jee

เอาใจช่วย คุณ baby นะคะ เราก็เป็นคนนึงที่เคยเป็นอย่างคุณมาก่อน แต่โชคดีที่ได้เจอกัลยาณมิตรท่านหนึ่งพูดเตือนสติ จนเราสามารถตัดใจ (หักดิบ) จากพฤติกรรมเช่นนั้น บอกได้เลยว่า หลังจากที่เราตัดเรื่องพวกนั้น ซึ่งเป็นความสุขที่ไม่แท้จริงออกไป จิตใจของเราสงบขึ้นมากๆ ลืมให้หมด สำหรับความรู้สึกแบบนั้น มันคงจะลืมยากซักหน่อย แต่คิดแล้วมันก็คุ้มค่านะคะ ถ้าเทียบกับจะต้องตกไปในอบาย ถ้าเรายังคงถลำลึกลงไปเรื่อยๆ ...สู้ๆค่ะ

ขอบคุณทุกๆท่าน มากๆนะคะ ที่ช่วยกันตอบ ตอนนี้กระจ่างขึ้นมากๆ ขอบคุณค่ะ

จริงๆส่วนตัวแล้ว เป็นคนที่ไม่ชอบผ่าตัดเพื่อทำหมันเลยนะคะ ตั้งแต่ก่อนที่จะรู้ว่าบาปแล้วล่ะค่ะ ... ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

แต่ก็จัดว่ายังโชคดีอยู่นิดนึงตรงที่ว่า ตั้งแต่ทำงานมาเนี่ย ทำหมันน้อยมากๆๆๆ ถ้าเทียบกับหมอคนอื่นๆ แต่ที่ต้องทำเพราะว่า ทางบ้านเค้าไม่เห้นว่าทำหมันมันบาปตรงไหน ซึ่งเราก็ขัดที่บ้านไม่ได้ เพราะเค้าเป้นคนออกเงินลงทุนให้ ร่วมกับเพื่อนหมอคนอื่นๆ ส่วนมากเค้าก็ไม่เห็นด้วยว่าถ้าจะเปิดคลืนิกเองแต่จะไม่ทำหมัน... ตอนนี้บอกตามตรง ใจน่ะ ไม่อยากทำเลย แต่บางทีก็เลี่ยงไม่ได้ค่ะ ... ตอนนี้เวลาใส่บาตรก้จะคอยอฐิฐานว่า อย่าได้เจอเคสทำหมันเลย...

ถ้าตอนนี้ยังเลี่ยงไม่ได้ ต้องทำ(แต่ไม่ได้เต็มใจทำ) จะบาปมากรึเปล่าคะ แล้วจะลดกรรมต้องนี้ ต้องทำบุญอย่างไรไปก่อนคะ... แต่คิดว่ายังไงอนาคตก็จะเลิกทำหมันเด็ดขาดค่ะ รบกวนตอบด้วยนะคะ

ปล.คำถามสุดท้าย(ของวันนี้แล้วค่ะ) พอดีมีเพื่อนข้างบ้านคนนึง ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เค้าจะชอบเคี้ยวทราย(ที่เป็นเม็ดละเอียด) เล่นมากๆ คล้ายๆกับเคี้ยวหมากฝรั่งประมาณนั้นเลยคะ... แล้วก็ชอบกินขี้ไคลตัวเอง (อารมณ์คงคล้ายๆกับเด็กกัดเล็บ หรือไม่ก็เด็กกินขี้มูกตัวเองมั้ง) ก็เลยอยากทราบว่าเค้าทำกรรมอะไรมาคะ... ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

แล้วต้องประพฤติพรหมจรรย์ เนี่ย ต้องทำยังไงคะ คือไม่มีความรู้เรื่องนี้จริงๆค่ะ รบกวนตอบด้วยนะคะ