เวลาเท่าเดิม แต่ได้ผลดีขึ้นแบบอัศจรรย์ ทำให้คุ้นกับหลักวิชชามากขึ้น ไม่หลับแล้ว ฟุ้งบ้างนิดหน่อยก่อนนั่ง
ตอนนี้ผมเพิ่มเป็น 8 รอบ/วัน รอบละ 15 นาที มีประสบการณ์ดีๆเกือบทุกครั้ง
ผมจึงมั่นใจว่า ผมเข้าถึงพระธรรมกายได้แน่นอน (ขอขี้โม้หน่อยครับ จะได้เป็นพันธสัญญากับตัวเองไว้)

ก็เลยปราถนาดี อยากให้คนอื่นได้แบบผมบ้างครับ ก็แค่นั้นเองครับ

พี่คนนั้น เคยเล่าว่า อย่าเข้าไปพูดคุยในเว็ป dmcนะเดี๋ยวโดนคนไม่เข้าใจ รุมเอา
เพราะคนเข้าวัดมีหลากหลาย ไม่ชอบนั่งสมาธิก็มีมาก แบบตั้งใจจะเอาให้แบบจริงจังมีน้อย ส่วนใหญ่นั่งๆไปอย่างนั้น


ตอนนี้เข้าใจ แล้วครับ

กระผมจึงกราบขอบพระคุณพระอาจารย์ pingเป็นอย่างสูงด้วยครับ ที่ชี้ทางถูกต้องให้กระผม

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงครับ
_________________________________________
และต้องขออภัย หากแสดงความเห็นไม่ถูกใจใครบางคนด้วยนะครับ

มี3 ทางเลือก
1.ทำเฉยๆ ปล่อยให้มันดูด แบบเพลินๆต่อไป
2.เลิกนั่งไปเลย
3.นอนหลับ

ลองไปฟังหลวงพ่อฯนำนั่งสมาธิ แล้วตัดสินใจดู ว่าจะเลือกข้อไหน

พระกลางท้องของคน สวยที่สุด เทียบกับภาพที่เอามาให้ดู เหมือนดู "ช้างวาดรูป"

เวลาดูพระในท้อง มีอารมณ์สบาย สนุก มันส์ มีความสุขปนแถมด้วย แจ๋วกว่า ดูหนัง 3D imax แบบเทียบไม่ได้

ไม่เชื่อ ลองฟังเพลงนี้แล้ว ลองนั่งให้เห็นดูสิ

http://www.youtube.c...feature=related

ปัจจุบัน " กฏแห่งกรรม" ที่ยุติธรรมที่สุด คือ

"หยุดเป็นตัวสำเร็จ"

ไม่เชื่อลอง "หยุดใจ" ดูสิ "ยุติ"ธรรม แน่นอน