พุทธางค์กูร

วันที่ ๓ กันยายน ๒๕๔๙ ผมได้ฟังเรื่องราวของคุณพ่อคนหนึ่งที่ป่วยด้วยโรคมะเร็งระยะที่ ๓ หมอไม่สามารถรักษาอาการได้จึงให้พาอยู่บ้าน ทานยาสมุนไพร และยาฝรั่งควบคู่กันไป ครอบครัวนี้อยู่ด้วยกัน ๕ คน คือ พ่อ แม่ ลูกสาว ลูกชาย และลูกเขย ผู้เป็นพ่อป่วยหนักมาก เมื่อผมได้ยินข่าวจากคุณลุงท่านหนึ่งจึงนึกอยากจะไปเยี่ยมผู้ป่วยที่บ้าน จึงขอให้คุณลุงไปส่ง เพื่อถึงบ้านได้พบกับครอบครัวของผู้ป่วยที่คอยดูแลผู้ป่วยซึ่งนอนอยู่เป็นเตียง ไม่สภาพอิดโรย ไม่คอยมีแรง ขาดสติ เพ้อระเมอ กลางคืนจะนอนไม่ค่อยหลับ บอกว่าจะมีคนมารับไปเทียว และชอบแสดงอาการแปลกๆ เช่น ยกมือเหมือนจับอะไรซักอย่างกรอกลงปาก แสดงอาการเหมือนคนเช็ดปาก สายตาเหมอลอย และส่งเสียงดังออกมาเหมือนคนดื่มน้ำอิ่ม หรือ ดื่มน้ำอัดลมและส่งเสียงออกมา

สอบถามถึงภูมิหลังทราบว่าคุณพ่อคนนี้เมื่อตอนแข็งแรง ชอบเที่ยว ดื่มสุรากับเพื่อนๆ เป็นประจำ เวลาภรรยาชวนไปวัดท่านจะไม่ไป แต่อาจจะเคยขับรถไปส่งถึงหน้าวิหาร แต่ไม่ขึ้นไปไว้พระ ทำทาน สวดมนต์ นั่งสมาธิ ผู้เป็นภรรยาอยากให้สามีทำบุญบ้างแต่สามีไม่ยอมทำ ภรรยาจึงได้แต่ใส่ชื่อลงในเครื่องไทยธรรมที่จะถวายพระแทน

ตอนนี้คุณพ่อท่านป่วยหนัก มีอาการขาดสติ แสดงอาการเหมือนคนกำลังดื่มเหล้า เห็นคนจะพาไปเที่ยว หลงๆ ลืมๆ พวกเราอยากจะช่วยท่าน เพราะเกรงว่าคติที่ไปของท่านเมื่อลาโลกจะดำมืด สู่มหานรกขุมที่ ๕ จึงได้พาท่านถวายสังฆทาน สมาทานศีล เปิดซีดีธรรมให้ฟัง สอนให้ท่านภาวนาพุทโธ แต่ดูเหมือนไม่ได้ผลน้อยเต็มที จึงอยากจะเตือนผู้มีบุญทุกท่านที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ว่าอย่าประมาทในชีวิตทำผิดศีล ๕ จงเว้นจากบาปเวรทั้ง ๕ อย่าเสียเวลาไปกับกามคุณทั้งหลาย เพราะคนเราเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี และหากกรณีนี้เกิดขึ้นกับตัวท่าน หรือ คนที่ท่านรัก ... ท่านจะทำอย่างไร.......