ลูกผู้ชายตัวจริง

อันนี้ค่อนข้างยากนะครับ เพราะผมยอมรับว่าตัวเองยังค่อนข้างอายุน้อย ยังไม่ค่อยได้เห็นโลกภายนอกมากนัก แต่สิ่งแรก หลังจากได้บวชครั้งแรก ที่บ้านก็ติด dmc แล้วผมก็มานั่งฟังคุณครูไม่ใหญ่เป็นประจำ แต่พอไปๆมาๆ มันก็กลายเป็นว่า มีกราฟขึ้น กราฟลง บ้างช่วงดูน้อย บางช่วงดูเกือบทุกวัน ผมก็เลยพอจะเห็นความแตกต่างของตัวเองบ้างครับ

ความแตกต่างอย่างแรกก็คือความคิดครับ ทุกครั้งที่ผมฟังท่าน ก็จะรู้สึกว่าท่านมีข้อความที่จะบอกถึงผม ผมก็มีหน้าที่แค่แกะโค๊ดลับนั้นออกมา แล้วมันก็ได้ผลเป็นส่วนใหญ่นะครับ นอกเหนือไปกว่านี้ ดูไปเรื่อยๆ ความคิดของท่าน ก็จะเข้ามาอยู่ในใจเราเยอะขึ้นทุกวันๆ จนทำให้ผมได้มองเห็นโลกกว้างขึ้นกว่าเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก ผมก็เข้าในการดำรงชีวิตมากขึ้น ละอายต่อการทำบาปมากขึ้น อะไรทำนองนั้น ส่วนเรื่องคนในครอบครัวผมนั้น พ่อแม่ผม ก็จะเห็นได้ชัดว่า เข้าใจหลักการทำบุญมากขึ้น (ซึ่งสำคัญมาก) แล้วก็มีการคุยเรื่องธรรมะมากขึ้นกว่าเดิมครับ

ช่วงไหนที่ขาดตอน ก็จะทำให้ผมขาดการปฏิบัติธรรมไปด้วยครับ แล้วพอเป็นอย่างนี้แล้ว เรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง เราก็ใส่ใจมากขึ้น แล้วเราก็ปวดหัวมากขึ้น แก้ปัญหาไม่ค่อยได้ ผมก็จะมองคนในแง่ร้ายมากขึ้น จนบางทีก็มีการทะเลาะกับเพื่อนเป็นบางครั้ง แต่แล้วกราฟก็จะเริ่มขึ้นใหม่ เมื่อผมรู้ตัวว่า ผมต้องการท่านช่วยผมแก้ปัญหาครับ

โดยรวมแล้ว มีคุณครูไม่ใหญ่อยู่ในใจ อะไรๆ มันก็ดีไปหมดอ่ะครับ

สำหรับผม ผมคิดว่า ถ้ามีรอยสักตรงจุดที่ใส่จีวรแล้วมองไม่เห็น ก็น่าจะอนุโลมนะครับ

ผู้ใดประสานให้ท่าน usr25018 ได้ก็ช่วยหน่อยนะเขาหน่อยนะครับ

เพราะผมเชื่อว่า คนที่มีความมุ่งมั่นที่จะช่วยงานพุทธศาสนาขนาดตั้งกระทู้อย่างนี้ หายาก แล้วไฟแรงน่าดูเลยนะครับ ^^

ถึงผมจะไม่รู้จักพี่เขานะครับ แต่ผมเชื่อว่าพี่เขาต้องเปนคนดีแน่ๆครับ

ผมขอเปนกำลังใจ และ ผมจะอธิษฐานจิตช่วยนะครับ

ลองมาดูวัดพระธรรมกายก่อนดีมั้ยครับ

ทางวัดจะมีโปรแกรมงานบวชแบ่งเป็นช่วงๆ แล้วแต่ว่าเราจะว่างและอยากบวชในช่วงไหนครับ

ลองเข้าไปสอบถามดูนะครับ